Inna kobieta (okładka  miękka)

Książka godna polecenia. Szybko i z przyjemnością się czyta. Lekka pozycja. Bardzo mi się podobała. Polecam.

Bardzo dobra książka , myśle ze bardzo może pomoc zdradzonym kobieta .

Trochę za bardzo sie ciągnie i nic sie nie dzieje.

Polecam

Ok

Mam wrażenie, że wykreowanie tak realnej historii, stworzenie dwóch różnych postaci i przedstawienie wydarzeń z dwóch różnych stron wpłynęło na mnie na tyle osobiście, że zaczęłam analizować zdrady i rozkładać je na czynniki pierwsze. Dzięki bohaterkom o skrajnie różnych charakterach i temperamentach uwydatnione zostało jak człowiek, w zależności od osobowości, reaguje na zdradę, jaki wpływ na podejmowanie decyzji ma słowo bliskich, sytuacja materialna czy posiadanie dzieci. Bardzo wyraźnie przedstawiono też różnice w myśleniu, w postrzeganiu relacji damsko-męskich, między pokoleniami. Mam wrażenie, że ta książka bardzo pomaga zrozumieć pewne zachowania występujące u ludzi zdradzanych i zdradzających, chociaż jednocześnie też nie stanowi usprawiedliwienia dla żadnej ze stron. Pozwala też bez większych emocji zrozumieć mechanizmy i motywację dokonywania wyborów. W tej historii wszystkie oczywistości są uzasadniane i analizowane na tyle, że mimo tej przewidywalności fabuła nadal wciąga, nadal intryguje ukazując swoje drugie dno.

Powieść zdecydowanie mogę polecić każdemu, kto ceni sobie dobre pióro i lubi wzruszające powieści o miłości, nie zwykłej miłości, która przetrwa wszystko.. Autorki dokładnie przedstawiają nam czytelnikom, jak piękne może być uczucie i jak należy postępować żeby zrozumieć drugą osobę i jej uczucie. Wzruszająca do łez i pełna pokory.

Bardzo fajna książka. Daje do myślenia. Polecam :)

Zdrada zazwyczaj jest łatwa do ocenienia z punktu moralnego. Jednak zdarzają się sytuacje, gdy czyjaś kochanka niekoniecznie musi być piętnowana. Sytuacje, gdy okłamywana przez lubego kobieta postanawia znaleźć ostatki sił, aby zawalczyć też o siebie… Od dłuższego czasu za interesujący uznaję proces tworzenia książki przez więcej niż jedną osobę. Czy to zwyczajne spotkania przy kawie, gdzie wymienia się pomysły? A może bardziej współcześnie — droga elektroniczna? W każdym razie, do sięgnięcia po „Inną kobietę” zachęciły mnie właśnie autorki, pracujące w duecie. To już kolejna ich wspólna powieść, o poprzedniej słyszałam sporo dobrego, więc postanowiłam zapoznać się z umiejętnościami Karoliny i Katarzyny. Początkowo, podchodziłam do fabuły z lekką rezerwą. Przyznaję, w jakimś stopniu spodziewałam się trochę naciąganego romansu, o dość prostej strukturze. Miłość, zdrada, rozstania, powroty — ot, znamy ten klasyczny schemat. Jednak taka ocena w ostateczności byłaby naprawdę krzywdząca, gdyż mamy tu do czynienia z książką poruszającą ważne tematy, rozbudowaną, ale z pewnością wciągającą. Każda następna strona wydawała mi się jeszcze ciekawsza, mimo drobnych niedoskonałości. Akcję śledzimy z dwóch perspektyw, co nadaje świeżości spojrzeniu na konkretne sytuacje. Trudno od razu wyrobić sobie opinię w kwestii poczynań bohaterów, ponieważ i Ada, i Joanna potrafią ująć. Okładka świetnie przedstawia dualizm. Nie ukrywam, od początku próbowałam stanąć po którejś ze stron, lecz to ciężkie zadanie. Czy ktoś tu w ogóle jest winny? A może wszyscy? Lubię powieści pozostawiające różne przemyślenia, a „Inna kobieta” skłania do wielu refleksji. Co ważne, autorki nie oceniają swoich postaci, są w tym zupełnie neutralne, po prostu tocząc historię, a wyrobienie poglądów, to już nasza rola. Styl (albo style?) Głogowskiej i Troszczyńskiej charakteryzuje się lekkością, całość jest łatwa w czytaniu. Warsztatowo, zabrakło mi trochę umiejętności „zatrzymania się”, momentami pisarki nieco przekładają formę nad treść, co owocuje zbytnim rozwlekaniem tematu. Niemniej jednak uważam, że ta drobnostka zostanie naprawiona przy okazji kolejnych publikacji, bo nie sądzę, aby poprzestano na tej! Ot, zrzucam na karb frajdy wynikającej z tworzenia, gdy trudno skończyć na kilku słowach. Za bardzo pożądaną cechę uznaję fakt unikania wpadania w skrajne banały, pomimo barwnych wyrażeń. Polubiłam Adę i Joannę. Są ludzkie, niepozbawione wad, lecz obie wzbudzają sympatię. To dwa przeciwieństwa, jednak nie na zasadzie dobra oraz zła. Skomplikowane kobiety, których historie rzucają dużo światła na ich decyzje, wybory. Różni je aparycja, poglądy, poczucie humoru, łączy ten sam mężczyzna. Trójkąt składający się z wspomnianych bohaterek i Piotra, będącego zarówno mężem, jak i kochankiem — wszystko tylko pozornie wygląda banalnie. Autentycznie pogmatwana związki, ciekawe studium psychologiczne. Namiętność łatwo mylić z miłością, a dzieciństwo prawie zawsze wpływa na dalsze losy, co autorki jasno pokazują. Interesującą kwestią jest fakt, iż w tej książce maluchy dorastają, a potem powielają błędy rodziców. „Inna kobieta” to dość smutna powieść, wnikliwie ukazująca trudne relacje damsko-męskie. Czytało mi się ją dobrze, zdecydowanie świetnie się sprawdzi też w formie prezentu dla mamy lub przyjaciółki. Naturalnie, literatura nie posiada płci, ale twórczość Karoliny Głogowskiej i Katarzyny Troszczyńskiej jest kierowana właśnie głównie do kobiet, co bije z każdej strony. Emocjonalna fabuła, długo siedzi w głowie, więc chętnie będę śledzić wspólną karierę obu pań, a wierzę, że dalej będą się rozwijać, za co mocno trzymam kciuki!

Ta książka wyciągnęła mnie z dołka czytelniczego. Z początkiem roku, jakoś nie miałam ochoty na czytanie, więc wciągnęłam się w serial, aż tu nagle naszła mnie ochota na jakąś książkę i akurat wybór padł na "Inną kobietę" napisaną przez dwie autorki Karolinę Głogowską i Katarzynę Troszczyńską. Książka początkowo mnie nie zaciekawiła, jednak z dalszymi stronami zaczęłam się wciągać w fabułę i potem już nie mogłam się oderwać. Chyba po raz pierwszy nie będę wam streszczać fabuły tej książki, ponieważ nie ma to sensu, w tym przypadku. "Inna kobieta" opowiada o zdradzie, a konkretniej mamy możliwość śledzić losy trzech bohaterów: męża, żony i kochanki. Trzy osoby, które zostały wplątane w zdradę, każdy z nich ma swoje racje i każdy z nich ucierpi w tej sytuacji. Ta historia w pełni skupia się na kobietach. Po pierwsze mamy postać Joanny - kobiety, która stała się żoną i matką na pełen etat. Całe jej życie to zajmowanie się dziećmi i usługiwanie mężowi, który całymi dnia pracuje i wraca do domu zmęczony, dlatego na barkach Joanny spoczywają wszystkie domowe obowiązki. Kobieta w pełni poświęciła się dla rodziny, lecz mimo to nie narzeka, ponieważ kocha dzieci i męża i ma poczucie, że tak właśnie powinno być. A z drugiej strony poznajemy Adę - samotną matkę, która jest przebojowa i silną kobietą, dlatego nie boi się spotykać z mężczyzną, który ma rodzinę, ponieważ wierzy, że ją kocha i jego obietnice o zostawieniu żony wkrótce się spełnią. Dwie różne kobiety. Różni je wszystko: charakter, podejście do życia, poglądy. Ale jedno ich łączy - mężczyzna, którego obie tak bardzo kochają. A on? Prowadzi dwa życia: z jednej strony stabilna rodzina, dzieci, kochająca żona, z drugiej odczucie tego, czego dawno już nie miał. Kto zostanie, kto będzie miał siłę, żeby odejść? Czy można wybaczyć zdradę nawet ukochanej osobie? "Największą karą za romans jest sam romans..." Autorki przedstawiają nam wersję tej samej historii, jednak opowiedziane różnymi oczami. Szczera, do bólu prawdziwie opowiedziana historia, która może spotkać każdego z nas. Niby banalna opowieść o zdradzie, jednak nie do końca. Autorki ujawniają motywy żony zdradzonej, porzuconej kochanki, która wreszcie odczuła miłość i mężczyzna, który nie potrafi zdecydować kogo wybrać. Niesamowite jest to, że podczas czytania poznajemy racje każdego bohatera i potem ciężko stwierdzić kto jest winien tej sytuacji. Wielu powie, że mężczyzna, który zdradza, jednak on też ma swoje powody. Mimo wszystko ja również jestem zdania, że to wina mężczyzny, ponieważ to on nie potrafił być wierny żonie, tylko wybrał łatwą drogę i zawrócił w głowie drugiej kobiecie. Według mnie w tej historii poszkodowane są te kobiety, zakochane w jednym mężczyźnie i koniec końców jedna z nich ucierpi. "Inna kobieta" wciąga i to bez reszty. Niby banalna historia, ale zmusza nas do myślenia, analizowania całej sytuacji. Rozważamy kto zawinił w tej historii, kto powinien zrezygnować, a kto walczyć dalej. Poznając historię z dwóch perspektyw nie możemy być obiektywni, ponieważ ciężko znaleźć ten czarny charakter w bohaterach. Ciężko znaleźć usprawiedliwienie dla któregoś z bohaterów, a obwinić drugiego. To jest dobre posunięcie, ponieważ czytelnicy mogą sami postawić diagnozę i odpowiedzieć sobie na pytanie: kto zawinił? Bardzo dobra obyczajówka, która zmusza do myślenia, a w dodatku czyta się przyjemnie i szybko. Autorki stanęły na wysokości zadania i stworzyły kawał dobrej lektury. Polecam sięgnąć po "Inną kobietę".