Egzamin dojrzałości, powszechnie zwany maturą, zdawałam z historii. Przed wejściem na sale egzaminacyjną, zbierałam od przyjaciół przysłowiowe "kopniaki na szczęście" . Hasłem przewodnim każdego z " uderzeń" było " za Piastów!". Marzyłam, żeby pisać właśnie o tym okresie w historii Polski. Przyjaciele pomogli, gdyż jednym z tematów był " Polityka wewnętrzna i zagraniczna dwóch ostatnich Piastów". Matura zdana, a sentyment do tego rodu pozostał. Dlatego też z przyjemnością przeczytałam książki Elżbiety Cherezińskiej "Harda" i " Królowa", opowiadające przede wszystkim o losach córki Mieszka I - Świętosławie.
"Harda" i"Królowa" to opowieść o dziejach pierwszych Piastów. O tym jak doszło do przyjęcia chrztu przez Mieszka I i jakie to miało znaczenie dla przyszłości kraju, jak i jego dzieci Bolesława Chrobrego i Świętosławy. Poznajemy jak toczyło się życie naszych przodków u progu tworzenia się państwowości. Ale nie jest to zwykła lekcja historii. Oczywiście wiele tu faktów, ale jeszcze więcej opowiadań o życiu ludzi, takich z krwi i kości. Poznajemy ich myśli, wątpliwości, wkraczamy w intymny świat romansów, ale też relacji nienawistnych. Pełno tu intryg, twardej polityki bez sentymentów. Widzimy to zwłaszcza w drugiej części. Rozpoczyna się ona w momencie, w którym na świecie pojawia się syn Świętosławy - Knut. Od tej chwili Królowa będzie musiała toczyć wielką walkę by ochronić życie swoich dzieci, ale też o to by zapewnić im władzę. W wielu sytuacjach będzie podejmowała kroki, które niekoniecznie można nazwać honorowymi. Ale jej postawa niczym nie będzie różnić się od sposobu władania największych europejskich władców. W tym tomie, poznajemy również dalsze losy Bolesława Chrobrego, i jego dzieci. Prowadzona przez niego polityka zmierza do powiększania terytorium państwa polskiego, ale też do zwiększania swoich wpływów na terenie Europy poprzez małżeństwa swoich córek ( niekoniecznie licząc się z ich zdaniem).
Polityka, romanse, wojny. Wszystko zgrabnie ujęte we wspaniała, dwutomową powieść. Należy jednak zaznaczyć ze nie jest to książka historyczna. Autorka korzystała z wielu źródeł. Niestety informacji dotyczący samej córki Mieszka I, nie było zbyt dużo. Stad też, to o czym czytamy jest pewnym założeniem i wyobrażeniem Elżbiety Cherezińskiej. Trzeba przyznać, że niezwykle ciekawym. Sam pomysł by pokazać jak ten okres naszej historii wyglądał z punktu widzenia kobiety, władczyni, bardzo mi się podobał.
Książkę czyta się z wielkim zaciekawieniem. Początkowo, czułam natłok imion i nazw starosłowiańskich jak Czcibor, Mojmira, Gunn... Obawiałam się, że w trakcie lektury pogubię się wśród licznych bohaterów. Ale fabuła wciąga tak szybko, główni bohaterowie się krystalizują i już nie ma najmniejszych problemów. Jedyny kłopot to rozterki, jak to się wszystko skończy.
Polecam obie pozycje. Ci, którzy obawiają się historii, za którą może nie przepadają, powinni się przełamać, bo jest to przede wszystkim znakomita powieść przygodowa.
to przeczytał "Hardą", z pewnością nie potrafił przejść obojętnie obok "Królowej", chcąc poznać dalsze losy Świętosławy. Przyznaję, że i ja nie mogłam się oprzeć dalszym losom królowej. Córka Mieszka i siostra Bolesława przebywa w Danii ze swym mężem, Svenem, kiedy dociera do niej wiadomość o ślubie Olava. Zraniona do głębi pragnie zemsty, a porywczy małżonek jej ją poprzysięga. Po czasie Świętosława żałuje swojej porywczości. Idzie za głosem serca i zawiązuje sojusz z tym, którego ono uparcie wskazuje. Bitwa Trzech Królów nie przebiega jednak po jej myśli, a za zdradę męża królowa poniesie surową karę...
Elżbieta Cherezińska zabiera nas na kolejne spotkanie ze Świętosławą, Bolesławem i wieloma postaciami znanymi z kart historii, utrzymując równie wysoki poziom, co przy pierwszej części cyklu. Fascynująca przygoda rozpoczyna się na północy, bo powrócić do Polanii, a stamtąd wyruszyć w kierunku ziem angielskich. Zagłębiając się w tę historię, czytelnik nie może narzekać na nudę. To ważny okres w dziejach Polski, Bolesław Chrobry prowadzi wiele bitew,zawiera sojusze, zdobywa ziemie. Jego siostra tymczasem odegra znaczącą rolę w historii Skandynawii i Anglii. Czytając tę książkę, nie mogłam oprzeć się zadawanemu w duchu pytaniu, jak bardzo historia mogłaby się zmienić, gdyby pochodząca z Polski władczyni miała nieco inny charakter...
Królowa utwierdziła mnie w przekonaniu, że powieści historyczne warto czytać, szczególnie jeśli są tak świetnie i przystępnie napisane, jak cykl "Harda". Nie posiadam wystarczającej wiedzy, aby oceniać je pod kątem merytorycznym, oceniam je jako zwyczajny czytelnik, któremu podczas lektury towarzyszyły silne emocje. Nie byłam w stanie szybko przeczytać Królowej, to opasłe tomisko, gdzie na skandynawskich nazwiskach można połamać sobie język, ale zrobiłam to z prawdziwą przyjemnością. Teraz pozostaje mi zapoznać się z innymi powieściami autorki... i czekać na ekranizację Hardej. Polecam!
Islandzkie sagi nie znały Świętosławy. Znały, jednak Sygryde Storrade (Storrade oznacza „Dumna”), to w polskiej historiografii znana była pod imieniem Świętosława, królowa Szwedów, Norwegów i Duńczyków, matka Anglii. Według źródeł skandynawskich córka wodza Skagula Tosteta, według innych siostra Bolesława Chrobrego i córka Mieszka I, historycy na całym świecie spierają się o to do dziś. Zmuszona do poślubienia króla Svena Widłobrodego, dała angielskiemu władcy syna, który został wielkim wodzem wielu narodów. Przydomek Storrada Świętosława według sag otrzymałam z powodu spalenia żywcem króla Vestfoldii Haralda Grenske, w celu przestrogi innych, królów przed proponowaniem jej małżeństwa. Źródła polskie i skandynawskie są tak samo zgodne w tym, że syn Świętosławy Kanut Wielki po śmierci ojca stał się panem potężnego imperium. Kanut Wielki był młodszym synem córki Mieszka I oraz Svena Widłobrodego. Historycy nie wiele wiedzą o wczesnych latach jego życia. Jako pierwsza jest informacja o jego udziale w wyprawie na Anglię, którą odbył wraz z ojcem w roku 1013. Wyprawa ta rozpoczęła duński podbój tych terenów i zapoczątkowała panowanie jego rodziców na ziemiach anglosaskich. Świętosława swoje królowanie jak i życie podporządkowała najpierw woli ojca, następnie męża a na końcu syna. Sygrydzie udało się nawrócić małżonka na chrześcijaństwo oraz wprowadzić w jego kraju kult nowej wiary. Po śmierci pierwszego męża o jej rękę starało się wielu kandydatów, ona nagradzała tych najbardziej zalotnych, a tych, którzy jej nie pasowali, bez skrupułów kazała zabijać. Po jakimś czasie jej sercem zawładnął król Norwegii Olaf Tryffvason, Świętosława przyjęła jego zaręczyny. Olaf, jednak zbyt stały w uczuciach nie był, poniżył narzeczoną i ostatecznie zerwał zaręczyny. W zemście oddała ona rękę okrutnikowi i kazała mu po ślubie zabić jej niedoszłego małżonka. Królowa w pożyciu ze swoim mężem nie była szczęśliwa, jednak małżeństwo przyniosło wiele korzyści. Niektórzy twierdzą, że problemem było to, iż kobieta nie mogła zapomnieć o swojej pierwszej miłości, inni uważają, że chodziło o to, że Sven odwrócił się od spraw Bałtyckich i zwrócił swój wzrok na Anglię. Królowa była bezkompromisowa i grała pierwsze skrzypce w polityce. Początkiem XI wieku kobieta opuściła męża, choć kronikarz Tiethar uważa, że to Widłobrody ją wyrzucił. Wzgardzona i porzucona tułała się kilka lat po świecie, najpierw przebywała u swego syna Olafa w Szwecji, następnie u córki w Norwegii, oraz najdłużej w Gnieźnie u Bolesława Chrobrego. Aż do śmierci męża do Danii nie wróciła. Dopiero po pogrzebie Svena synowie przyjechali po nią do Polski. Po śmierci Haralda przeniosła się do Kanuta, gdzie mieszkała do końca życia. Została pochowana w grobowcach królewskich jako królowa Danii, Szwecji, oraz królowa – matka Anglii. Wielu historyków próbowało odtworzyć jej burzliwe dzieje, w drugim tomie Hardej Elżbiety Cherezińskiej Królowa, możemy przeczytać dalsze losy Świętosławy po jej ślubie ze Svenem Widłobrodym. To już kolejna pozycja, Pani Cherezińskiej, którą miałam okazję przeczytać. Kończy ona dwutomowy cykl o wielkiej władczyni wielu narodów. Tak jak tom I, który wprost zachwyca wspaniałą rzetelną historią tak samo tom II wciąga od pierwszej strony. Jestem pod wrażeniem, jak bardzo pisarka uruchomiła swoją wiedzę historyczną, aby tworzyć kolejną niezwykłą fabułę. Losy Piastów kończą się wraz ze Świętosławą, a szkoda, ponieważ nasza historia jest tak obfita i rozbudowana, że kolejne powieści byłyby takimi samymi hitami. Po serii Odrodzone królestwo, a także Harda uważam, że Pani Cherezińska jak do tej pory jest najlepszą autorką historycznych powieści fabularyzowanych. W części II Hardej również spotykamy niebanalnych bohaterów, wielkie bitwy, rządzę krwi, zemstę oraz miłość. Jest to zwieńczenie tak naprawdę historii nieszczęśliwej kobiety, która mimo tego, że politycznie doszła bardzo wysoko, nie miała w życiu tego, czego najbardziej pragnęła, czyli miłości. Pisarka we wspaniały sposób przedstawia tragizm sytuacji władczyni, oraz wielki konflikt wewnętrzny, który toczy. Jestem zaskoczona, jak z suchych faktów historycznych można stworzyć powieść pełną namiętności, żalu, rozpaczy i uniesień miłosnych. Jeśli jeszcze nie znacie Hardej oraz Królowej koniecznie musicie to nadrobić. Zachęcam was do zapoznania się ze wszystkimi dziełami autorki, które w fantastyczny sposób traktują o historii naszego narodu. Dzięki Pani Cherezińskiej historia nie musi być nudna, a losy naszego kraju opowiedziane z wielkim polotem zasługują na to, aby dotrzeć do wielkiej rzeszy odbiorców.
Czytając kilka miesięcy temu opis Hardej spodziewałem się, że będzie to książka opisująca najwcześniejszą historię Polski oczami Świętosławy, córki Mieszka I, sporadycznie zaś przez pryzmat innych osób. Tymczasem sceny poświęcone tytułowej bohaterce wcale nie dominowały, a wręcz przeciwnie, nie było ich tak dużo. Dlatego też Harda nie spodobała mi się tak bardzo, ponieważ nie tego się po niej spodziewałem. Uzbrojony jednak w tę wiedzę, postanowiłem poznać dalsze losy Świętosławy, opisane w Królowej i była to zdecydowanie przyjemniejsza lektura.
Królowa to bezpośrednia kontynuacja Hardej i stanowią jedną, spójną historię. Jak wyjaśniała autorka na jednym ze spotkań, obie książki początkowo miały być jedną, ale historia zrobiła się po prostu za długa i stąd konieczność podzielenia książki na dwie części. Tak więc, kontynuujemy i śledzimy dalsze losy Świętosławy, która urodziła trzecie dziecko - Knuta, który jako jedyny został zaraz po urodzeniu okrzyknięty synem królowej. Bolesław w sekrecie przed siostrą, swata Tyrę z Tryggvasonem, z czego wyniknie bitwa trzech króli a jarl Sigvald, twierdzący, że jomswikingowie nie wtrącają się w sprawy królów, sam zaczyna w nich mieszać.
Harda i Królowa nie są powieści sensacyjnymi w których bitwa goni bitwę, ani nie jest to nudna lekcja historii. To coś więcej niż zwykła fabularyzowana książka historyczna. To niezwykle pasjonująca podróż w czasie, która daje możliwość czytelnikowi obserwowania losów królów, książąt jak i zwykłych ludzi sprzed ponad 1000 lat. Niewątpliwie bohaterowie są bardzo mocną stroną książki - bez ich znakomitej kreacji nie byłoby mowy o tak porywającej lekturze. W Królowej ponownie spotkamy Świętosławę, Bolesława, Olava, Svena, jak i przeczytamy jakimi władcami stali się synowie Hardej - Knut i Harald a także o wielu, wielu innych. Postaci są całe dziesiątki, jedni giną, kolejni się rodzą a historia nieprzerwanie gna do przodu. Jeśli obawiacie się, że nie zapamiętacie kto jest kim, to nie ma powodów do obaw. Ważne postacie przewijają się w obu książkach na tyle często, że nie sposób ich zapomnieć.
Odkąd pamiętam lubiłem historię, zwłaszcza dotyczącą średniowiecza szeroko pojętego, lecz zawsze najbardziej omawiana była ta nieco dalsza historia Polski a te najwcześniejsze wydarzenia jedynie wspominane we fragmentarycznych zdaniach. Dzięki Cherezińskiej mamy okazję poznać ten okres naszej historii, często ubogiej w fakty a pełne domysłów. Po przeczytaniu obu tych lektur można uświadomić sobie jaką potęgą była w ówczesnych czasach Polska. Więzami rodzinnymi z Piastami byli połączeni królowie Anglii, Dani, Szwecji, Norwegii. Natomiast Bolesław Chrobry wdał się w ojca i choć zabrzmi to brutalnie, to wykorzystywał swoje córki i nie tylko je, jako narzędzia do zawarcia kolejnego przymierza, włączenia do Polski kolejnych terenów. Jego marzeniem była silna Polska, przed którą wrogowie by drżeli. Marzenie to spełniło się a ukoronowaniem tego było włączenie po wielu latach bojów terenów na zachodzie a także koronacja Bolesława na pierwszego króla Polski.
Zakończenie tego typu książek nie jest łatwe. Ponieważ z historii znamy dalsze losy bohaterów i zawsze będzie ono w pewnym sensie otwarte. Ciekawy zabieg zastosowała Cherezińska w ostatniej części Królowej zatytułowanej Nawa królów. Jest to na poły magiczne, na poły mistyczne zakończenie całej historii, w którym czytelnik dowiaduje się o kilku niewyjaśnionych wcześniej rzeczach a także w wspaniały sposób kończy opowieść o losach Świętosławy.
Królowa jest niezwykłą podróżą w czasie, która zabiera czytelnika podobnie jak Harda do najwcześniejszych wydarzeń na terenie Polski i nie tylko. Są to czasy silnej Polski, którą włada Bolesław Chrobry a jego siostra Świętosława jest królową Dani, Szwecji i Norwegii. Podczas czytania tej książki nie sposób się nudzić i Cherezińska kolejny raz pokazuje, że historia wcale nie musi być nudna. Polecam!
Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka!
Druga część cyklu trzyma poziom, choć dla mnie za dużo polityki, ale tak musi być. Autorka wykorzystuje świetnie wiedzę i łączy z fikcją. Czyta się dobrze, wciąga. Przeszkadza tylko duża liczba bohaterów, imion, przeskoki miejsca akcji, ale to w końcu książka historyczna , wiec nie może być inaczej. Polecam.
29-09-2016 o godz 17:38 przez:
Krzysztof Jagielski
Wzięłam tę książkę na miesięczne wakacje, żeby mieć lekturę przez cały ten czas. Tymczasem łyknęłam ją w ciągu czterech dni..... Czytając nocami , trudno się oderwać, piękna powieść i poznaje się historię której nie uczą w szkole o naszych tak bliskich relacjach z ....vikingami....
Mniej recenzji