Jego babeczka (okładka miękka)

Po bananie i wisienkach przyszedł czas na babeczkę, a czy ta babeczka była smakowita, tego dowiecie się z poniższej recenzji :) Emily White to dziewczyna, która chce spełnić swoje marzenie i ma na nie szansę, bo za kilka miesięcy wyjeżdża do Paryża, żeby się spełnić jako artystka, aczkolwiek nie przewidziała tego, że pewna oferta pracy tak naprawdę wszystko zmieni, a do tego jej nowym szefem ma być nie nikt inny, tylko Ryan jej licealna miłość. Plan jest taki, że zrobi to, do czego została zatrudniona, a później odejdzie, złapie samolot i zostawi wszystko za sobą. Jednak ma zamiar pozwolić sobie na odrobinkę szaleństwa. “Wiedziałam tylko tyle, że przy nim czułam się jak z powrotem w szkole, gdzie zwykłe spojrzenie mogło wprawić moje serce w łomot i wywołać rumieniec. A poza tym z jego strony to było więcej niż spojrzenie, prawda?” Mam już za sobą przeczytane trzy pozycje od Penelope Bloom, które były zabawne i oczywiście z romansem w tle, ale najmniej mi się podobała właśnie książka “Jego babeczka”. Przez pierwsze 70 stron strasznie się wynudziłam, bo cała fabuła ciągnęła się, jak flaki z olejem, aczkolwiek później zaczęło się już coś dziać i nie raz wybuchałam śmiechem. Ta książka to naprawdę luźne czytadło, które raptownie zabierze wam kilka godzin, bo tę historię czyta się szybciutko. Autorka oczywiście nadal zostaje przy tym samym stylu pisania, nic się w nim nie zmieniło, więc jak czytaliście jej poprzednie dwie opowieści, to już wiecie, czego możecie się po tej pisarce mniej więcej spodziewać. Znajdziecie tu sporą dawkę humoru, dzięki postaciom pobocznym, dostaniecie ciekawe, ale czasami nudnawe postacie, wzajemne pożądanie, romans i oczywiście jakąś historię w tle. Bohaterzy bawią się ze sobą w kotka i myszkę, co mnie momentami wnerwiało, ale trzeba przyznać, że czuć od nich bijącą wzajemną chemię i seksualność. Ta opowieść nie jest górnych lotów, bo jeśli szukacie czegoś, przy czym możecie się odstresować bądź poprawić sobie humor, to na pewno te książki was rozweselą, a przynajmniej dwie pierwsze części. Oczywiście ja nie mówię nie tej pozycji na 100%, bo mi się miejscami podobała, ale jeżeli mam babeczkę porównywać do poprzedniczek, to na ich tle wypadła najsłabiej. Dużo do tej lektury wnosi William Chamberson, który mnie po prostu rozkładał na łopatki i wyłam ze śmiechu, jak durna. Można powiedzieć, że to jego postać wniosła najwięcej humoru do tej książki, bo gdyby nie on i jeszcze Babcia, to byłoby po prostu drętwo. “Drzwi windy otworzyły się i do środka wkroczył William. Był zgięty wpół ze śmiechu, a na głowie miał śmieszny, mały plastikowy hełm strażacki, dobrany pod kolor garnituru. - O mój Boże - powiedział, ciągle parskając śmiechem. - Całkiem zapomniałem, że zaspawali te włazy, kiedy zmieniły się kody bezpieczeństwa. Katapultowałeś swoją dziewczynę na twardy sufit.” Co do głównych postaci, to nie wiem nawet jak je opisać, bo szczerze mówiąc, nie czułam z nimi prawie żadnej chemii. Emily chciała się spełnić jako malarka, bo właśnie tym się zajmowała i dostała ku temu szansę, żeby wyjechać i gonić za marzeniami, ale jakoś nie poczułam z nią żadnej więzi, a właśnie tego zawsze szukam z bohaterami. Ryan to taka ciepła klucha na początku, ale później tak jakby się troszkę rozkręca, ale z tym akurat bohaterem poczułam jakieś maleńkie iskrzenie. Niby łączy go z Emily jakaś historia, bo się już wcześniej znali, ale jakoś to wszystko tak po łebkach jest napisane. Miejscami miałam wrażenie, że autorka na tę część, zupełnie nie miała pomysłu i napisała ją, na odpierdziel, a szkoda, bo mogła wyjść z tego całkiem fajna historia. Wspominałam wyżej, że książka nie jest górnych lotów, jest przewidywalna, ale czegoś od niej oczekiwałam, może takiego wciągnięcia i pochłonięcia na maxa, ale niestety nie oddałam się tej lekturze na full. Niby całkiem nie mówię nie tej pozycji, ale było sporo niedociągnięć i jestem zawiedziona, bo myślałam, że akurat “Jego babeczka” będzie na podobnym poziomie co “Jego banan”, czy “Jej wisienki”. Jednakże czekam na kolejną część i mam nadzieję, że ta akurat mnie usatysfakcjonuje.Podsumowując “Jego babeczka” według mnie, nie jest w pełni udaną pozycją, ale przewija się w niej humor, który tak uwielbiam. Ciężko mi ocenić, czy wam ją polecić, bo każdy z nas ma całkiem inny gust czytelniczy. Jednym się spodoba, a drugim nie. Może napiszę tak. Jeśli czytaliście dwie poprzednie książki tej autorki i chcecie się dowiedzieć, czy według was babeczka też jest udaną propozycją, to po prostu po nią sięgnijcie i nie zniechęcajcie się moją recenzją, bo to tylko i wyłącznie moja opinia, a wasza może być całkiem odmienna. Kasia https://girlsbookslovers.blogspot.com/2020/01/penelope-bloom-jego-babeczka-po-bananie.html

"Tata zawsze potrafił tak ubierać rzeczy w słowa, że czepiały się mojego mózgu. Ciągle pamiętałam, co powiedział, kiedy oznajmiłam, że chcę zostać artystką. Nie zniechęcił mnie, nie wspomniał, że nie ma z tego pieniędzy. Zamyślił się na chwilę, wziął głęboki wdech i pokiwał głową. "To świetnie. Niektórzy będą próbowali podciąć ci skrzydła, ale to ci sami, którzy podcinaliby ci skrzydła, gdybyś chciała zostać hydraulikiem, kucharką albo sekretarką. Rób dobrze to, co robisz i nie zwracaj na nich uwagi." Jeśli wierzyć przeznaczeniu to wszystko, co nas spotyka jest z góry zaplanowane... Jakie jest Wasze zdanie na ten temat? Wierzycie w przeznaczenie? 🤔 Emily to artystka, która otrzymała banalne zadanie polegające na przygotowaniu dekoracji na imprezę z okazji święta Halloween. Zlecenie to otrzymała od Ryana, którego zna ze szkoły średniej. Wydaje się, że on jej nie pamięta, jednak czy na pewno? Relacja pomiędzy Emily i Ryan'em zaczynają wybiegać poza zwykłe stosunki jakie łączą pracownika z szefem. Czy ta zażyłość ma szansę przerodzić się w prawdziwe uczucie? Czy Emily wiedząc, że za kilka miesięcy ma szansę wyjechać na wymarzone studia, pozwoli sobie na miłość, by za chwilę ją porzucić i wyjechać? Książka "Jego babeczka" Penelope Bloom to lekka i przyjemna z dużą dawką poczucia humoru pozycja, z którą warto się zapoznać. Przyznaję, że choć nie czytałam poprzednich części to nie miałam wrażenia, że czegoś mi brakuje, że coś mnie ominęło. Książkę czyta się nad wyraz szybko, chociaż przyznam szczerze, że niektóre dialogi pomiędzy bohaterami lekko mnie dezorientowały i miałam wrażenie, że zostałam wyłączona z ich prywatnego żartu, który tylko oni rozumieją. Nie mam zamiaru zwalać tutaj na złe tłumaczenie, ponieważ uważam, że Pani Nora Czarnecka poradziła sobie znakomicie. Co do bohaterów tej powieści, myślę, że zostali dobrze wykreowani. "Charyzmatyczna" przyjaciółka głównej bohaterki - Lilith - od razu przypadła mi do gustu swoją mroczną osobowością, pod którą kryje się anielska dusza. Moje uznanie dla autorki za postać Ryana, który nie został zbudowany z klasycznego schematu romansów - tj. Bad Boy nie szanujący kobiet. Ryan jest totalnym przeciwieństwem schematycznych mężczyzn z romansów (nie licząc tego, że jest przystojny), dlatego tutaj ogromne brawa dla autorki za oryginalność. Przyznaję, że czytałam recenzje książki "Jego babeczka" i z tego, co przeczytałam wnioskuję, że ta pozycja jest nieco gorsza od poprzednich. Z racji tego, iż tak jak wcześniej wspomniałam - ja nie czytałam poprzednich części - jak dla mnie "Jego babeczka" była bardzo przyjemna i zdecydowanie polecam ją innym.

👍👍👍

Po Wisienkach nadszedł czas na Jego Babeczkę. Nie ma co ukrywać, bardzo czekałam na kolejną część owocowego cyklu. Tym razem akcja skupia się na relacji między Emily, a Ryanem. Tego drugiego poznaliśmy już we wcześniejszym tomie. Co prawda ten wczesniejszy tom to określenie na wyrost, bo każdą powieść możemy czytać osobno i w dowolnej kolejności. Oczywiście, pojawią się "starzy" bohaterowie, w tym moja ulubiona Babcia, która w dalszym ciągu szaleje i terroryzuje dom starości. Autorka mocno trzyma poziom, jest zabawnie, ironicznie, bardzo frywolnie. Przedstawione w prosty i przyjemny sposób sprawia, że lektura jest relaksacyjna i idealna do kocyka i herbaty. Mam jednak wrażenia, że jest odrobinę mniej humorystyczna niż poprzednia, ale za to bardziej romantyczna. Po prostu bohaterzy są inni, co też jest ogromną zaletą, bo każdy tom jest inny i nie na jedno "kopyto". Jak na prawdziwą komedię romntyczną przystało jest to dużo stereotypów, ale każdy jest wręcz obśmiany przez autorkę. Koniecznie musicie przeczytać co działo się w windzie... Mam nadzieję, że cykl nie kończy się na Babeczce, bo mój apetyt ciągle rośnie. Świetnie się bawiłam, chociaż ubolewam, że to taka krótka powieść. Ja polecam, na poprawę humoru idealna.

Kolejna książka tego autora na którą czekałam na premierę. Ale warto było

Słyszałam wiele dobrego na temat serii Owoce pożądania, przyszedł czas na mnie, by to sprawdzić! Już sama okładka zachęca czytelnika, jakby mówiła "zjedz mnie"! I tak też zrobiłam, a czy żałuję? Zaraz się wszystkiego dowiecie! Ona, utalentowana artystka z szansą na rozwój i karierę w Paryżu. On przystojny biznesmen - cukiernik. Co ich łączy? Zlecenie zawodowe, ale nie tylko ! Znają się już od liceum, jednak jedno z nich, zdążyło o tym zapomnieć. Ryan zagorzały wielbiciel świąt organizuje przyjęcie z okazji Halloween, a pracę na dekoracjami do tego przedsięwzięcia powierza Emily. Czy spotkanie po latach zaowocuje uczuciem ? Przecież od czasów liceum, wiele się zmieniło. Czy Emily zostawi Rayana I wyjedzie do Paryża? "Wiedziałem, że nie mogę tego odwlekać w nieskończoność, miałem jednak nadzieję, że kilka dni przerwy pozwoli mi odzyskać duchową równowagę. Mimo to czułem się jak zakochany szczeniak, rozdzielony ze swoją miłością na lata. Z tego nie mogło wyniknąć nic dobrego." Wiem ,wiem, że to trzecia książka z serii, ale to wcale nie przeszkadza w czytaniu. Penelope Bloom stworzyła słodką- jak ta babeczka komedie romantyczną. Tego mi było trzeba. Lekka, czyta się rewelacyjnie, szybko, idealny przerywnik między tymi trudniejszymi tematami, które czekają w kolejce do przeczytania. Bawi, doskonale poprawia humor, na gorszy dzień, to lektura konieczna, najlepiej mieć ją przy sobie jak lekarstwo. Może i jest przewidywalna, w końcu jak każdy romans, ale polecam ją z czystym sumieniem. Cięte riposty, zwariowani bohaterowie do tego miłość na głównym planie. Czego chcieć więcej? Doskonała pozycja dla nas kobiet, na chwilę relaksu przy lampce pysznego wina. Bierzcie i częstujcie się JEGO BABECZKĄ !

Ostatnio któraś z Was pytała o zwyklego bohatera? Oto i On. Ryan Pearson- przystojny właściel upadającej piekarni, który każdą nową znajomość z kobietą wypycha z romantycznej części mózgu w tę platoniczną. We wcześniejszych częsciach swatał przyjaciół -teraz oni chcą tego samego dla Niego i są bardzo zdeterminowani. 😈😈😈 * * Poznaje Lilith Kobieta wywołuje uśmiech na jego twarzy swoją prawdziwością. Nie pamięta, że zna dziewczynę z liceum i że już tam troszkę namieszał. * * Dziewczyna z artystyczną duszą pracuje w domu później starości i przyjmuje dodatkowe zlecenie na imprezę halooween. Jest całkowicie świadoma ich historii i jej pociągu do Ryana, ale czuje się zmuszona opierać mu na każdym kroku, aby realizować swoje marzenie o studiach artystycznych w Paryżu. * * W chwili gdy ich ścieżki krzyżuja się na nowo z małej isikierki rodzi się płomień... Czy są gotowi aby zaryzykować? * * Porównując wszystkie trzy części-sercem zostałam przy pierwszej. Niemniej poprawiłam sobie nastrój za co oczywiście dziękuję, bo tego w ostatnich dniach potrzebowałam. Tym razem moją całą sympatię ukradła...BABCIA! Ale cała ekipa bohaterów była genialna. ❤💕❤ To zabawna komedia romantyczna uzupełniona pikanterią i wzajemnym pożadaniem bohaterów, którą mogę polecić. Świetnie się bawiłam czytając i nie ukrywam, że czekam na koleje części. znajdź mnie na insta: piekielnie_grzeszne_ksiazki

JEGO BABECZKA - PENELOPE BLOOM Moja ocena: 7/10 Data wydania: 30.10.2019 Wydawnictwo: Albatros Po tych książkach nie spodziewałam się zbyt wiele, ot miały być pozycjami, które nie są jakieś wybitnie dobre, ale takie, przy których się zrelaksuje. Ostatecznie oczywiście tak było, ale ponadto naprawdę świetnie się przy nich bawiłam i nie żałuję, że po nie sięgnęłam. Emily i Ryan znali się już wcześniej. To właśnie on był jej dawną miłością. Dziewczyna marzy o studiach w Paryżu, a on jest właścicielem piekarni, poznają się w domu spokojnej starości gdzie Emily pracuje. Oczywiście pozycja opiera się na pewnych schematach i jest przewidywalna, ale i tak mi się podobała. Miło było spędzić czas z książką, nad którą nie musiałam ani trochę się zastanawiać. W dodatku pozycja była bardzo, bardzo lekka, a także zabawna. Prosta i banalna historia miłosna, dzięki której spędziłam miły wieczór z lampką wina. „Jego babeczka" to jak wspomniałam lekka, przyjemna i zabawna historia miłosna, ale także jest ona przewidywalna i schematyczna. W sam raz na jeden wieczór, ale niestety należy ona do tej grupy książek, które przeczytamy i o nich zapomnimy. Jednakże jak już napisałam, jeśli szukacie nieco ambitniejszej książki, to powinniście ją sobie odpuścić, a jeśli szukacie lekkiej pozycji dla relaksu, to polecam! www.instagram.com/zaczytana.anielka ~Zaczytana Anielka~

Jejku, ujęła mnie ta historia! I nie obchodzi mnie, że ze świecą w niej szukać fabularnych zawiłości czy szczególnej głębi, bo nie o to w niej chodzi. Jest prosta, sympatyczna, łatwo przyswajalna. Przewidywalna, ale cóż z tego, skoro świetnie się przy niej bawiłam. Z punktu poczułam ogromną sympatię do Emily, marzycielki, tak jak ja rozkochanej w jesiennej atmosferze. Na tyle gderania wokół, jaka to jesień jest paskudna, trafiłam wreszcie na kogoś (to nic, że tylko w książce xD), kto uwielbia tę porę roku i docenia jej piękno. Bratnia dusza! Nie mogłam się też oprzeć Ryanowi, który przepada za świętami. Cały rok czeka na Dzień Dziękczynienia i na Gwiazdkę, do tego piecze pyszności, a w kontaktach z kobietami jest rozbrajająco niepewny. Ideał! Śmiem stwierdzić, że Ryan to chyba najlepszy z męskich bohaterów tej serii (taak, wiem, William Ch. z JEJ WISIENEK to w sumie żadna konkurencja xD) Lektura była lekka, zabawna i słodka jak babeczka z okładki. Trafił do mnie ironiczny, ale wcale nie przesadzony humor, komizm sytuacji i liczne niuanse. Tak jak w poprzedniej części, tu również o kolkę ze śmiechu przyprawia babcia ze swymi odważnymi teoriami na temat życia i seksu, których nikt nie spodziewa się usłyszeć od takiej staruszki :D Książka ma ciepłe przesłanie, urocze w swej prostocie - życiowe wybory nigdy nie są oczywiste, ale najbardziej gmatwają się, gdy trafia się szansa na miłość. Ona zdaje się wszystko komplikować, a jednocześnie cudownie upraszczać. Czy Emily i Ryan znajdą jakiś szczęśliwy kompromis, który pozwoli im być razem? Sprawdźcie ;) Poznać tę dwójkę to czysta przyjemność!

Początek "Jego babeczki" nie wywołał u mnie entuzjazmu, później było już tylko z górki, coraz fajniejsza. Jednak wydaje się najsłabsza z serii /"Jego banan", "Jej wisienka"/. Penelope Bloom ma lekkie pióro i gdy tylko coś jej autorstwa pojawi się na rynku, natychmiast po to sięgnę.