igrzyska wciągnęły mnie bez reszty, a druga część... według mnie okazała się jeszcze lepsza (co było trudne) urzekają mnie tu niesamowite zwroty akcji. Gdy myślisz że już wszystko rozgryłaś nagle prawda okazuje się jeszcze bardziej zawirowana.... polecam wszystkim niezaleznie od wieku

Rewelacja! Na początku myślałam, że książka nie dorówna "Igrzyskom śmierci", jednak po przeczytaniu całości stwierdzam, że "W pierścieniu ognia" jest tak samo dobrą książką jak tom pierwszy. Książkę szybko się czyta i bardzo przyjemnie. Polecam.

Drugi tom jest tak samo świetny jak pierwsza część.. niesamowicie wciągająca.. Z niecierpliwością czekam na trzeci tom który w Polsce pojawi się dopiero po wakacjach..;]

druga część równie rewelacyjna co pierwsza. wciągająca fabuła, ciężko się oderwać. Z niecierpliwością czekam na kolejną część

Po przeczytaniu drugiej części nie moge doczekac sie trzeciej! Książka wciąga, napisana jest świetnym językiem.

Zwycięzca Głodowych Igrzysk może cieszyć się szczęściem i dobrobytem do końca swoich dni.Podobno.Tyle,że jest to dobrobyt skowronka zamkniętego w złotej klatce,który ma wszystko oprócz wolności.W pierścieniu Dystryktów tli się zarzewie buntu, którego nie sposób ignorować,dlatego wszystkie chwyty są teraz dozwolone. Nadchodzą przecież Igrzyska Ćwierćwiecza, a to wielki, wielki dzień! Potrzebne są więc nowe reguły gry.Najlepiej takie,które rozwiążą kilka problemów na raz…
Drugi tom trylogii„Igrzysk…”to ponowna literacka wycieczka, w której poprzez konstrukcję futurystycznego państwa pokazano mechanizmy totalitarne. Szantaż, terror, inwigilacja, przymus i ludobójstwo to podstawowe narzędzia do zaprowadzania „pokoju” i „porządku”. Brzmi znajomo? Drugi tom jest już bardziej literaturą młodzieżową niż pierwszy. Ale pomijając nieco schematyczne podejście do rozwoju akcji, wątku romantycznego oraz stosowanie daleko idących uproszczeń, stanowi niezłą kontynuację „Igrzysk Śmierci”.

Książka jest ciekawa, podobał mi się obrót spraw i ciągłe elementy zaskoczenia. Pomysłów tu nie brak. Polecam. Śmiało można powiedzieć, że jest tak samo wciągająca jak poprzednia część.

Na początku wydawało mi się że ta książka będzie naciągana i nudna. Myślałam że ta miłość będzie się ciągnąć, a myślą prowadzącą będzie uciec czy nie? Okazało się że bardzo się myliłam, ta książka jest rewelacyjna. Jest taka jak napisali na odwrocie pierwszej części: To nie jest książka dla dzieci. To jest powieść dla dojrzałych młodych ludzi, którzy rozumieją, że okrucieństwo jest częścią historii ludzkości... Wspaniała dominująca książka.Polecam.Sama pożyczyłam ją prawie wszystkim znajomym!

Ta trylogia to wg mnie potwierdzenie, że na tym świecie istnieją książki od których po prostu nie da się oderwać. Czytałam ją w każdej wolnej chwili, a w nocy nie umiałam przez nią spać. Jest po prostu genialna. Polecam ;)

Ta seria jest zdecydowanie jedną z najlepszych jakie czytałam. I moim zdaniem nie powinna być w kategorii "dla młodzieży". Niczego nie mogę książce zarzucić. Wszystkie trzy części po prostu świetne.

„W pierścieniu ognia”, to druga część serii Igrzysk śmierci, a tym samym przygód Katniss Everdeen. Zwyciężyła Głodowe Igrzyska, ale nie sama, Peeta Melark stał u jej oku i przetrwał rzeź, pozwolili im żyć, czy aby na długo? Czy takie odstępstwo od twardych reguł było realne? Czy nie niesie za sobą konsekwencji? Kapitol nie zasypia, jest czujny, a Katniss i Peeta powinni mieć się na baczności. „Igrzyska śmierci”, albo się lubi, albo i nie, ale jedno jest pewne, ten cykl porusza i przestrzega przed tym, do czego może być zdolny człowiek. Mogłoby się wydawać, że życie zwycięzców Głodowych Igrzysk jest spokojne, bezpieczne, a przede wszystkim lepsze od tego sprzed. Wypadałoby, aby tak właściwie było, jednakże w rzeczywistości rozpoczęły się trudne czasy, życie na świeczniku nie należało do łatwych. Ich wybór ukazuje, że jednak można negocjować z Kapitolem, można go w pewien sposób pokonać, ugrać dla siebie coś, czego nie udało się dotąd nikomu. Sytuacja staje się być niebezpieczna, ludzie zaczynają ukazywać niezadowolenie z ich życia i traktowania w Dystryktach, a to coś, co nie powinno mieć miejsca. Dla wielu ludzi Katniss staje się Kosogłosem, głosem ludu, który zawsze był tłamszony. Ćwierćwiecze Poskromienia to wyjątkowa okazja, aby złamać nieco reguł, którymi dotychczas dysponował Kapitol. Snow nie dał się nabrać na to, co zaprezentowali, Katnis i Peeta, na ich domniemane uczucie, dla niego to nic innego jak bunt, a taki należy stłamsić w zarodku. Kolejne Głodowe Igrzyska będą, więc zaskoczeniem, a finał sam w sobie wywołuje dreszcze. „W pierścieniu ognia” jest drugim tomem cyklu Igrzyska śmierci, chociaż została w lekki sposób i niezwykle przyjemny, wiadomo, że tematyka do lekkich nie należy. Zaczęło się dziać, zaczęło się coś zmieniać, jest szansa, jest nadzieja i wiele walki przed głównymi bohaterami, a także przelanej krwi, która zdaje się nie chcąc przestać płynąć. Jest ciężko, szczególnie dla bohaterów, czasami to, jak walczymy i jak mocno chcemy, aby było dobrze nie jak się ma z tym, jak jest w rzeczywistości. Jeden gest zostaje odebrany znacząco, fryzura, głos ludu, który staje się niebezpieczny, a Snow oczy ma wszędzie. Próbuje pokazać, że zwycięzcy Głodowych Igrzysk są tak naprawdę wielkimi przegranymi, dlatego ponownie zostają wystawieni na arenie, aby walczyć o swoje życie, jednak wszystko się zmieniło. „W pierścieniu ognia” jest pozycją równie fascynującą, co ciężką, jednak nie wyobrażam sobie, aby jej nie przeczytać i nie sięgnąć po trzeci tom „Kosogłosa”.

Specjalnie nie opisuję pojedynczych książek, tylko zamykam klamrą trylogię, bo fala emocji, która mi towarzyszyła z każdym tomem była coraz większa i pochłaniałam z zainteresowaniem kolejne części, nie mogąc doczekać się co będzie dalej. Mowa tutaj o "Igrzyskach śmierci", "W pierścieniu ognia" oraz "Kosogłosie" autorstwa Suzanne Collins. Ileż miałam hipotez, ile domysłów - wszystko na nic! Super pomysł, zaskakujące zwroty akcji, humor, niekiedy uśmiałam się do łez 🤣 Język jest prosty, szybko się je czyta ale biorąc pod uwagę, że trylogia została napisana przede wszystkim dla nastolatków, można to potraktować jako plus. Fajnie napisana książka o świecie odległym od rzeczywistości dla społeczeństwa. Czytało się lekko i szybko z ciekawością co czeka dalej głównych bohaterów. Poleciłabym trylogię przede wszystkim młodzieży, ale także osobom starszym. W sumie to każdemu 😆 To nie jest kolejna modna lektura typu "Zmierzch" czy "50 twarzy". Polecam przeczytać a później obejrzeć film :) zapraszam na mój profil facebookowy - Zaczytany Książkoholik.

Drugi tom cyklu zaskakuje. Już nie było tak, że wiem co się stanie. Niestety pierwszą część książki poprzedziło u mnie obejrzenie filmu, więc wielu rzeczy byłam świadoma. Teraz, zaczytana w książce powoli zapadałam w sen zimowy w Dystrykcie 12. Siedziałam i czytałam. Mimo że było parę niebezpiecznych chwil, co stronę bardziej się nudziłam. I nagle BUM. "Wracam na arenę", to było jak piorun. Autorka jakby specjalnie uspokoiła czytelnika, mówiąc mu "teraz jesteśmy w dystrykcie, nic nam się nie stanie". Byłam wręcz pewna, że do końca książki będą opisywane perypetie Katniss tylko w Dwunastce, kiedy chodzi do lasu i próbuje uciec od mediów. Nie spodziewałam się aż tak wielkiej zmiany. Zaskoczenie oczywiście pozytywne (jako ocena książki), ale dla Katniss negatywne. Kolejne rozdziały to już powrót do Igrzysk, czyli wszystko czyta się szybko i sprawnie - znowu wcielamy się w młodą łuczniczkę, tym razem zawierającą sojusz i wprowadzającą wiele kontrowersji.
Serdecznie POLECAM!

"W pierścieniu ognia" autorstwa Suzanne Collins to najgorsza książka jaką w życiu czytałem. W nadziei na poprawę wizerunku po pierwszej części (Igrzyska Śmierci) kupiłem ją, żeby zmienić choć trochę punkt widzenia. Jeszcze zanim książka wyszła przewidziałem fabułę (w rozmowie ze znajomym) i nie pomyliłem się ani na gram. Gdy dotarłem do słów "Wracam na arenę" rzuciłem z
wściekłości książką. Nigdy nie zachowałem się tak w stosunku do słowa pisanego gdyż zawsze je szanowałem. Ta kobieta zgwałciła wszelką literaturę i spowodowała, że przestałem wierzyć w książki, które hukiem ekranizacji na wielki ekranie trafiają na listy przebojów. Jestem wściekły na to jak autorka potraktowała swoich odbiorców i nie wierzę, że jakakolwiek inteligentna osoba mogła ocenić tą książkę jako wartą przeczytania. Czuję się urażony i mam nadzieję, że autorka szybko odejdzie w zapomnienie. Mam nadzieję, że w szacunku do świata już się z pisania wycofała. Niech zajmie się czymś innym.

Pierwszą część tej sagi, przeczytałam, a raczej pożarłam w jeden wieczór z wypiekami na twarzy. Po "W pierścieniu ognia" sięgnęłam z nadzieją, ale również z dystansem, ponieważ z reguły jest tak, że kolejne części kultowych książek są gorsze. No i niestety miałam rację. Książka nadal jest rewelacyjna pod względem utrzymania czytelnika w odpowiednim klimacie, nadal skłania do refleksji i powoduje, że z każdym słowem coraz bardziej przynależymy do Panem jak i 12 dystryktu, jednak fabuła rozczarowuje. Pierwsza część była nieprzewidywalna, pełna zwrotów akcji, zawiłych wątków. Natomiast drugą czyta się i mimo, że wciąga, nie zaskakuje. Powieść nie jest tragedią i naprawdę warto ją przeczytać, ale nie należy przeceniać tylko ze względu na rewelacyjną pierwszą część. Igrzysyka oceniłam wysoko bo 9/10, jednak druga dostanie tylko (a może aż?) 7/10. Z nadzieją zaczynam czytać ostatnią część. Mam jednak dobre przeczucia ;)

Jestem dopiero w połowie, ale mogę odważnie powiedzieć, że jest rewelacyjna! Nie często czytam książki, bo mam dość duże wymagania co do ich treści, ale gdy tylko przeczytałam pierwszy rodział ,,Igrzysk Śmierci'' wiedziałam, że to książka dla mnie. Po przeczytaniu całej książki byłam zachwycona fabułą, ciągle się coś dzieje... jak już zaczęłam nie mogłam przestać. Chętnie wziełam się do czytania drugiej części trylogii i jest tak samo genialna jak pierwsza.
,,Nie zaczynajcie jej czytać na pół godziny przed ważnym spotkaniem ani do poduszki, bo zafundujecie sobie kłopoty i bezsenną noc" - to święte słowa
Gorąco Polecam !!! :)

Drugi tom pokazuje losy Katniss i Peeta po tym jak wygrali Głodowe Igrzyska razem, co nigdy wcześniej się nie zdarzyło. Pierwsza część bardzo mi się podobała, później obejrzałem film. Teraz czekając na drugą część filmu postanowiłem przed przeczytać książkę. Nie rozczarowałem się ponieważ trzyma poziom. Fabuła opisuje, jak zwycięscy turnieju odbywają obowiązkowe tournée. Muszą teraz zmierzyć się z spiskami i niezadowoleniem Władzy. Książkę czyta się bardzo szybko a akcja wciąga. Gdy już się zacznie ciężko jest odłożyć. Ale najpierw koniecznie polecam przeczytanie pierwszej części, żeby wiedzieć, co jak i dlaczego.

Głodowe Igrzyska po raz pierwszy w historii wygrywa nie jeden, ale dwóch trybutów. To wbrew Kapitolowi i ci, którzy się tego dopuścili, muszą ponieść konsekwencje swoich czynów. Katniss i Peeta odbywają właśnie zwycięskie tournee po dystryktach. Ich bunt przeciwko Kapitolowi obudził buntownicze emocje ludności przeciwko rygorystycznej władzy. W sercu Katniss także rozgrywa się mała wojna - polubiła Peetę, ale nie może zapomnieć o Gale'u - przyjacielu od nielegalnych leśnych polowań. Jakie będą dalsze losy Katniss - dziewczyny, która nieoczekiwanie stała się symbolem buntu? Koniecznie przeczytajcie :)

Zaczynając kontynuację "Igrzysk śmierci" myślałam, że nie mogą być lepsze od pierwszej części, no bo cóż jeszcze można na ten temat wymyślić. A tu nagle BUM! Jak grom z jasnego nieba spotkało mnie przemiłe zaskoczenie. Opis powieści ani trochę nie oddaję tego co jest w jej wnętrzu. "W pierścieniu ognia" nie tylko utrzymana jest w klimacie pierwszej części, ale także jest od niej lepsza. Krwawa, momentami bezlitosna opowieść o odwadze i miłości. Jest fascynująca i wciągająca. Nie mogę doczekać się kolejnej części i tego co też autorka zachowała na finał. Bardzo polecam całą trylogię!