Listy do Duszki (okładka  miękka, 08.2018)

Wspaniała opowieść, bardzo wzruszająca. Godna polecenia

Piękna, wzruszająca

"Listy do Duszki" to pierwsza książka Ewy Formelli, jaką do tej pory miałam okazję przeczytać. Nie ukrywam, że miałam lekkie obawy, zanim sięgnęłam po tę pozycję Nie znałam stylu pisarskiego Ewy, nie wiedziałam kompletnie nic o jej poprzednich książkach. A jednak coś podpowiadało mi, że warto spróbować. I słusznie! Teraz już wiem, że to dopiero początek mojej przygody z twórczością gdańskiej autorki. Powieść zdecydowanie przypadła mi do gustu i uświadomiła, że często prawdziwe literackie skarby są na wyciągnięcie ręki, wystarczy się tylko dobrze rozejrzeć. Ciepło, serdeczność, szczerość i łagodność, które biją od Ewy, są obecne na poszczególnych kartach Listów do Duszki. To piękna i wzruszająca historia pisana bez wątpienia sercem. Ewa Formella napisała przepiękną powieść o miłości. Nie tylko o tej łączącej kobietę i mężczyznę, ale również o tej scalającej poszczególnych członków rodziny. O miłości, która pielęgnowana w sercu pomaga przetrwać najtrudniejsze chwile. "Listy do Duszki" to wzruszająca historia o więzach krwi, o poszukiwaniu siebie i swoich korzeni, o rodzinnych dramatach, o smutku, tęsknocie i nadziei. Autorka zabiera czytelnika w niezwykłą podróż starymi uliczkami Gdańska, które wciąż jeszcze pamiętają ciężkie wojenne chwile. Nawet, jeśli ślady przeszłości są niewidoczne gołym okiem. Książka niezwykle porusza i niejednokrotnie wywołuje łzy. Bije z niej ogromny realizm i nic w tym dziwnego, historia jest bowiem oparta na prawdziwych wydarzeniach. Autorka z ogromną wprawą opisuje dawny i obecny Gdańsk, charakterystyczne miejsca, budynki, mieszkańców, a także wydarzenia, jakie toczyły się w okresie wojny. Równie sprawnie kreuje bohaterów - niezwykle autentycznych, z którymi czytelnik mocno się zżywa w trakcie lektury i z którymi niełatwo się później rozstać. Czytelnik poznaje historię z perspektywy kilku postaci. Jest Sylvia, wnuczka Heinricha, która pragnie odkryć swoje polskie korzenie i postanawia pojechać w podróż do ukochanego miasta dziadka - do Gdańska. Jest starsza pani, która często wraca wspomnieniami do przeszłości, zarówno do pięknych i miłych chwil, jak i do tych smutnych i bolesnych. Jest jej opiekunka, która z zainteresowaniem i dużą dozą cierpliwości słucha opowieści swojej podopiecznej. Są pełne smutku, ale też miłości, oddania i tęsknoty tytułowe listy adresowane do Duszki. Są emocje, łzy, chwile wzruszenia i uciechy, odrobina goryczy i szczypta słodyczy. Wszystko, co powinno się znaleźć w dobrej książce. I takie są właśnie "Listy do Duszki". To niezwykła podróż po najgłębszych zakamarkach ludzkich serc, a także po obecnym i przedwojennym Gdańsku. Miłość, rozłąka, tęsknota, ludzkie dramaty i smutki, chwile podniosłe i skrzące się nadzieją - to wszystko Ewa Formella wplotła w kolejne rozdziały, malując słowem piękny i poruszający obraz. Gorąco polecam powieść miłośnikom literatury obyczajowej, wszystkim, którzy lubią niebanalne historie o różnych obliczach miłości. Smaczne kąski znajdą również osoby, które interesuje historia Gdańska oraz tematyka II Wojny Światowej.

„[…] – w życiu człowieka są i piękne, i smutne dni. Też chciałabym pamiętać tylko te radosne, ale… Umysł bywa okrutny, nie zawsze pozwala nam zapamiętywać to, co chcemy. Często złośliwie przyciąga wspomnienia, które wolelibyśmy wyprzeć z pamięci.” „Listy do Duszki” Ewy Formelli… Cokolwiek chciałabym napisać o tej książce wydaje mi się w obliczu jej wyjątkowości zbyt banalne. Jaka jest bowiem jej fabuła? Fabuła to życie, przeszłość, wojna, kłamstwa, tajemnice, lęk, ból, cierpienie, wola przetrwania, niemożliwa a jednak niezwykła, niewinna miłość, niezrealizowane marzenia. Fabuła to nieutulony żal i tęsknota, tonące w morzu łez i wspomnień, a także poszukiwanie swojej tożsamości i korzeni. Jacy są bohaterowie powieści? Stefania, córka Polaka i Żydówki i Heinrich, Niemiec. Kochankowie, którzy pomimo licznych barier i przeszkód, zapałali do siebie zwyczajną, ludzką miłością. Miłością, której owocem stało się nowe życie… Wojna to nie czas na jakiekolwiek przejawy słabości. Kłamstwa, tajemnice i inne złe rzeczy, które stały się udziałem Stefanii i Heinricha, nie zniszczyły w nich ich siły i wrażliwości, mimo rozłąki do końca pozostali wierni swojej miłości. Książki Ewy Formelli nie da się czytać bezboleśnie, obojętnie czy spokojnie. W oczach nieustannie pojawiają się łzy, żal i smutek ściska gardło. To opowieść oparta na realnych wydarzeniach, opowieść o błędnych decyzjach i wyborach. Bolesna, wzruszająca, intensywna, niebywale piękna, prawdziwa. Finalnie niosąca również pocieszenie i radość. Pokochałam tę książkę niewyobrażalnie, chociaż właśnie taki, niewyobrażalny żal we mnie wywołała. Znalazłam w niej wszystko, piękno, mądrość, strach i bezwarunkową, bezgraniczną, ponadczasową miłość. Szczerze polecam. Ta książka na długo pozostaje w pamięci.

Morze nadziei. Powieść o miłości, której nie da się zatracić, mimo upływu czasu, kłamstw i nieprzewidzianych kolei losu. Wspomnienia kobiety, która w czasie wojny doświadczyła wielkiej miłości, bólu, cierpienia, głodu i strachu, a teraz, po latach, staje przed próbą zmiany dotychczasowych wyobrażeń. Stefania i Heinrich zakochują się w sobie, choć są jak przeciwległe bieguny. On, syn niemieckiego lekarza, uznanego w Wolnym Mieście Gdańsku. Ona, córka Polaka i Żydówki, raczej z nizin społecznych. Szesnastolatka i dziesięć lat starszy mężczyzna. Miłość, niekłamane pragnienia i groźny oddech wojny odczuwalny na plecach. Gdy Hienrich otrzymuje powołanie do wojska, a Stefania odkrywa, że jest w ciąży, pozostaje tylko nadzieja na spotkanie i obiecywane wspólne życie z ukochanym. Los nie jest jednak łaskawy dla tej dwójki, a są też ludzie, którzy zechcą temu losowi nieco dopomóc. Wojna, która rozdzieliła ludzi, na zawsze zmieniała ich życie. Czasem trzeba było dziesiątek lat, by odnaleźć ślad bliskich. Dzięki tej książce można uświadomić sobie, że nie każdy Niemiec w czasie wojny był zły i bezwzględny. Empatia, relacje sąsiedzkie i wzajemne zaufanie nie są przecież domeną konkretnej narodowości. To powieść o wspomnieniach, dobrych i złych, a także o powrotach i niekończącym się morzu nadziei.

Główną bohaterkę książki Stefanię poznajemy w chwili kiedy wydaje na świat dziecko. Dziecko które nigdy nie powinno się urodzić w latach wojennych. Tylko czas był świadkiem rodzącego się uczucia pomiędzy Stefanią, a synem zamożnego niemieckiego lekarza, Heinricha. Pół-Żydówka i Niemiec , to uczucie nie mogło ujrzeć światła dziennego, nie mogło zostać ujawnione nikomu, a młodzi nie mogli nawet marzyć o legalizacji związku. Kiedy Heinrich wyjeżdża na front, dziewczyna odkrywa że jest w ciąży, na świat przychodzi dziewczynka... Dopiero po wielu latach kolejne pokolenie wpada na trop tego dramatu i postanawia prześledzić tę tajemniczą historię dziadków. Co można napisać o książce która wzbudza tak gorące emocje, tak pobudza wyobraźnię, wpływa na naszą wrażliwość, by nie odkryć z historii zbyt wiele, a jednocześnie zachęcić do przeczytania? "Listy do Duszki" to powieść oparta na prawdziwej historii, którą autorka spisała na podstawie opowieści swej podopiecznej. To historia ogromnej miłości, samotności która otacza przez lata, nadziei na lepsze jutro, na rozwikłanie tajemnic których znajdziecie tu ogrom.To też tajemnice które ciążą latami, a także świadectwo czasów jakie miały miejsce kilkadziesiąt lat temu. Nienawiść człowieka do człowieka, sąsiada do sąsiada, strach czający się wszędzie. To świadectwo tego, że nie każdy Niemiec był tym złym. Historia która wydarzyła się w latach 1937-1938 ma swoją kontynuację w czasach współczesnych, kiedy wreszcie nadchodzi czas na podsumowanie całej opowieści. Na poskładanie w całość poszczególnych elementów całej układanki. Tytułowe listy, to listy pisane przez Heinricha do Stefanii. Są przepełnione ogromem tęsknoty tego mężczyzny do ukochanej kobiety, miłości i opowieściami o codzienności... Są wypełnione po brzegi emocjami które wzruszają do łez. Ta książka to także kawał pięknej historii Gdańska, piękne opowieści o jego zabytkach, legendach. To tak jakby przenieść się do tamtych czasów i zwiedzać to miasto z bohaterami. To książka gdzie nie ma zbędnych "zapychaczy" stron. Z każdą kartą chcesz wiedzieć więcej, a jednocześnie boisz się odkryć co będzie dalej. Bo to nie jest prosta, lekka i łatwa lektura. To powieść do zapamiętania i przemyślenia. A jednak czytająca się z ogromną przyjemnością. Dziękuję pani Ewo za tę historię. Polecam! Więcej na https://papierowestrony.blogspot.com/2018/10/listy-do-duszki-ewa-formella-592018.html

#ListyDoDuszki Ewa Formella @formelita_ewfor @wydawnictworeplika #RECENZJA Rok 1937‐1938 wolne miasto Gdańsk.Stefania i Henrich zakochują się w sobie.I nie byłoby nic dziwnego,szczególnego w tej miłości, gdyby nie fakt ,że ona jest córką Polaka i Żydówki on natomiast synem wpływowego w mieście Niemca.Łączy ich piękne,szczere uczucie a dzieli wszystko inne...Wokół wojna.Wojna która niszczy i komplikuje wszystko.Brutalnie miesza w ich życiu i odciska na zawsze ślady swych brudnych "buciorów".Miłość choć piękna i prawdziwa ma marne szanse na wspólną przyszłość, plany i marzenia..Zakochani muszą ukrywać swoją miłość....Nikt nie może się dowiedzieć.Owoc ich miłości także pozostaje tajemnicą o której nie wie nawet Henrich. Zostają rozdzieleni.Wojna trwa,nadchodzi poród.Stefania dowiaduje się że dziecko zmarło...Rzeczywistość nie pozostawia złudzeń...Nie tak miało być...Nie takie były marzenia.Wojna,nienawiść i ogrom zła spływającego z każdej strony niszczy wszystko.Zabiera ludzi i bezpowrotnie kruszy i tak pokaleczone już serca.Nie pyta,nie zastanawia się...bierze co chce,trawi i zostawia tylko zgliszcza... Książka powstała w oparciu na realnych,prawdziwych wspomnieniach.Historia ta gdzieś,kiedyś komuś się zdarzyła....tak po prostu,zdarzyła się....jak wiele innych.Tylko te inne może miały łatwiej,prościej.A ta tak naprawdę już na początku była na straconej pozycji. Muszę przyznać, że po przeczytaniu tej historii czułam się jakby to mi serce pękło..Czułam emocje bohaterów...te dobre,piękne,potrzebne i chciane...ale też te które bolały i raniły i parzyły.A w tym wszystkim miłość...której nie dano szansy.Długo jeszcze po przeczytaniu myślałam o Duszce i Henrichu...i tej okropnej wojnie która wszystko popsuła...Czułam żal I złość... Jeśli jeszcze nie czytaliście...przeczytajcie..Mimo,że to historia jak czasem mawiam,bez "lukru,cukru I czekolady"...Poznajcie Duszkę i Henricha.Polecam👍💙🧡 #wojnaimiłosc #ludzielistypiszą #napiszdomnie #prawdziwahistoria #wojennewspomnienia #kochajmimowszystko #czytamcolubię #polskieksiążki #polscyautorzy #czytanienieboli 🖤

Dość długo zwlekałam, aby zabrać się za „Listy do Duszki”, czego w tej chwili bardzo żałuję. To cudowna, ale i bardzo smutna historia miłości Stefanii (córki Polaka i Żydówki) i Heinricha (syna niemieckiego lekarza), która zaczęła się krótko przed wybuchem II wojny światowej w Wolnym Mieście Gdańsk. Ewa Formella napisała ją na podstawie opowieści jednej ze swoich gdańskich podopiecznych. Książka chwyta za serce, a zakończenie wyciska mnóstwo łez. Młodzi zostali rozdzieleni, gdy Niemiec został powołany do wojska i podobnie jak większość ludzi myśleli, że to tylko na chwilę. Ich krótki związek zaowocował ciążą, ale chłopak o niej nie wiedział, natomiast Stefania myślała, że dziecko umarło podczas porodu. Takich wojennych historii jest całe mnóstwo i zawsze ściskają za serce. Szkoda, że niewiele z nich kończy się szczęśliwie… Książka jest pisana w kilku przedziałach czasowych – w latach współczesnych, kiedy starsza kobieta – Stefania opowiada swojej opiekunce wydarzenia sprzed lat, lata wojenne, które są opowieścią kobiety oraz 1985 r., kiedy ojciec Heinricha przebywa w szpitalu gnębiony wyrzutami sumienia i w końcu wyznaje prawdę. Czytając książkę miałam wrażenie jakbym spacerowała ulicami Gdańska i zwiedzała okolice Długiego Targu, Żurawia, fontanny Neptuna… Wraz z jej bohaterami przeniosłam się do miasta sprzed wielu lat. Podobały mi się również ciekawostki o historii miasta. Całym sercem polecam Wam tą książkę, bo jest po prostu cudowna i bardzo wzruszająca.

Fantastyczna książka, dla każdego, trzymająca w napięciu, czyta się bardzo szybko. Polecam gorąco dla wszystkich z trójmiasta i nie tylko !