Jak żyć? Poradnik dla nieogarniętych (okładka  miękka, 02.2020)

Jedyny plus - szybko się czyta. Jeśli cenisz swój czas będzie to zaletą, Gdyby usunąć marginesy i poprawić czcionkę, książka wyglądałaby niczym 24 kartkowy zeszyt. Teraz ad meritum, dawno nie czytałam równie tendencyjnej pozycji. Przykłady z założeniem firmy, wypadzie z przyjaciółmi czy zakrapiane imprezy przytaczane są z perspektywy męskiej. Wiecie co zostało przedstawione ze strony żeńskiej? .......nieudany 'szopping' i złamane serce. Nie jestem wojującą feministką, ale poczułam naprawdę mocne zażenowanie. Nie czuję tego 'humoru', styl felietonu nadeje lekkości jest ale książka jest po prostu merytorycznie słaba. Głupio mi nawet teraz wcisnąć komukolwiek innemu tą książkę, żeby pozbyć się jej z półki.

Jak dla mnie zbyt ogólna i łopatologiczna, ale taki był zamysł tego poradnika, co nie znaczy że jest zły przez to. Właśnie tak jak ktoś już niżej napisał; może być dla niektórych po prostu szybkim odświeżeniem doktryn filozoficznych, albo zastrzykiem nowej wiedzy gdy ktoś w ogóle nie lubi intensywnie myśleć i woli mieć od razu podane gotowe na tacy. Ktoś też słusznie zauważył, że powinno się czytać książkę z przerwami, by się nie pomieszało oraz lepiej rozumiało. Dwanaście doktryn, każda zaczyna się od krótkiej biografii myśliciela, przechodzi do opisu przykładu z życia wziętego i kończy się mini streszczeniem najważniejszych zasad danej myśli. Nic szczególnego, a może uratować komuś życie.

Napisana bardzo przystępnym językiem. Konkretne historie dotyczące życia człowieka w 21 wieku świetnie łączą się z "filozoficznym bełkotem", na który po przeczytaniu tej książki patrzy się zupełnie inaczej. Ta lektura naprawdę zmienia postrzeganie filozofii jako nudnego akademickiego przedmiotu. Serdecznie polecam ;)

Kto by pomyślał, że można w ten sposób zainspirować się filozofami? Warto, jako lekturę z przymrużeniem oka do kawy i odświeżenie sobie filozofii.

wiedza podana jak dla dziesięciolatka, za to można sobie znaleźć fajne pozycje w tej książce do przeczytania w przyszłości

Bardzo przyjemna lektura, luźne podejście do filozofii wielkich umysłów. Skłania do myślenia, zdecydowanie polecam.

bardzo fajna książka, w sam raz dla mnie, i ciekawa, polecam

W ostatnich dniach wypiłam niejedną kawę z wielkimi myślicielami wszech czasów – Spinoza, Arystoteles, Nietzsche, Epikur, Platon, Pascal, Levin, Heidegger, Kant, Bergson, Wittgenstein oraz Mill – to właśnie oni towarzyszyli mi w rozważaniach na temat tego, jak żyć w tym chaosie dnia codziennego, a wszystko to dzięki Marie Robert, która wpadła na dość zaskakujący (i jakże oryginalny) pomysł stworzenia poradnika dla… nieogarniętych. Co więcej, zrobiła to w ciekawy sposób – wydobywając kwintesencje z myśli filozoficznej geniuszy odniosła się do aktualnej codzienności, znanej czytelnikowi. A wszystko to z dozą humoru oraz ironii. W istocie wskazówki są bardzo życiowe, a jest ich dwanaście, tak jak dwanaście jest historii, które z pewnością każdy miał okazje przeżyć lub przeżyje w przyszłości, a to dlatego że są w pewien sposób uniwersalne: Marie Robert porusza temat śmierci, pracy, kultury, miłości, pragnienia, ale nie stosuje ogólników, tylko przedstawia historie z życia wzięte, jak na przykład wizyta u teściów (nieudana – a jakże!) z dozą humoru, który totalnie mnie bawił. Choć nie zawsze było tak zabawnie. Chwilami nachodziła mnie nostalgia i potakująco kiwałam głową, gdy czytałam o tym, co na to wszystko powiedzieliby filozofowie. I oczywiście mieliby do powiedzenia same mądre rzeczy, a tego głosu w sprawie wizyty u teściów, kaca, śmierci psa czy irytacji podczas zakupów w Ikei udziela im Marie Robert. Nie znałam wszystkich filozofów, których mądrości przytacza w swojej książce autorka, więc cieszę się, że postanowiła umieścić ich życiorys w formie kilku zdań, a także krótko opisała wybrane wyjątkowe dzieło filozofów, na którym opierała swoje wnioski, dodając kilka podsumowujących oraz pokrzepiających słów w postaci Filozofii ratunkowej. Nie ukrywam, że Marie Robert zrobiła na mnie wrażenie pomysłem na tę książkę, z pewnością bawiła mnie swym ironizującym humorem, niekiedy też wprowadziła mnie w zadumę nad życiem, gdy przytaczała mądrości wybitnych umysłów i to się czyta z przyjemnością! Natomiast mam jedno zastrzeżenie co do objętości książki, historii mogło być więcej, bo czyta się ekspresowo i w pewien sposób odczuwam niedosyt. Poza tym jestem jak najbardziej na TAK dla książki, która nie tylko rozbawia (nawet do rozpuku!), ale również czegoś uczy. Na przykład tego, jak żyć?

To nasze motto życiowe. Moje i mojej przyjaciółki. A teraz jest też taka książka, wprawdzie nie nasza, ale… myślę, że możemy się z nią jak najbardziej utożsamić. W obecnej sytuacji pytanie „Jak żyć?” nabiera zupełnie innego wyrazu. To już nie są błahe dylematy, rozmyślania w sferze abstrakcji, ale realne problemy. Zagrożenie życia i zdrowia. Upadki firm i przedsiębiorstw, wielkie problemy finansowe i olbrzymia niepewność o przyszłość. W takim momencie potrzebujemy oczywiście wielu rzeczy – pieniędzy, pracy, jedzenia, zdrowia. Ale na pewno przyda nam się też pomoc filozofów – wielkie umysły i ich rozważania są w sam raz na te skomplikowane czasy pandemii. Książka „Jak żyć” to publikacja lekka i przyjemna. Czyta się ją szybko i z uśmiechem na twarzy. Autorka w zabawny sposób opisuje szereg codziennych sytuacji, które często przyprawiają nas o ból głowy czy nerwy. Męczące zakupy w Ikei? A może niekomfortowe pierwsze spotkanie z teściami? Bolesne odrzucenie przez ukochanego? Takich momentów w naszym życiu jest niestety całkiem sporo. Zamiast się załamywać, lepiej wyciągnąć z tego wnioski. Rzuciliśmy pracę i po pierwszej euforii na własnej działalności gospodarczej, przychodzi wielkie załamanie. Ze świetnym nastawieniem chcemy poznać przyszłych teściów, a okazuje się, że czujemy się okropnie obco, a do tego nie poznajemy swojego partnera. Kochamy swoje małe dzieciątko, a ono nagle staje się nastolatkiem, który ma do nas o wszystko pretensje i robi z domu chlew. Chcemy poprawić sobie nastrój zakupami w Ikei, a kończymy ze stertą niepotrzebnych rzeczy i jeszcze bardziej podłym humorem. Na te wszystkie bolączki pomogą nam filozofowie. Jak zachowałby się Platon albo Nietzsche? Co pomyślałby Levinas albo Arystoteles? Wchodzimy w świat filozofii, głębokich rozmyślań egzystencjalnych, które jak się okazuje, można przełożyć na praktykę i nasze realne życie. Każda sytuacja może nas czegoś nauczyć, każda filozofia ma nam wiele do zaoferowania. Od zawsze uważałam, że książki są najlepszym lekarstwem. Pozwalają zapomnieć o całym świecie i przeżyć wiele niesamowitych przygód, poczuć dreszcz emocji, zakochać się, rozmyślać i błądzić po labiryncie własnego umysłu, gubić się w wyobraźni i rozwijać swoje szare komórki. Nie ma nic wspanialszego niż książki, zwłaszcza takie, które niosą nam pociechę w trudnym momencie. I taki właśnie jest filozoficzny poradnik „Jak żyć?”. Mamy tutaj praktyczne recepty na codzienne bolączki. Oprócz tego w przystępny i krótki sposób opisane sylwetki największych filozofów w historii świata. Świetnym dodatkiem jest też polecana literatura autorstwa danego filozofa. Jeśli chcemy poszerzyć swoją wiedzę filozoficzną, warto sięgnąć również do źródeł. Mamy gotową listę! A więc, do dzieła!

Marie Robert Jak żyć? Poradnik dla nieogarniętych, zwykle nie czytam poradników, a kiedy już zdarza mi się po nie sięgać, traktuje to jako wyjście poza swoją strefę komfortu. W wypadku Jak żyć? postanowiłam ten krok zrobić. Zaciekawiło mnie połączenie współczesnych opowieści dotyczących sytuacji, z którymi stykamy się na codzień, jak chociażby długaśne zakupy w wielkim sklepie, imprezowanie do białego rana czy rozstanie z ukochanym, z tym co w takich wypadkach o naszym zachowaniu, uczuciach, sposobie spojrzenia na świat mieliby do powiedzenia wielcy filozofowie. Czytając poszczególne opowieści, a jest ich dwanaście, czułam się tak jakbym osobiście znalazła się we wszystkich opisywanych sytuacjach. One są z resztą tak wybrane, że w wielu z nich mieliśmy okazję już być, a być może, znajdziemy się w nich w przyszłości. Towarzyszy nam dwunastu filozofów od Arystotelesa czy Platona do tych współczesnych. Książka jest bardzo przystępnie napisana, krótko przedstawione rozmyślania bądź doktryny filozoficzne nie nudzą, dzięki swej przekrojowości i różnorodności, wzbudzają jeszcze większą ciekawość, choć są jedynie namiastką koncepcji, których stworzeniu filozofowie poświęcili całe swoje życie. Dla osób mających do czynienia z historią filozofii lata temu w liceum (to ja), to całkiem niezłe, skrócone, powtórzenie materiału, który umieszczony w codziennym życiu staje się przystępny i nie nudzi. Lektura, niezbyt długa, bo ma niecałe dwieście stron, a więc do przeczytania praktycznie na raz. Polecam jednak dozowanie, wtedy Platon nie wejdzie w buty Kanta, a Nietzsche nie zawróci w głowie Arystotelesowi. A wędrówka z każdym z nich pod rękę to bardzo ciekawe doznanie. Czyta się łatwo i przyjemnie. Autorka książki na co dzień uczy filozofii i języka francuskiego.