Kind Of Blue (CD)

''Kind Of Blue'' to bezwzględnie najpopularniejsza płyta jazzowa wszechczasów, w ciągu mijających od daty jej premiery w 1959 roku odkrywana przez kolejne pokolenia. Według pobieżnych wyliczeń wynika iż do roku 2009: "Kind Of Blue" sprzedał się w nakładzie ponad 3 mln egz. Na temat płyty napisano wiele książek, takich jak choćby: ''Kind Of Blue: The Making Of The Miles Davis Masterpiece” A.Kahna i J.Cobba, czy: “The Making Of Kind Of Blue'' E.Nisensona. W tym akurat przypadku określenia takie jak: kultowa czy legendarna są najwłaściwsze. To płyta -wzorzec, to płyta -symbol, to swoisty pomnik jazzowy. To płyta, od której każdy słuchacz powinien rozpocząć swą przygodę z muzyką zwaną jazzem.
To płyta, na której Miles Davis pod wpływem kompozytora George'a Russella i muzyki afrykańskiej z Gwinei, kontynuował wprowadzone już na płycie: ''Milestones'' (1958) zmiany w zakresie stylistyki (wielu uważa iż gdyby nie ''Milestones'' -nie było by ''Kind of Blue''). Zmiany polegały na ograniczeniu w muzyce form wariacji harmonicznych na rzecz melodyki opartej na skalach.
To również pierwszy album składu Davisa nagrany z Billem Evansem przy fortepianie. Poza tą dwójką zespół Davisa tworzyli: Cannonball Adderley (sax altowy), John Coltrane (sax tenorowy) oraz sekcja rytmiczna: Paul Chambers (kontrabas) i James Cobb (perkusja). Podczas jednego utworu przy fortepianie zamiast Evansa zasiadł Wynton Kelly (''Freddie Freeloader''). Po latach okazać się miało jak niezwykłymi indywidualnościami światowego jazzu stał się każdy z tych muzyków, budując z upływem lat wokół siebie własne legendy.
Wszyscy muzycy biorący udział w tych dwóch legendarnych sesjach, wydaje się iż na przełomie dziesięcioleci: 50-60 ub.wieku, byli u szczytu swych możliwości; zarówno twórczych i interpretacyjnych jak i warsztatowych.
Warto nadmienić iż dwa tygodnie po nagrywaniu sesji: ''Kind Of Blue'', John Coltrane nagrał ze swym składem kolejne arcydzieło jazzowe wszechczasów -album: ''Giant Steps'' (1959).

Szczerze polecam, Pan Davis jest klasą samą w sobie. Kupiłem tę płytę oraz opcję Kind of Blue Mono & Stereo Version. Przenosi do innego świata, relaks przy tej muzyce, to zupełnie inny poziom. Brak słów, spróbujcie sami!

Co do muzyki na tej płycie, to napisano już bardzo wiele. Odnośnie samego wydania CD, to płyty Columbia Sony Music są wydawane bardzo dobrze, znakomicie "wytłoczone" z równo nadrukowaną grafiką. Gorąco polecam.

,,Pisanie na temat muzyki jest jak tańczenie na temat architektury''- Frank Zappa
W pełni się z tym zgadzam, dlatego polecam po prostu tego posłuchać - bo warto!! - bo powinno się!!!;)

Klasyka, która się nie starzeje.
Każdy powinien choć raz poddać sie próbie uwiedzenia.
Ja przepadłem i mam tak za każdym razem...

Klasyka, która się nie starzeje.
Każdy powinien choć raz poddać się próbie uwiedzenia
Ja przepadłem i mam tak za każdym razem...

Klasyka która się nie starzeje.
Każdy powinien choć raz poddać się próbie uwiedzenia..
Ja przepadłem

Miles Davis jak zwykle wspaniały, prawdziwa uczta dla miłośników jazz-u, gorąco polecam ten krążek!

Pierwsza pozycja pierwszej 100-ki magazynu Rolling Stone. Moim zdaniem jestem na " TAK "

Najlepsza, można słuchać czas cały, nie ma możliwości a żeby się znudziła.