To moje drugie spotkanie z twórczością Alex Kavy i muszę przyznać, że bardzo udane. Nie sądziłam, że przypadnie mi do gustu, do takiego stopnia, iż będę chciała zdobyć wszystkie powieści autorki, które do tej pory napisała. Czytając jej najnowszą powieść czułam się jakbym oglądała dobry serial kryminalny. Z przejęciem obserwowałam rozgrywające się wydarzenia, od nitki do kłębka starałam się wyjaśnić wszystkie zdarzenia jakie miały miejsce, poszlaki, zrozumieć postępowanie mordercy i odgadnąć przeróżne zagadki. Na początku byłam nastawiona do lektury sceptycznie. W ,,Przedsmaku zła'' od razu zostałam rzucona na głęboką wodę. Trupy, rozlew krwi, mrożące krew w żyłach opisy, adrenalina, akcja zwalniająca, by po chwili gwałtownie przyspieszyć. A tu tego nie nie otrzymałam. Byłam dość rozczarowana, ale dałam szansę powieści. A nuż mi się spodoba. I tak się stało, ale z czasem, gdy zrozumiałam jej przesłanie. Tutaj autorka nie skupiła się stricke na scenach, które podnoszą włoski na karku, budzą niesmak. Autorka pokazała jak trudne jest życie po zaginięciu bliskiej osoby, jak zwykłe funkcjonowanie sprawia wszystkim trudność. Ta świadomość, że gdzieś tam ukochana osoba może być i czeka na pomoc spędza sen z powiek. Nie posiadanie żadnych dowodów poświadczających śmierć bliskiej osoby, życie w ciągłej nadziei, że powróci szczęśliwie do domu. Trudno przejść nad tym do porządku dziennego, gdyż wciąż istnieje choćby cień nadziei, że ukochana osoba wciąż żyje. Podobało mi się również to, że autorka przedstawiła mi świat, gdzie psy stanowią kluczową rolę. Że to nie tylko cudowni przyjaciele, ale też doskonali pomocnicy przy wielu zadaniach jak znalezienie osoby, narkotyków czy chociażby nieżyjącej osoby. Pierwszy raz mogłam zobaczyć tę rzeczywistość z punktu czytelnika, dzięki czemu jeszcze bardziej zaangażowałam się w czytaną lekturę, by poznać czy czworonogom uda się naprowadzić policjantów na właściwy trop . Podsumowując cieszę się, że nie zrezygnowałam z lektury mimo, że nastawiłam się na mrożące krew w żyłach opisy i rozlew krwi. Bardzo dobrze się bawiłam, z niecierpliwością obserwowałam toczące się wydarzenia, brałam czynny udział w sprawach śledczych, towarzyszyłam bohaterom na każdym kroku. Przeplatające się historie sprawiają, że do samego końca nie jesteśmy pewni, co dalej się wydarzy i to bardzo mi się podoba w takiego typu powieściach, że nie wiadomo jak dalsze sprawy się potoczą. A do tego pokazanie świata zarówno psów tropiących, jak również handlu ludźmi tworzą niezwykłą mieszaninę powieści od której nie sposób się oderwać. Gorąco polecam.

Jeśli szukacie porządnego, wciągającego kryminały opartego na pracy policji, interesującym śledztwie, szukaniu dowodów itd., to powieści Kavy będą dla Was idealne. Myślę, że z pełną odpowiedzialnością Alex Kavę mogę postawić na mojej ulubionej półce, zaraz obok Jamesa Pattersona, który podobnie jak Kava tworzy według mnie genialne historie. "Instynkt łowcy" to kolejna, bo już czwarta część cyklu, jednak dla mnie było to pierwsze spotkanie z agentem Creed, ale wiem, że nie ostatnie. Ryder Creed wraz z agentką Maggie O'Dell zmagają się z trudnym śledztwem. Akcja rozpoczyna się podczas policyjnej zasadzki prowadzonej przeciwko handlarzowi żywym towarem. Agentka O'Dell bierze w niej czynny udział, jednak później, okazuje się, że sprawa nie będzie tak łatwa jakby to mogło się wydawać. Autorka w genialny sposób tworzy trzy odrębne wątki, każdy z nich stopniowo rozwija się i daje możliwość czytelnikowi na początkowe stawianie tezy, czy też pytania: kto jest w końcu winny? Wszystkie wątki, z każdym następnym rozdziałem, łączą się w jedną skomplikowaną i wielką sprawę, której zakończenie było dla mnie mocno wstrząsające. Za to pokochałam Alex Kavę. Ta jej umiejętność drążenia tematu i wodzenia za nos odbiorcy, powoduje, że gdybym mogła to pochłonęłabym cały cykl w mgnieniu oka. Książka dotyka dosyć brutalnego tematu, ale i bolesnej przeszłości. Wydarzeń, które mogą dotyczyć każdego, a mianowicie porwania dzieci. To one są łatwowierne i naiwne. Wierzą dorosłym, że Ci nie zrobią im niczego złego, jednak niektórzy zwyrodnialcy okrutnie to wykorzystują. Też dlatego ta książka jest tak bardzo aktualna. Miną lata od premiery, a historia nadal będzie mrozić krew w żyłach. Postać Rydera Creeda trafia na listę moich ulubionych, a wraz z Maggie tworzą świetny i zgrany policyjny duet. Jego historia pokazuje, że często pewne sytuacje, które nas spotykają nie dzieją się bez przyczyny. On weteran wojenny, po latach służby wkracza na policyjną ścieżkę i wraz ze szkolonymi psami sam zapracuje na zmianę swojego dotychczasowego życia. Te wszystkie aspekty sprawiają, że powieści Kavy są prawdziwe, realistyczne, mrożą krew w żyłach i powodują dreszcze. Jednocześnie zmuszają do intensywnego wysiłku umysłowego, bo tej książki nie da się odłożyć na później.

Podczas nocnego rajdu w celu zatrzymania człowieka najprawdopodobniej związanego z handlarzami ludźmi, agenci znajdują w jego domu ścianę z przerażającą ilością zdjęć dzieci. Jedno z nich szczególnie przykuwa uwagę agentki O’Dell: jest na nim para dzieci, najpewniej rodzeństwo. Natomiast podpis głosi, że jest to Ryder i Brodie. Z pewnością Meggie nie zwróciłaby na nie baczniejszej uwagi niż na inne, gdyby nie fakt, że Ryder Creed, z którym miała już okazję kilkukrotnie współpracować, już od lat bezskutecznie poszukuje swojej dawno zaginionej siostry, Brodie. Choć czyni to nieco wbrew sobie, Maggie informuje Rydera o swoim odkryciu. Ten zaś, nie zważając na nic innego, przyjeżdża do niej, aby osobiście pomagać w poszukiwaniach. Na miejscu znów odżywają uczucia, które tych dwoje żywi do siebie, nawet jeśli sami przed sobą nie chcą tego przyznać. Jednak życie osobiste musi zostać odłożone na dalszy plan, bowiem sprawa, przy której wspólnie pracują okazuje się coraz bardziej i bardziej skomplikowana. Całość recenzji pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/alex-kava-instynkt-lowcy-kiedy-spelnia-sie-to-co-niemozliwe/

Jeśli nigdy nie czytałeś książki Alex Kava, to ta jest idealna na początek. Wykonuje ona niesamowite zadanie rozwoju postaci we wszystkich swoich książkach i pozwala czytelnikowi tworzyć swoją własną wizję do każdej z nich. Kiedy czytam książkę Alex Kava, czuję, że jestem obok wszystkich bohaterów, czuję to, co czują i widzę, co widzą. Każda książka przynosi nową przygodę, ale pozwala też czytelnikowi dowiedzieć się więcej o każdej postaci. Ich życie osobiste jest powiązane z ich pracą i daje wspaniały wgląd w to, co czyni ich takimi, jakimi są. Jest to wyjątkowa książka, którą mogę z pewnością każdemu polecić.

szybko się czyta i jest akcja, ale czegoś tu zabrakło. Na pewno jest mocno przewidywalna, bez trudu przewidziałem zakończenie