Marzenia Kaliny. Małe tęsknoty (okładka  miękka, 10.2017)

Trzy kobiety. Trzy odmienne osobowości. Trzy różnorodne bagaże doświadczeń. Jedna historia. Na wstępie poznajemy Kalinę - trzydziestodwuletnią kobietę, która spełnia się zawodowa jako nauczycielka w przedszkolu, i można powiedzieć, iż wiedzie całkiem spokojne życie u boku kochającego męża. Jednak czegoś im brakuje, a dokładniej własnego dziecka. Małżeństwo od dłuższego czasu stara się o powiększenie rodziny, jednak nieustanne próby, nie przynoszą oczekiwanego rezultatu... Z drugiej zaś strony poznajemy Lenę – uczennicę gimnazjum, wychowującą się w rodzinie zastępczej, która zapewnia jej wiele ciepła, miłości i troski, jednak Lena nie zawsze zwraca na to uwagę. Podatna na wpływy rówieśników, popełnia błędy, jednocześnie nie zdając sobie sprawy z tego, jaką przyjdzie jej płacić za to cenę. Często okłamuje swoich opiekunów, a na domiar tego w jej życiu pojawia się dorosły mężczyzna, który jak się później okazuje, wcale nie ma pozytywnych zamiarów względem Leny. Poznajemy jeszcze Elżbietę, dojrzałą kobietę z bagażem pejoratywnych wspomnień z przeszłości. Kiedyś na jej drodze życiowej pojawił się pewien mężczyzna, który zrobił na niej piorunujące wrażenie, jednak pozostawił w jej sercu ogromną traumę... W celu zagłuszenia dawnych decyzji, wspomnieć, sytuacji, Elżbieta oddaje się swojej pasji – malarstwie. Czy Kalinie i jej mężowi będzie dane spełniać się w roli rodziców? Czy Lena uporządkuje swoje życie i będzie w stanie się odnaleźć w tej wyjątkowo skomplikowanej sytuacji, która ją spotkała? Czy Elżbieta, będzie jeszcze miała okazję zaznać szczęścia i definitywnie zapomni o tym, co było kiedyś? Marzenia Kaliny otwierają cykl Małe Tęsknoty. Byłam pewna, iż Autorka, skończy pierwszy tom, za pomocą zakończenia otwartego i pozostawi czytelnika w niewiedzy, aby kolejne wydarzenia, mogły klarować i rozwijać się w następnych tomach. Jednak, nie spodziewałam się, iż ta część zakończy się w taki sposób. I teraz pozostaje mi oczekiwać kolejnego tomu w ogromnym napięciu i niewiedzy, co będzie dalej, czy wszystko się ułoży, czy wszystkie trzy bohaterki w końcu będą szczęśliwe. Bardzo lubię twórczość Anety Krasińskiej, i zawsze z ogromnym entuzjazmem sięgam po kolejną publikację spod pióra Autorki. Muszę przyznać, iż jeszcze nigdy się nie zawiodłam. Tutaj było podobnie. Otrzymałam w swoje dłonie, bardzo życiową, mądrą, refleksyjną, wyjątkową historię. Historię, która wciąga Nas czytelników już od pierwszych stron i nie pozwala się oderwać, dopóki nie dobrniemy do finiszu. Niewątpliwą zaletą tej publikacji jest styl i język jakim operuje Autorka. Zresztą zawsze w książkach Anety Krasińskiej, jest tak lekko, bez przeciążeń, wszystko jest spójne, wszystko ze sobą współgra, jest przejrzyste, jasne, niebanalne i angażujące czytelnika. Bogaty i barwny język, a także szczere, dynamiczne i naturalne dialogi, to kolejny element, zasługujący na pochwałę. Bardzo mi się podobało również to, iż cała fabułą nie skupia się tylko na jednej osobie i jej problemach, ale na trzech kobietach i na ich wyjątkowo skomplikowanym życiu, bowiem los żadnej z bohaterek nie oszczędza i nieustannie kładzie im kłody pod nogi. Kalina, Lena i Elżbieta cały czas dążą do tego, aby posiadać kochającą, szczęśliwą rodzinę, borykają się z przewrotnym losem, próbują się odnaleźć w tym, co ich spotyka, jednak nie zawsze jest łatwo. Autorka, bardzo dogłębnie i wyraziście nakreśliła wszystkie trzy kobiety, możemy w pełni zaangażować się w ich sytuację, każda z nich jest inna, a ich problemy, są jak najbardziej autentyczne, realistyczne, nie ma tutaj nic przekoloryzowanego, wyimaginowanego. Wszystko jest życiowe, utwierdzające czytelnika w przekonaniu, iż problemy bohaterek mogą mieć miejsce w Naszym codziennym życiu. Nie zabrakło również żywych emocji. Wszystko to co przeżywają bohaterki, przeżywamy wraz z nimi. Kibicujemy im, pragniemy, aby los w końcu się do nich uśmiechnął, aby im się poukładało w życiu, i aby osiągnęły to o czym marzą. Trudno mi powiedzieć, którą z bohaterek polubiłam najbardziej, chyba nie ma potrzeby aby, to rozgraniczać, każda z nich w jakiś sposób mnie ujęła, zarówno swoimi wadami jak i zaletami. Jednak największe wrażenie zrobiła na mnie postać Leny- młodziutkiej uczennicy. Jej naiwność, nieprzemyślane, zbyt pochopne decyzje, względem spotkań z dorosłym mężczyzną, wprowadziły w mojej głowie ogromny zamęt. Ale jak ona tak może? Czy naprawdę, nie zdaje sobie sprawy z tego, do czego rezultacie może doprowadzić ta znajomość? Myślę, iż bardzo dobrze, że Autorka wkomponowała ten wątek w swoją powieść, bowiem, jest to temat, raczej cały czas aktualny i obecny w dzisiejszych czasach. Dzięki temu, iż ten wątek, został przedstawiony w tej powieści, możemy spojrzeć na ten problem na swój indywidualny sposób, zastanowić się jakbyśmy my zareagowali i jak się na to zapatrujemy. Marzenia Kaliny, to bardzo refleksyjna, życiowa, autentyczna, niebanalna historia.

Aneta Krasińska znana jest mi z tego, że w swoich powieściach nie podejmuje błahych tematów, lecz często są to ciężkie, życiowe problemy ludzi, z którymi zapewne niejeden czytelnik mógłby się utożsamić. I tym razem nie jest inaczej. Mamy trzy bohaterki - Kalinę, Lenę i Elżbietę, każda z nich boryka się z innym problemem, jednak łączy je wszystkie pragnienie posiadania szczęśliwej, kochającej się rodziny. Los, jednak potrafi być przewrotny... Autorka wiele uwagi poświęca swoim bohaterkom, które są dobrze wykreowane. Umożliwiają nam dogłębną analizę ich psychik, dzięki czemu lepiej możemy zrozumieć tok ich postępowania i myśli. Kalina ma kochającego męża oraz upragnioną pracę w przedszkolu, mogłoby więc się wydawać, że nic więcej nie jest jej potrzebne do szczęścia. Ale jakież to jest mylne pojęcie. Mają z mężem jedno pragnienie, do osiągnięcia którego starają się dążyć za wszelką cenę. Czy dane im będzie je spełnić? Lena jest nastolatką, która nie miała łatwego dzieciństwa. Matka alkoholiczka, kompletnie nie przejmująca się jej losem, oraz ojciec nie walczący o jej odzyskanie. Obecnie przebywa w rodzinie zastępczej, która troszczy się o nią, jednak dziewczyna nie zawsze to dostrzega. Popełnia wiele błędów, za które przyjdzie jej płacić wysoką cenę. Okłamuje swoich opiekunów, z czym nie czuje się najlepiej, lecz nie wie jak z tego wybrnąć. Dodatkowo w jej życiu pojawia się dorosły mężczyzna, który nie ma najlepszych intencji jej względem. Czy Lenie uda się uporządkować własne życie i w nim odnaleźć? Elżbieta ciągnie za sobą złe wspomnienia z przeszłości, za które słono płaci w obecnym życiu. Czasem wydaje jej się, że miłość pokona wszystko, jednak ta potrafi być mocno zaślepiona, a przekonuje się o tym, gdy po latach spotyka swoją pierwszą i jedyną miłość. Czy dane jej będzie zaznać szczęścia w życiu? Po książki Anety sięgam w ciemno i zawsze mam pewność, że mnie nie zawiodą. Tym razem ukazuje nam życie kobiet, które pragną szczęśliwej kochającej się rodziny. Pragnienia kobiet bywają różne, każda z nich stara sprostać im na swój sposób. Przeżywają wzloty i upadki, tak samo jak ludzie w normalnym świecie. Zdarza się, że myślą, iż ucieczka będzie najlepszym rozwiązaniem, ale nie o to w życiu chodzi, by wciąż uciekać. Lepiej zatrzymać się w miejscu i zmierzyć z problemami, bo w czym pomaga ciągła ucieczka? Odnaleźć chwilę spokoju, by znów móc uciekać kolejny raz? Nie o to przecież chodzi w życiu. Życiem powinniśmy umieć się cieszyć w każdej chwili. Uważam, że czasem nasz los jest z góry zaplanowany, a my nie mamy na niego większego wpływu. Spotykają nas różne, nie zawsze miłe historie, ale one mają na celu uczynić nas innymi ludźmi. Każde doświadczenie kształtuje nas na nowo, często stajemy się mocniejsi, zaczynamy w końcu wierzyć i mieć nadzieję, że w końcu nam się uda. Aneta Krasińska podejmuje trzy ważne tematy w swojej najnowszej powieści. Tematy z którymi zmagają się nie tylko nasze bohaterki, ale często również my - czytelnicy. Otwiera nam oczy na rzeczy, które w życiu są najważniejsze - rodzina, to w niej tkwi siła. Każdy z nas pragnie stworzyć prawdziwą, nieprzejednaną i silną rodzinę, z którą będą łączyły nas mocne więzi. Rodzina to osoby z którymi wspólnie stawiamy czoło problemom, razem szukając najlepszego wyjścia. Rodzina to również osoby, z którymi wspólnie cieszymy się w chwilach radości. Ale rodzina to przede wszystkim osoby, na które zawsze możemy liczyć. Pragnienie stworzenia namiastki normalnej rodziny, często popycha nas do czynów, z których później nie jesteśmy zadowoleni. Uczymy się jednak na własnych błędach. Grunt to umieć się do nich przyznać i starać się ich więcej nie popełniać. Uczciwość, szczerość i zaufanie to cechy, które powinny charakteryzować rodzinę. Jeśli pojawiają się jakieś kłamstwa, niedopowiedzenia w rodzinę zaczyna wkradać się smutek i przygnębienie. Marzenia Kaliny. Małe tęsknoty to niezwykle życiowa książka, po przeczytaniu której niejeden czytelnik złapie chwile refleksji dotyczące własnego życia i postępowania. To książka przepełniona emocjami, napięciem i wielką nadzieją na lepsze jutro w osiąganiu własnych pragnień. Polecam z całego serca.

Chyba już wiecie, że Aneta Krasińska to autorka, której twórczość uwielbiam i mogę brać w ciemno wszystko, co wyjdzie spod jej pióra. To autorka, która w przepiękny i prawdziwy sposób pisze o prawdziwym życiu, a jej książki pełne są uczuć i emocji, więc to oczywiste, że nie mogłam nie przeczytać jej najnowszej powieści „Marzenia Kaliny” i dzisiaj zapraszam Was na recenzję tej właśnie książki. W powieści przeplatają się ze sobą losy trzech bohaterek, które na pozór nie mają ze sobą nic wspólnego. Są w różnym wieku i z odmiennym bagażem doświadczeń, mają zupełnie inne zainteresowania oraz usposobienie. Tym, co je łączy, jest pragnienie posiadania rodziny, którą utożsamiają ze szczęściem. Kalina ma cudowną pracę, kochającego męża i własny dach nad głową. Wydawać by się mogło, że nic więcej nie potrzeba młodym ludziom do szczęścia. Nic bardziej mylnego… Lena to nastolatka poturbowana emocjonalnie przez los, jaki zgotowali jej rodzice. Skrzywdzona przez najbliższych i osamotniona, staje się łatwym celem dla człowieka, który chce wykorzystać jej niewinność… Elżbieta jest dojrzałą kobietą. W młodości spotkała mężczyznę, który odcisnął piętno na jej życiu. Dramatyczna decyzja dotycząca dziecka wciąż głęboko tkwi w jej podświadomości i nie pozwala normalnie funkcjonować … Okrutny los drwi z kobiet, a feralny wypadek splata ich historie… „Marzenia Kaliny” to kolejna książka Anety Krasińskiej, która pokazuje prawdziwe życie i realne problemy, z którymi zmaga się niejedna z nas. Aneta to autorka, która o ludzkich dramatach pisze w sposób niewyobrażalnie ludzki i szczery, dzięki temu jej książki czyta się z niewyobrażalną przyjemnością, a w bohaterkach bardzo łatwo odnaleźć część siebie. W swojej najnowszej powieści splata losy trzech kobiet, które łączy jedno... każda z nich pragnie szczęśliwej i kochającej rodziny. Dla niektórych to niewiele, ale dla tych kobiet, jest to najważniejsze. Każda z nich ma swoje wzloty i upadki, z którymi radzi sobie na swój własny sposób, nie zawsze taki, który się sprawdza. "Każdy dzień to zmaganie człowieka z przeciwnościami losu. Jego marzenia i rozterki przeplatają się ze sobą, tworząc ciasno splecioną pajęczynę, która sprawia, że chce się żyć i wciąż podążać do celu. Czasem jednak pajęczyna zaczyna się rwać, a jej naprawa wymaga niebywałej zręczności i ogromu chęci." Jedną z głównych zalet twórczości Anety Krasińskiej jest język, jakim operuje. Jej powieści mimo wielu trudnych tematów zawsze napisane są lekko, dzięki czemu czyta się je z ogromną przyjemnością. Poza tym wszystko jest spójne, na temat i co najważniejsze nie ma zbędnych opisów, których tak nie lubię. Sztuką jest pisać o życiu, o problemach, z którymi zmaga się niejedna z nas i tego nie przekoloryzować. Jednak Anecie Krasińskiej się to udaje i zawsze czytając jej książki, czuję się tak, jakby historie bohaterów działy się gdzieś koło mnie, dzięki czemu zawszę mogę, całą sobą się w nie zaangażować. „Marzenia Kaliny” to niesamowicie głęboka powieść, pełna uczuć i emocji. Bohaterki otwierają nam oczy na wiele istotnych spraw i skłaniają nas do refleksji odnośnie życia i własnego postępowania. To książka dająca nadzieję na lepsze jutro, a tego najbardziej potrzebuje każdy z nas. Gorąco polecam! Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Replika.

Swoją przygodę z panią Anetą Krasińską zaczęłam właśnie od „Marzeń Kaliny”, ale to nie jedyna pozycja, którą na pewno przeczytam. Słodko – gorzka historia trzech kobiet, jak już wiemy w różnym wieku i o różnym usposobieniu, znajduje odnośniki w naszych codziennych dniach. Elżbieta – malarka i artystka, Lena – nastolatka, która spędza życie w rodzinie zastępczej i tytułowa Kalina, która od lat stara się o dziecko i z którą najbardziej się identyfikuję. Elżbieta zdobyła sporo mojej sympatii, szczególnie, że jest to babeczka po przejściach ze sporym doświadczeniem życiowym i w miarę trzeźwym podejściem do życia. Kaliny nie mogłabym nie lubić – w końcu jest przedszkolanką! Mimo to, chwilami miałam ochotę ją trzepnąć i powiedzieć „kurka, laska, weź się w garść, można inaczej zadbać o to, by mieć maluszka!”, szczególnie, że sama znajduję się w podobnej sytuacji. No i Lena. Sama byłam nastolatką. Sama byłam dość nieokiełznana, ale nie mogłam zrozumieć jej nienawiści(?), nie chęci do rodziny zastępczej, która wcale nie była taka zła? Rozumiem, że problemy z jej prawdziwymi rodzicami odcisnęły na niej piętno, jednak nie zmieniło to faktu, że ktoś o nią dbał, by była czysta, najedzona i interesował się jej nauką. I niesamowicie mnie wkurzała jej arogancja, ale to znaczy, że autorka świetnie stworzyła postać, za co oczywiście należą się pokłony. Nie lada wyzwaniem jest stworzyć złą postać, która na poważnie odciśnie piętno na nas. Świetna książka z prawdziwym obrazem tego jak poważne problemy potrafią spotkać nas szaraczków. Żal, zmęczenie, brak pewności siebie i poczucia własnej wartości, adopcja i wiele innych poważnych tematów, które autorka porusza jest rzeczywiste, zgodne z prawdą, a to dodaje tylko smaku fabule. Lekki język, rozdziały podzielone na dni każdej z kobiet były świetnym pomysłem, czyta się szybko i sami nie wiemy kiedy, a zbliżamy się do końca wzruszającej i słodko – gorzkiej książki.

Tak świetnie i życiowo napisaną książkę czyta się zdecydowanie WYŚMIENICIE! Aż chce się zanucić za Krystyną Prońko …”Małe tęsknoty, ciche marzenia, zwiewne jak obłok, kruche jak dym. Nieodgadnione w nas duszy westchnienia, kto by tam nie znał ich.” Trzy bohaterki. Różne wiekowo. Każda z nich z innym bagażem doświadczeń. Co je łączy? Przede wszystkim ogromne pragnienie posiadania rodziny, która stanowi dla nich sens wszystkiego. Utożsamiają ją ze szczęściem, radością, spokojem, poczuciem spełnienia. Snując historię Kaliny, Leny, Elżbiety, nawet pani Uli, autorka przeszywała moje serce na wskroś. Dotykała najskrytszych zakamarków duszy. To nie tylko mądra, pouczająca opowieść o sile, determinacji i walce ze swoimi słabościami. To również historia, w której możemy odnaleźć zwykłą codzienność. Kłody, które rzuca nam pod nogi przewrotny los, brak wiary w siebie, niskie poczucie wartości, rodzicielstwo zastępcze, rozpaczliwe trudy starania się o dziecko. Aneta Krasińska z wyjątkową wnikliwością zwraca tu również uwagę na to, jak przeszłość wpływa na teraźniejsze życie. Ta powieść stawia przed czytelnikiem wiele pytań. Chwilami trudnych pytań, na które czytelnik musi sam udzielić sobie odpowiedzi. Za to, cenię twórczość autorki najbardziej… Mam przyjemność znać wszystkie jej wcześniejsze książki, w każdej z nich pięknie, poruszająco i tak do bólu prawdziwie pisze o zwyczajnym życiu… Uważam „Małe tęsknoty Tom 1 Marzenia Kaliny” za najpiękniejszą i najbardziej poruszającą jej książkę.. Natychmiast zabieram się za drugi tom, wszak umysł i serce krzyczą, CO DALEJ???