Moc krwi (okładka miękka)

"Moc Krwi" to już kolejna odsłona autorki Joanny Tekieli. Jednak tym razem na fabułę opadła krwawa kurtyna.   W krakowskim lesie Wolskim, w tajemniczych okolicznościach, zostaje brutalnie zamordowana para nastolatków: Kuba i Alina. Znalezienie sprawcy makabrycznej zbrodni należy do komisarz Alicji Starskiej i jej partnera sierżanta Pawła Czerskiego. Sprawa nabiera tempa, gdy dochodzi do kolejnych krwawych jatek. Szybko staje się jasnym, że sprawcą kieruje zew krwi i ma na jej punkcie obsesję. Narracja jest prowadzona trzecioosobowo z kilku perspektyw, co daje wielowątkowy i wielowymiarowy oddźwięk. Prócz kontekstu śledczych policji, którym sprawa zaczyna się coraz bardziej gmatwać i ociekać tajemniczością, poznajemy też perspektywę sprawcy. Autorka sprawnie przeniosła czytelnika w psychotyczny umysł, ukazując motywy jego wewnętrznych, krwawych żądz. Początkowo mężczyzna szuka odpowiedzi w klasztorze. Nie otrzymawszy jej postanawia rozpocząć swoją "misję". Cała historia przeplatana jest jeszcze z narracją postaci, które za chwilę skończą swój żywot z rąk bestii. Każda postać, zarówno będąca jedną z głównych bohaterów, jak i pełniąca rolę epizodyczną została obdarzona szczegółowo przemyślaną osobowością, posiadającą wady i zalety, odczuwającą różne emocje. Autorka genialnie sięga po wątki wojowników scytyjskich oraz ich obrzędów, wierzeń i bestialskiej natury. Mimo, że żyli oni wieki temu, czytelnik ma wrażenie, jakby działo się to wczoraj. W wyjątkowo ciekawy sposób ukazuje też historię Krakowa i niezwykle malowniczo przedstawia łączące się z tym miastem piękne, acz mroczne byłe wydarzenia. Do tej pory nie wiedziałam, że mieszczący się na krakowskiej ziemii Kopiec Kraka jest niczym innym jak kurhanem scytów i ich reliktem, świętym miejscem. Osobiście bardzo lubię, gdy fabuła jest przeplatanką fantazji autora i autentycznych, historycznych zdarzeń, gdyż zostaje wtedy nadana głębia słowa pisanego. W tej powieści wszystkie zamieszczone informacje są poparte różnymi źródłami naukowymi. Dzięki barwnemu stylowi literackiemu, czytelnik ma wrażenie jakby przechadzał się uliczkami, jakże znanego, rodzimego Krakowa, który sam w sobie jest zabytkiem skrywającym liczne tajemnice. Czuję się zobowiązana by ostrzec, że fabuła nie jest delikatną powiastką. Ciężko mi zakwalifikować tę książkę do jednego gatunku literackiego, ponieważ łączy ona w sobie kryminał, thriller oraz wątek sensacyjny. Jest mroczno, tajemniczo, niebezpiecznie, a trup ściele się gęsto. Jednak lekki styl pisarki przeprowadza czytelnika przez krwawe karty powieści w sposób niewiarygodnie łagodny i niezwykle wciągający. Z czystym sumieniem mogę polecić "Moc krwi" każdemu czytelnikowi lubiącemu mocne doznania. Jestem niezmiernie szczęśliwa mogąc medialnie patronować "Moc krwi" bez najmniejszych obaw o sukces powieści. Za egzemplarz patronacki dziękuję wydawnictwu Lucky.

Zastanawiałaś/eś się może kiedyś jaką moc może posiadać krew, ludzka KREW ? Czy sądzisz, że dzięki spożyciu tego wspaniałego nektaru udałoby Ci się wzbić ponad szczyty niczym rajskiemu ptaku czując jednocześnie, że jesteś od teraz Panią lub Panem nowego o stokroć lepszego świata ? Bez nałogów, bez przemocy, bez gwałtów, bez głupich nakazów i zakazów, chorób i innego zła, które często czai się za rogiem niczym sam Daniel Ksais. A nie przepraszam, Wampir !🙊 Najciemniej jest zawsze pod latarnią. Ponura jesień, która zawitała do Krakowa wyjątkowo sprzyja łowom miastowego potwora, który żywi się ludzką krwią stając się dzięki temu jeszcze silniejszym. Jest sprytny, silny, niebezpieczny i potrafi się dobrze maskować. Mieszkańcy Krakowa drżą na wieść o niebezpieczeństwie i poczynaniach nieudolnych policjantów, którzy starają się jak tylko mogą, doścignąć i schwytać tutejszego zabójcę, którego ostre kły zdołały przegryść tętnicę już niejednego mieszkańca. Jak zakończy się ten koszmar ? Czy komisarz Alicji Starskiej i Pawłowi Czerskiemu uda się w końcu wpaść na trop bezwzględnego zabójcy ? Hmm przyznam, że gdyby ta historia była oparta na faktach, to od dziś już na pewno nie wystawiłabym nosa za drzwi. Wystarczyło abym przeczytała pierwszy rozdział, po czym totalnie odpłynęłam. Taki dreszczyk przeszedł mnie po przeczytaniu kilku stron, że wiesziałam już, iż to dopiero początek. Autorka naprawdę bardzo dobrze opisała nawet te najbardziej krwawe zdarzenia. Rozpruwane ciał, poszarpane piersi, czy wydłubane oczy. Akcje jak z prawdziwego horroru, no po prostu genialnie, ale nie polecam zajadania przekąsek podczas lektury, kawa w zupełności wystarczy. Momentami czułam się jakbym zawitała na rzeźni. Zagłębiając się w lekturę możemy na spokojnie kroczyć śladami zabójcy, który został przedstawiony jako osoba z ciężką przeszłością i niewątpliwie to ona odcisnęła na nim niemałe piętno. Obserwujemy zmagania krakowskiej policji oraz całe śledztwo, które momentami przez dłuższy czas stoi w miejscu. Nic nie jest łatwe, gdy ścigany tak dobrze zna wszystkie zakamarki królewskiego miasta. Poczucie humoru naszego żółtodzioba Czerskiego jest momentami rozbrajające, wraz z komisarz Starską tworzą zgrany duet, choć początek współpracy mógłby zostać odebrany nieco inaczej. Wplecionie historii nawiązującej do scytyjskich wojowników jest czymś bardzo zaskakującym. Kim byli? W co wierzyli? Tego możecie się dowiedzieć z książki, a także poznać zakończenie całej wampirzej historii.

Dzisiaj podzielę się z wami recenzją książki, którą miałam zaszczyt objąć patronatem. Powiem tylko tyle, że jest to niezwykle ciekawa, mega mocna, pasjonująca i emocjonująca powieść z gatunku sensacja-kryminał. Autorka w genialny sposób stworzyła historię tak wciągającą i to już od pierwszych zdań, że człowiek nie jest w stanie przerwać lektury chociażby na moment. Zarwałam przez nią noc, gdyż moja ciekawość rozbudzona została do maksimum i ogromnie chciałam poznać zakończenie. Zaintrygowani? To cudownie. Poznajcie panią komisarz Alicję Starską, która wraz z innymi policjantami próbuje rozwikłać zagadkę brutalnych morderstw, które mają miejsce w przepięknym Krakowie. Wampir czy też bestia, jak nazwano mordercę, jest bezwzględnym krwiopijcą, który wysysa krew ze swych ofiar i przeraża mieszkańców miasta Kraka. Żmudne śledztwo naprowadza stróżów prawa na pewny trop, który ma związek ze scytyjskimi wojownikami. Czy krwiożerczy potwór jest istotą żywą? Dlaczego to monstrum wypija ludzką i zwierzęcą krew? Jaki cel ma do osiągnięcia bestia? Czy Alicja i jej partner Paweł rozwiążą sprawę i schwytają siejącego chaos wampira? Muszę przyznać, że nie pamiętam kiedy czytałam tak fascynującą powieść, która rozbudziła moje zmysły, wywoła strach, przerażenie aż miałam gęsią skórkę a włosy na rękach stanęły dęba. Byłam tak zafascynowana historią i pod takim wrażeniem, iż mimo, że skończyłam tę lekturę kilka dni temu, to nadal o niej rozmyślam i przeżywam. Zapewniam was, że „Zew krwi” jest prawdziwą ucztą dla koneserów tego gatunku i nie tylko. Jeśli macie mocne nerwy, nie przeraża was lejąca się krew i wiele trupów, to ta lektura jest idealna. Dzięki lekkiemu i przystępnemu stylowi autorki, która w tak plastyczny sposób przedstawiła tę opowieść, miałam wrażenie jakbym była jedną z bohaterek i na własne oczy widziała wszystkie poszczególne sceny. Wstyd się przyznać, że wcześniej nie znałam żadnych z dzieł pani Tekieli, jednak po tej pozycji w ciemno sięgnę po pozostałe jej powieści. Was zachęcam do przeczytania tej mrocznej książki. Polecam ją wam z całego serca i wiem, że nuda wam przy niej nie grozi. Przeczytacie?

"Moc krwi. Zew scytyjskich kurhanów" Joanna Tekieli Wydawnictwo Lucky, to pełna mrocznych scen historia osadzona w Krakowie. Byłam bardzo ciekawa tej książki i nowej odsłony autorki. Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony i trzymała w napięciu do samego końca. To była niesamowita uczta czytelnicza. "... rzucił okiem na ciało dziewczyny i oddalił się w głąb ulicy nasycony, szczęśliwy. Czuł, jak móc wypełnia go od środka, potężna nieograniczona." W Krakowie dochodzi do brutalnych zabójstw. Komisarz Alicja Starska i żółtodziób Paweł Czerski, muszą jak najszybciej znaleźć sprawcę makabrycznych zbrodni. Sprawa jest skomplikowana, ponieważ morderca pozostawia po sobie zbyt mało śladów, utrudniając tym pracę Policji. Do mediów przeciekają różne informacje, miasto ogarnia chaos i strach. Siejąca postrach Bestia, Wampir czy Potwór ma misję do spełnienia - mrok i wypita krew ma go doprowadzić do osiągnięcia celu. "Widział żyły pulsujące na jej długiej szyi, czuł zapach perfum, potu i przerażenia, a przede wszystkim - czuł, jak wzywa go jej krew. - Krew to moc -, wycharczak jej do ucha i wbił kły w jej szyję". Czy poszlaki doprowadzą Alicję i Pawła do rozwiązania krwawych morderstw? Czy Bestia popełni błąd i uda się ją złapać? Co jest motywem zbrodni? Autorka zaserwowała nam ciekawą fabułę. Kryminał osadzony w Krakowie, pełen ciemnych zaułków, uliczek i Bestia, którą tropią policjanci. Dodatkowo ogromna presja społeczeństwa i przełożonych nadawała klimatu całej historii. Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak świetnej książki. Kartki same się przewracały, tak bardzo chciałam poznać rozwiązanie tej krwawej zagadki. Jeśli lubicie książki z dużą dawką emocji i grozy, jest to pozycja w sam raz dla Was. Ja czytając książkę czułam się jakbym była w środku akcji, będąc obserwatorem. Uczucie strachu nieraz wywoływało dreszcz na plecach. Przyznam szczerze idąc do pracy, po zmroku obserwowałam czy z jakiegoś zakątka nie wyskoczy mi Bestia ze szponami....

Para nastolatków wybiera się na randkę w ustronne miejsce... Miało być miło, niestety intymną schadzkę przerywa tajemnicza postać nieludzkich rozmiarów, bestia, która z w brutalny sposób morduje oboje. Blady strach pada na Kraków, kiedy odrażające wręcz morderstwa zaczynają się powtarzać, a mieszkańcy boją się wychodzić na ulice po zmroku. Policja ma nie lada wyzwanie, aby jak najszybciej przerwać ten proceder i uwolnić Kraków od Draculi. "Moc krwi" to najnowsza książka autorstwa @joannatekieli . To zupełnie inna odsłona jej pisarskiego talentu, niż ta, z jakiej dała nam się poznać. Tym razem autorka nie zabiera nas w góry lecz na ulice Krakowa, na których przelewa się krew niewinnych ludzi. Joanna Tekieli zapowiadała, że będzie to książka straszna, wręcz ohydna, ociekająca krwią. Czy tak jest? Owszem. Trup ściele się się gęsto, morderca jest nieuchwytny a jednocześnie nad wyraz brutalny. No oczywiście, jeśli można jakiekolwiek morderstwo uznać za "nie brutalne". Jednak ta książka jest takim bardzo dobrze zbalansowanym kryminałem. Bo oprócz intrygi, zagadki, scen mrożących krew w żyłach autorka wplotła również w fabułę bardzo sugestywne opisy miasta, ciekawostki na jego temat, odrobinę faktów historycznych i szczyptę swojego dobrze znanego nam już poczucia humoru.To nie jest kryminał, gdzie bohaterowie posługują się tylko i wyłącznie im znanym slangiem. W tej powieści znajdziemy mnóstwo błyskotliwych i momentami wręcz zabawnych dialogów. We wspomnianych opisach Krakowa da się wyczuć jak bardzo autorka jest zżyta że swoim miastem, a każdy kto choć raz był w grodzie nad Wisłą bez problemu się odnajdzie i poczuje klimat ciemnych brukowanych zaułków. Czy ja, wielbicielka obyczajowek obawiałam się tej książki? Trochę tak, ale Joasia tak świetnie zachowała proporcje w książce, że bez problemu się w niej odnalazłam, lektura mnie pochłonęła i trzymała w napięciu do ostatniej strony.Takie kryminały mogę czytać! POLECAM!

Moc krwi to moje pierwsze spotkanie z Autorką, i muszę przyznać, że ogromnie się cieszę, ponieważ weszłam w twórczość Autorki z czystą kartą! Nie mam porównania do jej powieści obyczajowych, i nie wiedziałam czego się spodziewać. Moim zdaniem Autorka nie różni się od autorów piszących thrillery na co dzień! Wcale nie było to wymuszone, wręcz przeciwnie. Szanuję to, że mogłam dowiedzieć się czegoś takiego jak Scytyjscy wojownicy! Alicja Starska jest policjantką, od długich lat pracuje sama, bez partnera i jest jej z tym dobrze. Pewnego dnia szef przydziela policjantom stażystów w związku z tym, że muszą przyuczyć się do zawodu, tak też Paweł młody policjant trafia pod skrzydła doświadczonej Alicji. Paweł ma szczęście lub pecha, od razu trafia na bardzo mocną sprawę! Po ulicach Krakowa grasuje Bestia, prawdziwy potwór.. zabija ludzi w bardzo brutalny sposób, przy czym jest bardzo ostrożny i nie tak łatwo wpaść na jego trop. Bohaterowie są wspaniale przedstawieni, da się ich lubić. Dialogi są bardzo żywe, świadome, nie ma niczego za dużo i za mało! Czuć dreszcz na plecach, w wielu momentach oglądałam się za siebie! Tego właśnie wymagam od prawdziwego thrillera. Pomysł też na najwyższym poziomie, jest wiele wątków ale nie da się tutaj pogubić. Po przeczytaniu tej książki, zostało mi w głowie jeszcze kilka pytań. Mam nadzieję, że to nie koniec. Chętnie przeczytam jeszcze książkę tego gatunku spod pióra Autorki.

Gdybym miała przyznawać gwiazdki za ilość trupów oraz okrucieństwo, z jaką zostaje zadana śmierć, to "moc krwi" byłaby naprawdę wysoko. Jednak w thrillerze przede wszystkim powinien być klimat, a tego dla mnie nie było. Nie czuć grozy, choć morderca jest bardzo nietypowym osobnikiem, nie czuć lęku, choć zbrodnie są częste i brutalne. Autorka w jednej scenie "pokazała" sprawcę, który musiał wyjść z kryjówki w środku dnia, a jedyną reakcją był... brak reakcji, więc gdzie ci zastraszeni krakowianie? Praca policji to również kompletna pomyłka, ustalają jedno, robią zupełnie coś innego. Jeszcze, żeby te czynności do czegoś prowadziły, no ale nie prowadzą, a ofiarami można by wypełnić osiedle mieszkaniowe, więc mnie tu sporo zgrzytało. Mocną stroną powieści jest kreacja mordercy, postać, w której misję naprawdę można uwierzyć. Można dopuścić do siebie myśl, że taką osobę druga, podobnie myśląca, może ukształtować. Sama historia Scytów jest ciekawa, dobrze wpleciona w fabułę, natomiast nie wiem, czy ratuje wszystko inne. Jak dla mnie — nie.