Metoda na wnuczkę (okładka miękka)

Moja ulubiona książka Marty Obuch, poleca! Lekka i przyjemna

Jak zawsze Marta Obuch mnie nie rozczarowała. Lektura miła, lekka i przyjemna, ale nie obrażająca intelektu czytelnika :)

Jestem zachwycona !! Właśnie skończyłam i od razu pożyczyłam :) Lekka, zabawna z wątkiem tajemnicy który pojawia się po latach. Czyta się jednym tchem :) Osobiście uwielbiam twórczość autorki.

Sylwestra jak zawsze spędziłam z książką Pani Marty i nie zawiodłam się, pełna humoru książka przeniosła mnie do nowego roku z nadzieją że 2018 będzie wesoły i może troszkę pozytywnie zakręcony.

METODA NA WNUCZKĘ – MARTA OBUCH, WYD. FILIA Mikołaj. Dzień prezentów. Nie mogę więc nie umieścić recenzji, którą powinnam była napisać już dawno. Będzie więc trochę „prywata” ale uważam ,że to absolutnie najlepsza książka na poprawę nastroju w chwilach rozterek duszy i serca. Na obrzeżach Katowic w małym domku otoczonym ogrodem oraz znajdującym się w nim budynku gospodarczym zaadoptowanym do potrzeb mieszkalnych – mieszka od ponad 50 lat babcia Walerka i dziadek Andrzej. Nie jest to jednak małżeństwo wspólnie lepiące pierogi i biegające razem na zakupy po przysłowiowe „kapcie”- otóż żyją sobie razem ale i osobno, jedno w domku, drugie w zabudowaniach gospodarczych…. Jedno jest fanem piwa i golonki, strzelań i polowań, męskich przyjaźni i rozrywek a drugie to bogini kuchni , zdrowego trybu życia i nieprzebrany ocean opiekuńczych wręcz duszących uczuć. Babcia wierzy też w znaki zodiaku, numerologię, kocha obserwować ludzi i wierzy w zjawiska paranormalne , które mają wpływ na życie ludzi. Jeśli dodam ,że jedno ma psa a drugie kota a imiona ich to Bomba i Saper – to pewnie domyślicie się jak kruche są warunki względnego pokoju panujące między dziadkami. Tym bardziej ,że przez działkę przebiega jakby niewidoczna linia demarkacyjna…. Dom w którym mieszkają ma swoją tajemnicę. Spadek prababci Matyldy przez lata ukryty gdzieś w domu i obraz pędzla Malczewskiego o malowniczym tytule „ Kobieta z biegunką” , przedstawiający tą właśnie antenatkę rodu , surowym okiem czuwającą nad tajemnicą rodu. Dziadkowie przez lata wychowywali wnuczęta – Pawła i Ewę, dziś już dorosłych ludzi, pana architekta i panią doktor . Wnuki troskliwie czuwają nad zdrowiem i bezpieczeństwem dziadków oraz pieczołowicie rozminowywują teren działki z liczne zastawianych przez nich na siebie pułapek. Paweł zakochany w pięknej ,młodej wdowie radośnie wchodzi w intrygę i w relację mającą doprowadzić go przed ołtarz . Na drodze Ewy staje zaś niejaki Adam Gryziewicz, znany stomatolog , który jednak przypadkiem zaczyna udawać kogoś zupełnie innego… Intryga się zacieśnia , wątki splatają, klasycznie pojawia się złoczyńca i zbrodniciel , akcja wartko zmierza do finału. Marta Obuch jest jedyną naszą śląską pisarką komedii kryminalnych. Nie jest to gatunek łatwy, takich pisarzy naliczyliśmy kiedyś może pięcioro w naszym kraju. Co wyróżnia Martę spośród wszystkich innych ? Humor przedni. To jak antagonizuje postaci, jak opisuje niekiedy zupełnie nieprawdopodobne historie, z jakim kunsztem , pazurem i wyczuciem – absolutne mistrzostwo. Bohaterowie „charakterni” , nietuzinkowi, genialnie przemyślani- wiem, że babcia z dziadkiem urzekają każdego, kto sięgnął po tę książkę. Osobiście uwielbiam język Marty. To rzadkość wśród tzw literatury łatwej, lekkiej i przyjemnej móc rozkoszować się tak pięknym stylem -a przecież komedia kryminalna nie jest gatunkiem prostym. Marta z książki na książkę staje się lepsza, bardziej wyrafinowana, humor wysublimowany i ironiczno-sarkastyczny i nawet jeśli kogoś intryga nie powala –te cechy obiecują dobrą zabawę. I jeszcze jedno; Jeśli sądzicie ,że takie relacje między dziadkami są wymysłem autorki 😉 to wam mówię : ja taki melanż osobowości sprzecznych acz na swój trudny sposób kochający się i to od ponad pięćdziesięciu lat znam 😉

Czasem każdy z nas potrzebuje po prostu odpocząć od wszystkiego, co go otacza. Wtedy najlepiej wziąć właśnie taką książkę jak ta – lekką, wesołą, niewymagającą, ale napisaną z błyskiem inteligencji. Adam spotyka Ewę i z miejsca zakochuje się w jej orzechowych oczach. Biblijna para już od pierwszego dnia znajomości wplątuje się wzajemnie w kłamstwa, które z biegiem stron oczywiście się nawarstwiają. Zarówno Adam jak i Ewa mają bowiem sporo „za uszami” i każde ich spotkanie jest bogate w absurdalne sytuacje. Co prawda czasami Marta Obuch przesadzała z tym absurdem, ale może właśnie dlatego tę książkę czyta się tak lekko? Bohaterowie są świetni, bardzo charakterystyczni i temperamentni. Jestem pewna, że z miejsca pokochacie nie tylko Ewę, ale również specjalistkę od fochów, zemsty i ciętych ripost – babcię! Nie da się ukryć, że autorka ma szaloną wyobraźnię i na pewno wspaniałą rodzinę. Pomysły na fabułę nie biorą się przecież z kosmosu, a opisana tu rodzinka jest naprawdę zwariowana! Metoda na wnuczkę niestety nie zaskoczyła mnie fabułą, ale w ramach rekompensaty zachwyciła poczuciem humoru i odprężająco lekkim stylem. Tutaj część kryminalna jest jedynie maleńkim dodatkiem do części obyczajowej, w której dosyć sporo się dzieje między głównymi bohaterami. Moim zdaniem jest to bardziej komedia obyczajowa niż kryminalna, ale trzeba autorce przyznać, że całkiem nieźle buduje napięcie. Lubię, kiedy książki mnie czegoś uczą, a od Marty Obuch można nauczyć się naprawdę wiele. W akcję jest wpleciona wiedza z zakresu medycyny, dietetyki, a nawet… numerologii! Okazuje się, że jestem numerologiczną piątką, co raczej nie świadczy o mnie najlepiej… Nie zmienia to jednak faktu, że warto sięgnąć po Metodę na wnuczkę i chociaż na chwilkę uciec od męczącej codzienności.

Świetna rozrywka! Książka p.Marty jest pełna doskonałego humoru i żartu sytuacyjnego, a intryga kryminalna jest dobrze zawiązana. Polecam wielbicielom gatunku komedia kryminalna!