Miłość. Crew. Tom 3 (okładka miękka)

„Nie twierdziłam, że czuję się nieszczęśliwa, po prostu byłam zagubiona. Należeliśmy do jednej ekipy, więc byliśmy na siebie skazani. Stworzyliśmy naszą grupę z konieczności, a potem nasze więzi się wzmocniły i stworzyliśmy rodzinę. Ekipy już nie istniały, ani tutaj, ani w Roussou. Zostały zabronione. Władze wygrały, więc kim teraz byliśmy? Na pewno nie wojownikami. Już nie. Może wydawało się to dziecinne, ale ja wciąż żyłam w świecie przemocy. Dotarło do mnie, że tego potrzebuję.” Co się dzieje z członkami ekipy po skończeniu liceum? Jaki czeka ich los? „Działał spokojnie, metodycznie, ale jednocześnie dało się wyczuć w nim jakąś zmianę. To samo czułam w swoim ciele – to wrażenie rozprzestrzeniało się we mnie, wywołało gęsią skórkę, ale to nie był strach. Raczej niepokój. Cross był naszym przywódcą. To ten sam facet, który powstrzymał nas, kiedy mieliśmy zaatakować Alexa Ryersona na szkolnym parkingu w Roussou. Ten sam facet, którego musiała powstrzymać cała grupa policjantów, kiedy zostałam aresztowana. A to, że teraz pali ubrania wzbudzało niepokój, który wywęszył nawet Jordan.” „Miłość” to zakończenie trylogii Crew, w której poznajemy losy czworga przyjaciół Zellmanna, Crossa, Bren i Jordana. Byłam bardzo ciekawa, w którym kierunku autorka poprowadzi ich historię. Pierwszy tom podobał mi się bardzo, pochłonęłam go w ekspresowym tempie, drugi zaś początkowo mnie nudził, przez pierwsze 150 stron troszkę mi się ciągnęła i nie mogłam złapać tego czytelniczego bakcyla, co przy poprzednim tomie, ale dalej, gdy zaczęła się akcja, przeczytałam ją z prędkością światła i czułam niedosyt, dlatego z ogromnym zapałem capnęłam zakończenie tej opowiastki. Przeczytanie jej zajęło mi kilka dni, ale nie przez to, że książka była zła, o nie, była naprawdę dobra, szczerze mówiąc, lepszego zakończenia wymarzyć sobie nie mogłam. Dynamiczna akcja, intrygi i tajemnice w połączeniu z pięknym uczuciem i pożądaniem dają nam opowieść, którą pokocha się całym sercem. Autorka w iście mistrzowski sposób przelewa emocje na papier i wszystko to, co odczuwali nasi bohaterowie, odczuwałam i ja. W pierwszych dwóch częściach ta czwórka przyjaciół momentami była lekkomyślna, zbyt narwana i dość nieprzewidywalna, tu już po skończeniu liceum zaszła w nich zmiana, wydorośleli, zmieniło się ich postrzeganie na wiele spraw, ale przy tym nadal pozostali lojalnymi i odważnymi przyjaciółmi na dobre i na złe. Bardzo, ale to naprawdę bardzo się cieszę, że autorka zdecydowała się na większą ilość rozdziałów z punktu widzenia Crossa, oraz dała nam niewiele, ale jednak kilka Zellmanna i Jordana, chociaż nadal i tak w większości towarzyszyła nam Bren, co absolutnie mi nie przeszkadzało, bo naprawdę polubiłam tę dziewczynę, która nie miała w życiu łatwo. Na tym zakończę moją recenzję, gorąco Was zachęcam do przeczytania trylogii Crew od Tijan. Jest to propozycja idealna dla czytelników oczekujących od lektury dynamicznych zwrotów akcji, narastającego młodzieńczego pożądania i fabuły, która wciąga i trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Ja dzięki tej pozycji jeszcze bardziej pokochałam twórczość autorki. Daję jej zdecydowane 9/10. Gorąco polecam! Paula https://girlsbookslovers.blogspot.com/2021/05/tijan-miosc-seria-crew-3.html

"Miłość" to finałowy tom serii "crew", który opowiada o niezwykłej lojalności i więzach, jakie łączą ekipy. Wyjazd do nowego miasta, miał być pierwszym krokiem ku dorosłości. Bren nie może jednak trzymać się z dala od kłopotów i jej życie po raz kolejny się komplikuje. Tijan jest niewątpliwie jedną z moich ulubionych autorek. Jej powieści praktycznie zawsze trafiają prosto do mojego serca. Przez całą serię, z uwagą, mogliśmy śledzić zmagania Bren, Crossa, Zellmana i Jordana z dorastaniem, z problemami emocjonalnym, a także z codziennym życiem. Podziwiam autorkę za sposób, w jaki opisała relacje łączącą ekipę. Czuć było między nimi tą szczerość, wsparcie, a także zrozumienie. Nie oceniali siebie nawzajem, zawsze starali się pomóc i stawali za sobą murem. Umieli się bawić, ale gdy przyszło co do czego to nikt nie wycofywał się z bitwy. Moim faworytem wśród bohaterów pozostaje Zellman, ale inni dorastali mu do pięt. Podobała mi się również relacja Crossa z Bren. Nie było sztucznych problemów i kłótni, z czego ogromnie się cieszę. W książce nie ma czasu na nudę, ciągle coś się dzieje, i jesteśmy zaskakiwani nowymi odkryciami i niespodziewanymi zwrotami akcji. "Miłość" jest doskonałym zakończeniem serii, które mimo tego, że pozostawiło czytelnika z pewną pustką w duszy, to ciało wypełniło emocjami. Jeśli jeszcze nie znacie tej serii, to koniecznie musicie ją poznać!

A ostatni tom to już w ogóle wypada najlepiej. Muszę przyznać, że czytało mi się go najlepiej ze wszystkich. Towarzyszymy ekipie Bren podczas studiów - ona sama ich się nie podjęła, ale znajduje pracę, w której z pewnością będzie potrafiła się odnaleźć. Nie brakuje tutaj akcji, zagadek, błędów młodości oraz śmiechów. Dla mnie Bren jest dość specyficzną postacią i niekoniecznie bym się z nią zaprzyjaźniła. Mogłabym ją tolerować, ale raczej nic więcej. Podoba mi się też to, że Autorka nie rozwlekła historii bohaterów na X tomów, tylko zamknęła ją w trzech - przynajmniej taką mam nadzieję. Jako czytelnik jestem usatysfakcjonowana całością, a zakończenie sprawiło, że poczułam ciepło na sercu. Czytało mi się bardzo dobrze i szybko. Pochłonęłam lekturę w jeden dzień. Narracja była prowadzona głównie z perspektywy Bren, czy Cross'a, ale Autorka dała dojść do głosu także pozostałym bohaterom, co było bardzo fajne.