Księżycowa kołysanka (okładka miękka)

Lektura książki "Księżycowa kołysanka" to już moje kolejne spotkanie z twórczością tej autorki. Jedno wiem na pewno, z każdym następnym poznanym przeze mnie tytułem, mam coraz lepsze zdanie o powieściach, które wyszły spod jej pióra. W "Księżycowej kołysance" nie zabraknie emocji, które dodatkowo wzmagane są poprzez wzbogacenie akcji o podział akcji, na wydarzenia teraźniejsze oraz przeszłość. Poznajemy losy dwóch małżeństw, a mianowicie Agaty i Adama oraz Barbary i Bartka. Są przyjaciółmi od lat i sądzą, że wiedzą o sobie wszystko., zdecydowali się jednomyślnie kupić domek nad jeziorem, który okazał się cudownym miejscem do spędzania wspólnych wakacji. Po latach, kiedy dzieci rosły, małżeństwa miały coraz dłuższy staż, coś zaczęło się psuć. Każde z nich miało swoje własne sekrety, które powoli, w swoim tempie będą wychodzić na jaw, powodując, że z pozoru sielskie życie stawało się coraz bardziej tragiczne. Autorka postanowiła pokazać czytelnikom, może w lekko krzywym zwierciadle, życie w małżeństwie. To jak sami sprawiamy, że ta druga osoba się oddala, zwraca uwagę na nasz egoizm, który naturalnie występuje w naszych charakterach. Dodatkowo tragedia, która spadła na tych ludzi pokazuje, że wszystkie decyzje, które podejmujemy w teraźniejszości mogą okazać się nietrafne w przyszłości. Wszystko ma swoje konsekwencje. To bardzo specyficzna książka, która na każdego z nas może mieć inny wpływ. Jednych zachwyci, drugich oburzy, ale jedno zostaje pewne - pokazuje prawdziwy obraz naszego życia. Zmusza czytelnika do refleksji, do zatrzymania się w biegu po szczęście i pomyślenia, że wokół nas są też inni ludzie, rodzina, mąż, żona i dzieci. Książka jest dodatkowo naładowana sporym ładunkiem emocji, które wybrzmiewają od samego początku. Akcja, co ważne, uczy i przestrzega rodziców i ich dzieci przed tym, co w obecnych czasach staje się normalne, czyli rozmowy przez internet, gdzie nie do końca wiemy, kto siedzi po drugiej stronie ekranu. Autorka podobnie jak w książce "Kryształowe motyle" porusza ważne sprawy, które często uznawane są za jednoznaczne i błahe. A każdy mały problem może urosnąć do takiej rangi, że nie będziemy w stanie sobie z nim poradzić. To zdecydowanie mądra i wartościowa książka, która pozostawia czytelnika w osłupieniu z głową pełną różnorodnych myśli. Sądzę, że wielu z Was przypadnie do gustu, choć wcale łatwa, miła i przyjemna nie jest. "Księżycowa kołysanka" to bardzo dobra, inteligentna książka, która ukazuje nam relacje miedzy ludzkie, nasz sposób bycia, działania oraz to, jak każda czynność i zaniedbanie może wywołać katastrofalne skutki. Ten tytuł trzeba przeczytać!

Akcja opisywana jest na dwóch płaszczyznach: „kiedyś” i „teraz”. Bohaterka Agata nie lubi dziewczyny swojego syna i cieszy się z ich rozstania (Janek wyjeżdża na wakacje, a dziewczyna przychodzi do jego matki zapłakana i prosi żeby powiedziała mu, że tu była i chce się z nim pogodzić, bo go kocha). Po latach wychodzi na jaw prawda co wydarzyło się w kupionym po okazyjnej cenie domu i dlaczego został tak tanio sprzedany z całym wyposażeniem przez córki właścicielki po jej śmierci. I wszystko staje się jasne. Czy ma to wpływ na życie nowych lokatorów? Czy dom jest faktycznie przeklęty? Tego zdradzić nie mogę. W każdym bądź razie historia zaskakuje. Myślę, że tym którzy lubią takie opowieści z tajemnicami z przeszłości książka się spodoba i śmiało mogą po nią sięgnąć. Autorka nie zawodzi. Czyta się z zapartym tchem i nie można jej odłożyć na bok... chce się czytać dalej i dalej... Poznajemy przykrą historię która być może wpłynęła na atmosferę tego domu... Okładka przyciąga uwagę ma odpowiedni klimat, a treść jest jeszcze lepsza i pasuje idealnie tworząc super całość! Świetna książka, pełna niespodziewanych wydarzeń... niesamowita akcja... ile tu się dzieje! Autorka wie jak budować napięcie i tu należą się brawa za to! Coś niebywałego! Gratulacje Pani Kasiu jest Pani niesamowita! Polecam!

"Księżycowa kołysanka" to historia, która w ostatecznym rozrachunku porusza bardzo wiele tematów, przyjaźń, miłość, związek, zaufanie, ale również te trudniejsze, jak kwestie gwałtu, bezmyślności, wskazania winnego, relacji damsko-męskich, zaborczości, duszenia się w związku. Pod płaszczem tej historii dzieje się niezwykle wiele, a czym głębiej wchodzimy w fabułę, tym więcej przemyśleń, wniosków i dylematów się pojawia. Historia porusza również temat gwałtu, niezwykle brutalnego, piętnującego kobiety. I pytania, podświadome przypuszczenia, kto jest winny. Czy lekkomyślność może być powodem, czy kobieta "sprowokowała" kogoś? Czy może "sama tego chciała" jak pada z ust jednego z bohaterów? To temat niezwykle trudny, budzący nieprzerwanie niezwykle silne emocje. Tutaj autorka kilkakrotnie dotykała tego tematu, pokazywała go z punktu widzenia kobiety, to na niej się skupiając. Na jej emocjach, przemyśleniach, poczuciu winy, "brudzie". Jest on tak dobrze wpleciony w treść tej historii, że staje się integralną częścią, idealnie dopełniającym elementem. "Księżycowa Kołysanka" to powieść, którą można się delektować. Zagłębiając się w nią coraz bardziej, odkrywa się kolejne niuanse, poznaje czasem drobne wydarzenia, który mogą zmienić spojrzenie na całość. Historia, którą tworzy pisarka to codzienność wielu z nas, drobne wybory, które wpływają na duże wydarzenia. Ta historia jest świetnie skomponowaną całością, której nie da się podzielić na czynniki pierwsze, bo dopiero wizja całokształtu sprawia, że książka jest wartościową, wciągającą lekturą. Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2019/06/jak-brzmi-ksiezycowa-koysanka-katarzyna.html

Z tego co zdążyłam zauważyć Pani Katarzyna na swoim koncie ma więcej powieści, ale „Księżycowa Kołysanka” była pierwszą, którą przeczytałam. Książka jest tak piękna, życiowa, że pochłonęłam ją w jeden dzień. Dawno nie czytałam książki, która by mnie tak wciągnęła. Autorka doskonale zbudowała napięcie, ponieważ ciągle coś się dzieję. Nie potrafiłam oderwać się od czytania, dlatego też skończyłam ją tak szybko. Nie chciałam odkładać na później. Dziękuję Wydawnictwu Książnica za otrzymany egzemplarz do recenzji. Pani Katarzyna bardzo dobrze dopracowała najmniejszy szczegół. Zarówno pod względem fabuły jak i osobowości głównych bohaterów. Bardzo podobało mi się to, że książka jest podzielona na przeszłość i teraźniejszość. Czasy wzajemnie się uzupełniały i pomogły zrozumieć pewne kwestie i zachowania bohaterów. Uważam, że jest to w pewnym stopniu urozmaicenie, które wyróżnia powieść. Muszę przyznać, że spodziewałam się troszkę innego zakończenia. Jestem typem osoby, która myśli, że ludzie się zmieniają. Zwłaszcza po stracie, bądź jakichkolwiek bolesnych przeżyciach, ale wychodzi na to, że nie zawsze. Okładka jest bardzo piękna, przyciąga uwagę. Podoba mi się to, że opis z tyłu książki nie zdradza za wiele. Nie zostały ujawnione nawet imiona głównych bohaterów. Jest to naprawdę dobre posunięcie, ponieważ czytelnik ma co odkrywać. Krótki opis fabuły i dalsze odczucia Doszłam do wniosku, że tym razem nie zdradzę imion głównych bohaterów. Być może już je znacie, ponieważ wiadomo, że nie jestem pierwszą osobą, która recenzuję książkę „Księżycowa Kołysanka”. Pomimo to, wolę zostać przy swoim. Dziś będzie bardziej ogólnikowo. Akcja książki rozgrywa się na przestrzeni kilkunastu lat, zwłaszcza w domku nad jeziorem. Należy on do dwóch zaprzyjaźnionych małżeństw, a także posiada miejscową legendę. Śmiem twierdzić, że jest to trochę mroczna legenda. Dzięki ich wspólnej pracy, dom odzyskał swój urok i stał się wymarzonym miejscem do spędzania wakacji. Lata mijają, nieporozumienia rosną, aż w pewnym momencie dochodzi do tragedii, która zmienia wszystko. Jak do tego doszło i czy można było temu zapobiec, dowiecie się podczas czytania książki Pani Katarzyny. Reasumując To co napisałam powyżej jest wierzchołkiem góry lodowej. Ta książka przesiąknięta jest wydarzeniami, które totalnie Was pochłoną. Pani Katarzyna Miosiołek napisała książkę w taki sposób, że wraz z kolejną stroną odczuwa się coraz większe napięcie. Jestem wdzięczna za ilość dialogów, ponieważ uwielbiam taki rodzaj książki. Zbyt długie opisy mnie bardzo męczą, a tutaj nie było ich aż tak dużo. „Księżycowa Kołysanka” to książka o przyjaźni, miłości, przemijaniu, trudnych wyborach, pracy nad sobą, tragedii, stracie, zaczynaniu od początku, małżeństwie i jego perypetiach. Ta powieść to jest ŻYCIE!!

Pani Katarzyna Misiołek po "Kryształowych motylach" przychodzi do nas ze swoją kolejną powieścią. Tym razem jesteśmy świadkami życia rodzin dwóch przyjaciółek - Baśki i Agaty. Czy to jest miłość czy nienawiść? Ciężko stwierdzić, bo ich przyjaźń balansuje ciągle na innej granicy. Jedno jest pewne - kobiety od lat są nierozłączne. Mamy okazję śledzić ich losy w dwóch wymiarach czasowych - przez autorkę zostało nazwane to "Kiedyś" i "Teraz". Kiedyś wszyscy żyli w miarę zgodnie i wszystko było w miarę w porządku w ich małżeństwach. Teraz Agata jest rozwiedziona z Adamem, Baśka planuje zrobić to samo z Bartkiem a ich dzieci są blisko osiągnięcia pełnoletności. To jak bardzo burzliwe życie mają obie rodziny jest gwarancją tego, że czytelnikowi na pewno nie będzie się nudzić. Biorąc książkę do ręki możemy zauważyć, że jest bardzo przyjemna w dotyku a sama okładka... Cóż można powiedzieć, po prostu zachwyca. Nie należy oceniać książek po okładkach, ale ta należąca do tej książki zgrywa się z całością treści. Obie są takie... Hipnotyzujące, niepowtarzalne i magnetyczne. Jest w nich coś intrygującego do tego stopnia, że można by patrzeć i czytać bez końca. W jednej powieści możemy poznać dwie historie na raz. Jest to o tyle ciekawy zabieg, że obserwując to jak było zaraz przenosimy się do tego jak jest. Postaci są konkretne, z krwi i kości, zupełnie jakby wziąć dobrze znaną nam osobę i napisać o niej powieść. Nic nie ma tutaj z kwestii "cukierkowych". To są ludzie z problemami, tacy którzy pragną szczęścia i miłości, tacy którzy ranią, kochają, nienawidzą i pożądają. Może właśnie przez to, że nie są tacy idealni, stają się czytelnikowi bardzo bliscy. Ciężko przewidzieć co zrobią, jak się zachowają, co powiedzą, dlatego nie trudno jest się zdenerwować na nich czasami. To powieść z tajemnicą, z zagadką, ze znakiem zapytania zawieszonym wysoko nad bohaterami. Nie zdawałam sobie do tej pory sprawy z tego, że lubię takie. I chylę czoła przed autorką. Uważam, że udało jej się stworzyć powieść na miarę światową, nie tylko na naszą rodzimą. Podejrzewam, że gdyby tę książkę przetłumaczyć, stałaby się hitem również na rynkach zagranicznych. Ma też spory potencjał na to, aby mogła zostać zaadaptowana pod scenariusz filmowy. Chętnie bym ją zobaczyła na ekranie i myślę, że nie tylko ja. Jestem bardzo szczęśliwa, że to co tworzą nasze pisarki nie odbiega niczym od zagranicznej literatury, lub nawet jest o wiele od niej lepsze. "Księżycową kołysankę" z czystym sercem mogę polecić. Ta lektura jest niesamowita.

Bohaterką jest czterdziestoletnia Agata - mama Jaśka, żona Adama, przyjaciółka Baśki i Bartka. Rodziny Agaty i Barbary postanowiły kupić na spółkę stary, opuszczony dom nad jeziorem. Nie wiedziały wtedy jaka straszna historia wiąże się z tym miejscem i jakie doświadczenia czekają ich samych...⭐️ Jest to powieść bardzo prawdziwa, bohaterowie nie są w żadnym stopniu wyidealizowani, są prawdziwi ze swymi zaletami i wadami, z cechami które każdy czytelnik może odnaleźć w sobie. ⭐️ Jest to jednocześnie historia pełna emocji - tych dobrych i złych, pokazująca wstrząsające skutki podejmowanych w życiu wyborów, przed którymi możemy stanąć wszyscy...⭐️ „Księżycową kołysankę” przeczytałam z ogromnym zaciekawieniem, a świetnie zarysowani bohaterowie sprawili, że łatwo mogłam się z nimi zidentyfikować. Lekkie pióro Katarzyny Misiołek i wartka akcja, brak dłużyzn sprawiły, że książkę czyta się bardzo szybko, choć na pewno nie jest to lekka i relaksująca lektura ⭐️

📖🌛⭐🌜⭐📖 Agata i Adam oraz Bartek i Basia - dwa małżeństwa z małymi dziećmi, których łączy przyjaźń i kupiona wspólnie letnio - weekendowa "rezydencja''. Dom z" duszą" co prawda, ale posiadający swoje ciemne strony i smutną historię. Na dodatek podobno przeklęty. Miało być sielsko i anielsko... Pewnej sierpniowej nocy dochodzi jednak do tragedii. Kto jest temu winny? Wszyscy? Nikt? Ślepy los, czy może to po prostu nieszczęśliwy wypadek? Jedno jest pewne - już nic od tej chwili nie będzie takie samo. Historia jest opowiedziana z perspektywy dwóch wymiarów czasowych; podzielona na:"Kiedyś" i "Teraz". Kiedyś i Teraz dzieli 14 lat. Z kartek tej książki wyłania się smutny, ale jakże często niezwykle prawdziwy obraz polskiej rodziny. A gdyby tak można było cofnąć wskazówki zegara? Dokonać innych wyborów i podjąć inne decyzje? Książka z pewnością ciekawa i skłaniająca Czytelnika do wielu przemyśleń i refleksji. Czy ta opowieść będzie miała szansę na szczęśliwe zakończenie? Cóż... Myślę, że na to pytanie musi sobie każdy odpowiedzieć sam. Polecam❤️❤️

„Księżycowa kołysanka” to kolejna książka Pani Katarzyny Misiołek, którą miałam przyjemność przeczytać. Okładka lekko mroczna, ale tytuł zachęcający, romantyczny. Spodziewałam się sympatycznej wakacyjnej książki. Po raz kolejny Pani Katarzyna, znana również jako Daria Orlicz lub Olga Haber, po prostu mnie zaskoczyła. Przyjaciele – Agata i Adam oraz Baśka i Bartek, kupili wspólnie stary dom nad jeziorem. Przez kilka pierwszych lat remontowali go i doprowadzali do używalności. Początkowo każde wakacje, soboty i niedziele spędzali na remontach ich wakacyjnej przystani. Ponieważ dom kosztował ich całe oszczędności, plan był taki, że wszystkie wakacje w nim spędzają. Dzieci rosły, a pomiędzy parami pojawiało się coraz więcej niedomówień i kłótni. Powieść zaczyna się od mocnego uderzenia - kłótni głównych bohaterek – Agaty i Baśki. Czułam jak iskrzy między kobietami. Niby przyjaciółki, ale wspólne przebywanie na dość niewielkiej powierzchni niszczy ich przyjaźń. Miałam wrażenie, że zbyt dużo wiedzą o sobie, swoich sprawach, rodzinach ale ta wiedza jest taka powierzchowna. Całą historię opowiada nam Agata, w podziale na Teraz i Kiedyś. I właśnie ten podział buduje napięcie w tej książce. „Szarpnięcie za ramie. Mocne, nagłe. Wyrwana ze snu siadam na łóżku. W pokoju było cicho i ciemno, dopiero po chwili zamajaczyła mi przed oczyma ludzka sylwetka. - Ignacy? – zapytałam szeptem, sięgając do włącznika, i bursztynowe światło nocnej lampki rozproszyło czające się w kątach cienie. – Wystraszyłeś mnie… Czemu jesteś mokry? Pochyli głowę i ukrył twarz w ramionach. Chwilę później wstrząsnął nim gwałtowny szloch. Odrzuciłam na bok prześcieradło, którym byłam okryta, i postawiłam stopy na chłodnych deskach. - Ty płaczesz? – upewniłam się. Wstał, zachwiał się i ruszył przez pokój. - Agata… Musisz im powiedzieć, że tu z tobą byłem! Spałem, słyszysz?! - Ignac, co się stało?! – syknęłam. – Jest prawie czwarta nad ranem! - Ja nie chciałem… To nie była moja wina… Ona….” Co się wydarzyło? Tego dowiecie się czytając tą powieść. Możecie być pewni – wrażeń nie zabraknie do ostatniej strony. Książka przez cały czas trzymała mnie w napięciu. Tak jak wcześniej pisałam, nie jest to wakacyjna powieść. Po jej przeczytaniu, jest o czym myśleć. Autorka skupiła się na wielu aspektach, takich jak rozwód, problemy nastolatków, nowy związek oraz zazdrość. I to właśnie lubię w książkach Pani Katarzyny – nie da się o nich szybko zapomnieć, a poruszane tematy są takie ludzkie i nie wydumane. I mogą dotyczyć każdego z nas. Czy polecam tą książkę? Zdecydowanie tak!

Wielowymiarowa powieść o ludzkich słabościach. O ludziach popelniajacych błędy. O kobietach, które szukają miłości. I o tragedii, do której doprowadziły niewyobrażalne sploty okoliczności. Domek na jeziorem miał być wakacyjną oaza a okazał się przeklętym miejscem, w którym związki się rozpadaja zamiast scalac..

cała recenzja na blogu Czytam dla przyjemności (...)Każdy z nas ma jakieś wyobrażenie jak powinno wyglądać małżeństwo i rodzina. Wiele spostrzeżeń wynosimy z domu rodzinnego. Wiadomo, że okres narzeczeństwa to najczęściej idylla. Zakochani chcą sobie nawzajem nieba uchylić. Prawdziwe życie przychodzi po ślubie, gdy dopada nas szara codzienność z mnóstwem trosk i obowiązków. Nie każda para potrafi poradzić sobie z nowymi wyzwaniami, często nie mając ochoty pójścia na kompromis. Pani Katarzyna w "Księżycowej kołysance" pozwala czytelnikowi przyjrzeć się relacjom jakie panują w małżeństwie Agaty i Adama oraz Basi i Bartka. Niestety nie są to małżeństwa idealne, ale to dobrze, gdyż każdy z nas może przejrzeć się w nich jak w lustrze i odpowiedzieć sobie na pytanie czy my sami nie popełniamy takich samych błędów jak bohaterowie powieści. Czy nie zadręczamy współmałżonka scenami zazdrości, a sami lubimy poflirtować na boku? A może lubimy urządzać awantury o byle co, aby pokazać z jakim niedorajdą przyszło nam żyć? Czy nie ośmieszamy męża lub żony przy obcych osobach? Podobnych pytań o sens życia w małżeństwie spotkacie wiele, czytając "Księżycową kołysankę". A jak wyobrażacie sobie długoletnią przyjaźń z drugim małżeństwem? Czy jest możliwe, aby we wszystkim zgadzać się z przyjaciółmi? Jak powiedzieć bliskiej osobie, że drażni nas jej zachowanie? Są to trudne pytania i wszystko zależy z jakimi ludźmi zaprzyjaźnimy się. Szkołę życia małżeńskiego i przyjacielskiego przeszli nasi bohaterowie, którzy zostali bogatsi o dobre i złe wspomnienia. Warto zwrócić jeszcze uwagę na dorastające nastolatki, które lubią być postrzegane jako kobiety przez dużo starszych mężczyzn. Flirt z mężczyzną traktują jak dobrą zabawę, nie zdając sobie sprawy z zagrożeń jakie niesie taka znajomość (...)