"Usiądźcie więc teraz wygodnie, weźcie do ręki moją krótką książkę o miłości i zacznijmy razem wspólną i pełną emocji podróż w świat filmowej wyobraźni."

Książka o charakterze mapy i przewodnika po filmach, które z różnych względów mocno zafascynowały autorkę, zmieniły jej postrzeganie kina, stały się ulubionymi, ukochanymi, wywołały niezapomniane wzruszenia i elektryzujące emocje. Prawdziwa pasja i miłość do kina, bogata wiedza na jego temat, umiejętność interesującego jej przedstawienia czytelnikowi, w znaczący sposób rzutują na pozytywne odbieranie przez nas tego subiektywnego przeglądu filmów. Wszystko podane w bardzo ciekawej i wciągającej formie, bez pompatyczności i śmiertelnej powagi krytyka, ale tak na luzie, zachęcająco i z pełnym przekonaniem. Autorka opowiada o swoich wrażeniach podczas oglądania filmów, towarzyszących wspomnieniach i bieżących odniesieniach. Przywołuje wiele interesujących informacji na temat wybranych filmowych produkcji, które umykają lub ulegają zapomnieniu w dzisiejszym chaosie komunikacyjnym. Mnóstwo ciekawostek, anegdot, cytatów, zdjęć, profili aktorów i przybliżeń sylwetek osób zaangażowanych w produkcję.

Szczegółowe sportretowanie każdego z filmów traktuję jako zaproszenie do miłego spędzenia wolnego czasu na oglądaniu i dyskutowaniu o nich. Autorka proponuje nam bardzo różnorodną gatunkowo mieszankę światowych filmów, bardziej i mniej znanych, superprodukcji i niszowych, starszych i nowszych. Z tej mnogości tytułów z pewnością każdy wybierze coś dla siebie, zgodnie ze swoimi preferencjami, z czym wcześniej miał lub nie miał okazji się zapoznać, a może pokusi się zajrzeć do produkcji wcześniej instynktownie odrzucanych. Zgadzam się z autorką co do większości filmów, również na mnie wywarły one ogromne wrażenie, współkształtowały filmowy gust, lecz z niektórymi propozycjami zupełnie się mijamy, ale o to właśnie chodzi. Z pewnością ponownie obejrzę kilka tytułów, które wcześniej nie zrobiły na mnie większego wrażenia. Spojrzę na nie z perspektywy autorki, może coś mi umknęło, czegoś nie dostrzegłam, albo najzwyczajniej w świecie obejrzałam je za wcześnie lub za późno.

bookendorfina.blogspot.com

Najnowszą książką Karolina Korwin – Piotrowska wraca do zawodowych korzeni, źródeł i pierwszej miłości, czyli filmu. Miejmy nadzieję, że tym razem zostanie przy niej na dłużej, bo księgę, która, na szczęście krótka nie jest (664 strony) czyta się znakomicie.
To książka przede wszystkim o emocjach, dobrych emocjach, które wywołują filmy. Od emocji dziewięcioletniej dziewczynki, która po raz pierwszy, odświętnie ubrana wybrała się do kina na „Gwiezdne wojny” i została dosłownie pochłonięta przez magię kina począwszy, na emocjach dorosłej kobiety, która pisze o tym, że „Podwójne życie Weroniki” dosłownie zmieniło jej życie skończywszy. W czasach blogów i mediów społecznościowych recenzentem, krytykiem może być każdy, ilość gwiazdek, oceny dobry/zły przestają mieć pierwszorzędne znaczenie, to, czym kierujemy się przy wyborze filmów to wrażenia, które obraz wywołał u oglądającego i to, w jakim stopniu jest w stanie przełożyć to, co przeżył w kinie na papier. W tej książce dostajemy mnóstwo emocji, to one są najważniejsze i to one są główną siłą całości. Niewątpliwie jest to najbardziej osobista z dotychczasowych książek Korwin – Piotrowskiej – tu rzadko chowa się za ironią, trzyma gardę i dystans, tu jest prawdziwa, tu pokazuje czytelnikowi prywatną twarz i uchyla rąbek ze swojego prywatnego życia. Tu jest u siebie, co można wyczuć na każdej stronie tego tekstu. Tak, tak proszę państwa, Korwin – Piotrowska ma uczucia i nie boi się ich okazywać, zaskoczeni? I bardzo dobrze.Więcej na http://kulturalnadzielnica.blogspot.com/

Zaznaczam, że książki nie czytałam. Jednak w kwestii merytorycznej ufam blogerce Zwierzowi popkulturalnemu.
http://zpopk.pl/dlugi-wpis-o-nienawisci-czyli-zwierz-o-krotkiej-ksiazce-o-milosci-karoliny-koriwn-piotrowskiej.html#axzz40jRNPJGe