„Książkę poświęcam Aleksandrze Piłsudskiej i Polkom walczącym sto lat temu o nasze dzisiaj, z podziękowaniem za to, że mogę napisać ją po polsku”- ta piękna dedykacja rozpoczyna opowieść o Oli Szczerbińskiej, późniejszej żonie Józefa Piłsudskiego. Utwór ten to fascynująca historia kobiety silnej, zaradnej, konsekwentnie dążącej do celu, jakim było odzyskanie przez Polskę niepodległości po latach zaborów i prześladowań. Autorka, opisując codzienne życie i dylematy pani Piłsudskiej, sprawia, że bohaterka staje się bliska czytelnikowi. Jest to również historia pokazująca, jak wielką rolę w wyzwoleniu Polski spod jarzma zaborców odegrały kobiety. Polki na początku dwudziestego wieku nie tylko spełniały się jako matki i żony, odgrywając narzucone im przez społeczeństwo role, ale także na równi z mężczyznami potrafiły walczyć o kraj. Autorka podkreśla, że historia przede wszystkim ukazuje zasługi mężczyzn na polu walki, bardzo często zapomina o roli kobiet, a bez nich sukces nie byłby możliwy. Książka pokazuje, że kobieta potrafi być dobrym przywódcą, organizatorem i przede wszystkim- partnerem mężczyzny.

„Kobieta którą pokochał Marszałek Opowieść o Oli Piłsudskiej to barwna opowieść o kobiecie, która nie tylko potrafiła walczyć o wolność swojego kraju. To opowieść o kobiecie przeżywającą trudną miłość do wielkiego człowieka, który nie jest wolny. Ona potrafi przeciwstawić się konwenansom i normą moralnym. Przyjmuje rolę trzeciej w związku, potrafi czekać, walcząc jednocześnie u boku mężczyzny, którego kocha. Po latach zostaje jego żoną i już zawsze jako ona zostanie przez historię zapamiętana. Stworzyła mu ciepły dom, towarzyszyła w trudnych chwilach do ostatniego dnia jego życia. Po rozpoczęciu wojny po długiej drodze przebytej wśród nalotów i ostrzałów, trafia na emigrację. Tam zostaje do końca życia już nigdy nie zobaczywszy swojego ukochanego domu w Sulejówku.

Książka przykuła moja uwagę, nie mogłam się od niej oderwać. Autorka przedstawiła nietuzinkową postać na tle ważnych wydarzeń historycznych. Większość z nas niewiele wie o żonie Marszałka Józefa Piłsudskiego Aleksandrze Szczerbińskiej. Była ona przedstawicielką kobiet, które mają nieoceniony wkład w odzyskanie niepodległości Polski. Dzisiaj, w czasach wolności, ich miłość do ojczyzny wydaje się niesamowita i wzruszająca, wypierająca często szczęście prywatne. Poza wątkiem głównej bohaterki książka posiada dużo opisów miast i obyczajów tamtych lat. Czytając, miałam wrażenie, że przebywam fizycznie w miejscach opisywanych przez autorkę. Gorąco polecam tę opowieść o burzliwym życiu Aleksandry, ogromnej życzliwości, umiłowaniu pokoju i trudnej miłości.

Sięgnęłam po tę książkę po lekturze.,,Sekretów przodków''. Przeczytałam w kilka bezsennych listopadowych poranków. Książka daje moc w chorobie i słabości. A poza tym... Świetna powieść historyczna -beletryzowana biografia drugiej żony Marszałka Aleksandry Szczerbińskiej. To była silna ,zdecydowana kobieta.Dzięki takim jak ona Polki uzyskały prawa wyborcze w II Rzeczypospolitej. Przed Szwedkami czy Szwajcarkami ( lata 70-te XX wieku !!!) Publikacja mogłaby zawierać więcej fotografii. Warto obejrzeć je przed lekturą.choć umieszczono je na końcu książki. Jak myślisz,czytasz o Oli to wiesz,że te ciemne oczy to upór i charakter.

Ujęta w prozę histora życiowej partnerki Marszałka. Napisana świetnym stylem, który dobrze się czyta i dlatego jest to doskonała lektura na (jeden!) krótki wiosenny wieczór. Nie przeszkadzają pewne historyczne przeinaczenia większe bądź mniejsze (np. Zakopane w 1907 jeszcze nie było miastem) - w końcu to proza nie literatura historyczna. Według mojej oceny napisana przez kobietę dla kobiet ale myślę, że żaden mężczyzna nie powinien być rozczarowany po przeczytaniu tej książki.

Piękna opowieść o miłości w czasach wojny, wytrwaniu. Pokazuje ona, że kobiety również mogły walczyć w czasach, w których pozbawione były wszelkich praw. Nie każda była na tyle odważna żeby wziąć bagnet i walczyć, taka była właśnie Ola i tym zdobyła serce marszałka Piłsudskiego. Bookolover

Niestety nie dla mnie. Kasiazki nie dokonczylam, bo po prostu nie dalam rady. Szkoda.