Mój książę. Bridgertonowie. Tom 1 (okładka miękka)

Miłość silniejsza niż lęk Witaj w dziewiętnastowiecznym Londynie, zapraszam Cię na salony wysoko urodzonych angielskich rodzin, rozgość się, porwij do tańca którąś z młodych dam, (gdzie idziesz, żartowałam, jeśli taniec, to tylko ze mną), wdaj się w uprzejmą rozmowę z jej matką, wznieś kielich do góry w toaście, najlepiej lemoniadą, co by zachować trzeźwość umysłu i nie stracić czujności ! Bowiem matki - swatki nie śpią, czujnym okiem śledzą potencjalnych kandydatów na mężów swych córek, te same zaś zalotnie trzepoczą rzęsami, rzucają nieśmiałe spojrzenia, ich serca biją szybciej na widok przystojnych dżentelmenów, ale zaraz, jedna chwila... Nasze oczy przyciąga młoda, nad wyraz urocza osóbka, stojąca na uboczu wielkiej sali balowej, kryjąca się w cieniu, na jej ustach gości delikatny uśmiech, a suknia koloru szmaragdu pięknie komponuje się z kasztanową barwą jej loków. Kimże jest ta panienka? Na kogo czeka? Kogo wypatrują jej brązowo -zielone oczy? Rozglądamy się po sali i nagle dostrzegamy go. Ach, przecież to sam książę Hastings, we własnej zabójczo przystojnej osobie ! Kieruje swe kroki wprost do damy w szmaragdowej sukni ! Kimże jest ta szczęściara ? Zastanawiasz się, a ja szeptem wyjawiam Ci ten sekret na ucho - to panienka Bridgerton, Daphne. Zdumiony pytasz mnie zduszonym szeptem, ta Daphne, córka Violetty Bridgerton, siostra Anthony'ego, Benedicta, Colina, Eloise, Francescy i Hiacynty?! W odpowiedzi uprzejmie potakuję. Ale jak? Jak do tego doszło? Zastanawiasz się, przyglądając pogrążonej w rozmowie parze. No, cóż, wzdycham, posłuchaj, to było tak... Ona, Daphne Bridgerton, panna z dobrego domu, urocza, inteligentna, obdarzona poczuciem humoru, marząca o kochającym mężu i dzieciach, ale bez poważnego kandydata na męża, któremu gotowa byłaby oddać swoją rękę i serce. On, Simon Basset, książę Hastings, tajemniczy, budzący zachwyt wśród matek-swatek, omdlenia wśród ich córek, a zazdrość wśród innych dżentelmenów. Deklarujący, że nigdy się nie ożeni. Spotkają się przypadkiem, od razu nawiąże się między nimi więź sympatii. Wtedy on wpadnie na genialny pomysł, by udawali parę. Takim sposobem on uchroni się przed atakami swatających ze swymi córkami matek, a ona zdobędzie kandydatów zainteresowanych ślubem z nią, skoro sam książę Hastings zwrócił na nią swe książece oczy. I wszystko na początku idzie po ich myśli, gdy tańczą z gracją na sali balowej, a śledzą ich oczy całej londyńskiej elity, ona z rumieńcem na policzkach, on wpatrzony w nią jak w obrazek, ale... No właśnie, zawsze jest jakieś ale. Dlaczego, pytasz zaciekawiony. No cóż, mój drogi, jak wiesz, należy uważać w co się gra, a szczególnie jeśli jest to gra miłosna. Miłość to budzące grozę pęta, wystarczy chwila a już po nas... I tak było z nimi, przerywasz mi kierując spojrzenie na księcia i Daphne. Śmieję się cicho, tego Ci nie zdradzę, mówię z uśmiechem, czającym się w kącikach ust, jeśli chcesz poznać całość tej porywającej historii romantycznej musisz sięgnąć po powieść lady Julii Quinn. Ona już tam z doskonałym wyczuciem, humorem, dozą ironii, ciętych ripost kreśli historię miłości księcia i Daphne. Polecam Ci szczególnej uwadzę wydanie z serialową okładką, bo nie wiem, czy jesteś świadom, że ich miłosna opowieść została zekranizowana, odnajdziesz ów serial, jeśli jesteś ciekaw, ale pamiętaj, najpierw powieść, potem serial, na Netflixie, od wydawnictwa Zysk i S-ka, jest prześliczne. Ach, podbiło moje serce, jak i historia Daphne i Simona. Były łzy wzruszenia, śmiech, a także chwile grozy czy smutku, ale wszystko skończyło się happy ednem, które, jak wiesz, uwielbiam. Jak więc nie polecić Ci tej powieści: doskonale oddany klimat XIX - wiecznego Londynu, wspaniale zarysowani bohaterowie, z którymi przeżywasz ich wzloty i upadki, i którym kibicujesz, miłość uwalniająca od gniewu i traum z przeszłości, silniejsza od lęku, budująca, dająca siłę i nadzieję, do tego świetne pióro autorki, lady Julii, i ten humor! Uwielbiam, czytaj koniecznie, a ja czekam na kolejne opowieści lady Quinn. Co tak patrzysz, nie wyglądasz na zbytnio przekonanego, no cóż, nie mogę ukrywać, że jest to proza zapewne dla dam, kochających historie miłosne, komedie romantyczne, bujających w obłokach, niepoprawnych marzycielek i romantyczek. No cóż, ty wolisz inny typ literatury, marszczę nos, spoglądając na Ciebie zrezygnowana. No nic, dosyć tej paplaniny, może byśmy zatańczyli, pytam z uśmiechem. Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.

Mój Książę” to pierwszy tom serii Bridgertonowie i jest to jeden z tych kilku przykładów, kiedy książka jest gorsza niż jej adaptacja filmowa. Choć podejrzewam, że twórcy serialu inspirowali się całą serią książek Julii Quinn i jeśli mam być szczera, to nigdy bym nie sięgnęłabym po tę książkę, gdyby nie ten serial. Sama okładka wręcz krzyczy „harlekin”, a takie książki do mnie po prostu nie przemawiają, jednak tutaj mamy do czynienia z fajnym romansem historycznym, choć nie jest to literatura z najwyższej półki. To książka na jakiś spokojny, zimowy wieczór. Daphne Bridgerton jest urocza i inteligentna, ale a jakiegoś powodu mężczyźni traktują ją tylko jako przyjaciółkę i nie widać wokół niej żadnych zalotników, co za tym idzie, nikt jeszcze nie poprosił o jej rękę, o czym Daphne skrycie od dawna marzy. Zupełnie w innej sytuacji jest przyjaciel jej brata, Simon Basset, książę Hastings, który jest obiektem westchnień wielu pań na wydaniu, które robią, co mogą, by zdobyć jego uwagę. Kłopot w tym, że książę wcale nie ma zamiaru się żenić. Oboje postanawiają zawrzeć umowę — będą udawać, że mają się ku sobie i dzięki czemu on uwolni się od natrętnych matek i ich córek, a ona zyska mnóstwo adoratorów, skoro sam książę uznał ją za pożądaną partię. Plan wydaje się doskonały, na początku wszystko szło jak z płatka, jednak szybko okazało się, że z wielu powodów nie tak łatwo go będzie zrealizować. Dodatkowo Lady Whistledown, która jest niczym XIX-wieczna „Plotkara” odsłania największe sekrety Bridgertonów i londyńskiej elity i tylko czeka na kolejny gorący temat, który mógłby wywołać skandal. Nie powiem, bo książka naprawdę mnie wciągnęła. Jest lekka i przyjemnie się ją czytało, ale brakowało mi tego czegoś, wręcz czuję ogromny niedosyt. Przede wszystkim nie ma tu za dużo wątków, którymi w serialu jesteśmy zasypywani. Tutaj mamy tylko historię Daphne i Simona i w pewnym momencie po prostu ich relacja zdawała mi się trochę nudna, a bohaterzy chwilami byli denerwujący. Z drugiej strony mamy fajnie dopełnienie do serialu, szczególnie jeśli chodzi o księcia Hastings i jego problem z jąkaniem. Mimo wszystko mam ochotę sięgnąć po kolejne tomy i zapoznać się z resztą rodzeństwa Bridgertonów.

Przeczytana 1go dnia, z zapartym tchem mimo tego, że najpierw obejrzałam serial. Polecam!

Londyn rok 1813.Główna bohaterka Daphne Bridgerton jest piękną, przesympatyczną i bardzo inteligentną kobietą, która osiągnęła idealny wiek jako panna na wydaniu.Kobieta od najmłodszych lat została przygotowywana do roli żony, dlatego też jej największym marzeniem jest znaleźć męża, aby stworzyć idealną rodzinę taką jaką stworzyła jej matka! Niestety z jakiegoś powodu mężczyźni traktują Dapne tylko jako koleżankę bądź po prostu dobrą przyjaciółkę niż obiekt westchnień. Żaden z kawalerów nie miał jeszcze odwagi poprosić jej o rękę... I nagle do Londynu powraca Simon Hastings(dawny przyjaciel najstarszego z braci Daphne), który stroni o jakiejkolwiek próby spoufalania się z pannami na wydaniu.Mężczyzna nie zamierza się żenić z żadną kobieta!Chce być "wolnym mężczyzną". Natomiast namolne matki wszystkich panien na wydaniu, nie ustają w próbach nakłonienia go do zmiany zdania. Książe Simon wraz z Daphne postanawiają zawrzeć układ idealny!On będzie udawał jej adoratora, dzięki czemu uwolni się od natrętnych matek i ich córek, a ona zyska zainteresowanie wśród innych mężczyzn, co przyczyni się do znalezienia odpowiedniego kandydata na męża. Plan wydaje sie niemal doskonały pod warunkiem, że oboje utrzymają go w sekrecie! Czy obojgu uda się dotrwać w obiecanym postanowieniu? Czy umowa pozostanie tylko tajemnicą? Co się stanie jeśli jedno z nich złamie warunek umowy? Na samym początku pragnę zaznaczyć, że "Mój książę" jest pierwszym tomem z cyklu "Bridgertonowie" więc na pewno kolejne części zostaną poświęcone rodzeństwu Dephne, które przeczytam z wielką przyjemnością. Będąc już po lekturze jak i po ekranizacji serialowej z wielkim smutkiem stwierdzam, że przeczytana przeze mnie treść różni się bardzo od fabuły serialowej.Książka podobała mi się dużo bardziej! Dlatego też jeśli macie możliwość nalegam na zapoznanie się najpierw z tekstem pisanym, aby później móc porównać ekranizacje na Netfixie. Zdradzić wam za dużo nie mogę, gdyż sami musicie ocenić jakie niejasności zostały popełnione i co nie zgadza się z fabułą książki.A takich smaczków na pewno znajdziecie wiele. Powieść "Mój Książe" to bardzo leciutki romans historyczny uwieczniony w klimacie XIX wieku. Piękne długie suknie, wykwitne bale, królowa, etykieta dworska oraz brytyjska arystokracja to tylko część tego o czym zaczytamy się w książce. Więc z racji tego, że lubię czytać o "starych czasach" książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Fantastyczni, wyraziści bohaterowie oraz możliwość poznania ich dotychczasowego życia wraz z przeszłością, wzbudziły tylko moją dalszą coraz to większą ciekawość. Każda z przedstawionych postaci była wyjątkowa i miała swój charakter, który wielokrotnie ujawniła w sposobach wypowiedzi. Świetnie poprowadzone dialogi, niejednokrotnie wywoływały u mnie ogromne zaciekawienie ale również rozbawiały mnie do łez.Nie raz miałam ubaw po pachy, także obiecuje dawka humoru gwarantowana! Jeśli lubicie przeczytać czasem coś lekkiego i innego, co pozwoli oderwać się wam od szarej rzeczywistości to będzie to idealna pozycja dla Ciebie.Gorąco polecam! Ja na pewno sięgnę po kolejne tomy, aby poznać głębiej perypetie tej wspaniałej licznej rodzinki Daphne.

O serialu „Bridgertonowie” na Netflixie jest ostatnio bardzo głośno na różnych portalach. Sama serial oglądałam i choć miał trochę minusów, bardzo mi się podobał. Jest to taki typowy guilty pleasure. Dlatego byłam bardzo ciekawa, jak będzie podobała mi się książka, na której podstawie został nakręcony serial. I teraz po przeczytaniu mogę stwierdzić, że książka była bardzo dobra i już nie mogę się doczekać kolejnych tomów. Julia Quinn przypomniała, dlaczego kiedyś tak lubiłam romanse historyczne. Daphne Bridgerton, choć jest uroczą i inteligentną młodą damą, z jakiegoś powodu nie może znaleźć odpowiedniego kandydata na męża. Wszyscy traktują ją jak dobrą przyjaciółkę, z którą przyjemnie się rozmawia, ale żaden kawaler nie widzi w niej kandydatki na żonę. I tu z pomocą pojawia się książkę Hastings. Nie ma on zamiaru się żenić, dlatego proponuje Daphne pewien układ. On będzie udawał jej adoratorka, dzięki czemu uda mu się uwolnić od niechcianego zainteresowania, bo przecież nic tak nie zniechęca panien na wydaniu (i ich matek), jak mężczyzna, który wybrał już obiekt swoich uczuć. A Daphne powinna zyskać grono pretendentów do swojej ręki. Jednak czy taki plan ma szansę powodzenia? Gdy do głosu dojdą uczucia, już nic nie będzie takie proste. Książka „Mój książę” zachwyciła mnie już od pierwszej strony. Nie znajduję w niej absolutnie nic, do czego mogłabym się przyczepić. Jest w niej wszystko, co zachwyci czytelnika. Spora dawka humoru, ciekawa fabuła, dobrze skonstruowane dialogi, bohaterowie, którzy zostali dobrze wykreowani. Poznajemy ich dość dokładnie. Dlaczego postępują tak, a nie inaczej, nie jest dla nas czymś niezrozumiałym. Rozumiemy, dlaczego książę Simon nie chce się żenić, a dlaczego Daphne tak zależy na rodzinie. Autorka stworzyła takich bohaterów, że od początku się im kibicuje i przeżywa razem z nimi wszystkie sytuacje i te dobre, zabawne, i te mniej przyjemne. Co do tego jak skonstruowana jest książka, to każdy rozdział rozpoczyna się od fragmentu kroniki towarzyskiej lady Whistledown. Jest to dama, która wydaje się wiedzieć o wszystkim i o wszystkich, lecz kim ona jest, niestety nadal zostaje to owiane tajemnicą. Bardzo podobał mi się drugi epilog. Jest on idealnym zakończeniem historii Daphne i Simona. Zdradza on też trochę tego jak potoczyły się losy rodzeństwa panny Bridgerton. Fajnym dodatkiem jest drzewo genealogiczne Bridgertonów. Jestem przekonana, że przy kolejnych częściach będzie ono bardzo przydatne. Podsumowując, książkę z czystym sumieniem mogę polecić każdemu fanowi romansów. Autorka ma bardzo przyjemny styl, a historia Daphne i księcia wciąga od pierwszej strony. A tych, co już oglądali serial i mają obawy, czy książką będzie dla nich ciekawa, pragnę uspokoić, ponieważ „Mój książę” ma wiele wątków, które nie zostały poruszone w produkcji Netflixa. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Jak miło było powrócić do świata angielskiej arystokracji z początków XIX wieku, tych wystawnych przyjęć, balowych flirtów, elegancji i dobrych manier... Wszystko za sprawą powieści Julii Quinn "Bridgertonowie. Mój książę". Na podstawie książki nakręcono serial pod tym samym tytułem. Obejrzeliście? A może czytaliście pierwowzór? Bridgertonowie to pod wieloma względami wyjątkowa rodzina. Zdecydowanie wielodzietna (ośmioro rodzeństwa wychowywanego pod czujnym, acz wielce troskliwym okiem szanowanej wdowy), ceniąca wartości rodzinne, wzajemną bliskość i oddanie. Silna jednością, ale i różnorodnością - charakterów, zachowań i postaw, czy aspiracji życiowych. W pierwszym tomie tej romantycznej sagi rodzinnej (myślę, że można ją tak określić) uwaga przekierowana jest na najstarszą z córek wicehrabiny - uroczą Daphne, której usilnym pragnieniem jest wyjście za mąż i stworzenie szczęśliwego rodzinnego gniazdka na wzór takiego, w jakim przyszło jej się narodzić i dorastać. Niestety, ewentualni kandydaci dziwnym trafem widzą w niej bardziej przyjaciółkę niż obiekt westchnień, co spędza sen z oczu nie tylko jej samej, ale i wicehrabinie, bowiem najstarszy syn wyraźnie nie kwapi się do ożenku. Kiedy do Londynu powraca otoczony sławą rozpustnika (czy słusznie - nie zdradzę😉) książę Hastings (przyjaciel brata Daphne), salony podgrzewa atmosfera polowania na najlepszą partię Londynu. Przypadkowe spotkanie głównej bohaterki i księcia (obfitujące w szereg niezapomnianych wrażeń) owocuje zawarciem korzystnego dla nich obojga układu. Co z niego wyniknie i jakie bolesne tajemnice nosi w sercu Hastings, dowiecie się sięgając po książkę. Jak dla mnie, a bardzo lubię romanse historyczne, była to urokliwa opowieść, przy której bardzo miło spędziłam czas. Nawet się nie zorientowałam, kiedy dotarłam do epilogu. Polubiłam członków rodziny Bridgertonów, a szczególnie "trzech obrońców czci i niewieściej cnoty" - bracia dla swoich sióstr i nieco męczącej, ale ukochanej matki skoczyliby w ogień i bez najmniejszego wahania stoczyli pojedynek o świcie. Daphne również zyskała sobie moją sympatię, mimo początkowej naiwności i nikłego doświadczenia w sferze uczuć. Troszkę mi nawet zaimponowała, kiedy wreszcie "sięgnęła po swoje" i zawalczyła na swój sposób o swoje szczęście. Najwięcej jednak emocji wywołały we mnie tajemnice z przeszłości Simona - bolesne doświadczenia tak mocno zdeterminowały jego późniejsze życiowe plany i decyzje. Podsumowując, cieszę się, że miałam okazję poznać tę historię.

Ależ to było urocze! Od razu napiszę, że nie oglądałam serialu. Nie mam więc porównania i oceniam tę historię wyłącznie na podstawie tego, co przeczytałam w publikacji. Książka nie jest wybitna, nie jest to literatura z wyższej półki, ale tego od niej nie oczekiwałam. Jest też nieco przewidywalna. Jednak ani odrobinę nie przeszkadza to w czerpaniu przyjemności z lektury. Książka zachwyciła mnie swoją lekkością, bardzo przyjemnym stylem autorki i świetną kreacją bohaterów. Powieść wciąga, chociaż początek jest nieco drętwy. Akcja w pierwszej części nie jest zbyt dynamiczna, dzieje się również sporo mniej niż później, co może niektórych zniechęcić do kontynuowania tej opowieści. A szkoda, bo im dalej w tej historii, tym ciekawiej. Na pochwałę zasługuje konstrukcja bohaterów. Moim zdaniem, jest to najmocniejszy punkt książki. Każdy z bohaterów jest inny, wyróżnia się na tle reszty. Wszyscy są wyraziści i pełnokrwiści. Nie potrafię sobie przypomnieć postaci, której w tej powieści nie byłabym w stanie polubić. Książka jest bardzo dobrze napisana i czyta się ją błyskawicznie. Każdy rozdział rozpoczyna Kronika Towarzyska lady Whistledown, która stanowi bardzo interesujący dodatek do właściwej fabuły. Chociaż ta potrafi zainteresować również bez jakichś specjalnych wstawek. Relacja rozwijająca się między głównymi bohaterami jest intrygująca i z zaciekawieniem śledzi się to, jak z biegiem czasu się zmienia. Jednak najbardziej tajemniczym elementem fabuły i zarazem trzymającym w największym napięciu i dostarczającym najbardziej intensywnych emocji, są sekrety z przeszłości Simona. Jedyne wątpliwości jakie mam w związku z książką, dotyczą Daphne. Dziewczyna jest piękna, inteligentna, dobrze wychowana. Początkowo wydaje się być naiwna i nie mieć w ogóle doświadczenia z mężczyznami. Z drugiej strony widać, że potrafi walczyć o swoje, a nawet umie sięgnąć po to, co w jej odczuciu jej się należy. I nie widać, że ma nikłe doświadczenie w sferze uczuć. Coś mi tu nie zagrało. Mimo to lubię tę bohaterkę, za jej siłę i za walkę o siebie. "Mój książę” to całkiem dobry romans, który naprawdę przyjemnie i szybko się czyta. Jest chemia, są emocje i świetni, charakterni bohaterowie. To urokliwa, choć nieco przerysowana opowieść. Warta jednak poznania jako pierwowzór bijącego rekordy popularności serialu Netflixa. Przyjemnie spędziłam z tą książką czas i, jeśli lubicie lekkie, niewymagające romanse, z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić 🧡

O rodzinie Bridgertonów zrobiło się ostatnio głośno za sprawą serialu na Netflixie. Przyznaję, jeszcze go nie oglądałam, bo jeśli tylko mam możliwość, najpierw sięgam po książkę. Czy ktoś okrzyknął już może Julię Quinn współczesną Jane Austen? Nie sprawdzałam, ale sama książka jest sympatycznym romansem historycznym, który ciekawie odzwierciedla klimat minionej epoki – co ważne – ze sporą dawką humoru. Daphne Bridgerton jest pannicą z dobrej arystokratycznej angielskiej rodziny na wydaniu. Pewnego dnia okazuje się, że i ona, podobnie jak inni przedstawiciele londyńskiej socjety, staje się bohaterką Kroniki Towarzyskiej redagowanej przez nieznaną nikomu Lady Whistledown. To wystarcza, że matka zaczyna wywierać jeszcze większa presję na córce, by ta w końcu zechciała przyjąć oświadczyny któregoś z bogatych młodzieńców. Jednak w przypadku Daphne wcale to nie jest takie łatwe. Mężczyźni wprawdzie ubiegają się o jej rękę, ale znaleźć odpowiedniego kandydata na męża jest bardzo trudno. Daphne nawet nie liczy na to, że wyjdzie za mąż z prawdziwej miłości. Jednak chciałaby takiego męża, do którego „żywiłaby bodaj odrobinę uczucia”. I wtedy na horyzoncie pojawia się on, przyjaciel rodziny, Simon Hastings. Książę jest wprost rozchwytywany w towarzystwie, a kobiety w różnym wieku robią do niego słodkie oczy. To bardzo dobra partia: przystojny, bogaty, młody. Tych dwoje: Daphne i Simon wydają się być niezainteresowani sobą, każdy z nich ma swoje priorytety i marzenia. Pewnego dnia nieoczekiwanie zawierają pewien pakt, który Simona uchroni ich od namolnych potencjalnych narzeczonych, a w przypadku Daphne sprawi, że stanie się jeszcze większym obiektem pożądania innych mężczyzn. O pakcie nie wie nikt, wszyscy dają się nabrać na tę dobrze zaplanowaną grę, dającą obydwu młodym ludziom jakąś namiastkę niezależności. Tymczasem sprawa zaczyna się gmatwać, gdy Simon i Daphne odkrywają, że nie do końca są sobie obojętni. To na pewno książka dla tych, którzy lubią tego typu literaturę. Przede wszystkim to możliwość przeniesienia się do innej epoki, do Londynu XIX wieku, gdzie panują bogactwo, przepych, piękne stroje, klejnoty i bale. Gdzie za mąż nie wychodzi się z miłości, ale realizuje się pewien plan, przypominający często transakcję biznesową. Jak w tym wszystkim odnajdzie się Dahne, której sekunduję od samego początku. Czekam teraz na kolejny tom i z przyjemnością obejrzę wreszcie film😊 Wydawnictwo Zysk i S-ka

Bridgertonowie. Mój książę" Oglądając serial na Netflix, nie mogłam oprzeć się książce. Dzięki @zysk_wydawnictwo mam okazje ją przeczytać jak i zrecenować. Historia miłosna Daphne Bridgerton i księcia Hastings, Simona, w czasach to panujących elit i reguł pełnego blichtru, plotek i intryg Londyńskiej socjety. Dla Daphne to kolejny sezon "polowania na męża" i mimo, że jest wspaniała osobą każdy młody mężczyzna traktuje ją jak przyjaciółkę. A ona przecież potrzebuje męża! Książę Simon, człowiek dla którego dzieciństwo nie było usłane różami, a wręcz został odrzucony przez ojca, nie zamierza nigdy się ożenić a tym bardziej mieć dzieci. Pojawiając się na balu, przystojny książę nie może się uwolnić od natrętnych matek i córek na wydaniu. Zawiera układ z Daphne korzystna dla obu stron. On- będzie udawał jej adoratora, dzięki czemu uwolni się od podbojów innych panien, ona- zyska zainteresowanie innych mężczyzn, aby starali się o jej rękę. I jeszcze tajemnicza Lady Whistledown, która opisuje gorące smaczki z wydarzeń londyńskiej socjety podsycajac plotki. Historia pełna zawirowań, intryg i tajemnic, ale również namiętnych uniesień, zakazanego przyciągnia oraz sytuacji w której wyjście bez plamy na honorze jest niemożliwe. Misterny plan bohaterów, który przez ich uczucia i nieuwagę zostaje zrujnowany i muszę zmierzyć się z konsekwencjami swoich czynów. Ahh jak dobrze mi się czytało, te książkę. Oglądałam najpierw serial, a dopiero niedawno sięgnęłam po książkę. Czy to jest dobra kolejność? Wydaje mi się, że nie ma znaczenia. W książce odnalazłam to co umknęło mi w filmie, wiele rzeczy zostało wyjaśnionych, bardziej rozwiniętych. I chociaż nie lubię sama sobie spojlerować bo przecież wiedziałam jak cię ta historia skończy. To jednak czytałam tę książkę z zainteresowaniem i uśmiechem na twarzy w sytuacjach komicznych, ale również przeżywałam każdy element dramatu sytuacji w jakich znajdowali się bohaterowie. Cudowna książka, jeśli chce się oderwać od współczesnych czasów i wejść do świata balów, konwenansów i historycznych obyczajów panujących w Anglii. Z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne tomy tej serii, aby poznać historię reszty rodzeństwa Daphne Bridgerton ❤️

Przygodę z Bridgertonami zaczęłam od drugiej części serii, ale zakochałam się w dziejach tej rodziny i szybko zamówiłam pierwszą część. Książki te odrywają mnie od codzienności i przenoszą w piękny świat dawnych czasów, gdzie każde wypowiadane słowo miało sens i znaczenie. Każe zdanie wypowiadało się z rozmysłem, a żart słowny mimo delikatności miał dwuznaczne znaczenie. Uwielbiam czytać o tamtych czasach gdzie miłość była wyszukana, nieskazitelna pełna piękna w swojej prostocie. Ta seria mnie oczarowała i zapewniam Was, że co jakiś czas znajdziecie recenzje do następnego tomu tej serii, bo już zamówiłam trzecią część. Pierwsza część opowieści zaczyna się od młodego dziecka Simona, który jest odrzucany przez swojego ojca. Młody książę Simon dorasta, próbując zadowolić ojca, lecz nigdy to mu się nie udaje. Boryka się z wieloma kompleksami i zieje nienawiścią do ojca i to staje się jego klątwą. Postanawia nigdy się nie ożenić i nigdy nie spłodzić dziecka. Nie chce pociągnąć książęcego rodu i zakończyć tym swą klątwę. Oczywiście w tej książce nie zabraknie miłości i związku. Bale, spotkania, ploteczki, wszystko, co dawało urok tamtych czasów. Poznamy Daphne Bridgerton jest urocza i inteligentna i wychowana wśród braci. Temu jej nie tak prosto zawstydzić, a ona zna swoją cenę i dąży do tego co sobie postanowi. Jej plan to wyjście za mąż, ale nie za byle kogo. To musi być czarujący mężczyzna, który ją zauroczy i będzie o nią zabiegał nie tylko do ślubu. Aby sobą zachęcić innych kandydatów, postanawia wraz z księciem, który też ma z tym swój plan, razem ogłosić, że są parą. Dla każdego z nich to najlepsze rozwiązanie. Daphane zaczynają się interesować inni kandydaci, ponieważ zainteresował się nią sam książę, a Simon ma święty spokój i nikt o nim już nie plotkuje. Plan wydaje się niemal doskonały, pod warunkiem, że oboje zachowają go w sekrecie. Będzie o ich przygodach i wzlotach i upadkach. Miłosne kłamstwa i prawdziwa namiętność w przesyconym subtelnym wdziękiem i humorem romansie. Będzie też o bólu, rozterkach, sumieniu i braku wyjścia… Książka jest godna polecenia i zapomnienia się, choć na krótką chwilę przy kartkach tej książki.