Jak przechytrzyć nieboszczyka (okładka  miękka)

Polecam każdemu kto chce choć na chwilę o niczym nie myśleć. Usiądź w fotelu, zrób sobie kawę albo herbatę i zrelaksuj się przy tej lekturze, gwarantuję poprawę humoru. W moim przypadku to pidziałało.

Pomysł na książkę dobry. Ale napisana beznadziejnie nie polecam. Przez pierwsze 71 stron to nuda dalej akcja sierozkreca ale slabiutko.

Świetna książka , trzymająca w napięciu .Warto przeczytać i pośmiać się z sytuacji w jakiej znalazły się bohaterki.

Zabawna, zaskakująca, lekka - tak trzema słowami można opisać tą książkę. Czyta się ją bardzo przyjemnie, a cała historia świetnie relaksuje mimo... tytułowego nieboszczyka. Elwira i Lucyna są zmęczone wczasami z biurem podróży pod flagą "all inclusive", więc przewrotnie stawiają tym razem na nasz rodzimy Bałtyk. Dwie mieszkanki Warszawy kusi wczasowy domek w Juracie rodem z bajki. Spokój, cisza oraz obcowanie z naturą to to czego pragną, więc spontanicznie rezerwują pobyt w malowniczej miejscowości na Półwyspie Helskim. Letnią sielankę przerywa osobliwe znalezisko w postaci tytułowego nieboszczyka. Historia zakrawa o grozę, gdy kobiety co rusz natykają się na ducha nieżyjącego człowieka spokojnie spoczywającego w obrębie domku. Kim są zwłoki? Kto śledzi Elwirę i Lusię? Czy grozi im niebezpieczeństwo? Czy te wakacje będą najgorszymi, jakie udało im się zorganizować? To wszystko w " Jak przechytrzyć nieboszczyka". Zabawna historia z ciągiem drobnych pomyłek, które mogą skończyć się katastrofą lub przerodzić w piękny happy end. Autorki pokusiły się o intrygujące studium przypadku osoby przytoczonej wielkomiejskim życiem w stolicy. Główna bohaterka, z którą czytelnik mimochodem zaczyna sympatyzować, postanawia zmienić swoje życie i poczuć wolność. Szyki jednak burzy znalezione tajemnicze ciało, które - chcąc nie chcąc - będzie wrotami do bardziej optymistycznego jutra. "Zaskakująca komedia pomyłek z dreszczykiem" - te słowa trafnie opisują historię dwóch młodych kobiet w Juracie.

Rozrywka na dobrym poziomie: śmieszne, zgrabne, wakacyjne.

Ta książka to typowa lektura wakacyjna, która odpręży, rozbawi i nie pozwoli na nudę. Przyznam szczerze, że ta lektura jest moją pierwszą powieścią tych autorek. Ale jeżeli pierwsza książka potrafi tak oczarowywać, to wiadomo, że następne z przyjemnością wylądują na mojej półce z książkami. Spora dawka humoru połączona z dreszczykiem kryminalnych emocji, to coś co zadowoli niejednego czytelnika. Dwie trzydziestokilkuletnie bohaterki nie są sfrustrowanymi singielkami, marzącymi jedynie o facecie, macierzyństwie i wielkiej miłości aż po grób, chociaż z pewnością obie mają takie scenariusze w swoich planach życiowych. Jednak autorki tak przedstawiły osobowości głównych bohaterek, że zamiast sfrustrowania jest (może nieco naiwne) szaleństwo, zamiast mrzonek odwaga życiowa, której plany nie kolidują z teraźniejszością. Muszę przyznać, że polubiłam te dwie dość ekscentryczne urlopowiczki, a przebywanie w ich towarzystwie czasami powodowało u mnie salwy śmiechu. (…) No proszę! Zawsze warto podejmować walkę. Prasa zadrżała, zatrzymała napór – a nawet jakby leciutko odpuściła. Elwira otworzyła jedno oko, by skontrolować miejsce najbardziej dotkliwe – i ujrzała… zad Luśki przyodziany w miętową flanelę w serduszka. (…) Ciekawe i zabawne dialogi z całą pewnością są dopełnieniem fabuły, która… prawie cały czas trzyma czytelnika w napięciu. Nie twierdzę, że nie miałam czasami ochoty potrząsnąć tymi młodymi kobietami i powiedzieć im co myślę o ich zachowaniu, czy o podejmowanych przez nie decyzjach, ale kibicowałam im, chociaż wiedziałam, że jest to fikcja literacka daleka od realizmu życia. Zagłębiając się w tę lekturę, czytelnik na zmianę uśmiecha się i poważnieje, ponieważ niektóre sytuacje bywają bardzo zaskakujące. (…) Zdarzają się czasem złe sny, w których coś przeraża nas do niemożliwości – i tak bardzo chciałoby się wtedy coś zrobić – uciec pędem, wrzeszczeć z całych sił – ale lęk sprawia, że z gardła wydobywa się tylko nieporadny gulgot, a nogi wrastają w ziemię ja pnie drzew. (…) Poruszyła mnie w tej książce przedstawiona przez autorki przyjaźń dwóch młodych kobiet, które nie rywalizują a wspierają się w każdej dziedzinie, i chociaż są bardzo odmienne osobowościowo, to świetnie się dogadują i odnajdują nawet w ekstremalnych sytuacjach. Taka przyjaźń, to coś pięknego. I chociaż momentami naiwność i infantylność tych kobiet aż kłuła w oczy to nie można było ich nie polubić. Ciekawym jest również przedstawiony w powieści wątek rodzinny dwóch braci, którzy mimo łączących ich cech genetycznych, są tak różni osobowościowo jak ogień i woda. Jeżeli ktoś zastanawia się nad książką na lato, która go odpręży i pozwoli na krótki czas zapomnieć o szarej codzienności życia, i szuka książki lekkiej, łatwej i przyjemnej, to ta lektura jest właśnie dla niego. Myślę, że fabuła usatysfakcjonuje zarówno miłośników kryminału, jak i tych, którzy uwielbiają przygody. Jest także romans, może ukazany nieco naiwnie, ale jest piękna, szczera przyjaźń. Ale przede wszystkim jest tutaj ogromna dawka humoru, którą chyba nie pogardzi nikt. I to nie jest książka tylko dla pań, myślę, że wielu panów również odbierze tę powieść bardzo pozytywnie.

Urlop czas święty, więc trzeba odpowiednio się przygotować by móc go celebrować. Nie można nie wziąć pod uwagę wcześniejszych doświadczeń, zwłaszcza tych, o których chciałoby się zapomnieć, należy również przemyśleć to i owo czyli wybrać odpowiedni kierunek peregrynacji wakacyjnych. Jedno jest pewne już na starcie – osobą towarzyszącą będzie przyjaciółka, resztę dopracuje się po drodze. Co więc może pójść nie tak? Nie wszystko złoto co się świeci czyli wakacje „all inclusive” wcale nie muszą być jak na zdjęciu w katalogu. Elwira i Lusia przekonały się o tym o jeden raz za dużo, tym razem żadne „last minute” w egzotycznych plenerach nie wchodzą w rachubę, za to bardziej swojskie klimaty jak najbardziej. Żadne czarnowidztwo co do pogody i okoliczności przyrody nie nie jest brane pod uwagę, w końcu tropikalne temperatury jak najbardziej aż nazbyt często goszczą w Polsce, a piękno rodzimych widoków też ma swoje zalety. Kiedy więc nadchodzi wakacyjny wyjazd wszystko zapięte jest na ostatni guzik i nic nie wskazuje by pobyt na Helu miał mieć inny przebieg niż przyjaciółki zaplanowały. Pytanie tylko czy Luśce i Elwirze faktycznie aż tak sprzyja szczęście? Karuzela omyłek wcale ich nie omija i okazuje się prawdziwym rollercoasterem. Wiadomo mały lapsus jeden czy drugi to nie coś niezwykłego, ale już taki w postaci trupa, takiego prawdziwego i jak najbardziej nieżywego, jest już całkiem inną bajką lub raczej thrillerem. Co można zrobić z takim, pardon, fantem? Rozwiązań jest kilka, lecz każde ma jakąś wadę, no i nie da się ukryć, że jakieś kroki trzeba podjąć, no i nie da się zapomnieć, że w końcu to przecież zasłużone wakacje! „Jak przechytrzyć nieboszczyka” jest komedia z nutką kryminalnego dreszczyku, przewrotną i zaskakującą, a przede wszystkim w klimacie doskonałego humoru, czasem zabarwionego kolorem czarnym, lecz zawsze dobrym gatunkowo. Autorki postarały się by podczas lektury dobry nastrój czytelników nie opuszczał, ale przede wszystkim towarzyszył jej zaskoczenie i dość przewrotny tok myślenia bohaterek. Wakacyjna atmosfera jako tło, mocne postanowienie spędzenia jak najlepiej urlopu oraz dwie przyjaciółki, różniące się od siebie jak ogień i woda, ale nie wyobrażające sobie spędzenia urlopu osobno oraz doskonała pogoda, co więc w tej sielance może pójść źle? No właśnie to jedna z kwestii, będących wątkiem nadającej rytm tej historii, w jakiej ma miejsce niejedna omyłka i trochę diaboliczności, oczywiści w dobrej wierze i z przymrużeniem oka. Nie da się nie kibicować postaciom w ich perypetiach, a tych jak się okazuje w małej, spokojnej miejscowości nad morzem można przeżyć sporo nawet przed sezonem. Agnieszka Jeż i Paulina Płatkowska stworzyły opowieść w jakiej nie brak niesamowitych splotów okoliczności, osobliwego makiawelizmu oraz bohaterek, które są więcej niż zaradne. Jednak czy uda im się tytułowego denata wyprowadzić w pole? Jakby nie było gdzie diabeł nie może to kobietę pośle, a tu są dwie, więc zdarzyć się może dosłownie wszystko …

Zanim akcja się rozwinęła na dobre Lucyna i Elwira były już moimi ulubienicami. Te dziewczyny mają poczucie humoru jak mało kto. A do tego jeszcze sarkazm trzydziestoparoletniej singielki, który nie równa się z żadnym innym. Kto też ma tyle lat i jest singlem wie o co chodzi. ( Kilka lat temu należałam do takiej ekipy więc wiem o czym mowa). Akcja dzieje się podczas wymarzonych wakacji i o dziwo w Polsce. Jako że dziewczyny już kilka razy rozczarowały się zagranicznymi wakacjami last minute, tym razem postanowiły wybrać ojczyznę. Obiecały to sobie podczas poprzednich wakacji z których tylko fotka opublikowana na facebooku była piękna. Przyjaciółki planują sobie wyjazd nad polskie morze. Nie mają pieniędzy na wypasiony hotel więc postanawiają poszukać innej alternatywy i tak trafiają na domki do wynajęcia. Takie w których ktoś mieszka ale za opłatą odstępuje je na wakacje wakacjowiczom. Zapowiada się relaks i fantastycznie spędzony czas. Niestety nie wszystko okazuje się takie jak zaplanowały. I tym razem los spłata mi figla. Zaczyna się od zaniedbanego domu. Dziewczyny nie spodziewały się luksusów. Żałowały tylko że nawet nie miały zmienionej pościeli w łóżkach... Ale nie poddawały się złemu humorowi dopóki szukając leżaków nie natrafiły na tytułowego trupa. I co teraz? W końcu mieszkają w domu już kilka dni i zachodzi podejrzenie że mogły mieć coś wspólnego z jego śmiercią. Co tu począć? Siedzą i obmyślają różne opcje, a na dodatek zaczynają mieć zwidy. Prawdopodobnie przez stres i poczucie winy. Wydaje im się że widzą na mieście nieboszczyka... Co za historia! Jesteście ciekawi co będzie dalej? Nie dziwię się ja też byłam :) Przyznam Wam się szczerze, że rzadko sięgam po ten gatunek literacki - komedię z dreszczykiem. Na palcach jednej ręki mogę je wyliczyć. Za to udaje mi się trafić w punkt. Ta historia również nie rozczarowała mnie. Była lekka, MEGA ZABAWNA, wciągająca. Bawiłam się przy niej wyśmienicie. Czasami fabuła była delikatnie irracjonalna - ale z drugiej strony sama nie wiem jakbym się zachowywała spotykając trupa w szopie. Dziewczyny nie mogą zostawić sprawy bez rozwiązania. Mają rożne pomysły, np pochówek denata za szopą. Starają się również rozwikłać tajemniczą śmierć a może zabójstwo mężczyzny. A najlepsze jest to że telefony w ramach detoksu zostawiły w kredensie u nieboszczka. Czy można być bardziej zakręconym?? Oj tak. My kobiety czasem takie jesteśmy. :) Ale z drugiej strony dziewczyny są tak urocze że dużo im można wybaczyć . Za to autorki spisały się na medal. Czytałam już kiedyś książkę napisaną przez dwóch autorów i nie należy do moich ulubionych. Tu natomiast dobrze się bawiłam. Myślę że autorki również świetnie się bawiły pisząc tą historię. Te pozytywne emocje się wyczuwa. Mam nadzieję że będzie mi dane przeczytać kolejną książkę tego duetu! Na koniec powiem Wam tylko, że jeśli nie czytaliście tej książki - koniecznie weźcie sobie ją na wakacje! :)

Ostatnio wybieram lekkie i przyjemne lektury, które umilają mi letnie popołudnia, a przy okazji odstresowują po dniu w pracy. Jak przechytrzyć nieboszczyka to idealna lektura odprężająca, inteligentna, a przy tym niezwykle zabawna. To komedia kryminalna, komedia pomyłek, która bawi, ale również wzrusza. Co ciekawe jest bardzo prawdziwa i daje do myślenia, jak ja zachowałabym się na miejscu bohaterek, Lucyny i Elwiry, które podczas swego urlopu znalazły trupa w szopie. Iść na policję, czy wiać gdzie pieprz rośnie??? Lucyna i Elwira to dwie przyjaciółki, singielki, które z braku partnerów urlop zwykle spędzają wspólnie. Dotychczasowe wyjazdy zagraniczne okazały się niewypałem i kobiety postanowiły tym razem zarezerwować na urlop uroczy domek w Polsce, dostosowany do ich dość ograniczonego budżetu. Znalazły uroczą chatkę na Helu i z ponad półrocznym wyprzedzeniem ją zarezerwowały. Pojechały pełne nadziei i zdeterminowania, aby jak najlepiej spędzić wolny czas. Pierwsza niespodzianka wyszła już na ulicy Morskiej, gdzie pod numerem 3 miał znajdować się domek. Znalazły tylko numer 1 i dom trochę różniący się od tego z oferty, ale biorąc to za pomyłkę weszły do środka. Zdziwił je brak porządku patrząc, że to początek sezonu. Ale nic to - posprzątały, domek był urokliwy i spełniał ich oczekiwania. Zaczęła się urlopowa sielanka, pogoda dopisywała, na pobliskiej plaży nie było tłumów - czegóż chcieć więcej? Dziewczyny odpoczywały, aż pewnego dnia przeszukując szopę znalazły...nieboszczyka. Najpierw przeraziły się, potem poszły na policję, gdzie przed budynkiem zobaczyły swego nieboszczyka... żywego. W te pędy powróciły do domku i sprawdziły - nieboszczyk był na miejscu. Prześladuje je , czy co? Największe zaskoczenie spotkało je, kiedy kilka ulic dalej znalazły kolejną ulicę Morską i domek z oferty pod numerem 3 :) Szybciutko pozacierały ślady i przeniosły się do właściwego domu, aby dalej odpoczywać na urlopie. Jednak nie było już to takie proste, bo sprawa nieboszczyka stale była w ich głowach. Bały się zgłosić sprawy na policję, aby nie zostać oskarżonymi o udział w jego śmierci. Zaczęły jednak sprawdzać jego tożsamość i znowu pojawił się on sam jak żywy, a może to sobowtór??? Wystarczająco, by je wystraszyć... Czy te wakacje mogą się skończyć dobrze? Przekonajcie się sami! Czeka was doskonała zabawa :) Duet Jeż&Płatkowska zafundował czytelnikom zabawną komedię kryminalną, która nie tylko bawi, ale również intryguje i skłania do refleksji. Bohaterki okazują się bardzo dociekliwe, ale i barwne. Z przyjemnością czyta się o ich perypetiach i niezwykłych pomysłach, dzięki którym zdają się wychodzić pozytywnie z wszelkich opresji. Doskonale się bawiłam czytając tą książkę, czego i Wam życzę! https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2019/07/94-jak-przechytrzyc-nieboszczyka.html

Kiedy widzę, że książka jest pisana w duecie, wtedy zawsze zapala mi się w głowie czerwona lampka. pewnie dlatego, że sam nie wyobrażam sobie pisania książki wespół z kimś innym. Każdy pisarz ma inny styl i to powinno być widoczne w tekście. Prawie zawsze te granice nie są widoczne (na szczęście). Czy tutaj było inaczej? Nigdy bym nie zgadł, kto pisał dany rozdział. Książka jest zaskakująco spójna, a styl jednolity. A co z resztą? No cóż, umówmy się, ze fabuła nie jest specjalnie odkrywcza, ale autorki mogą czuć się usprawiedliwione. dzisiaj niezwykle trudno jest wymyślić coś oryginalnego, o ile nie jest to fantastyka. "Jak przechytrzyć nieboszczyka" została zaliczona do gatunku mieszanego, czyli do komedii kryminalnej. Na początku trochę się nudziłem, gdyż autorki opisują doświadczenia dwóch przyjaciółek, mających niezbyt pozytywne doświadczenia w kwestii urlopów poza krajem, najlepiej blisko morza. W końcu wybierają wakacje w kraju, najlepiej poza sezonem, coraz bardziej zmieniając suwaki w kierunku kolejnych wymagań i ceny, która powinna być jak najmniejsza, zgodnie z ich możliwościami finansowymi. Bingo, udaje się i nie pozostaje nic innego, jak spakować się i wyjechać. Mija ponad siedemdziesiąt stron i jest...nieboszczyk. I wtedy się zaczyna. Nie chcę tutaj pisać zbyt wiele, aby nie zostać posądzonym o spoilerowanie, ale robi się ciekawie. Nieboszczyk "ożywa" i wręcz wpada na dwie zatrwożone damy, które nie mają pojęcia, co jest grane. Same jakoś omieszkają powiadomić organy ścigania o swoim odkryciu, co z czasem zdaje się być w pełni uzasadnione, a nawet pomagają nowemu znajomemu w asymilacji, gdyż ten jak się okazuje nie jest "stąd" . "Jak przechytrzyć nieboszczyka" to lekka historia, w sam raz na wakacje, przy której można wypocząć i się zrelaksować. Osobiście irytowało mnie zbyt wiele opisów, ale nie jest to jakiś wielki mur, jakiego nie można przeskoczyć. Całość oceniam pozytywnie, a kombinacje kobiet i "trupa" doskonale mnie bawiły. Na plus zasługuje dopracowanie scen, a także szczegóły, które pomagają w odbiorze. Jest to lektura, lekka i przyjemna. W sam raz na leniwy czas. Polecam.