Kobieta z blizną (okładka  miękka)

Uwielbiam serię tego autora, ale dla mnie to najsłabsza część tej serii.

"Poczucie misji, polegającej na wyplenieniu z tego świata ludzkich chwastów, wciąż ją przepełniało.” Choć książka jest odrębną całością i można ją czytać niezależnie od poprzednich tomów serii, zwłaszcza w odniesieniu do rozwiązywania zagadki detektywistycznej, to mam wrażenie, że sporo straciłam nie znając poprzednich odsłon, w szczególności w ujęciu losów postaci kluczowych. Ciężko było złapać istotne niuanse w przeszłościach, osobowościach i postawach bohaterów, nie do końca udawało się je odpowiednio zinterpretować, raz brakowało dystansu, kiedy indziej bliskości. Dla trafniejszego zrozumienia słów i działań Carla, Rose, Assada i Gordona, trzeba nadrobić poprzednie tomy. Intryga kryminalna kręci się wokół aż pięciu wątków, zgrabnie połączonych i zapętlonych. Żmudne i czasochłonne prace śledcze oscylują wokół spraw jakimi zazwyczaj zajmuje się Departament Q, dawnymi, nierozwiązanymi, porzuconymi przez wydział zabójstw, oraz aktualnymi zbrodniami, których sensacyjną treść natychmiast podchwytują media i opinia społeczna. Niekiedy należy działać w ukryciu, tak aby nie drażnić i nie prowokować dochodzeniowców z innych wydziałów, uwzględniać wewnętrzne spory i konflikty w strukturach policji, roszady personalne, zbieżne kompetencje, osobiste porachunki i złożone manipulacje. Departament Q często zmuszony jest iść niejako pod prąd, lawirować między przepisami, wystawiać na cierpliwość szefów, odsłaniać nieudolność nieprzychylnych im kolegów. Wszystko, aby rozwiązać sprawy: śmierci ojca Rose, zabójstwa nauczycielki, kierowcy mordercy, napadu rabunkowego na dyskotekę i postrzelenia młodej kobiety, a także uzasadnić użyteczność Departamentu Q wystawionego do likwidacji. Odpowiadało mi obyczajowe tło kryminału, sięgnięcie po zagadnienia nurtujące współczesne duńskie społeczeństwo, odsłonięcie istotnych bolączek, uchwycenie niekorzystnych zmian mentalności, odwołanie do klęski systemu opieki socjalnej. Autorowi udało się zajmująco wpleść w fabułę wiele niepokojących objawów chorób społecznych, czyniąc powieść prawdopodobną. Niektóre sytuacje celowo nadawały sprzeczne sygnały i przejaskrawione barwy, tak podkreślono konieczność zajęcia się nimi i szukania właściwych rozwiązań. Niekiedy dałam się podpuścić w niechęci do uciążliwych obywateli pasożytów, potrafiących perfekcyjnie wyłudzać pieniądze z opieki społecznej, nie proponując żadnego korzystnego wkładu w życie społeczne. Dlatego łapałam się na tym, że w pewnym stopniu rozważałam zrozumienie motywów eliminacji nierobów, wałkoni i szkodników. Wkraczałam w kilka warstw psychologicznej niesprawności człowieka, zarówno od strony oprawcy, jak i ofiary. Trzeba przyznać, że Jussi Adler-Olsen naprawdę nieźle poradził sobie z wyrazistością portretów, nadał im różnorodny koloryt, przydzielił frapujące role. bookendorfina.pl

Carl Mørck i jego ekipa ponownie musi się zmierzyć z niewyjaśnioną sprawą z przeszłości. Powiązana jest ona ze znalezionymi zwłokami starszej kobiety. Morderstwo to przypomina wydarzenia sprzed ponad dziesięciu lat. Temat jest trudny i kłopotliwy dla wydziału, jak każda nierozwiązana spawa. Do tego wszystkiego dochodzą rozgrywki pomiędzy wydziałami i przepychanki w sprawie budżetu. Departament Q na każdym kroku musi udowadniać, że jego działalność jest słuszna i sprosta oczekiwaniem przełożonym. Poza tym pojawiają się wątki niezidentyfikowanego kierowcy, który powoduje celowe wypadki i napadów rabunkowych na dyskoteki. Jakby tego było mało, powraca sprawa przeszłości Rose, która nie może się pozbierać po nawrocie dawnej traumy. Kolejna część, a jakościowo wypada rewelacyjnie. Autor nadal wie jak poprowadzić fabułę, aby trzymała w napięciu do ostatnich stron. Nie widać spadku jakości, a wręcz przeciwnie. Adler-Olsen ma pomysły na świeżą i wciągającą fabułę, łączącą kryminalną intrygę, niekonwencjonalne działania, tajemnice z przeszłości i nietuzinkowych bohaterów, którzy wciąż potrafią zaskakiwać. Kobieta z blizną to jak przystało na Adler-Olsena proza brutalna i wyrazista, oparta na niejednoznacznej i zaskakującej fabule, w której nic nie jest takie, jak się początkowo zdaje. Choć jest to już siódmy tom cyklu, autor wciąż trzyma poziom i oferuje wiele oryginalnych pomysłów, wabiąc czytelników w fabularną pułapkę, z której ucieczka sprawia mnóstwo radości. Dzięki temu śledzimy akcję z zainteresowaniem do samego końca. http://kulturacja.pl/2020/06/jussi-adler-olsen-kobieta-z-blizna-recenzja/

Na wstępie bardzo serdecznie dziękuje Wydawnictwu Sonia Draga za możliwość przedpremierowej lektury! To moje pierwsze spotkanie z tym autorem oraz z Duńskim kryminałem! Mimo, iż jest to również skandynawska lektura, zdecydowanie różni się od dotychczasowych pozycji książkowych z północnej Europy, które miałam przyjemność przeczytać. Zdecydowanie mniej mroczny klimat, niż u Larssona, Lackberg czy Nesbo. Poza tym jest to siódma część historii o Departamencie Q, przez co też czasami, ciężko było mi zrozumieć wątek, czy relację pomiędzy bohaterami. Ale! To jedynie mobilizuje mnie do sięgnięcia po pierwszy tom :) Bardzo zaintrygował mnie wątek Rose i jej problemów. Jej opis choroby oraz jej zachowanie bardzo mną poruszyły. Były bardzo realistyczne... Plus historia jej ojca i sekret, który nie pozwala jej normalnie funkcjonować. Do tego wątek Annelise - sfrustrowanej i rozgoryczonej opiekunki społecznej, która postanawia wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę. Bardzo fajna książka, bardzo fajna historia. Polecam, czytajcie od pierwszego tomu, aby nie gubić wątków! @my_lifes_corner