Drodzy Panowie!

Jak być fajnym tatą i nie zwariować? Dobre pytanie! Bo jak tu być  fajnym    tatą, głową  rodziny, a  przy tym   osobą   spełnioną zawodowo i nie tracić jednocześnie niczego z rodzinnych relacji? Na te  pytania postaram     się   odpowiedzieć     w   książce, którą właśnie   macie   w  ręku. Pragnę pokazać Wam tę część mojego życia, która jest dla mnie najważniejsza – ojcostwo. Nie będę pisał, że spędzam z dzieckiem całe dnie i noce, że zajmuję się nim samodzielnie, że wykonuję wszystkie czynności wokół   malucha bez niczyjej pomocy. Nie będę też moralizował, bo nie jestem   ekspertem. Jestem  (i chcę pozostać) normalnym facetem. Jak Wy, jak Wasi koledzy. Jak mężowie Waszych  żon.

Chciałbym dowieść na własnym przykładzie, że bycie ojcem to najlepsze, co może spotkać mężczyznę. To poczucie spełnienia, którego nic nie jest w stanie zastąpić, to nieustanne  patrzenie na cud, doskonały  kawałek  samego  siebie. I chciałbym wykazać, że można cieszyć się tym nowym życiem bez rezygnacji z własnych zainteresowań czy rozwoju.

Książka jest zapisem moich własnych przeżyć – od chwili, gdy dowiedziałem się o ciąży, po czas wspólnego dorastania  z              synkiem. Jeżeli masz wątpliwości – czy jesteś gotowy na ojcostwo, boisz się, jakim ojcem będziesz (a moment ten nadchodzi nieubłaganie) albo już nim jesteś, lecz nie bardzo odnajdujesz się w tej roli – to może warto poświęcić nieco uwagi i zobaczyć, jak poradziłem sobie z tym ja.

Co  jednak  najważniejsze – zwracam się  w  niej  do mężczyzn, ale  nie jest  to  pozycja  wyłącznie  dla  nich. Warto, by  sięgnęły po nią także kobiety i uświadomiły sobie, że obecnie rola ojca jest bardziej istotna niż w takiej choćby starożytnej Sparcie. To również dzięki niemu dziecko przychodzi na świat, a on pragnie uczestniczyć  w  życiu malucha  już  od  pierwszego    dnia.

Bo będziemy ojcami, bo nimi jesteśmy. I będziemy już na zawsze.

Pora się przedstawić.

Nazywam się Michał Będźmirowski, trzydziestodwuletni mąż i ojciec, zawodowo doktor nauk społecznych, wykładowca akademicki, twórca projektu Modny Tata. Ojciec niemal dwuletniego Brunona.

Od kiedy w życiu mojej żony i moim pojawił się synek, tworzymy szczęśliwą, pełną rodzinę. Każdy dzień tona dodatkowe obowiązki. Wraz z przyjściem na świat malucha w mojej głowie objawiły się nowe inspiracje, które zaowocowały (między innymi) powstaniem projektu Modny Tata. Rozwiewając wątpliwości, które niekiedy do mnie docierają – nie jestem produktem marketingowym. Modny Tata to po prostu Michał Będźmirowski, występujący pod swoim imieniem i nazwiskiem. Tak czy siak miło, że ktoś wpadł na pomysł, że jestem wytworem własnej wy- obraźni.   .

Zaczęło się niewinnie, jak zwykła określać początki projektu moja żona (o niej samej opowiem nieco później, poświęcając jej godny, oddzielny kawałek papieru). Zawsze chciałem zrobić „coś swojego”, „coś dla siebie”, nie precyzując idei, zacząłem zatem wrzucać fotki na Instagram. Stworzyłem tam profil, bo rozpierała mnie ojcowska duma. Modny byłem też chyba od zawsze. Jakoś to pasowało. Uznałem, że na początek może być, i uruchomiłem konto. Najpierw zamieszczałem tam pojedyncze zdjęcia z siłow- ni czy też w eleganckim wydaniu, w ubraniach, w których chodziłem do pracy. Trafiały się jakieś lajki, komentarze. Normalny Instagram. Nie wiem dokładnie kiedy, ale nie- spodziewanie  zacząłem  zyskiwać  grono  followersów, coraz większe i większe. Już nie tylko znajomych. Okazało się, że normalność to w social mediach towar deficytowy, a normalny, tyle że nieźle ubrany, mający rodzinę facet to wcale nie taka powszedniość. Dziwne...