Twórczość autorki książki pt." Kryształowe serca" Augusty Docher poznałam czytając jej wcześniejsze powieści obyczajowe tj. Konkurs na żonę, Bilet do szczęścia. Pokrótce stwierdziłam,że mam ochotę kolejną jej książkę, którą napisała pod pseudonimem. Fabiana, główna bohaterka czuje się swojej nowej sytuacji zagubiona, która ją spotkała, gdyż mieszka w bogatej posiadłości na Lazurowym Wybrzeżu. Karim jest tajemniczym mężczyzną, miliarderem, ale nade wszystko pracuje nad odkrywaniem siebie na nowo. Dwa różne światy, a łączy je tak niewiele. Miłość za którą oboje tęsknią, ale ukrywają to uczucie tęsknoty za nią. Książka składa się z 21 rozdziałów ujętych i opracowany w przejrzysty sposób przez autorkę. Akcja powieści toczy się szybko dzięki temu nie zabraknie w niej wielowątkowości. Teksty dialogowe zostały delikatnie i doskonale przedstawione i obrazują wyrazistość bohaterów. Czytelnik zapoznając się z tą niezwykle napisaną powieścią o pokonaniu żądzy władzy, poszukiwaniu miłości dostrzeże labirynt w którym może się łatwo zagubić. Elementem dodatkowym, który zwrócił moją uwagę to okładka książki przedstawiająca twarz Karima i piękną zarumienioną blondynkę Fabianę,a w tle umieszczone są serca nawiązujące do tytułu książki. Z miłą chęcią przeczytam kolejną książkę autorstwa Augusty Docher, gdyż polubiłam bohaterów przez nią skonstruowanych. Miękka oprawa ze skrzydełkami,376, Wydawnictwo Novae Res, Gdynia, 2017. Polecam przeczytać tą książkę.

Pierwsza połowa książki uwita została wokół rozterek głównej bohaterki, która powoli oswaja się z narzuconym jej środowiskiem. Pierwszy kontakt z pełniącym władzę gospodarzem domu, z nowymi przyjaciółmi i nową sytuacją. Sprzeczne uczucia, dręczące obserwacje, domysły i podrygi niechcianych uczuć, nie tylko ze strony Fabiany. W drugiej połowie wydarzenia nabierają tempa. Bohaterowie rzucają na stół otwarte karty, wychodzą na jaw zaskakujące rodzinne tajemnice i zaczyna robić się niebezpiecznie – nawet bardzo. Są fizyczne pragnienia, potrzeby duszy, jest namiętność, szczerość i miłość. Augusta Docher, przyznaję szczerze, autentycznie pobudziła moje zmysły – może dlatego, że najpierw mocno mnie wygłodziła budując erotyczne napięcie, które długo nie znajdywało ujścia. Podobało mi się. W tle nie tylko śmiercionośne porachunki, ale też kazachskie potrawy i tradycje – wzbogacające wiedzę niezaznajomionego z kulturą tego społeczeństwa czytelnika o nowe informacje. Pomijając parę dialogów, które wydały mi się nieco sztuczne i mogłabym je uznać za rysę na gładkiej powierzchni, jestem w stanie zaakceptować styl autorki i powiedzieć, że spędziłam u boku tej książki naprawdę przyjemnych parę chwil. Jeśli lubicie romanse i dacie radę przebrnąć przez nieco uśpiony, ale wcale nie taki nudny początek, polecam. Druga połowa powieści jest już bardzo ciekawa. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/

Świetna książka! Nie mogłam się oderwać! Więcej takich książek poproszę! Polecam!

Super książka. Szybko się czyta lekko napisana polecam👍