Liber Horrorum. Księga Grozy (okładka miękka)

Kiedyś czytywało się komiksy. Potem czasu było jakby mniej, a to błąd, bo przecież komiks czyta się szybciej i jednocześnie zawiera w sobie tyle samo treści, co książka. Owszem, być może ilustracje odbierają możliwość wyobrażenia sobie historii, ale w zamian dają okazję do poznania wyobraźni i talentu innej osoby. „Liber horrorum: Księga grozy” to pierwsza część serii. Autorami są Marcin Kułakowski i Michał Cetnarowski. Oba nazwiska są w polskiej fantastyce znane, chociaż niekoniecznie komiskowo. Historia toczy się dwutorowo. Poznajemy wydarzenia z obrad Sądu Trybunalskiego w Lublinie z XVIII w. w sprawie kobiety oskarżonej o czary i przygody współczesne dwójki ludzi goniących za nietypowymi artefaktami. To Natalia i Kacper. Wszystko zaczyna się od tego, że zgłasza się do nich pewien człowiek chcący sprzedać „Księgę grozy”. Rysunki w komiksie są czarno-białe, ale tylko tyle potrzeba Kułakowskiemu, żeby przedstawić historię. Perspektywa i dynamika poszczególnych kadrów jest zupełnie w Kułakowskim stylu. Czytelnik może się czasem zgubić, ale to nic nie szkodzi, bo serio – tam się dzieją Rzeczy. Z drobiazgów, to muszę napisać, że bardzo podobają mi się wypełnienia teł, jakieś ściany, dywany, które nie są zrobione kolorem tylko luźnymi pociągnięciami kreskowej czerni. Fabularnie jest to historia, która rozpędu nabiera zwłaszcza w drugiej połowie. Pierwsza to wprowadzenie, poznajemy bohaterów, zarysowany jest klimat wydarzeń z przeszłości. A druga połowa? Tam naprawdę dzieją się Rzeczy. Czytelnik ma wprawdzie ochotę walić głównego bohatera po głowie, potrząsnąć nim i może zepchnąć ze schodów, ale ostatecznie można stwierdzić, że Kacper dostaje za swoje. Trochę. Miłym dodatkiem do komiksu są wczesne wersje stron, projekty postaci. Zawsze to przyjemnie zobaczyć, co by było gdyby i jak rysownik tworzył bohaterów.