Królestwo (okładka miękka)

; To, czy kto dobry, czy zły, to nie jest zawsze to samo. Inaczej się jest dobrym w salonie, inaczej w Treblinkach. Ale czasy są takie, że już się nic nie liczy z rzeczy, które się godzą albo nie. Wszystko się godzi i nic się nie godzi. ; Czytaliście ; Króla ; Szczepana Twardocha? O Jakubie Szapiro który nie tylko był żydowskim bokserem ale postrachem warszawskich ulic, knajp, bandytą i gangsterem, ukochanym i znienawidzonym, po 1937 roku, po śmierci Kaplicy, przejął niczym tron willę, samochód, funkcję w warszawskim uniwersytecie, a także kobietę która w powieści ; Królestwo ; ( wydawnictwo Literackie ), z miłości tak zaborczej iż utkała ołtarz z obrazu silnego mężczyzny którym stał się wrakiem człowieka. Co na to wpłynęło, wojna, gdzie Niemcy zlikwidowali getto, potem upadło powstanie warszawskie, a ci którym udało się przeżyć, stali się szczurami pochowanymi w ruinach, gdzie krążyły legendy o słynnym Aresie. Ciągłe ukrywanie się, ucieczki, strach przed śmiercią, świadomość że Żyd nie tylko miał za wroga Niemca ale i Polaków, że już bycie KRÓLEM przestało mieć znaczenie, że pieniądze były towarem deficytowym, a co po nich skoro już żaden szmugiel nie szedł a wszystkie decyzje wcześniejsze spaliły na panewce. Obraz jaki przedstawiła fabuła ( już wkrótce będzie można obejrzeć ekranizację filmu na podstawie powieści ), jest dwu wątkowa przedstawiająca wersję Ryfki - tej która kochała czystą , silną acz deprawującą miłością, ratując ukochanego Jakuba przed śmiercią, przed upadkiem, zagładą, przed głodem, smrodem i wszelkim ubóstwem, drugi wątek prowadzi syn Jakuba Dawid, mężczyzna który opowiada o swoim życiu, o człowieku który nie potrafił być ojcem, mężem, dla którego jego sprawy przewyższały wszystko inne, co ważne być powinno. Dla którego rodzina stanowiła przykrywkę dla spraw niecnych i zasłużonych. Pomimo dostatku, chłopiec wpada w wir wojny, getta, szmugli, kiedy poznaje smak śmierci, a także doznaje smaku przyjaźni którą traci, staje przed obrazem zagłady, innego świata który pozwala mu szybko dorosnąć. Co dzieje się zatem z żoną, matką, bratem bliźniakiem Dawida? Jak kończy się ta historia , która zawiera bohaterstwo, walkę o każdy dzień, kromkę chleba, który pokazuje świat zbombardowanej Warszawy, jego kłopoty, bez sentymentów autor prowadzi nas po ruinach uczuć ludzkich, gdzie człowieczeństwo, empatia, solidarność były słowami mocno zakrapianymi, by uczynić je chwilami prawdy. Świetny styl literacki, charakter powojennej mowy, spostrzegania realizmu, ten mrok, strach, ta monologia wprawiły że powieść jest czymś ekspansywnym, od czego trudno było się oderwać, zapomnieć? Nigdy. Są właśnie takie powieści, że brakuje słów by wyrazić podziw i jak napisał Maciej Siembieda: ; Te książki to wyryte w kamieniu akty notarialne wielkiego talentu wielkiego pisarza ; kunszt autora to majstersztyk profesjonalnego rzemiosła. Rozbudowany klimat wojennej szarugi, atmosfera ciągłej walki o przetrwanie, bardzo mocno pobudziła moją wyobraźń, bo celem zwycięstwa nie powinno być to, żeby już nie musieć walczyć, żeby walki zaprzestać. Polecam wszystkim serdecznie

Grajek z Hamelin... ...a szczury ? To czytelnicy. Poprzednia powieść autora, ,,Król,, rozeszła się w rekordowym nakładzie. Ta jest jeszcze lepsza...Holokaust, widziany oczami Żydów, kobiety i dziecka. Niemcy ? Są, ale jakby na dalszym planie, i tylko jeden wyraźnie negatywny typ ( ,,Frantenstein,, ). Polacy ? Same kanalie. O, tutaj pisarz pofolgował sobie. Był ,,Pomalowany ptak ,, Kosińskiego, były ,,Złote żniwa ,, Grossa, jest ,,Królestwo,, Twardocha. Kto pierwszy na podium ? Przeczytajcie sami...Najgorsze kanalie. Dorośli, dzieci, Rząd RP, AK, same kanalie...Polacy. Polski ojciec z dzieckiem wyłapujący uciekających z transportu Żydów...i tylko jeden dylemat, zabić, lub donieść Niemcom... Polskie dzieci demaskujące uciekających z getta Żydów, żołnierze Polskiego podziemia... same kanalie. Więcej wyrozumiałości autor miał dla Ślązaków w Niemieckich barwach. Jeden zwyrodnialec ( ale tylko na wojnie ), drugi ( sam autor ? ) z Pilchowic, prosty i dobroduszny, zabija tylko w ostateczności ( jak każdy z nas ? ). Dobrzy Polacy ? Nie ma tutaj takich. Dużo, bardzo dużo wyrozumiałości miał za to autor dla Ukraińców. Jest jeden, zabija, wyłamuje złote zęby, ale...jest przez autora usprawiedliwiony...Jest też pytanie na koniec, gdzie jestem Tam ,,ja,,..gdzie byłbym, jako Polak, jako ja ...i dlatego, przynajmniej dlatego, warto ,, Królestwo ,, przeczytać.

Druga część losów Jakuba Szapiry różni się znacznie od pierwszej. ,,Król’’ był bowiem powieścią gangsterską z akcją umiejscowioną w międzywojennej Warszawie. Działo się więc sporo; było mordobicie, walki na pięści, rozboje, krwawe wyrównywanie porachunków; były luksusowe samochody, piękne panie, drogie restauracje, szyte na miarę garnitury; była również wóda, dużo seksu, no i trochę morderstw. Mocno sensacyjnie, prawda? Owszem, jednak pod płaszczykiem ekscytującej fabuły, kryła się historia człowieka umiejącego przenikać przez granicę podziałów. Opowieść o żydowskim bokserze, który próbował stworzyć coś pomiędzy, jakoś siebie zdefiniować, a potem odnaleźć w tym gruzowisku, wypadała zaskakująco poruszająco. W ,,Królestwie’’ Twardoch szybko pozbył się tej sensacyjno - gangsterskiej otoczki znanej czytelnikowi z poprzedniej części historii, diametralnie zmienił jej styl, klimat i narrację. Kontynuacja losów Szapiry została opowiedziana ‘na dwa głosy’, jednak żaden z nich nie będzie należeć do głównego bohatera. Jakub szybko zostaje usunięty w cień, a na scenie pojawią się postacie niemniej ważne – Ryfka oraz Dawid. To właśnie ich oczami ujrzymy upadek Warszawy i jej króla. Niezmienna za to pozostaje proza, choć może także tutaj należałoby się kłócić – do czynienia mamy z niesamowitym ładunkiem emocjonalnym, jaki za sobą niesie. Bo nagle te słowa jakoś tak mocniej uderzają, bardziej uwierają, wywołują jeszcze większe poruszenie i zupełnie, ale to zupełnie, nie chcą wypaść z pamięci. Znów pięknie Twardochowi to wyszło.

Przez tą książkę popadam w schizofrenie... Do ostatniej kartki wierzyłem, że autor okaże się przewrotny... bo przecież tak świetnie poprowadzona narracja z dualistycznymi postaciami, popychanymi do działania z najróżniejszych pobudek, bez debilnego wartościowania na dobro i zło, narracja ta wepchnięta jest w zupełnie płaskie ramy, które można lapidarnie określić: "zły polak". Od dzieci, ziemian, studentów, policjantów, konspiratorkę, partyzantów, po przechadzających się obok torów mieszkańców pobliskiej wsi, absolutnie wszyscy Polacy są bezwzględnie podli i nienawidzą Żydów. Chociaż bardzo starałem się dostrzec jakąś, skłaniającą do refleksji, prowokację, niestety nie ma tam nic... sprawa polska jest potraktowana instrumentalnie. Brzydzę się dzielenia ludzi na nacje, czy rasy... chociażby było to genialnie opisane.

Powiem Wam, że czytając tę książkę nie spodziewałam się, że aż tylu emocji mi ona dostarczy. Wspaniale mi się ja czytało szczególnie, że każda strona dostarcza mi zupełnie innych wrażeń czytelniczych. Powiem wam szczerze, że wszystko mi się w tej propozycji podobało. Począwszy od bohaterów, po niecodzienną akcję czy dialogi. Trudno się przy tej książce nudzić. Zachęcam Was do jej przeczytania, ponieważ naprawdę warto po nią sięgnąć. Mnie ona oczarowuje. Czytałam ją już kilkakrotnie i za każdym razem chętnie do niej wracam, ponieważ jest rewelacyjna. Na pewno w rym świątecznym czasie sprawdzi się doskonale.

Jeżeli czytaliście wcześniej książki Szczepana Twardowach to na pewno wiecie czego po nich należy się spodziewać. Dla mnie są to powieści, które zapierają dech w piersiach i powiem Wam szczerze, że znalazłam w nich wszystko czego można oczekiwać od dobrej książki. Mnóstwo jest w niej akcji, przecudownych zdarzeń, zwrotów akcji czy po prostu dialogów. Całość jest wielowątkowa, a to powoduje, że każdy z Was na pewno znajdzie w tej propozycji coś dla siebie. Ja często wracam do książek Twardowach i za każdym razem jestem nimi zauroczona. Zdecydowanie polecam, bo warto. Rewelacja.

Świetna, bardzo dobra, rewelacyjna kontynuacja "Króla", który również był świetny. Wielowymiarowa powieść, w której każdy znajdzie coś dla siebie: miłość, okrucieństwo, bezduszność ,bezwzględność...... Na długo pozostała mi w głowie.

Świetna kontynuacja pierwszej części. Trzyma w napięciu. Klimat samych wydarzeń bardziej mroczny i przytłaczający (smutny). Jeżeli komuś spodobała się 1, niech nie omieszka przeczytać również jej kontynuację, a się nie zawiedzie :)

Kontynuacja rewelacyjnego "Króla". Tutaj klimat staje się już bardziej napięty i tragiczny w skutkach. Autor celnie pokazuje stosunki międzyludzkie pomiędzy różnymi nacjami. Książka nad, którą nie przechodzi się obojętnie. Polecam

4 tylko z sentymentu do Króla. Bez przeczytania pierwszej części nota byłaby niestety o punkt niższa. Nic to! Król mi to i tak rekompensuje ze sporą nawiązką!