Gdybyście spotkali osobę łudząco do siebie podobną to bylibyście zafascynowani czy przerażeni? Nie jestem w stanie zliczyć, który to już raz jestem pod wrażeniem książki, która została napisana kilkadziesiąt lat temu. Gdy zaczęłam świadomie sięgać po powieści klasyczne to przekonałam się, że dostarczają mi tyle samo frajdy ile współczesne książki, a z resztą Daphne du Maurier już od jakiegoś czasu mogę uważać za jedną z moich ulubionych pisarek XX wieku. Pytanie o sobowtóra wcale nie było przypadkowe, bo to główny wątek tej powieści. Angielski nauczyciel przyjeżdza do Francji i idąc chodnikiem spotyka ludzi, którzy zachowują się tak jakby ewidentnie go znali. On nie ma pojęcia o co chodzi, aż do momentu, gdy przypadkowo wpada na mężczyznę, który wygląda identycznie jak on. Okazuje się, że ów nieznajomy jest francuskim hrabią, który pragnie uciec od swojej rzeczywistości. Znajomość języków pozwala na swobodną konwersację między panami i spędzenie wspólnego wieczoru, po którym jeden z nich zostaje postawiony w tytułowej roli kozła ofiarnego. Cała historia wciąga i zaskakuje. Balansuje na granicy moralności, bo raz bohater nie przejmuje się niczym uważając, że każdy jego występek zostanie przypisany na konto sobowtóra, a zaraz angażując się i widząc błędy poprzednika wchodzi w jego rolę po całości. Ta historia to ukazanie tego przewrotnego pragnienia bycia kimś innym i pokazanie, że zawsze wszystko wygląda lepiej z boku, a w środku jest zupełnie takie samo. Co do zakończenia to nie jest tak spektakularne i zmieniające wszystko jak przyzwyczaiła nas autorka w innych swoich książkach, ale jak najbardziej wpasowało się w moje gusta. Nazwałabym je gorzkim, ale bardzo możliwym.

„Kozioł ofiarny” Daphne du Maurier, to kolejna pozycja z serii butikowej od Wydawnictwa Albatros, czyli powieść dopieszczona w każdym calu, a przede wszystkim w tym wizualnym: twarda oprawa z grawerami, zachwycająca obwoluta oraz wstążkowa zakładka. Angielska pisarka XX wieku, sięga kolejny raz po thriller psychologiczny, wykorzystując zabieg suspensu, by w najmniej oczekiwanym momencie zaskoczyć czytelnika zwrotem akcji, nie skąpiąc uczucia katastrofy wiszącej w powietrzu. Autorka w „Koźle ofiarnym” połączyła motyw sobowtóra i zamiany ról, tworząc intrygującą, duszną i pełną napięcia opowieść o przypadku, który pomieszał dwa światy. Pomysł na wejście w rolę człowieka z innej warstwy społecznej, odnalezienia się w obcej rodzinie, poznawanie sekretów i problemów, początkowo przypomina błądzenie w mgle. Z upływem czasu powoduje zaskakujące odczucia, a wyjście z tej roli w cale nie staje się takie oczywiste i upragnione. Książka kreśli obraz człowieka, który pomimo niechęci wszedł w niechcianą rolę – brzmi znajomo? Przypadek sprawił, że przez tydzień żył obcym życiem, próbując naprawić, to co potrzebowało poprawy, jednak działania nie zawsze powodowały oczekiwany skutek. Podobnie z resztą wygląda nasze życie, to przypadki decydują o tym, jaki kierunek obiera nasza życiowa ścieżka. Początkowo jesteśmy nią zaskoczeni i nie chcemy się z pogodzić, ale z upływem czasu potrafimy wyciągnąć z tej lekcji pierwiastki dobra, podążając odmienionym w innym kierunku z nowymi pomysłami na życie.

Jak byście zareagowali gdyby przed wami stanął sobowtór? Z taką sytuacją spotkał się John gdy pewnego dnia spojrzał na mężczyznę dokładnie tak samo wyglądającym jak on. Następnego ranka budzi się jako hrabia Jean de Gué. Ubrany w jego ubrania, uczesany jego szczotkami. Sam nie wie kim aktualnie już jest. Nie ma nic do stracenia, jego życie opierało się na nauczaniu młodych ludzi. Jednak nie spodziewał się tego, jak ciężko będzie założyć czyjeś buty i udawać inną osobę , której praktycznie nie zna. Chcąc naprawić błędy swojego sobowtóra przyczynia się do katastrofy. 🌜🌜🌜🌜 Czytaliście książki z serii butikowej? Sam wygląd cieszy oczy jak i historię zawarte na kartkach są zdecydowanie warte uwagi. Nie sądziłam że "Kozioł ofiarny" tak mnie zaciekawi. Powieść czyta się dość szybko. Od początku mamy przedstawioną scenę od czego wszystko się zaczęło. Późniejsze rozdziały przedstawiają pobyt Johna w domu swojego sobowtóra. Poznaje całą rodzinę, niestety bez jakiegokolwiek wiedzy na ich temat jak i na hrabstwo. Mimo niewiedzy próbuję robić wszystko by nie zostać złapanym na kłamstwie. Powieść czytało mi się komfortowo. Byłam ciekawa jak to wszystko się zakończy. Czy jednak niby drobna zamiana miejscami może mieć spore konsekwencje? Nie uważam ją za najlepszą książkę jaką miałam możliwość przeczytać ale ta historia ma coś w sobie co przyciąga. Znajdziemy sporą ilość bohaterów ale dla tej historii warto. Koniecznie zapoznajcie się z twórczością Daphne du Maurier 🖤

Jak byście zareagowali gdyby przed wami stanął sobowtór? Z taką sytuacją spotkał się John gdy pewnego dnia spojrzał na mężczyznę dokładnie tak samo wyglądającym jak on. Następnego ranka budzi się jako hrabia Jean de Gué. Ubrany w jego ubrania, uczesany jego szczotkami. Sam nie wie kim aktualnie już jest. Nie ma nic do stracenia, jego życie opierało się na nauczaniu młodych ludzi. Jednak nie spodziewał się tego, jak ciężko będzie założyć czyjeś buty i udawać inną osobę , której praktycznie nie zna. Chcąc naprawić błędy swojego sobowtóra przyczynia się do katastrofy. 🌜🌜🌜🌜 Czytaliście książki z serii butikowej? Sam wygląd cieszy oczy jak i historię zawarte na kartkach są zdecydowanie warte uwagi. Nie sądziłam że "Kozioł ofiarny" tak mnie zaciekawi. Powieść czyta się dość szybko. Od początku mamy przedstawioną scenę od czego wszystko się zaczęło. Późniejsze rozdziały przedstawiają pobyt Johna w domu swojego sobowtóra. Poznaje całą rodzinę, niestety bez jakiegokolwiek wiedzy na ich temat jak i na hrabstwo. Mimo niewiedzy próbuję robić wszystko by nie zostać złapanym na kłamstwie. Powieść czytało mi się komfortowo. Byłam ciekawa jak to wszystko się zakończy. Czy jednak niby drobna zamiana miejscami może mieć spore konsekwencje? Nie uważam ją za najlepszą książkę jaką miałam możliwość przeczytać ale ta historia ma coś w sobie co przyciąga. Znajdziemy sporą ilość bohaterów ale dla tej historii warto. Koniecznie zapoznajcie się z twórczością Daphne du Maurier 🖤

To jest taka książka gdzie tytuł ma ogromne znaczenie odnośnie całej historii. Do tego jest jedna z lepszych książek autorki, a pisze je ona naprawdę dobre. Tym razem naprawdę bardzo mocno zżyłam się z bohaterem książki, zabolało mnie zakończenie, które nie poszło po mojej myśli. Otóż „Kozioł ofiarny” tym razem nie jest historią na pograniczu kryminału tylko pokazuje nam głębie ludzkiej duszy i jak bardzo człowiek może się zmienić poprzez miłość i jej różne oblicza. Opisałaby tę książka jako jedną wielką przemianę głównego bohatera, oczywiście w pozytywnym znaczeniu tego zdania. Daphne du Maurier stworzyła dwóch takich samych mężczyzn z wyglądu, ale różnych z charakteru i duszy. I wtedy rozpoczęła się gra pełna manipulacji i pozorów. Człowiek, który był nikim stał się kimś żyjąc w obłudzie i kłamstwie przedstawiając to innym, ale ukazał również jak człowieka potrafi zmienić miłość do obcych sobie ludzi. Można wiele wyciągnąć z tej powieści i zadać sobie pytanie czego nam w życiu brakuje i co by się stało gdybyśmy to jednak dostali, a może wtedy byśmy zrozumieli, że jesteśmy nieudacznikami i trzeba się z tym po prostu pogodzić? Daphne du Maurier napisała książkę ukazując jak dwóch tych samych mężczyzn łączy tylko podobieństwo w wyglądzie, a różni całym sobą oraz że czasami wystarczy inaczej spojrzeć na swoje życie by spostrzec jakie ono jest.

Kozioł Ofiarny -  Du Maurier Daphne Kozioł Ofiarny to książka w której główny bohater znajduje swojego sobowtóra i w wyniku pewnych sytuacji dochodzi między nimi do zamiany ich dotychczasowych żyć.  Według mnie pomysł z sobowtórami w literaturze jest dosyć rzadki ,dlatego też  bardzo się cieszę ,że autorka fajnie prowadziła przez fabułę ten motyw. Co do samej autorki miałam bardzo duże oczekiwania co do jej twórczości ,poniewaz slyszalam bardzo dobre opinie na jej temat. I zdecydowanie spodziewałam się czegoś innego po tej książce( co nie znaczy, że książka jest zła po prostu nie tego oczekiwałam) Oczywiscie rozumiem całą tą metaforę, którą niesie za są ta pozycja.Nie jest to tylko historia o kradzieży tożsamości tylko jest to opowieść  o samych ludziach , ich słabościach i uzależnieniach, jednak czegoś mi tu brakowało. Początek książki był wciągający i angażujący, czego nie można powiedzieć o reszcie książki, tam fabuła zwolniła i brakowało bardziej energicznego przebiegu akcji.  Podsumowując spodziewałam się czegos innego ,ale się nie zawiodłam. Brakowało mi pewnych elementów w książce mimo tego pozycja ta niesie za sobą fajny przekaz. Wspominam ją bardzo dobrze aczkolwiek mam nadzieje że następne książki Daphne które przeczytam będą troszeczkę lepsze.

Widzisz swojego sobowtóra, co robisz? ______ Początkowo John jest zdumiony widząc w obcym mężczyźnie swojego sobowtóra. Jednak udaje się na wspólną podróż z nowopoznanym Jeanem, która to z rozpoczęciem nowego dnia przemienia życie mężczyzn... Początkowo wizja zamiany wzbudza w bohaterze ciekawość, gdyż prowadząc samotne życie jest bardzo zaintrygowany posiadaniem rodziny. Kolejne moje spotkanie z twórczością Daphne du Maurier i zadowalający czas spędzony z powieścią. "Kozioł ofiarny" to przedstawiony w klimatycznym gotyckim stylu obraz człowieka i jego zachowań. Gdzie podejście psychologiczne autorki wzmaga w czytelniku większych doszukiwań i licznych analiz zachowawczych. Fabuła jest tutaj nieśpieszna, ale to punkt dla autorki, ponieważ możemy zaobserwować dokładnie postanowienia bohatera, jego odnajdywanie w zupełnie nowej roli, przypisanej przez przypadkowe spotkanie i co się z tym wiąże - manipulacją. My przez takie poprowadzenie akcji możemy analizować i snuć własne przypuszczenia. Motyw zamiany osób jest tutaj znaczący, ponieważ możemy spojrzeć na siebie także z tej drugiej strony, gdzie czasami nie możemy całkowicie zapanować nad sytuacją w jakiej się znaleźliśmy. Wejście w czyjeś buty jest tutaj dosadne i pokazuje jak bardzo natura ludzka jest nieprzewidywalna i mroczna.

Zanim sięgnęłam po powieść Daphne du Maurier „Kozioł ofiarny” dokładnie przygotowałam ulubiony fotel, zaparzyłam aromatyczną, jesienną kawę w ulubionym kubku, zadbałam o nastrojową świecę pachnącą ciastem marchewkowym. Ta uczta czytelnicza wymagała adekwatnej oprawy. Utonęłam w niej od razu! Już pierwsze kilka zdań zapowiadało doskonałą opowieść, w treści której zatracała się coraz bardziej. Motyw drugiej szansy, którą głowni bohaterowie obdarzają się wzajemnie przewija się przez całość treści. Akcja płynie w miarowym, spokojnym tempie; powolne poznawanie bohaterów, ich rodzin, najskrytszych pragnień (nawet tych najbardziej banalnych) jest dawkowane w równomiernych porcjach. Autorka wyjątkowo skrupulatnie przedstawiła portrety psychologiczne bohaterów, mocno komplikując ich odbiór. Tylko Daphne du Maurier umie bawić się emocjami czytelnika w tak elegancki, sensualny sposób: liczne niedopowiedzenia skłaniają do snucia teorii, które zostają zburzone na samym końcu. Szczęśliwiec, który dotarł do końca historii pozostaje w szoku próbując poradzić sobie z natłokiem myśli i refleksji. Utrzymana w lekko mrocznym i niepokojącym klimacie powieść to idealna propozycja na listopadowych wieczór! Wspaniały popis niezwykłych umiejętności i wielkiego talentu Pisarki.

Zastanawialiście się może kiedykolwiek, czy gdzieś w świecie żyje Wasz sobowtór? Osoba, która wygląda tak samo jak Wy? Mało tego, zupełnie niespodziewanie dane jest się Wam spotkać, a owo spotkanie kończy się zamianą życiowych ról i związaną z tym farsą? Właśnie taką historię zaprezentowała nam Daphne de Maurier w książce „Kozioł ofiarny”. Nie jest to prosta historia o życiu dwóch mężczyzn, a raczej ciąg przemyśleń o rolach jakie pełnią w życiu i o relacjach z innymi ludźmi. Ona ma dużo głębszy wymiar, zapisany gdzieś pomiędzy wierszami, tam gdzie poszukiwać należy refleksji. Nie da się ukryć, że powieść zaskakuje, choć akcja tutaj nie pędzi w szalonym tempie. Jednak jej lektura niesie ze sobą emocje ale też niepokoi i ciekawi jednocześnie. Odkrywamy kolejne tajemnice rodzinne, przekonując się o beznadziejności sytuacji w której znalazł się nasz bohater. I tutaj sama sobie zadałam pytanie: czy to nie nasze lęki, nasze słabości i życiowe błędy generują nas samych? Brakowało mi tu odrobinę magicznych opisów, które pamiętam z lektury chociażby Rebeki, ale nie odebrało mi to przyjemności z lektury. Jedno czego nie mogę zaakceptować to zakończenie… W moim odczuciu niejakie, przeciętne i zdecydowanie mało spektakularne w porównaniu do całej powieści.

Kolejna raz jestem zachwycona książką autorki! Wspaniały klimat, dobrze napisana historia mężczyzny, który wbrew sobie musiał wejść w rolę swego sobowtóra. Przypadkowe spotkanie dwóch mężczyzn, sobowtórów - Johna, angielskiego nauczyciela i francuskiego hrabiego - Jeana, spowodowało, że hrabia postanowił wykorzystać to spotkanie i zamienić się rolami. A stało się to po wspólnym spędzonym wieczorze, z dużą ilością alkoholu. Nieświadomy niczego John, który zawsze żył samotnie, musiał wcielić się w hrabiego, zamieszkać z jego rodziną, zająć się upadającą firmą. John bardzo stara się, by dobrze wejść w rolę swojego sobowtóra, jako mąż, ojciec. Teraz musi podejmować ważne decyzje w sprawie upadającej odlewni szkła. Został "kozłem ofiarnym" Jeana. Spotkanie z tą książką okazało się niezwykle ciekawe. Fabuła "Kozła ofiarnego", jego mroczna, niepokojąca atmosfera pochłonęła mnie całkowicie. Jeśli chcecie przeczytać dobrą książkę to gorąco polecam, uważam, że to idealna lektura na jesienne wieczory!

,,Kozioł ofiarny" Daphne de Maurier zainteresował mnie swoją fabułą i z tego powodu postanowiłam zapoznać się z tą publikacją. Pozycja jest wyjątkowa pod tym względem, że autorka do tego wydania postanowiła wprowadzić motyw sobowtóra. Niecodzienne spotkanie dwóch mężczyzn sprawiło, że postanowili oni na jakoś czas zamienić się swoimi miejscami w życiu. ,,Moja kuzynka Rachela" oraz ,,Oberża na pustkowiu" tej autorki tak mi się podoba, że postanowiłam skusić się również na tę lekturę. Niestety, to wydanie nie urzekło mnie w takim stopniu, jak poprzednie. Pozycja jest obszerna i całkiem zajmująca pod względem wzbudzania niepokoju w czytelniku. Dzięki powolnej lekturze i zastosowaniu w niej zabiegu wprowadzenia sobowtóra na pewno znajdzie swoich odbiorców. ,,Kozioł ofiarny" Daphne de Maurier to wspaniała i nietypowa lektura, która nie do końca mnie urzekła.

Jaka książka ostatnio przyciąga wzrok każdej okładkowej sroki? Oczywiście mówię o pięknym wydaniu "Kozła ofiarnego" z serii butikowej. Cudownie wygląda! A jak z treścią? Jest to powieść w stylu klasycznym, trochę gotyckim. Atmosfera jest gęsta, pełna tajemnic. A akcja toczy się bardzo statecznie, co muszę przyznać trochę mnie nużyło. Trochę tutaj sensacji, trochę kryminału, trochę skomplikowanych relacji rodzinnych, ale w tym specyficznym retro klimacie. To dobra historia na długie wieczory. Zajmująca, wymagająca skupienia i uwagi. Autorka kreuje świat w specyficzny sposób, co może być plusem, ale i minusem. Piękny język, pewna wzniosłość i tajemnica, to jej znaki szczególne. I atmosfera, bo to ona tworzy niepowtarzalność powieści. Gratka dla koneserów literatury pięknej, idealna dla fanów klasycznych powieści.

Brakło mi tutaj mrocznego klimatu, ale za to historia była bardzo wciągająca. Autorka zadbała o piękny język i o smaczki w postaci arystokratycznych zwyczajów francuskich wysoko postawionych rodzin. Świetnie oddała klimat rozpuszczonej socjety, pokłóconej rodziny i wieśniaków drżących o swoje. Mimo, że historia po prostu płynęła, bez jakiś brawurowych zwrotów akcji, to mnie czytało się to doskonale. Ciekawa, dobrze utkana, piękna opowieść z której można wynieść sporo myśli o własnym życiu. Bo co byśmy zrobili, gdyby ktoś zamienił się z nami? Bardzo polecam tę książkę, chociaż autorka ma kilka zdecydowanie lepszych.

Brakło mi tutaj mrocznego klimatu, ale za to historia była bardzo wciągająca. Autorka zadbała o piękny język i o smaczki w postaci arystokratycznych zwyczajów francuskich wysoko postawionych rodzin. Świetnie oddała klimat rozpuszczonej socjety, pokłóconej rodziny i wieśniaków drżących o swoje. Mimo, że historia po prostu płynęła, bez jakiś brawurowych zwrotów akcji, to mnie czytało się to doskonale. Ciekawa, dobrze utkana, piękna opowieść z której można wynieść sporo myśli o własnym życiu. Bo co byśmy zrobili, gdyby ktoś zamienił się z nami? Bardzo polecam tę książkę, chociaż autorka ma kilka zdecydowanie lepszych.

Uwielbiam tę ksiązkę, cudowny klimat!

Świetny koncept i finał. Polecam.