Król (okładka twarda)

Życie to poważna sprawa(...)Dlatego trzeba je szanować. Ale trzeba się też nim cieszyć. Korzystać z każdego dnia. Z każdej możliwości. Jeśli się tego nie nauczysz, będziesz biedny. Katarzyna Ryrych ; Król ; wydawnictwa Literatura, autorka książek dla dorosłych i dzieci, laureatka Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren, gdzie otrzymała nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy, jako Książkę Roku 2015 r. To bardzo wzruszająca powieść nietuzinkowa, barwna narracja, opowieść o chłopcu którego ojciec po bankructwie firmy traci pracę, dom, dostają mieszkanie w bloku o nieszczególnej nazwie ; Brooklyn ; gdzie tam rządzi się prosta zasada - przetrwać. Gdzie patologia szerzy się i przestępczość. Patryk jako siedmioletni chłopiec, opowiada o dostosowaniu się do społeczeństwa w którym przyszło mu żyć, o regułach, nudzie, bez perspektyw na przyszłość. Błąkającym się po osiedlu gdzie poznaje w pobliskim parku człowieka o imieniu Celestyn. Każdego dnia poznaje życie z prostymi walorami, z laniem na co dzień od tatusia , z siniakami na nogach, ze strachem w oczach, z przeszłością w tle, wstydem którego pokonują w szkole dobre oceny, uczy się przystosowania do reguł panujących w świecie i na co dzień. Celestyn staję się ojcem, w momencie kiedy tego zabierają do psychiatryka. Więź która się tworzy, przywiązanie, przyjaźń człowieka ze skrzydłami na plecach, daje chłopcu poczucie bezpieczeństwa i pokorę. Jak kończy się powieść? Co stanie się z Celestynem? Jak chłopiec da radę przetrwać slamsy? Czego to nauczy Patryka? Powieść wielobarwna, która pokazuje że w życiu człowiek jest w stanie przystosować się do każdej sytuacji, przywiązać się do osoby która w życiu ma nie wiele, a tak dużo, mądrość, zaradność, zaufanie. Polecam serdecznie jako odskocznię od problemów dnia codziennego. Renata Mielczarek. https://www.facebook.com/renia123mala/

Wszytko w porządku, książka zgodna z opisem, polecam.

Bardzo ciekawa i fajna książka . Przez tą książkę można wkroczyć w inny świat , poczuć się w sytuacji, która została tam ukazana. Książka przeznaczona jest tak samo dla dorosłych jak i dla młodzieży . Polecam przeczytać 😃

Super

Naprawdę polecam. Książka tak dla młodzieży jak i dorosłych.

Córka książkę przeczytała w 1 wieczór, a ja miałam okazję zaglądać jej przez ramię i wciągać się w historię :-) Szkoda tylko, że koniec pozostawia tyle niewiadomych, nie lubię takich zakończeń i widziałam zawód w oczach mojej córki, że nie wie co się tak naprawdę stało.

Świetna, prawdziwa książka. Autorka ma talent odwagę spojrzeć w głab problemów społecznych i patologii naszych czasów. Przemoc w rodzinie, bezrobocie, wykluczenie Szkoda,że polecana nastolatkom, a tymczasem już młodsze dzieci powinny ją koniecznie czytać. Moja propozycja do listy lektur szkolnych!

Powiem Wam szczerze, że ta książka jest niezwykła. Niby nic takiego. Cały czas widzimy świat oczami ośmioletniego chłopca. To on opowiada nam swoje życie. Opisuje uczucia i pragnienia. Opowiada jak spotyka się z Celestynem w parku, jak z nim rozmawia, w jaki sposób spędzają czas. Opisuje swoje pierwsze wyprawy nocne itp. Tak naprawdę to ta książka składa się jedynie z tych spotkań. Nie ma tu w zasadzie żadnych dodatkowych wątków, żadnych niesamowitych wydarzeń ani nic z tych rzeczy. Tylko rozmowy małego chłopca z mężczyznom nie tak dawno zupełnie mu obcym. Patryk wspomina czasem o ciężko pracującej mamie, o ojcu w szpitalu i strachu przed jego powrotem, o kilkorgu mieszkańcach Brooklyna i o samym życiu w takim miejscu. Ale tak naprawdę najważniejsze są tu te spotkania i rozmowy. I gdyby tak spojrzeć na to z boku, można pomyśleć, że ta książka jest po prostu nudna. Ale nic bardziej mylnego. Ja czytając tą powieść nie mogłam się od niej oderwać. Jakby jakiś tajemniczy magnes mnie do niej przyciągał. Ciekawa byłam jak potoczy się dalej ta znajomość, co wydarzy się dalej, czy kiedykolwiek mama chłopca pozna jego tajemniczego przyjaciela. Byłam ciekawa samego Celestyna. Kim był i dokąd zmierzał. I choć nie na wszystkie moje pytania uzyskałam odpowiedź, ta lektura bardzo mi się podoba. Ciesze się, że mogłam ja przeczytać.