Kapitan Majtas. Przerażający plan profesora Pofajdanka (okładka miękka)

Syn czyta w kółko Uwielbia ilustracje i bohaterów. Tralala ;)

Po niepomyślności koncepcji zawartej w poprzednim tomie, Dav Pilkey oferuje swoim fanom, dłuższą historie o znacznie większej dozie poczucia humoru i akcji. Teraz George i Harold, bardziej niż wcześniej, na własnej skórze odczują konsekwencje swoich żartów. Wspaniały wynalazca, Profesor Pofajdanek, wynalazł wiele wspaniałych udogodnień. Nikt jednak nie chciał słuchać o jego cudownej ŚWINCE MAŁOŚCI 2000 oraz GĄSCE WIELKOŚCI 4000, ponieważ każda osoba, we wszystkich instytutach naukowych całej Ameryki śmiała się z jego nazwiska. W chwili całkowitego załamania, znalazł w kawiarni gazetę, a w niej ogłoszenie, że pewna szkoła podstawowa poszukuje nauczyciela geografii. Pomyślał sobie, że dzieci są przecież takie słodkie, niewinne i na pewno nie będą się z niego śmiać. Jakże wielkie stało się jego rozczarowanie, jak się okazało, że nie miał racji. I jak potężną zaplanował wówczas zemstę! Cała nadzieja w Kapitanie Majtasie. Tra-la-laaa! Po chwili wolnego, na którą twórca zesłał Kapitana Majtasa w poprzedniej książce, nadszedł czas na powrót bohatera. Teraz posiada on wzmożoną siłę i umiejętność latania. George i Harold, wcześniej swoją pomysłowością i przebiegłością ratowali świat przed kosmitami, teraz sami będą potrzebować pomocnej dłoni. George Beard, a raczej Bełkot Kubłowynos sprawia wrażenie grzecznego i dobrze ułożonego chłopca. Charakteryzuje go obcięta na krótko strzecha włosów, ciemna karnacja i krawacik. Jednakże, nierzadko to on odpowiada, za złośliwości duetu. Harold Hutchins albo Głuptak Waflowytyłek prezentuje się nieco bardziej przeciętnie. Uczesanie o jasnym ubarwieniu, ma zawsze w nieładzie i nosi pasiastą koszulkę. Od razu nie widać, że ma za skórą diabła. Pan Krupp lub Klucha Nocnapoducha, to człowiek o wielkiej posturze, równie wielkim rozmiarze majtek i obciachowej peruce. Nienawidzi świata. Zamieniając się w superbohatera, przekształca się w postać o wielkim sercu. I tak, jak pozostałe postaci się lubi, tak Kapitana Majtasa, sprawiającego wrażenie wielkiego, nieporadnego dziecka, się uwielbia. W "Kapitanie Majtasie: Przerażający plan profesora Pofajdanka" można dowiedzieć się jeszcze więcej, o przewodnich bohaterach. Co w sumie ma miejsce podczas zapoznawania się z każdą następną częścią zbioru. Powracają także, tak dobrze znane, trzecioplanowe postacie. Bez nich poprzedniej historii brakowało klimatu. Całość, tak samo jak wcześniej, ma miejsce w dziewięćdziesiątych latach. W "Kapitanie Majtasie: Inwazji nieprawdopodobnie Nikczemnych kucharek z kosmosu", autor nie mógł pochwalić się awangardowością. "Kapitan Majtas: Przerażający plan profesora Pofajdanka" prezentuje się zupełnie odwrotnie. Mnóstwo w niej poczucia humoru i akcji. Nikt raczej nie powinien sprzeciwić się stwierdzeniu, że to najlepsza część z obecnie opublikowanych. Bardziej urozmaicona fabuła, oznacza bogatsze ilustracje, jakich poziom pozostaje bez zmian. Dopracowane do najmniejszego szczegółu, cieszą oko i świetnie komponują się z opowiadaną historią. Struktura książki, co oznacza komiks i technikę dennej animacji, także pozostają takie same. Ten tom ukazuje sceny tak straszne i pełne napięcia, że ludzie pozbawieni poczucia humoru absolutnie nie powinni go oglądać.Jeżeli łatwo się obrażasz albo uważasz że całemu złu tego świata winna jest telewizja i kreskówki, najlepiej biegnij do najbliższego supermarketu, zakupić sobie jakieś ciekawsze istnienie.

"Kapitan Majtas" - już po przeczytaniu tej wdzięcznej nazwy wiedziałam, że książka rozbawi mnie do łez, ale... wiedziałam też, że będę znów musiała przypomnieć sobie jak to jest dzieckiem bądź nastolatką... Są dni kiedy przychodzi mi to z łatwością i na taki dzień musiałam poczekać z lekturą, jednak zanim zabrałam się za czytanie, książkę "ogarnęła" moja córka. Jak myślicie? Podobało nam się? Któż to jest Kapitan Majtas? To bohater filmu animowanego, którego losy zostały jednocześnie ukazane w wersji kinowej, jak i książkowej (Wydawnictwo Jaguar). Jednak prym w powieści wiodą dwaj chłopcy, Harold i George. Fajne z nich chłopaki, niestety są bardzo, bardzo zauważalni, a jak już Cię raz zauważą, to ciągle jesteś na cenzurowanym. Tak jest i w ich przypadku, co w sporej części jest jednak zasługą łobuziaków. W drugiej części serii "Kapitan Majtas. Inwazja krwiożerczych klozetów" chłopaki nieźle rozrabiają. "Niechcący" psują bardzo ważny szkolny turniej wynalazców, a następnie, oczywiście znów niechcący stworzą armię... Klozetów i to do tego krwiożerczych. Kto teraz będzie z nimi walczył? Kto uratuje świat i powstrzyma wstrętne klozety? Oczywiście Kapitan Majtas! Za to w czwartej części "Kapitan Majtas. Przerażający plan profesora Pofajdanka" chłopaki zalezą za skórę wyżej wspomnianemu profesorowi. Być może nic by się nie stało, gdyby nie to, że profesor ma nieco oryginalne nazwisko. W jego kraju nie było w tym nic dziwnego, jednak w Ameryce budzi ono ogólną wesołość, przez co profesor nie może pochwalić się swoimi wynalazkami. Zdruzgotany i żądny zemsty profesor ma plan i jedyną osobą, która może uratować przed nim świat jest... "Kapitan Majtas"! W tych cienkich książkach na pewno nie zabraknie poczucia humoru i śmiesznych scen, a my, jako czytelnicy nie powstrzymamy się tak łatwo od ataków śmiechu. Fabuła jest totalną abstrakcją, a jednak potrafi skupić czytelnika na treści.Całość dopełniają piękne i przyciągające wzrok ilustracje, na których widać jak wiele dzieje się w powieści. Jak dla mnie książki z serii "Kapitan Majtas" to świetna odskocznia dla młodzieży :).

Kapitan Majtas to bohater najnowszego filmu animowanego. Razem z kinową produkcją „Dream Works” do młodych odbiorców trafiają liczne książki oraz gadżety z nowymi bohaterami. Cała przygoda bohaterów zaczyna się od zahipnotyzowania uciążliwego dyrektora Kruppa przez młodych żartownisiów George’a i Harolda. Poważy i czuwający nad porządkiem w szkole dyrektor zmienia się w Kapitana Majtasa ratującego świat, nawet kiedy nie wymaga on ochrony. Czasami jednak bywają takie chwile, kiedy moce zahipnotyzowanego dyrektora okazują się niezbędne. Tak jest w przypadku zatrudnienia w szkole profesora Pofajdanka pochodzącego z Nowej Bufonii szczycącej się tradycją głupich i dziwnych imion oraz nazwisk. Tradycja ta obejmuje wszystkich mieszkańców (łącznie z władcami). Z tego powodu bardzo zdolny wynalazca otrzymał po urodzeniu dziwne i śmieszne imię i nazwisko. To, co w jego kraju uznawane jest za normę i nie powoduje śmiechu okazuje się odbierać uczonemu powagę i uniemożliwia zaprezentowanie ważnych wynalazków: Śwince Małości 2000 i Gąsce Wielkości 4000 mających zmniejszyć ilość śmieci oraz zwiększyć ilość pokarmu. W tym czasie George i Harold wybierają się na wycieczkę do pizzerii. Nim udaje im się wyjechać okazuje się, że chłopcy zostają po raz kolejny przyłapani przez dyrektora na zmianie napisu przed szkołą i za karę nie mogą uczestniczyć w wycieczce. Ponad to mają wysprzątać pokój nauczycielski. Chłopcy postanawiają się zemścić za odebranie im możliwości zabawy. Po powrocie z wycieczki złośliwych nauczycieli czeka nie lada niespodzianka. Tylko jeden pedagog nie uczestniczy w szydzeniu, a do tego rezygnuje z pracy. Jego miejsce zajmuje wyszydzony przez naukowców profesor Pofajdanek, który bardzo szybko odkrywa, że dzieci są równie bezmyślne i złośliwe jak dorośli. Uważa, że jedyne, co może zrobić to zwrócić uwagę podopiecznych nowym wynalazkiem: Gryzoniem Biegaczem 2000. Sukces profesora Pofajdanka był bliski, ale runął jak domek z kart, a wszystko przez to, że jeden z uczniów spytał się o jego imię. Następnego dnia naukowiec zamierza użyć innych argumentów i na pewno nie będą to ani dobre metody wychowawcze, ani przyciągające uwagę projekty. Jedyną osobą, która może uratować ludzkość okaże się dyrektor Krupp zmieniony w Kapitana Majtasa. Cała historia oczywiście skończy się szczęśliwie, a ludzkość nie będzie musiała przejmować zwyczajów Nowej Bufonii. Ponad to profesor Pofajdanek wyciągnął wnioski z własnych doświadczeń i postanowi zmienić nazwisko. Uczniowie natomiast nauczą się bardzo ważnej rzeczy: nie wolno się z nikogo śmiać, ponieważ może to się obrócić przeciwko osobom wyśmiewającym. Razem z uczestnikami tragicznych wydarzeń czytelnicy odkryją, że przysłowie „śmiech to zdrowie” nie zawsze się sprawdza, a może sprawić, że osoby mające dobre intencje wkraczają na ścieżkę przestępstwa. "Czwarta wielka powieść" Dava Pilkeya to zabawna historia niosąca ważne przesłanie: nie wolno z nikogo kpić, ponieważ nigdy nie wiemy, kiedy my staniemy się obiektem drwin, a ponad to raimy wyśmiewaną osobę, która może okazać się wybitnym naukowcem, który pod wpływem żalu gotowa jest krzywdzić innych. Opowieść (podobnie jak pozostałe części) zawiera niedługie rozdziały, komiksy, interesujące ilustracje sprawiające, że lekturę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Lekka forma, poważne przesłanie pozwolą dotrzeć do małych kpiarzy oraz uczniów unikających książek. Opowieść powinna zainteresować zarówno przedszkolaków wyczekujących szkoły i chcących poznać szkolne realia, jak i uczniów borykających się ze szkolą codziennością. Kolejna opowieść o Kapitanie Majtasie przekona dzieci i młodzież, że w szkole wcale nie musi być nudno.

Georg i Harold to dwójka przyjaciół, uczęszczająca do czwartej klasy szkoły podstawowej. Są bardzo „żywiołowymi” dziećmi, którym pomysłów i kreatywności ne brakuje. Gronu pedagogicznemu szkoły, a w szczególności dyrektorowi Pottowi ta dawka przedsiębiorczości i aktywności chłopców zaczyna w końcu doskwierać, a nawet doprowadzać go do szewskiej pasji. Stara się w końcu znaleźć „haka” na ten duet i zawiesić go w prawach ucznia. Psocenie, płatanie figli, rozrabianie – tym wypełnione są dni dwójki uczniów, którzy w wolnym czasie tworzą komiksy. Mają nawet swoje wydawnictwo – „Domek na Drzewie” i sprytnie powielają, oraz sprzedają swoje komiksy. Głównym ich bohaterem jest Kapitan Majtas – niepokonany, wspaniały, walczący ze wszelkim złem przekomiczny bohater, strzelający… gumą z majtek! Nie uwierzycie, ale dyrektor Krupp poprzez zwykłe pstryknięcie palcami zamienia się w takiego właśnie Kapitana Majtasa! A jak? i co takiego wtedy robi? z kim walczy? Musicie to zobaczyć na własne oczy. Każdy tytuł to emocjonująca historia, pełna gagów, oraz „ruchomych obrazków” czyli scenek, które poprzez przekładanie kartek jakby ożywały. Będą krwiożercze klozety, będą kucharki rodem z kosmosu i tak wiele przezabawnych scen, że trudno to opisać słowami! Bardzo polecamy! Książki spodobają się dzieciom w wieku od około 5 – 6 lat. Czyta się je szybko, dlatego jestem pewna że spodobają się czytelnikom rozpoczynającym przygodę z samodzielną lekturą. Wartka, zabawna akcja, lekki i śmiały styl Dava Pikleya przypadnie do gustu także tym dzieciom które mogą stronić od książek i trudno je do nich przekonać. Spróbujcie takim gagatkom podsunąć choć jedną część Majtasa, a jestem pewna że będą chciały więcej. Bardzo zafascynowała mnie postać samego autora, u którego w dzieciństwie zdiagnozowano ADHD i dysleksję, oraz który często otrzymywał w klasie nagany za swe zachowanie. To wtedy właśnie powstała tytułowa postać z serii książek, które teraz bawią dzieci na całym świecie. Więcej na www.wNaszejBajce.pl - ZAPRASZAM :)

Mój dziesięcioletni syn zachwycony, dobra książka z humorem i fajnymi przygodami. Polecam.

Chociaż mówi się, że śmiech to zdrowie, czasem może mieć dramatyczne skutki. George i Harold już się o tym przekonali, gdy poznali profesora Pofajdanka (pod żadnym pozorem nie śmiejcie się z jego nazwiska). Imię również nie dodawało mu powagi (biedny Pupon). No i tak to już niestety jest, że ludzie o dziwnych imionach nadspodziewanie często wkraczają na ścieżkę przestępstwa (pewnie i tak się śmialiście, a przecież ostrzegałam)... Profesor Pofajdanek to genialny wynalazca z Nowej Bufonii - kraju, gdzie wszyscy noszą głupie imiona i nazwiska. Jakie więc było jego zaskoczenie, gdy przybył do Ameryki, by podzielić się swoimi wynalazkami z ludzkością, lecz nikt nie był nimi zainteresowany. Gdziekolwiek poszedł, słuchacze wybuchali głośnym śmiechem, kiedy tylko się przedstawił i śmiali się tak przez cały czas, nie dając mu dojść do słowa. Zrezygnowany Pupon w akcie desperacji postanowił zatem zatrudnić się jako nauczyciel. Przecież dzieci, takie grzeczne i niewinne, nie będą się z niego nabijały... Jednak w szkole im. Jerome'a Horwitza przekonał się, że absolutnie nie miał racji, a pewien znaleziony przypadkiem komiks przelał czarę goryczy. "Czwarta wielka powieść" Dava Pilkeya nie tylko bawi, ale niesie też za sobą ważne przesłanie. Pokazuje, że nie należy nikogo wyśmiewać, bo nigdy nic dobrego z tego nie wynika. Nie dość, że ranimy taką osobę i sprawiamy jej przykrość, to nigdy nie wiadomo, czy nie okaże się szalonym naukowcem, który wpadnie w szał i będzie próbował zapanować na światem. Poza tym nie wolno lekceważyć potęgi bielizny i nigdy przenigdy nie można pstrykać palcami przy dyrektorze Kruppie! Uśmiałam się prawie do łez. Polecam! Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Jaguar! ogrodksiazek.blogspot.com