Jutra może nie być (okładka miękka)

Kolejna fantastyczna pozycja Gabrysi!!!!

"Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie." Zafon - przez pryzmat tego cytatu można różnie o tej książce napisać - dla jednych będzie to inspirująca lektura a dla innych weekendowe czytadło. Mimo niejednoznaczności polecam.

Trzydziestoletnia Kinga jest z Darkiem od dobrych kilku lat. W niedługim czasie planują ślub. Jednak czegoś brakuje jej w tym związku, nie jest szczęśliwa i pragnie więcej. Pewnie wszystko byłoby inaczej, gdyby nie pojawił się M., dawny współpracownik, w którym skrycie się podkochiwała kilka lat temu. Na Facebooku nic nie ginie, każdy o tym wie i właśnie na tym portalu Kinga wznowiła znajomość. Wiadomości, maile. Dużo wiadomości i maili, które z czasem robiły się coraz bardziej odważne i intymne. Po jakimś czasie postanowili się spotkać. Była to bardzo trudna sytuacja da obojga z nich. Kinga ma Darka. M. ma żonę. Oboje są związani z innymi osobami.

Co będzie dalej? Raczej standardowa sytuacja. Ona zakończyła swój wieloletni związek z Darkiem i skupiła się na czekaniu na M. On poprzestał na ciągłym obiecywaniu, że rozwiedzie się z żoną, ale potrzebuje na to czasu. Ich spotkania były coraz częstsze, powody nieobecności w domu i pracy coraz bardziej kombinowane. Nie wiadomo jak wyglądałby ich "związek", gdyby Kinga nie zaszła w ciążę postanawiając, że odejdzie od M., dla jego dobra. Finału książki oczywiście nie zdradzę.
Cała fabuła bardzo mnie zaskoczyła. Tak mniej więcej do połowy książki byłam przekonana, że cały czas to będzie wyglądało klasycznie. Ona wiernie czeka, a on odwleka decyzję o rozstaniu się z żoną. I to mnie bardzo irytowało! Non stop myślałam, jaka ta Kinga jest naiwna, co ona sobie wyobraża, że on naprawdę odejdzie od żony? W życiu tego nie zrobi! Faktycznie tego nie zrobił, to było akurat do przewidzenia. Ale cała reszta? Nie spodziewałabym się takiego rozwoju sytuacji. Byłam zaskoczona. Naprawdę.
Dalsze wydarzenia odbiją piętno na całym życiu bohaterki. Do końca zostanie w jej sercu blizna, która będzie boleć. Ale mimo to, po upływie czasu, da sobie radę. Nie zapomni o tym, co było związane z M., bo nie jest to możliwe, ale zrobi wszystko, aby móc dalej z tym żyć.
Dochodzi do happy endu, ale nie w klasycznym wydaniu i o zupełnie innym charakterze. W sumie można pokusić się o stwierdzenie, że to tak naprawdę nie jest happy end, ale ja uważam, że jest. Tylko nie na pierwszy rzut oka i inny niż te standardowe;)

Książkę mogę określić w ten sposób - z pozoru łatwa i prosta, ale wraz z przeczytaniem kolejnych stron kryjąca w sobie coś znacznie więcej. Dla mnie nie był to tytuł na jeden wieczór lub dwa. Wymagał on ode mnie wczucia się w sytuację Kingi i próby zrozumienia jej postępowania.

Poznałam tę autorkę dzięki książce "Namaluj mi słońce". Jej sposób pisania i przedstawiania świata spodobał mi się na tyle, że postanowiłam sięgnąć po inne jej książki i tak oto w moje ręce trafiła "Jutra może nie być". Piękna opowieść. Będę do niej wracała ilekroć zdarzy mi się zapomnieć, że liczy się tylko to, co tu i teraz.

Gabriela Gargaś swoją opowieścią oczarowała czytelniczki, o tyle jest to zaskakujące, że historia Kingi nie jest nadzwyczajna, ot, trafiamy na kolejny trywialny wątek opowiadający o kobiecie, która uwięziona w nieudanym związku wpada w ramiona żonatego mężczyzny i nagle traci zdolność logicznego myślenia, zatraca samą siebie, a wszystko w imię wielkiej miłości. Nie ma co się oszukiwać, temat nie jest szczególny, ale moc tej książki tkwi w szczerym przekazie, niekiedy banalnie brzmiącym, czasami ukrytym w nieporadnych zdaniach, jednak uczucia które kotłują się w Kindze, porażają prawdą i chcąc czy nie, każda kobieta odkryje w tym przekazie część siebie. Powieść nie jest idealna, można się czepiać pewnej przewidywalności, banałów ubranych w piękne słowa, manipulowania emocjami, czy niedociągnięć fabularnych, ale to nie ma większego sensu, bo tę książkę czyta się sercem, nie rozumem i jeśli podejdzie się do niej jak do tekstu, który należy rozłożyć na części, to cała magia zniknie.

Historia Kingi to historia, która mogła by się przydarzyć każdej z nas. To powieść o miłość, która jest piękna, ale i okrutna, bo rani innych. Rani też samych zakochanych i nie ma szczęśliwego happy endu. Ile warto poświecić w imię miłości, czy zaślepieni gorącym uczuciem mamy prawo niszczyć wszystko co stanie na drodze do naszego rzekomego szczęścia? Czy nie jest tak, że nie buduje się szczęścia na czyimś nieszczęściu i za uczynione krzywdy przyjdzie nam kiedyś zapłacić?

Książka ma 382 strony, które czyta się jednym tchem. Jest ciepła i wzruszająca, momentami zabawna, pełna mądrych cytatów i bardzo kobieca

Najbardziej przemawiają do ludzi historie wyjęte prosto z zakładki „życie” a autorka nie tylko potrafi umiejętnie przelać to życie na papier ale też doskonale oddaje emocje bohaterów i sprawia, że w kartach książki niektórzy mogą przejrzeć się jak w zwierciadle. Dobrze napisana mądra i życiowa książka. Polecam zwłaszcza kobietom żyjącym w związkach monogamicznych, nie ku przestrodze lecz po to, by jeszcze bardziej docenić to, co się ma…

Polecam, to jedna z lepszych rodzimych powieści

Gabriela Gargaś jest fenomenalną obserwatorką ludzi i życia. Z trafnością przedstawiła ludzkie słabości, rozterki, pragnienia, namiętności, dążenia czy oczekiwania. Miłość opisała bez jej idealizowania, przedstawiła samą prawdę z wszystkimi jej blaskami i cieniami. Idealnie uchwyciła również złożoność kobiecej natury, mikropęknięć na jej duszy stworzonych przez kompleksy, niezrozumienie, łzy, bolesne przeżycia, rozpacz, radość, szczęście, miłość...
Podczas lektury co rusz nachodzi nas refleksja: cieszmy się tym co mamy, tak łatwo wszystko stracić.
Każe nam również przyjrzeć się sobie. Czy postępujemy właściwie? A może naszym zachowaniem krzywdzimy niewinne osoby? Zdrada już po wielokroć występowała na kartkach przeróżnych książek. Dla mnie jest ona niedopuszczalna w związku. Zawsze stawiam na prawdę i szczerość. Gabriela Gargaś pozwoliła mi spojrzeć na zdradę z innej strony, od "tej trzeciej". Do tej pory nie spotkałam się z tym w literaturze.

Nie każda miłość jest tą jedyną, na zawsze. Często zdarza się tak, że pewne osoby spotkamy w nieodpowiednim momencie życia i nie wszystko układa się po naszej myśli. Dlatego nie powinniśmy niczego planować, tylko brać życie takie, jakie jest. W końcu nic nie dzieje się bez powodu, a jutra może nie być…
Byłam zaskoczona ogromnym ładunkiem emocji zawartym w tej książce. Byłam pewna, że takie „babskie książki” nie poruszają mnie, a jednak „Jutra może nie być” odcisnęła w moim sercu piętno, którego przez długi czas nie pozbędę się. Zauważyłam też, że autorka ma niezwykły talent do tworzenia wartościowych cytatów. W obu jej książkach jest ich tak mnóstwo, że żmudnym przedsięwzięciem byłoby ich przepisywanie do osobnego zeszytu.
„Jutra może nie być” to najlepszy debiut literacki, jaki dane mi było poznać.