Inna kobieta (okładka miękka)

Bardzo dobra książka , myśle ze bardzo może pomoc zdradzonym kobieta .

“Inna kobieta” to historia bardziej gorzka niż słodka, w moim odczuciu ukazująca finalnie smutną rzeczywistość romansu. Celowo piszę “smutną”, choć romans kojarzymy z szybszym biciem serca, namiętnością, tajemnicą i słodkim smakiem pożądania. Jednak gdy opadną pierwsze emocje, zaczyna się codzienność i wtedy faktycznie największą karą za romans, staje się sam romans (cytując autorki). W skrócie, – “Inna kobieta” to historia romansu Piotra Borysa – pracownika jednej z warszawskich korporacji, oraz dwóch kobiet, które żyły dotąd niezależnie od siebie. Pierwsza z nich, Joanna, to żona wspomnianego Piotra. Jest ona psychoterapeutką, która ma poukładane życie, ogarnia miliony problemów swoich pacjentów i stara się ogarnąć własną rodzinę. Tymczasem spokojne życie robi jej psikusa, i jej ukochany mąż, za którego dałaby sobie rękę uciąć, wdaje się w romans. Druga z kobiet to Ada Szulc, samotna mama po rozwodzie. To Ada wydaje się być tą “gorszą”, która odbiera męża Joannie. Jednak jej historia i samotne macierzyństwo pomaga zrozumieć, dlaczego można tak szaleńczo pragnąć miłości, bliskości, ciepła i namiastki normalności. Nie będę Wam opowiadała szczegółów całej tej historii. Powiem tylko, że nie jest to przewidywalna, czarno-biała opowieść. To historia ze łzami radości i smutku, grymasem rozczarowania. To obrazki z kaca po przepiciu i kaca moralnego. Tłoczy się tu wiele emocji i trzeba wejść w skórę bohaterów, by zrozumieć ich wybory, nawet jeśli są one trudne do poparcia. Nie ma co – ten romans stał się małym piekiełkiem, a przynajmniej czyśćcem, dla każdej ze stron. Przynajmniej ja tak to widzę. Cała recenzja w naszym serwisie W Roli Mamy https://wrolimamy.pl/recenzja/inna-kobieta-recenzja-ksiazki/

Bardzo fajna książka. Daje do myślenia. Polecam :)

Z twórczością autorek miałam już styczność, gdyż czytałam ich świąteczną powieść „Dwanaście życzeń”, która bardzo się mi podobała. Więc, gdy dostałam propozycję patronatu nad ich najnowszą powieścią, długo się nie zastanawiałam, bo już kilkanaście pierwszych stron przekonało mnie, że to powieść, która idealnie trafia w moje gusta czytelnicze. „Inna kobieta” to powieść, którą mogłoby napisać prawdziwe życie, bo sytuacje w niej opisane niestety w obecnym świecie zdarzają się bardzo często. W książce poznajemy historię dwóch kobiet Ady i Joanny, żony i kochanki. Kobiety różni prawie wszystko, ale łączy je jeden mężczyzna. Przyznam się Wam szczerze, że czytając tę książkę, na przemian stawałam się Adą i Joanną i razem z nimi przeżywałam ich historię. Cały czas zastanawiałam się, czy sytuacja, którejś z kobiet była lepsza, czy któraś z nich mogła czuć się pewnie. Koniec końców doszła do wniosku, że obie znalazły się w podobnej sytuacji i żadna z nich nie mogła mieć stuprocentowej pewności, jak się dla niej to skończy. Na pewno wiem tylko jedną rzecz, nigdy, przenigdy nie chciałabym być kochanką, ani zdradzaną kobietą. Jeżeli chodzi o Piotra, czyli o tego zdradzieckiego typa, to napiszę Wam tylko, że nie polubiłam faceta i na pewno nie dostałby ode mnie kolejnej szansy. „Inna kobieta” to powieść, w której dostajemy tę samą historię z perspektywy dwóch kobiet. Jeżeli mam być z Wami szczera, to polubiłam i Adę i Joannę i naprawdę współczułam im sytuacji, w której się znalazły. Oczywiście potępiam rozbijanie związków, jednak w pewnym stopniu mogę zrozumieć Adę, której życie nie rozpieszczało, a jej małżeństwo zakończyło się przez męża alkoholika. Nie raz nie zgadzałam się z decyzjami podejmowanymi przez bohaterki, ale takie właśnie jest prawdziwe życie, przez które przechodzimy, popełniając błędy i podejmując niewłaściwe decyzje. Jest to książka, którą polecam Wam z całego serca. Mnie historia Ady i Joanny wciągnęła bez reszty i w dużym napięciu brnęłam ku zakończeniu, które okazało się dla mnie sporym zaskoczeniem. To książka, która niejednokrotnie Was wzruszy, dostarczy Wam wielu emocji i bezapelacyjnie skłoni do refleksji. To po prostu świetna powieść, od której nie sposób się oderwać. Teraz czekam na kolejne książki autorek i jestem przekonana, że znów mnie nie zawiodą.

Powieść zdecydowanie mogę polecić każdemu, kto ceni sobie dobre pióro i lubi wzruszające powieści o miłości, nie zwykłej miłości, która przetrwa wszystko.. Autorki dokładnie przedstawiają nam czytelnikom, jak piękne może być uczucie i jak należy postępować żeby zrozumieć drugą osobę i jej uczucie. Wzruszająca do łez i pełna pokory.

Książka godna polecenia. Szybko i z przyjemnością się czyta. Lekka pozycja. Bardzo mi się podobała. Polecam.

Trochę za bardzo sie ciągnie i nic sie nie dzieje.

Zaczynając czytać tą lekturę nie sprawdziłam żadnych opisów, więc pomyślałam sobie, że będzie to kolejna książka o kobietach, ich narzekaniach :), problemach i radościach. Po części się nie myliłam, ponieważ o tym jest książka, ale głównie jak zagłębimy się w lekturę - jest o zdradzie. Mianowicie jest to temat, którego nie lubię. Może ze względu na to jak podchodzę do zdrady. Jeśli zdradziłeś/aś - przyznaj się od razu. Jeśli robisz to nagminnie to znaczy, że nie do końca jesteś szczęśliwy/a w związku. Jeśli popełniłeś/aś błąd i żałujesz - jeszcze raz przyznaj się. Dla mnie zdrada jest okłamywaniem drugiej osoby, ale i samego siebie. Z drugiej strony życie jest życiem i wiele może się wydarzyć, a z natury, przykro mi to stwierdzić, jesteśmy bardziej zwierzętami niż chcemy przyznać i nie do końca leży w naszej naturze bycie monogamistami. Ja uporczywie wierzę, że jednak takie pary jeszcze istnieją. Tak się stało z "Inną kobietą" że ze względu na główny wątek odkładałam ją chyba z 3/4 razy. Jednakże byłam tak ciekawa co wydarzy się dalej, że skończyłam ją czytać w dwa dni. Ada - życie jej nie popieściło jeśli chodzi o męża albo o ex-męża, ale to nie zmieniło tego, że nie zapałałam do niej ciepłym uczuciem od samego początku. Rozumiem, że była pogrążona w ciężkiej depresji, ale jeśli masz dziecko, trzeba się wziąć w garść i szukać pomocy cały czas. Na końcu okazało się, że ma dobre serce. Joanna - okropne dzieciństwo, psycholożka, zadbana, mająca to o czym zawsze marzyła, jednak czegoś brakuje. Joanna lubi mieć wszystko pod kontrolą i czasem nie za bardzo zwraca uwagę na rodzinę i męża, co jak się okazało, było wielkim błędem. Borys - no i mamy naszego niedobrego Piotrka, którego bardzo nie lubię. Mąż Joanny, który ją oczywiście zdradza. Książka to historia 3 wyżej wymienionych osób. Wciąga niesamowicie i bardzo dobrze się ją czyta, jednak nie mogę zliczyć ile razy denerwowałam się na to, co jest tam napisane. Kobieta - kura domowa, musi zawsze zaspokajać męża itp. itd. Ja rozumiem, że stare pokolenie takie było, ale to było STARE pokolenie. Nawet moja babcia nie dała się temu stereotypowi.... Z drugiej strony, druga babcia wybaczała wszystkie wybryki dziadka m.in. zdradę.... Kura domowa w tej książce to nie kobieta, która nie, nie pracuje - nie zrozumcie mnie źle. To kobieta, dla której mężczyzna jest niezbędny DO ŻYCIA. Woda jest niezbędna do życia!!! Nie zawsze zdrada powinna zostać wybaczona. Instagram - zaczarowaneksiazkami

Zdrada zazwyczaj jest łatwa do ocenienia z punktu moralnego. Jednak zdarzają się sytuacje, gdy czyjaś kochanka niekoniecznie musi być piętnowana. Sytuacje, gdy okłamywana przez lubego kobieta postanawia znaleźć ostatki sił, aby zawalczyć też o siebie… Od dłuższego czasu za interesujący uznaję proces tworzenia książki przez więcej niż jedną osobę. Czy to zwyczajne spotkania przy kawie, gdzie wymienia się pomysły? A może bardziej współcześnie — droga elektroniczna? W każdym razie, do sięgnięcia po „Inną kobietę” zachęciły mnie właśnie autorki, pracujące w duecie. To już kolejna ich wspólna powieść, o poprzedniej słyszałam sporo dobrego, więc postanowiłam zapoznać się z umiejętnościami Karoliny i Katarzyny. Początkowo, podchodziłam do fabuły z lekką rezerwą. Przyznaję, w jakimś stopniu spodziewałam się trochę naciąganego romansu, o dość prostej strukturze. Miłość, zdrada, rozstania, powroty — ot, znamy ten klasyczny schemat. Jednak taka ocena w ostateczności byłaby naprawdę krzywdząca, gdyż mamy tu do czynienia z książką poruszającą ważne tematy, rozbudowaną, ale z pewnością wciągającą. Każda następna strona wydawała mi się jeszcze ciekawsza, mimo drobnych niedoskonałości. Akcję śledzimy z dwóch perspektyw, co nadaje świeżości spojrzeniu na konkretne sytuacje. Trudno od razu wyrobić sobie opinię w kwestii poczynań bohaterów, ponieważ i Ada, i Joanna potrafią ująć. Okładka świetnie przedstawia dualizm. Nie ukrywam, od początku próbowałam stanąć po którejś ze stron, lecz to ciężkie zadanie. Czy ktoś tu w ogóle jest winny? A może wszyscy? Lubię powieści pozostawiające różne przemyślenia, a „Inna kobieta” skłania do wielu refleksji. Co ważne, autorki nie oceniają swoich postaci, są w tym zupełnie neutralne, po prostu tocząc historię, a wyrobienie poglądów, to już nasza rola. Styl (albo style?) Głogowskiej i Troszczyńskiej charakteryzuje się lekkością, całość jest łatwa w czytaniu. Warsztatowo, zabrakło mi trochę umiejętności „zatrzymania się”, momentami pisarki nieco przekładają formę nad treść, co owocuje zbytnim rozwlekaniem tematu. Niemniej jednak uważam, że ta drobnostka zostanie naprawiona przy okazji kolejnych publikacji, bo nie sądzę, aby poprzestano na tej! Ot, zrzucam na karb frajdy wynikającej z tworzenia, gdy trudno skończyć na kilku słowach. Za bardzo pożądaną cechę uznaję fakt unikania wpadania w skrajne banały, pomimo barwnych wyrażeń. Polubiłam Adę i Joannę. Są ludzkie, niepozbawione wad, lecz obie wzbudzają sympatię. To dwa przeciwieństwa, jednak nie na zasadzie dobra oraz zła. Skomplikowane kobiety, których historie rzucają dużo światła na ich decyzje, wybory. Różni je aparycja, poglądy, poczucie humoru, łączy ten sam mężczyzna. Trójkąt składający się z wspomnianych bohaterek i Piotra, będącego zarówno mężem, jak i kochankiem — wszystko tylko pozornie wygląda banalnie. Autentycznie pogmatwana związki, ciekawe studium psychologiczne. Namiętność łatwo mylić z miłością, a dzieciństwo prawie zawsze wpływa na dalsze losy, co autorki jasno pokazują. Interesującą kwestią jest fakt, iż w tej książce maluchy dorastają, a potem powielają błędy rodziców. „Inna kobieta” to dość smutna powieść, wnikliwie ukazująca trudne relacje damsko-męskie. Czytało mi się ją dobrze, zdecydowanie świetnie się sprawdzi też w formie prezentu dla mamy lub przyjaciółki. Naturalnie, literatura nie posiada płci, ale twórczość Karoliny Głogowskiej i Katarzyny Troszczyńskiej jest kierowana właśnie głównie do kobiet, co bije z każdej strony. Emocjonalna fabuła, długo siedzi w głowie, więc chętnie będę śledzić wspólną karierę obu pań, a wierzę, że dalej będą się rozwijać, za co mocno trzymam kciuki!

Ada i Joanna. Matki. Ada jest po rozwodzie, Joanna wciąż jest szczęśliwą żoną. Ada zajmuje się pisaniem artykułów dla portalu, który miał być dla kobiet i o kobietach, nastawiony na ich potrzeby i pomoc. Wszystko jednak zaczyna się zmieniać, kiedy portal wykupuje korporacja nastawiona na "klikalności artykułów", przekładająca ich ilość nad jakość. Joanna natomiast jest nieco znużoną swoimi pacjentami panią psycholog. W pewnym momencie życia ich drogi się krzyżują, co sprawia, że ich świat zmieni się na zawsze.. To moje drugie spotkanie z duetem Autorek i przyznaje, że i tym razem nie zawiodłam się. "Inna kobieta" to jak dla mnie opowieść o życiu, miłości, małżeństwie, wyborach, przed którymi stajemy i o konsekwencjach, które ponosimy. Jest to też historia o trudnych relacjach rodzinnych, o tym, że osoba zraniona jest w stanie skrzywdzić drugą osobę w ten sam sposób, w który sama została zraniona. Bohaterowie zabierają także głos w sprawie czarnego marszu, aborcji i praw kobiet. To książka, którą czytało mi się momentami przyjemnie, a momentami byłam rozczarowana zachowaniem lub wypowiedziami bohaterów. Nie sądzę by można było przejść obok tej historii obojętnie. Kiedy już ją przeczytałam byłam pewna, że jest to opowieść o zdarzeniach, które mogły się przyszyć każdemu z nas, które mogły się przydarzyć komuś z naszej rodziny. Mądra i momentami wprowadzająca zamęt w mojej głowie.