Księżniczka po przejściach. Nie tylko o Gwiezdnych Wojnach (okładka  miękka, 11.2015)

Carrie Fisher staje na wysokości zadania i w zabawny sposób opowiada o swoim życiu. W jeden wieczór możemy poznać jej historię opisaną na luzie i bez owijania w bawełnę.
Jeśli zaś chodzi o tłumaczenie tytułu, który w oryginale brzmi "Wishful drinking": jest to zwykły chwyt marketingowy, a niewydanie tej pozycji w pierwotnej szacie graficznej się do tego dokłada. Samo wykonanie książki jest przeciętne, a literówki w stylu "Nazywam się Carry Fisher" czy przetłumaczenie przemowy do Obi Wana Kenobiego w męskiej formie osobowej pokazuje, że i wydawca i tłumacz chcieli to wydać szybko, zarobić i mieć spokój.

Dość późno wydawnictwo wzięło się za tłumaczenie tej książki ponieważ jej amerykańska premiera miała miejsce w 2008 roku. Pozycja jest pięknie wydana szkoda tylko, że jest tak przeraźliwie krótka - przy tej ilości tekstu powinna kosztować góra 15zł. Niestety nie jest też specjalnie ciekawa - wzmianek o Gwiezdnych Wojnach jest jak na lekarstwo a sama historia opowiadana przez Carrie nie jest ani ciekawa, ani wciągająca ani niestety śmieszna. Książka ładnie wygląda na półce ale niestety nic poza tym.

Bardzo dobra książka. Pani Fisher świetnie opowiada o swoim życiu. Szczeże, to momentami miałam wrażenie, że czytam jakąś fikcyjną książke. Historia Carrie Fisher jest niesamowita, do tego sposób w jaki opowiada o tym. Nie wiem jak inni, ale ja wydanych pieniędzy na tą książke nie żałuje :D

Książka jest zdecydowanie za droga, te sto kilkadziesiąt stron za prawie 30,00 złotych to lekka przesada. Dla fanów Gwiedznych Wojen trochę tu mało informacji. Tytuł więc trochę na wyrost. Lepiej zamiast książki obejrzeć kilka jej wywiadów na YouTube

Świetnie napisana biografia zmarłej niestety :( Carrie Fisher. Polecam każdemu kto chce oddać HOŁD tej wielkiej aktorce, Księżniczce i Generał Lei Organy Skywalker Solo.

Polecam! Świetnia lektura dla wszystkich fanów i nie tylko!

Lekko napisana biografia.

Minął kolejny rok, a świat musiał pożegnać się z kolejną grupą niezwykle utalentowanych artystów. Znaleźli się w niej m. in. David Bowie, George Michael, Leonard Cohen, Debbie Reynolds, czy Carrie Fisher. Jako fan "Gwiezdnych Wojen" to nad odejściem tej ostatniej ubolewam najbardziej. Na szczęście jest dobry sposób na ukojenie żałoby, taki który zapewne sama Fisher poleciłaby każdemu, a to wszystko za sprawą księżniczki Lei. W swoim 60-letnim życiu Fisher zdążyła zasłynąć na wiele różnych sposobów. Między innymi z potrzeby podzielenia się swoimi kolorowymi przeżyciami, powstał jej „one-woman show”, który cieszył się popularnością i ciepłym przyjęciem krytyków. Niedługo potem został zaadaptowany na książkę, „Księżniczka po przejściach. Nie tylko o Gwiezdnych Wojnach” która ukazała się w Polsce pod koniec 2015 r. nakładem wydawnictwa Dream Books. Carrie streszcza swoje życie w sposób pełen humoru, autorefleksji i językowych wygibasów. Co zaś się tyczy powodów dla których powstała ta autobiografia, to jak sama pisze „opowiadam tę historię częściowo dlatego, że w ten sposób mogę odzyskać przynajmniej fragment swojego dawnego życia, które nie zostało zeżarte przez terapię elektrowstrząsową”. Czytelnik zapoznaje się z historią, która momentami może przerazić, a pomimo to autorce udało się umieścić uśmiech na mojej twarzy przez całą lekturę. Inteligencja, dowcip i dystans do swojej osoby czyni tę książkę wartą uwagi dla każdego. W książce nie brakuje fotografii, po części prywatnych, które jeszcze bardziej uzmysławiają czytelnikowi jak szalona jest historia aktorki. Przewijają się przez nią wielkie gwizdy kina jak, np. Cary Grant czy Elizabeth Taylor, a także osoby, które z pozoru mogłyby nie mieć żadnego znaczenia, ale również odcisnęły swoje piętno na autorce. Mowa tu m. in. o wielu żonach jej ojca, kolejnych ojczymach, a także jej partnerach. Jeśli jesteś fanem „Gwiezdnych Wojen” z pewnością sięgniesz po tę pozycję. Zdradzę jednak, że nie znajdziecie w niej wielu szczegółów z okresu kręcenia filmu. Jeśli zaś nie przepadasz za sagą George’a Lucasa i nie znasz twórczości Carrie Fisher, to musisz sięgnąć po tę pozycję. I to nie dlatego, że dowiesz się jak to jest być uzależnionym od narkotyków i alkoholu czy jak to jest radzić sobie z chorobą dwubiegunową bądź depresją maniakalną. Będziesz ją czytał i czytał, a kiedy już dojdziesz do ostatniej strony, będziesz żałował że Carrie nie miała ci więcej do opowiedzenia.

Wyjątkowo muszę zwrócić Waszą uwagę nie na tekst książki, a na jej okładkę! Winszuję Wydawnictwu, grafikowi i drukarni za arcydzieło, którego wspólnie dokonali. Niestety na żadnej grafice nie jesteście w stanie zobaczyć tego, o czym piszę. To jest ogromna strata. Koniecznie sięgnijcie po książkę, chociażby dlatego, aby się przekonać, co nas tak zachwyciło!
Okładka wcale nie jest szara, o nie... ona jest srebrna! Mieni się... i uwierzcie mi, że jak dostrzeżecie książkę w księgarni, nie widząc jeszcze tytułu to od razu będziecie wiedzieli, że to właśnie ona...

Ciekawe życie, dużo dystansu do samej siebie i szczerości wobec czytelnika- to plusy. Na minus zapisuję to, że napisane bardzo przeciętnie, jakby był to dosłowny zapis monodramu Wishiful Drinking- pewnie lepieje się ogląda niż czyta.
Dla fana Carrie Fisher z pewnością interesująca lektura, ale nie spodziewajcie się biografii Księżniczki Lei i wielu odniesień do SW.