Marek Jackowski (CD)

to właśnie jest Marek w najlepszym wykonaniu szkoda, że ostatni, fajne słowa i Maleńczuk jak za najlepszych lat , polecam

Bardzo dobrze się słucha tej płyty.Polecam serdecznie jej zakup.

Co za piękna płyta.. począwszy od wzruszającego Deszczu.. I mimo wszystko przychodzą refleksje, bo to ostatnia płyta Marka Jackowskiego, ale jest naprawdę wyjątkowa. Album jest muzyczną spuścizną po tym niezwykłym artyście, ujmujące teksty, zawierające w sobie piękne, ale proste prawdy. Warto, polecam!

Kupiłam tę płytę dla Deszczu, bo kojarzy mi się z kimś ukochanym, do którego nigdy nie będę należała ,ani on do mnie...ale pozostałe utwory mnie też nieoczekiwanie urzekły i wciągnęły bez reszty, bo każdy opowiada inną historię tak, jak różne są odbiory świata kobiet i mężczyzn. Wrażliwość niesamowita i będzie nam, Panie Marku tego brakowało...Smutne,że ostatnia..

Wiele jest prawdy w tym, że świeca gdy dogasa świeci najmocniejszym blaskiem. Marek Jackowski udowodnił to swoją ostatnią w życiu płytą. Płytą znakomitą pod każdym względem Muzycznym, wykonawczym i tekściarskim. Duety z Anną Marią Jopek, Munkiem Staszczykiem i Anną Wyszkoni stanowią hity same w sobie. Znakomite "Nie ma cię" Ewy Prus to przebój na miarę "Krakowskiego spleenu" i "Falowania i spadania". "Chciałbym dobrym być człowiekiem" to fantastyczne podsumowanie życia i kariery na miarę pierwszego "Oprócz". Wielki szacunek i jaka równie wielka szkoda....

Wspaniały album, który trzeba mieć. Nie tylko dlatego, że to ostatni album pana Marka. Jest wyjątkowy, bo Marek Jackowski zaprosił do współpracy wielu znamienitych wykonawców polskiej sceny. Kiedy się tego słucha, serce i dusza się raduje, jednocześnie jednak przychodzi smutek, dlatego że zdajemy sobie sprawę, że więcej już nie będzie takich płyt...

..album Marka Jackowskiego to płyta spokojna i refleksyjna. Życiowym, tekstom towarzyszy linia melodyczna, która ukazuje bogaty warsztat kompozytora. Talentu muzycznego Jackowskiego dowodzi m. in. singiel promujący pt. „Deszcz”, który będąc coverem przedwojennego utworu został tak zaaranżowany, że dopiero, po sprawdzeniu autora tekstu K.I. Gałczyńskiego przekonałem się, że to jednak ten sam utwór. Również dobór solistów dokonany przez Jackowskiego stanowi o jego wyczuciu muzycznym. Ania Wyszkoni dobrze sprawdziła się w podobnym do swoich solowych dokonań repertuarze. Muniek Staszczyk brzmi jak za najlepszych czasów T. Love. Maciej Maleńczuk znów przypomina o sobie, jakim był przed dokonaniami płyt „Psychodancing”, błyszczy debiutantka Ewa Prus i nawet Piotrek Cugowski, który nie jest moim ulubionym wykonawcą spodobał mi się w utworze napisanym przez M. Ostrowską. Polecam tą płytę osobom otwartym na „nowe”. Ci, którzy szukają w niej „Maanamu – bis” mogą nie być zadowoleni.

Wyjątkowa płyta chociażby dlatego, bo już niestety ostatnia. Jak tylko usłyszałem, że zmarł jeden z bardziej znamienitych piosenkarzy na polskiej scenie to postanowiłem złożyć mu hołd kupując jego ostatnia płytę. Mimo, że wcześniej nie miałem do czynienia z jego twórczością to teraz postanowiłem to nadrobić.

Każdy utwór ma w sobie moc słów, życiowego doświadczania i emocji. Utwory po kolei opowiadają historię. Jackowski jakby czuł, że to jego ostatnia płyta. Duety nadały wielu nowych kolorów tym kompozycjom. Słucham najczęściej w aucie, głośno, wsłuchując sie w każde zdanie. Piękne kompozycje! na miarę najlepszych pokładów kunsztu Jackowskiego. Piszę tak, nie tylko dlatego, że jestem fanką Jackowskiego (Maanamu) od 31 lat ale dlatego, że płyta jest po prostu dziełem...szkoda, że już ostatnim P.Marku.

Ta płyta to swoisty testament Marka Jackowskiego, a artyści którzy z nim tutaj zaśpiewali oddali tym samym swój hołd dla dokonań tego niezwykłego muzyka. Nawet ci, którzy nigdy nie byli szczególnie fanami Marka Jackowskiego znajdą na tym krążku coś dla siebie. Ta różnorodność wykonawców dowodzi, że Marek Jackowski był bardzo otwarty na muzyczną współpracę i łączenie różnych nurtów.