Miała umrzeć (okładka  miękka, 10.2020)

Według mojej skromnej osoby, książka ta wypada równie świetnie jak i poprzednia powieść autorki.,, Miała Umrzeć " to mroczny i tajemniczy thriller, spowity gęstą mgłą kłamstw, żalu, rozpaczy, bólu i osamotnienia. Ogromnym plusem powieści jest akcja rozgrywająca się w dwóch płaszczyznach i czasowych. Koniec lat 90-tych należy do Ady. Młoda dziewczyna, borykająca się z alkoholizmem matki oraz z nieczulicą ojca, powoli zatraca się w sobie .Aby rozładować swoje emocje wraz z grupką przyjaciół urządza zabawę w ekstremalne wyzwania .Uciekając w coraz niebezpieczniejsze zadania, pewnej nocy przekraczają granice, rozpocznając serię tragicznych wydarzeń. W tej trudnej sytuacji jedynym promykiem nadziei dla Ady, jest jej mała siostrzyczka Nela, którą chce uratować, przed życiem jakiego sama doznała. Niestety los okaże się mało łaskawy. Mija 20 lat. Dorosła Lena, ciągle nękana stanami lękowymi, poszukuje swojej tożsamości. Wychowana przez snobistyczną ciotkę kobieta, czuje się zagubiona, mało wartościowa i niepotrzebna. Odtrąca wszystkich od siebie, nie potrafiąc nikomu oddać swego serca. Pewnego dnia, będąc na wernisażu, spotyka straszego dziwnego mężczyznę przebranego za klauna. Jego słowa sprawiają, że dotychczasowe życie dziewczyny, zaczyna burzyć się powoli, niczym domek z kart. Skołowana, zagubiona i niepewna Lena, na własną rękę, przeprowadza śledztwo. Prawda, którą odkryje, pociągnie za sobą nie małe konsekwencje, demaskując od lat skrywane tajemnice. Zachwycająca, genialnie skonstruowana, spójnie łącząca całość fabuła, lekki styl autorki oraz idealnie przedstawiona analiza psychologiczna postaci, kwalifikują tę powieść do grona moich odkrytych perełek czytelniczych , które z czystym sumieniem mogę polecić każdemu do przeczytania.

Fenomen tej książki polega na tym, że pomijając to, iż jest ciekawa, wciągająca, nieco zaskakująca- to jest także po prostu MĄDRA i WARTOŚCIOWA. Jest tutaj kilka wątków, które są WAŻNE i które na pewno zostaną w pamięci. W mojej głowie utkwi na pewno obraz pozostawionych samopas dzieciaków, narażonych na toksyczne oddziaływanie otoczenia, które nie są w stanie przewidzieć konsekwencji swoich działań. Bo jak można przewidzieć skutki picia syropu na kaszel, który powoduje halucynacje i paranoję, w celach "odlotu" ? Albo skutki chorej gry "choking game"? I w jaki sposób brak zainteresowania dziećmi powoduje ubytki w ich mózgach i psychice. Jak łatwo im zafundować to, że brak miłości rekompensują sobie w inny sposób. I jak łatwo też utracić zdolność odczuwania przyjemności, miłości, radości, satysfakcji (jak główna bohaterka). I jak ciężko to potem w życiu naprawić... Lubię książki, które przerażają i poruszają. Ta właśnie taka była. Poza tym mądra, ważna i wartościowa. Czytałam i przeżywałam razem z bohaterami. Dlatego polecam jak najbardziej ♥️

DOSKONAŁY KRYMINAŁ, ANGAŻUJĄCY CZYTELNIKA. Świetnych pomysł, inteligentnie poprowadzona fabuła, mocna wciągająca i zapraszająca czytelnika do uczestnictwa w śledztwie. Duże, pozytywne zaskoczenie. Żałuję, że wcześniej nie natknęłam się na twórczość Pani Ewy Przydrygi.

Wciągająca historia, ciekawe zwroty akcji. Czytając kilka razy myślałam, że rozwiązałam zagadkę ale jednak koniec mnie zaskoczył. Jedynym minusem jest fakt, że niektóre wątki mogły by być bardziej rozwinięte.

Elektryzująca autorka książki porywa i poraża do samego końca

Jak zwykle, powieści tej autorki, znakomite.

Bardzo dobrze napisana książka

Polecam!

Trzymająca w napięciu historia dwóch kobiet, których na pierwszy rzut oka nie łączy absolutnie nic. Wychowywały się w innych częściach kraju, w różnych rodzinach, dzielą je też dwie dekady historii. Ich losy przetną się za sprawą skrywanych przez lata tajemnic. Sekretów, które po wyjściu na jaw mogą zabić. 🍁 Spragniona mocnych wrażeń grupa znajomych tworzy nietypowy pakt. Regularnie testują granicę psychicznych i fizycznych możliwości, biorąc udział w ekstremalnej grze w wyzwania. Pieczę nad wypełnianiem zadań pełni liderka grupy – Ada. Jedno z wymyślonych przez nią zadań kończy się tragicznym wypadkiem. Ginie przypadkowy człowiek, a grupa przyjaciół ucieka z miejsca zdarzenia. A to tylko początek serii tragicznych zdarzeń… 🍁 Mija dwadzieścia lat. Osierocona jako kilkumiesięczne niemowlę, wychowywana przez zimną i oschłą ciotkę, nękana nawracającymi stanami lękowymi Lena wciąż poszukuje swojej tożsamości. Gdy podczas wernisażu zupełnie obcy mężczyzna dotyka jej policzka i w sposób sugestywny twierdzi, że ją zna, a właściwie znał w dzieciństwie, dziewczyna angażuje się w poszukiwanie prawdy o sobie na własną rękę. 🍁 Gdy Lena odkrywa kolejne elementy układanki, krok po kroku demaskuje opartą na misternie utkanym kłamstwie przeszłość. Kłamstwie, na którym swoje życie oparło troje nastolatków, by uniknąć poważnych konsekwencji. Kto tak naprawdę pociąga za sznurki, skrywając się za kulisami? Ile osób straci życie z powodu rozpoczętej przed laty i pozornie niegroźnej gry? I dlaczego wszystko jest okryte zmową milczenia? 🍁 "Chciałam zrozumieć moją rodzinę, wydrzeć z nich ten kawałek prawdy o sobie, który zabrali do grobu razem z tajemnicą swojej śmierci." 🍁 "Miała umrzeć" jest drugą powieścią po "Bliżej, niż myślisz", jaką miałam okazję poznać. Z tym, że jeszcze bardziej się wkręciłam w tę historię. Da się także zauważyć, iż autorka udoskonaliła warsztat i kilka innych elementów. Książka podzielona została na dwie strefy czasowe - lata 90-te i czasy współczesne, co dodatkowo było dla mnie gratką, gdyż doskonale pamiętam tamten okres. 🍁 Muszę przyznać, iż początkowo przeraziła mnie mnogość bohaterów i to, czy będę potrafiła ich rozróżnić. Jednak moje obawy szybko się rozwiały, kiedy odkryłam, że każda z postaci jest szczegółowo dopracowana, a do tego ma swoje znaczenie dla całości fabuły. Autorka położyła duży nacisk na warstwę psychologiczną bohaterów. Możemy poznać motywy ich postępowania i konsekwencje wyborów. 🍁 Narracja z perspektywy obu głównych bohaterek zabiera nas w ich uczucia, emocje i myśli. Uważam że w trzeciosobowej narracji nie byłoby to wszystko aż tak mocno namacalne. 🍁 Pisarka porusza szereg ważnych, trudnych, i poniekąd tematów tabu. Brak akceptacji wśród rówieśników, niezrozumienie ze strony najbliższych, alkoholizm, narkotyki, samookaleczanie się, samobójstwo, trudności w nawiązywaniu bliższych relacji z innymi - to część tego, czego możecie się spodziewać. 🍁 "A ja wciąż myślę o jednym. To niebezpieczne pragnienie zadowalania innych sprawia, że sama tracę grunt pod nogami. Na chwilę, bo stan poczucia winy nie trwa wiecznie - acodin znieczula w końcu i mnie, uwalniając swoją pierwszą falę optymizmu." 🍁 Zwykle myślimy, że to przemoc fizyczna czy psychiczna niszczą człowieka. Ale ta historia pokazuje, że obojętność również ma niszczycielską moc. Widzimy jak brak zainteresowania, miłości i wsparcia rodzica odbija się na młodym człowieku. To, co często można przypisać tzw. buntowi nastolatka czy wiekiem dojrzewania, okazuje się, że nie do końca tak jest. To wołanie o pomoc i odrobinę uwagi. To krzyk rozpaczy, który trzeba usłyszeć! 🍁 "Ludzie cisi i niezauważalni wcale nie są głusi ani ślepi."   🍁 Zepsucie, zdemoralizowanie, wszechobecne zło - to wszystko przygniata czytelnika z siłą, której wcale się nie spodziewa. Autorce ponownie udało się wciągnąć mnie w wir wydarzeń, a przede wszystkim w precyzyjnie utkaną intrygę. 🍁 "Miała umrzeć" to trzymający w napięciu, pełen dusznej, niepokojącej, wręcz mrocznej atmosfery thriller psychologiczny o stracie, osamotnieniu, zniszczonej psychice dziecka, poszukiwaniu własnej tożsamości. To powieść o smutnym wydźwięku i tak niesamowicie prawdziwa. To książka z przesłaniem, by nie być obojętnym na drugiego człowieka i jego problemy. Boleśnie uświadamia, że gdzieś obok może być druga taka Ada i rodzina. Że wszystko co robimy, pociąga za sobą konsekwencje w przyszłości.

Lektura „Bliżej niż myślisz”, przekonała mnie, że Ewa Przydryga pisze świetne thrillery, i że w pisaniu o trudnych tematach autorka nie ma sobie równych. Po lekturze „Miała umrzeć”, nazwisko Przydrygi stało się dla mnie gwarantem, jakości, która nie zawodzi. W swojej najnowszej powieści autorka pokazuje jak czasem jedna decyzja, może mieć wpływ na całe nasze życie, rujnując przyszłość, wpływając również na osoby z naszego najbliższego otoczenia. Jak czasem jedna zła decyzja pociąga za sobą kolejne, a każda następna pogrąża nas coraz bardziej i nie ma już odwrotu. Nie jest się w stanie przewidzieć konsekwencji swoich czynów, które niekiedy mogą być bardzo poważne, a za popełnione błędy prędzej czy później trzeba będzie zapłacić. Thriller ma niezwykłą konstrukcję. Opowiada historię dwóch kobiet, które pozornie nic nie łączy. Ada i Lena wychowały się i mieszkają w odległych zakątkach kraju, a ich historię dzieli przepaść czasowa, dwudziestu lat. Równolegle czytelnik poznaje dzieje obu dziewczyn oraz co doprowadziło, że ich losy potoczyły się tak, a nie inaczej. Skrywane przez lata tajemnice powoli wychodzą na jaw i wtedy okazuje się, co one tak naprawdę mają ze sobą wspólnego. Ada zbuntowana nastolatka, niekochana przez rodziców, przywódczyni grupy nastolatków wymyślających coraz to nowe i ekstremalne zadania, dla której całym światem jest młodsza siostra. Pewnego dnia w wyniku nieobliczalnych zabaw młodzieży, ginie przypadkowy, niewinny człowiek, co pociąga za sobą szereg konsekwencji, tragicznych w skutkach. Lena, osierocona w dzieciństwie, wychowana przez apodyktyczną i nieczułą ciotkę, jako dorosła osoba nie potrafi poradzić sobie ze stanami lękowymi. Pod wpływem niespodziewanego spotkania, młoda kobieta próbuje na własną rękę odkryć prawdę o swojej przeszłości. Jest gotowa na wszystko, by dowiedzieć się, co zdarzyło się pewnej nocy dwadzieścia lat temu. W powieści nie ma pędzącej akcji, natomiast znalazłam w niej ciekawą fabułę skupioną na wewnętrznych przeżyciach bohaterów. „Miała umrzeć” zawiera odpowiednią dawkę emocji, które autorka umiejętnie stopniuje. Ewa Przydryga ujęła mnie świetną kreacją bohaterów, ich portretami psychologicznymi oraz nieprzewidywalnym pokierowaniem ich losami. Thriller psychologiczny z najwyższej półki, niepokojący i niejednoznaczny, który wprowadza czytelnika w mroczny świat wypaczonych brakiem miłości, umysłów. Niepokojący, aż do samego końca. Aspekt psychologiczny dopracowany w każdym calu, skomplikowani bohaterowie i morze emocji. Świetnie skonstruowana intryga, która zaprasza czytelnika do uczestnictwa w śledztwie. Jedyne zastrzeżenie, jakie mam, to narracja jednej z bohaterek, które w powieści trochę zgrzyta, ale ogólnie rzecz biorąc, można przymknąć na to oko. Tak naprawdę lektura zmusza do intensywnego myślenia i poszukiwania, co wspólnego mogą mieć ze sobą bohaterki, bo długo autorka nie naprowadza na żaden trop, który tłumaczyłby rozwój wydarzeń. Im bardziej zagmatwana stawała się historia, tym więcej tajemnic wychodziło na jaw, a pokrętna logika, przykuwała moją uwagę i trzymała w napięciu. Świetna analiza psychologiczna bohaterów, mroczna atmosfera. Zagmatwane tajemnice z przeszłości, które wychodzą na światło dzienne, mające ogromny wpływ na współczesne losy bohaterki. Przydryga stworzyła historię o próbie przetrwania, bez możliwości wsparcia i pomocy ze strony bliskich osób. Za zamkniętymi drzwiami rozgrywa się rodzinny dramat. Matka alkoholiczka, ojciec, prowadzący szemrane interesy i zmieniający kochanki jak rękawiczki nie są wsparciem dla nastoletniej dziewczyny, która nieustanie testuje granice swoich psychicznych i fizycznych możliwości, próbując ze wszystkich sił zwrócić na siebie ich uwagę. Trudno to sobie wyobrazić, ale obojętność rodziców może być jedną z najgorszych rzeczy na świecie, jaka może przytrafić się dziecku. Rodziców, tak bardzo zajętych swoimi sprawami, że nie okazują miłości swoim dzieciom. Bardzo dobry thriller psychologiczny. Dwie różne osobowości, dwie różne kobiety. Przeszłość, teraźniejszość i dużo pytań, na które trudno uzyskać odpowiedzi. Polecam. „Przemoc to nie tylko siniaki i rany, ale może przede wszystkim obojętność, tnące jak sztylet słowo, albo jego brak w chwili, gdy jest najbardziej potrzebne."