Trochę jest w niej pożytecznych treści, ale jest napisana w irytujący sposób. Język jednej z autorek nie podobał mi się, w dodatku jak dla mnie podaje ona za dużo szczegółów z jej życia osobistego.
Myślę, że praktycznie każdy człowiek pragnie być kochany. Część osób zapewne już w życiu tej miłości doświadczyła, inne dopiero się na nią otwierają. Ale czy wiemy co może nas czekać, kiedy postawimy ten kolejny krok w relacjach z innymi ludźmi? Olga Drenda i Małgorzata Halber to dwie pisarki, które postanowiły napisać coś razem właśnie o miłości. Pani Olga w głównej mierze reprezentuje Rozum, a Pani Małgorzata - Serce. Obie chciały przelać na papier wspólne rozmowy, w których poruszały wiele ważnych tematów. Tak też powstał ten oto esej w dialogu, który nie tylko uczy, ale i bawi. Książka podzielona jest na kilkanaście rozdziałów, w każdym z nich autorki rozprawiają o danych wątku. Dzięki dwóm różnym czcionkom od razu wiemy, które myśli są czyje. Możemy przeczytać o zakochaniu, pierwszych zauroczeniach, ale też o zdradach. Autorki zgrabnie przechodzą od tematu do tematu, dlatego też niezwykle łatwo jest w tą książkę się wciągnąć. Sama muszę szczerze przyznać, że zazwyczaj nie sięgam po tego typu publikacje. Mam najczęściej wrażenie, że autorzy piszą w nich o rzeczach nadzwyczaj oczywistych, ale tutaj muszę zwrócić honor. Dzięki wpleceniu anegdot i dobremu humorowi, lektura tej pozycji to czysta przyjemność. O wiele bardziej przypadły mi do gustu fragmenty od Pani Małgorzaty, miałam wrażenie, że jej myśli są bardziej skierowane do mojej osoby. Podobało mi się także to, że autorka przy każdym wątku nawiązywała do swojego obecnego partnera, w ten sposób łatwiej było mi dany temat przyswoić, bo miałam go od razu zobrazowany. Myślę, że nie jest to typowy poradnik, ale ma w sobie elementy pouczające. Czy coś wyniosłam z tej lektury? Myślę, że tak. Nawet jeśli nie jakieś głębokie przemyślenia, to na pewno miło spędziłam czas.
26-11-2020 o godz 15:39 przez:
Magdalena Wojczyńska
Książka o miłości to eksperyment, który mógł się nie udać. Wyszedł znakomicie - przede wszystkim dzięki odwadze, szczerości i swobodzie autorek. Choć tytuł prowokuje i onieśmiela wielkością podejmowanego tematu - nie lękajcie się i czytajcie to wszyscy. Książka o miłości, na szczęście nie ma nic wspólnego z poradnikami typu: Jak być szczęśliwym i znaleźć partnera w 30 dni. I chwała jej za to. Pierwsze, co przykuwa uwagę to oryginalna forma, którą autorki określiły jako esej w dialogu. Mamy poczucie, że przysłuchujemy się, czytamy rozmowę dwóch przyjaciółek, które spotkały się, by wymienić się doświadczeniami, obserwacjami i wątpliwościami dotyczącymi relacji damsko-męskich i nie tylko. Swoboda, z jaką rozmawiają, energia, którą emanują sprawia, że bardzo szybko wchodzimy w tekst, czujemy się zaproszeni do dyskusji. Język potoczny, wulgaryzmy, internetowy slang, łączy się tu gładko z naukowymi teoriami, a banał pięknie współbrzmi z filozoficznym niemalże namysłem. To mieszanie stylów, zabawa konwencjami pozbawia całość akademickiego nadęcia, ujmuje tematowi powagi i ciężaru, jednocześnie pokazuje, z jak niejednoznacznym, trudnym do zdefiniowania zagadnieniem obcujemy. Uwalniające i ożywcze jest to, że nie ma tu wszechwiedzącego narratora. Nie ma gotowych porad, nieznośnego dydaktyzmu, poczucia wyższości. Jest jedynie próba znalezienia w miarę uniwersalnych metod radzenia sobie z emocjami i ich nazywania. Jest odwaga w mówieniu: nie wiem, przyznawaniu się do błędów, bezradności, słabości. Zdecydowanie jest to rzecz dla tych, którzy wciąż poszukują, mają wątpliwości, częściej zadają pytania, niż znajdują odpowiedzi.
"Tak, w miłości chodzi o coś innego niż tylko o to, żeby "było fajnie." Bo fajnie może być z wieloma różnymi osobami". Pogadajmy o miłości 💘💘💘 Dwa kobiece głosy @ducholozka i @mroczny_msciciel , rozsądku i serca, dyskutują, wymieniają spostrzeżenia poruszając przy tym delikatne zagadnienia, by dać nam możliwość samemu odpowiedzieć sobie na pytanie: czym jest miłość, czym ona jest dla nas, czym powinna być... Ale nie obawiacie się, to nie jest żaden poradnik, od których osobiście stronię. Ta esejowa wymiana zdań, na którą się tutaj natkniecie jest efektem rozmów toczonych przez Autorki na mesendżerze. Dziewczyny są szczere, nie mają uprzedzeń i pokazują, jak nie dać się schematom i kopnąć w tyłek stereotypy na temat związków. Zakochanie, miłość, przyjaźń, oczekiwania, seksualność, stawianie granic... zdrada... Te tematy poruszają na luzie, ale i poważnie, a przytaczane opowieści, czy zasłyszane "mądrości" wzbudzają refleksje i bawią. Czasem czułam się jak intruz, który otworzył czyjąś pocztę, czy podsłuchuje rozmowę, ale im dalej, tym częściej miałam ochotę sama się do niej włączyć. I tak sobie myślę, że gdy przyznam się w końcu sama przed sobą czego się boję i czego mi brakuje, to na stronach tej książki dopiszę moje przemyślenia... Polecam.
11-01-2021 o godz 00:00 przez:
HalinaGołąb
|Empik recenzuje
Jeżeli poszukujecie doskonałej książki o miłości, która jest oparta na dialogu to koniecznie musicie sięgnąć właśnie po tę. Ja jestem pod jej ogromnym wrażeniem i mogłabym ją czytać ciągle. Napisana jest przez dwie wspaniałe pisarki, która mają niecodzienne spojrzenie na rzeczywistość. Dzięki temu całość wydaje się być przejmująca i niezwykle refleksyjna. Czytając ja na pewno każdy z Was odniesie ją do siebie i znajdzie w niej kawałek swojej historii. Dla mnie jest to przecudowna książka. Myślę, że zachwyci ona niejednego czytelnika. Zdecydowanie powinniście po nią sięgnąć. Dla mnie rewelacja.
Jedyna książka, która do mojego życia nie wniosła zupełnie nic. Nie jest to "książka o miłości", ani nie bawi, a tym bardziej nie uczy (nie wiem czego miałaby uczyć). Bardziej rozmowa o relacjach z punktu widzenia dwóch kobiet i ich doświadczeń (czasami trudnych, które dodatkowo są męczące dla czytelnika), w czym ja się w ogóle nie odnajduję. Jeżeli ktoś lubi konkret, ciekawe pytania zmuszające do refleksji, ukierunkowanie na pewne kwestie to odradzam.
Mniej recenzji