Kosmiczne wyzwania. Jak budować statki kosmiczne, dogonić kometę i rozwiązywać galaktyczne problemy (okładka  twarda)

Fajna książka ale generalnie dla młodszych czytelników.

Świetna książka, nawet ja się w nią wyciągnęłam :)

Bardzo prosty przekaz...polecam nawet dorosłym

Kosmicznie fajna książka dla dzieci:) Polecam.

Ciekawa lektura

Rewelacja

Git

Książka napisana tak, że chciałoby się aby czytać bez końca z oczekiwaniem co jeszcze.

Mega książka czytam ją i nie mogę się doczekać następnego słowa daję 5 na 5

Każdy odcinek serialu „Star Trek” (serii orginalnej jak i późniejszego Następnego pokolenia) rozpoczynają słowa „Space: the final frontier. These are the voyages of the starship Enterprise. Its five-year mission: to explore strange new worlds. To seek out new life and new civilizations. To boldly go where no man has gone before!” (Kosmos: ostatnia granica. To są podróże statku kosmicznego Enterprise. Jego pięcioletnia misja: odkrywanie obcych nowych światów. Poszukiwanie nowego życia i nowych cywilizacji. Odważnie kroczy tam, gdzie wcześniej nie był żaden człowiek). Ale zanim będziemy mogli przemierzać przestrzeń kosmiczną, musimy się jeszcze wiele nauczyć. Artur B. Chmielewski, polski naukowiec i pracownik Jet Propulsion Laboratory (JPL), w polskich mediach często nazywany „naszym człowiekiem w NASA”, w książce „Kosmiczne wyzwania. Jak budować statki kosmiczne, dogonić kometę i rozwiązywać galaktyczne problemy” opowiada o wyzwaniach, przed jakimi stają inżynierowie i naukowcy pracujący przy kosmicznych projektach i czego jego jeszcze nie wiemy. Książka opowiada o projektach, w które był zaangażowany Art. (jak w JPL nazywany jest autor) i o konieczności nieszablonowego myślenia. Art w książce podkreśla wielokrotnie, że wystarczy pokombinować, aby rozwiązać problem. Jak się okazuje, dla NASA pracują nie tylko umysły ścisłe, jakimi są inżynierowie i naukowcy, ale także artyści, którzy pomagają w projektowaniu makiet np. komet. Inżynierowie często podpatrują Matkę Naturę, w końcu miała ona miliardy lat na wypracowanie najlepszych mechanizmów przetrwania, adaptacji i rozwoju, stąd też współpraca inżynierów z biologami. Art również wielokrotnie podkreśla zalety pracy zespołowej, wzajemnego szacunku członków zespołu i przede wszystkim komunikacji opartej na wysłuchiwaniu argumentów wszystkich, bez kierowania się uprzedzeniami. A musimy pamiętać, że taki zespół składa się z już wspomnianych inżynierów, naukowców, artystów, a nawet muzyków! Z książki dowiemy się m.in. dlaczego antena teleskopu do obserwacji czarnych dziur miała mieć dokładnie 23 metry i 77 centymetrów długości. Do czego przydaje się origami i czego możemy się nauczyć od pszczół. Dowiemy się również jakie warunki atmosferyczne panują na kometach, Marsie, czy księżycach Saturna, czy Neptuna. Dlaczego czasami wyniki misji zaskakują samych twórców misji (bo czy może być większe zaskoczenie dla inżyniera, który zakłada, że łazik na Marsie będzie działał przez ok. 9 miesięcy, a on działa 15 lat!) Bonusem do tych opowieści są opisy eksperymenty do samodzielnego wykonania przedstawione na końcu każdego rozdziału, a na końcu książki mamy rozwiązania tych zadań. Również na końcu książki znajdziemy bogato ilustrowany słowniczek pojęć oraz rady jak się uczyć, żeby się nauczyć. Na uwagę zasługuje szata graficzna książki, bogato ilustrowana zdjęciami zarówno z rodzinnego archiwum autora jak i archiwów NASA. Wisienką na torcie są rysunki nieodżałowanego Papcia Chmiela (prywatnie ojca autora) z kultową trójką bohaterów Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem. Również dużym plusem książki jest język, w jakim jest napisana, widać, że autorzy mają doświadczenie w pracy z dziećmi/młodzieżą. Książka napisana jest przystępnie, pierwszoosobowa narracja świetnie się sprawdza, to tak jakby starszy kolega opowiadał o swojej pracy. Mimo że sama jestem inżynierem z niemałym stażem i niemałą wiedzą książkę czytałam z dużą przyjemnością. O wielu ciekawostkach „zza kulis” misji kosmicznych nie wiedziałam i bardzo mnie zaciekawiły. Serdecznie polecam przyszłym inżynierom/naukowcom/artystom, niezależnie od płci, bo każdy znajdzie w tej książkę inspiracje dla siebie. Także rodzice przyszłych kierowników misji kosmicznych nie będą się nudzić i znajdą nie jedną ciekawostkę, przy której uniosą brew. Serdecznie polecam!