Cesia była rewelacyjna, Aniela jej niewiele ustępowała, ale obie nie dorastają do pięt żadnej z sióstr Borejko. Bo na Borejków nie ma mocnych, każda z osobna jest nie do zdarcia, a co dopiero hurtem? A jak jeszcze do tego dorzucimy rodziców i całą dalszą familię to mamy jeden wielki konglomerat i kocioł naprawdę fascynujących postaci.
Rzeczowa, praktyczna, prostolinijna, ale zabójczo skuteczna i przedsiębiorcza Gabriela; zbuntowana, pełna melodramatycznego podejścia do życia, na pokaz egzaltowana, piekielnie inteligentna Ida; nad wiek rozwinięta miłośniczka kąpieli i początkująca autorka bajek Nutria; zaczynająca wykazywać szatańskie zdolności amatorka sprawdzania co umie pływać a co nie Pulpecja – ten zestaw to prawdziwy dynamit, motor napędowy powieści i jej największy skarb. A wisienką na torcie są matka z żelaznym charakterem i rozbrajająco nieporadny ojciec. A jak do tego dołożymy naszych starych znajomych czyli Cesię, Anielę i resztę, to robi się już całkowicie swojsko.
Widać, że Musierowicz się rozkręca i to po mistrzowsku. Jestem zachwycony po raz kolejny jej poczuciem humoru, jej talentem do świetnych i zabawnych dialogów, tym, jak wszystkie postaci i sytuacje wychodzą jej tak naturalnie. I chociaż jest w tym wszystkim odrobina naiwności – bo w końcu wszystko dobrze się kończy, dosłownie każdy problem jest do rozwiązania, ale autorka robi to z tak rozbrajającą szczerością, bezpretensjonalnością i wdziękiem, że bledną przy tym jakiekolwiek wady opowieści. Bo jakbym się uparł to pewnie bym jakieś znalazł, ale nie widzę powodu ani sensu.
Świetna część, Borejkowie mną zawładnęli całkowicie, do tego stopnia, że „Kwiat kalafiora” pochłonąłem w jedno popołudnie.
Pamiętam jak na 12 urodziny dostałam tę właśnie książkę od swojej cioci. Bardzo mnie ta książka wciągnęła i mi się spodobała. Potem, gdy po wielu latach szukając czegoś w szafie znalazłam ją, i po raz kolejny przeczytałam, postanowiłam sięgnąć po resztę książek z serii "jeżycjada" i nie żałuję. Książki Pani Musierowicz są bardzo ciepłe momentami zabawne oraz wzruszające. Potrafią wciągnąć i zarazić człowieka pozytywnym nastawieniem. Mają w sobie też dużo wartościowych przesłań dlatego też powinny być polecane dla dzisiejszej młodzieży. Ta seria jest jedną z wielu do której lubię wracać i zawsze z niecierpliwością wyczekuje kolejnych tomów. Rodzina Borejko jest moją ulubioną i zawsze miło mi się o nich czyta. Książki bardzo szybko się czyta A wręcz bym mogła stwierdzić, że się je pochłania.
Mam i czytałam wszystkie części Jeżycjady, ale Kwiat kalafiora jest jedną z moich ulubionych w serii o rodzinie Borejków. Mało jest teraz takich pozycji dla młodzieży ale i dorosłych, pokazujących że nie status materialny jest najważniejszy, ale miłość, przyjaźń, zrozumienie i poczucie wspólnoty i bliskości. Kwiat kalafiora jak i inne książki Małgorzaty Musierowicz są niezwykle klimatyczne, sprawiają że chcielibyśmy pobyć z tymi ludźmi, pogrzać się w ich ciepełku. Książka ponadczasowa - podobała mi się przed laty i teraz też chętnie do niej wracam.
Książki Pani Małgorzaty Musierowicz zostawiły ślad w moim życiu i mam nadzieję, że kolejne pokolenia będą je tak samo chętnie czytać jak ja. Często wracam do książek z dzieciństwa i młodości. Kwiat kalafiora to jedna z moich ulubionych książek opowiadająca o bezgranicznej miłości rodziny, dorastaniu, przyjaźniach, perwszych sukcesach i porażkach. Naprawdę warto. Lekka i przyjemna w czytaniu.
Pierwszą książką pani Musierowicz, którą przeczytałam z wypiekami na twarzy była "Kłamczucha", którą uważam za ponadczasową powieść o dorastaniu i miłości. Dlatego z wielką przyjemnością sięgnęłam po "Kwiat Kalafiora" która jest równie kapitalną powieść dla każdego bez względu na wiek. Polecam autorkę, książkę i empik za to, że można kupić książki, które łącza pokolenia.:-)
Książka adresowana do zdecydowanie bardzo młodego odbiorcy, a ja wróciłam do niej po latach z sentymentu. Kiedy byłam dzieckiem, powieść "Kwiat kalafiora" była jedną z moich ulubionych książek. Małgorzata Musierowicz ma ogromny talent do sprawiania, że fikcja literacka staje się dla dziecka niemal rzeczywistością, a bohaterowie książek - kolegami z podwórka. Coś wspaniałego!
Przepiękna książka dla młodzieży, pełna ciepła, przyjaźni, miłości i rodzinnych uczuć. Pamiętam ją z lat mojej młodości, które niestety minęły... :) Książki Małgorzaty Musierowicz czyta teraz moja córka, a "Kwiat kalafiora" jest jak dotychczas jej ulubioną. Myślę, że jest to wspaniała lektura dla każdego młodego człowieka.
Książka idealnie odzwierciedla starcie trzech pokoleń. Każdego z poszczególnych domowników charakteryzują odmienne spostrzeżenia na świat, inne problemy oraz rozterki. Niezwykle prawdziwa i rodzinna opowieść, do jakich autorka zdążyła nas już przyzwyczaić potrafi umilić niejedno popołudnie. Dla dużych i małychJ
Mniej recenzji