Maskarada (okładka twarda)

Głównymi bohaterami książki jest Mrówkojad i jego przyjaciółka Orzesznica, a problem z jakim przyszło się im zmierzyć to …………….. kłamstwo. Temat niezwykle trudny do wytłumaczenia dziecku, ale jeśli za sojusznika mamy takie cudeńka wydawnicze, problem wydaje się być załatwiony. Książka w bardzo fajny sposób pokazuje, że kłamstwo kłamstwu nie jest równe. I choć kłamstwa nie pochwalam to nie jestem do końca przekonana, czy w ogóle umiemy bez niego żyć ? Nooo ale pytanie to, pozostawię bez odpowiedzi. A o co chodzi w „Maskaradzie”?? Otóż przyjaciele zostają zaproszeni na bal przebierańców do zaprzyjaźnionego jeżozwierza. Mrówkojad jest wielce podjarany wizją przedniej zabawy, natomiast orzesznica wręcz przeciwnie. Perspektywa spędzenia wieczoru w towarzystwie przebierańców nie wzbudza w niej takiego entuzjazmu co w mrówkojadzie. Na nic zdaja się namowy mrówkojada, przyjaciółka postanawia zostać w domu. Tylko ……? No właśnie? Jak powiedzieć o tym jeżozwierzowi w taki sposób aby go nie urazić? Nasza bohaterka nosi się z zamiarem okłamania gospodarza przyjęcia, twierdząc że będzie to niewinne, małe kłamstewko. Uważa bowiem, że nikomu nie wyrządzi nim żadnej krzywdy i swój występek nazywa „białym kłamstwem”. Czy ma racje ?? Autorka pokazuje czytelnikowi, że otaczający nas świat nie jest ani biały, ani czarny. Jest pełen szarości jak również kolorów tęczy. I taką samą gamę kolorystyczna przybierają kłamstwa. Tylko od nas i naszej decyzji zależy jaką barwę przybiorą. Nie można zapomnieć o mrówkojadzie, który idealnie sprawdza się w roli głosu rozsądku swej przyjaciółki. Co prawda staje po jej stronie, ale koniec końców przekonuje ją, że maskarady wcale nie są takie złe. Jedyne co wystarczy żeby je polubić, to właściwe podejście do nich. Podsumowując .................... Książce daję 10/10. Treść genialna!! Ilustracje? Noooo Ba !!!! Najlepszym dowodem na to, że książka WARTA jest uwagi jest fakt, że koleżeństwo przedszkolaka mego w pełni ją zaakceptowało. POLECAM ;)