Kłamca. Tom 1 (okładka  miękka, 05.2011)

Pierwsza jak i najlepsza część z całego cyklu o Kłamcy. Zestaw opowiadań istniejących w ciągu fabularnym, pięknie skomponowany świat z oryginalnymi pomysłami i głównym założeniem - Bogowie mitologiczni żyją pośród nas, wszyscy. No może prawie, niektórych już wykończył Kłamca. Polecam każdemu fanowi świetnej fantastyki.

PS: Błyskotliwy aczkolwiek czasami chamski humor oraz sarkazm płynie tutaj strumieniami, jeżeli za tym nie przepadasz to cóż... i tak przeczytaj bo dużo stracisz nie robiąc tego.

Kiedyś kolega mi pożyczył tą książkę a jemu podsunął ja jego ojciec. Fajna, przygodowa, podobała mi sie do tego stopnia ze kupiłam ją bratu wraz z całą serią, bo tak samo jak ja był ciekawy co będzie dalej. Pozostałe nie są tak dobre jak ta, ale chcąc dowiedzieć sie o pozostałych losach Lokiego, trzeba przeczytać.

Super książka. Niesamowicie wciągająca, dotego stopnia źże czytałam ją gdzie tylko się dało, a czekanie aż kolejna część przyjdzie było prawdziwą katorgą. Gorąco polecam!!!

Ciekawa książka, kojarząca mi się trochę ze stylistyką Mai Lidii Kossakowskiej. Ma jednak swój klimat, który mi przypadł do gustu. Polecam tą i kolejne części.

Z patriotycznych pobudek, zachęcony przez kolegę, podjąłem się przeczytania. Nie urzekła mnie, nie sięgnąłem po tom 2. Po prostu OK.

Moja najukochańsza z książek wracam do niej i do całej serii cały czas.

...które przywróciło mi wiarę w polską fantastykę. Kolejne części wywołały we mnie smutek i niesmak, ale jedynka... ach, jedynka... Właściwie spokojnie można ją uznać za JEDYNĄ część i na niej poprzestać. Ja zresztą tak zrobiłam, kolejne spycham w otchłanie zapomnienia i niebyt. Jednak na półce z książkami ta część rządzi niepodzielnie. :)

Książka wciąga od pierwszej strony. Niektóre fragmenty wywołują ataki śmiechu, inne zmuszają do myślenia. A dowodem na jej wybitność jest to, że "Kłamca" znalazł się w rękach moich pięciu znajomych, którzy unikali książek jak ognia. Efekt? Teraz jeżdżą oni ze mną na konwenty i chodzą na spotkania autorskie... ;)

Wahałem się przed umieszczeniem tutaj mojej recenzji. Wahałem się ponieważ miałem obawy, że tym samym dokonam legitymizacji książki. Dobra/zła, nieważne. Mówi się o niej. Jednak zdecydowałem się na zasadzie ostrzeżenia. Ostrzeżenia dla jednych a zachęty może dla innych. W mojej opinii jest to mieszanka Sapkowskiego z Pilipiukiem. Mieszanka obrażająca tego pierwszego i dość obojętna względem drugiego. Zwyczajnie zła książka. Dlaczego? Może w punktach: -niespójna treść -komiksowata (żeby nie powiedzieć ostrzej) charakterystyka postaci -odwołania do wszelkiej maści mitologii, wierzeń i religii sprowadzone do instrumentalnej żonglerki na poziomie wypracowań szkolnych -fabuła poprowadzona z niby-fajerwerkami ale bez ognia, bez tego CZEGOŚ, co bierze czytelnika za gardło i trzyma (nuda, jednym słowem) -język potoczny, bez większych zgrzytów, ale trochę bez kleju, rozłazi się w szwach -i wreszcie kompozycja - jak przepis na stary serial, trochę komedii, trochę tragedii (koniecznie wymieszać w każdym odcinku, ale z przewagą któregoś składnika) i wszystko schematyczne, powierzchowne, mdłe Takie jest moje zdanie. Moje! Sprawdźcie jeśli macie ochotę.