I na co mi to było? (CD)

Kolejna płyta Steczkowskiej wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Ciekawy pomysł na zestawienie polskiej Divy z serbską, cygańską nutą chyba nie do końca wypalił... Choć muzycznie płyta jest nawet, nawet, to wokalnie Steczkowska zawodzi na całej linii. Zapytałem dziś kumpla, puszczając mu te płytę, czy nie uważa, że Justyna śpiewa za wysoko? Bez wahania odparł - tak, dodając jednak, że wyróżnia się tym trochę na tle innych polskich wokalistek. Dla mnie nie jest to jednak żaden argument, żeby z płyty na płytę brzmiała tak samo. Tu, na dodatek wygląda to tak, jakbyśmy mieli do czynienia z czwartoklasistką na szkolnej akademii, która jest tak skupiona na pilnowaniu linii melodycznej, że jej śpiew jest może czysty, ale całkowicie pozbawiony wyrazu i emocji. Nie w każdym przecież utworze pasuje takie "eleganckie" artykułowanie dźwięków i słów. Brakuje mi pazura, jaki pokazała Kayah na swojej płycie z Bregoviciem. Steczkowska jest zbyt "sztywna" na taką muzykę. W ostatnim, rzewnym cygańskim songu "Płoną maki, kapie wino" sprawia wrażenie, jakby śpiewała kolędę w kościele Emotikon frown Choć bardzo mi się podoba "Biel całuje biel" i głos Justyny razi mnie tu najmniej, to jednak najmocniejszymi momentami płyty są te fragmenty bez niej- instrumentalne kompozycje "Rumunija " i "Vranijski cocek", gdzie błyszczy trąbka Bobana, oraz piękny romski hymn "Dżelem, Dżelem"... Tytuł płyty "I na co mi to było?" nie jest więc chyba tak całkiem przypadkowy...
Z sympatii dla Justyny nie chciałbym kończyć moich wrażeń z przesłuchania tej płyty tak ponuro, powiem więc na osłodę, że Steczkowska bardzo ładnie prezentuje się na zdjęciach we wkładce

Czekałem na tę płytę z zaciekawieniem tym bardziej że już przed premierą wytykano Justynie kopiowanie pomysłu Kayah.
Jeden element to wspólna zabawa i weselna atmosfera. Brak trochę u Justyny kilku tzw "wolnych" kawałków które na weselu też są wyczekiwane ;-). W niektórych kawałkach Justyna używa zanadto swego egzaltowanego i płaczliwego głosu. Tekst np "..puścimy z dymem dziś wieczór tę budę.." w tej tonacji brzmi jak żart a wymaga mocnego akcji i głosu nawet gdyby nie chodziło o czyn tylko o hardcorową zabawę. Świetny Boban Markovic i jego zespół oraz dopełniające całość teksty Filipa Łobodzińskiego sprawiają że płyta upaja nas...jak toast za toastem!!!
Polecam Krystian Kempny

Powróciła do nas Dziewczyna...tym razem Cygana. Wyszła do nas z ciekawą propozycją muzyczną w postaci albumu cygańskiego,który nie ma i nigdy nie miał nic wspólnego z Kayah&Bregovic. Ciekawa muzyka ,aż noga sama chodzi ,ale są i piosenki przy ,których można się zatrzymać i skupić ,jak wspaniałe "Płoną maki ,kapie wino" ,czy "Wszechmogący (Ty ,co masz...)". Warto mieć ten krążek na półce. Piękna muzyka ,a i oprawa graficzna jest wspaniała.Książeczka z tekstami ,pełna świetnych ,kolorowych zdjęć Justyny.Miło popatrzeć ,a przede wszystkim posłuchać. Polecam !

Po pierwszym przesłuchaniu niepewność, po trzech - jest coraz lepiej, ucho dostrzega świetne aranże i brzmienie oraz teksty dobrze korespondujące z muzyką, po pięciu - ciało podryguje i chce się śpiewać "Tu się nie stoi, nie klei do ściany, pokaż, co umiesz ty w rumbę szarpany, jeśli masz mało, zapytaj barmana o słynny koktajl Dziewczyna Szamana".

Hop siup, dadbaba ... wielki plus za wizualność, bo właśnie to widzimy na początku, dodatkowo jestem wciąż w ciężkim szoku, że Justyna zdecydowała się na taką płytę. I co najlepsze?! Dobrze na tym wyszła, jest tanecznie, skocznie, wesoło, rytmicznie a czasem nastrojowo i wręcz kościelnie, ale w jej wykonaniu to nawet to biorę w ciemno!

To, że Justyna jest niebanalną artystką, nie trzeba mówić. Tym albumem po raz kolejny udowadnia swój kunszt muzyczny. Płyta jest zupełnie inna, niż wcześniejsza produkcja Kayah & Bregovic. Tamta raczej sentymentalna, do zadumy a ta przelewająca pozytywną energię na słuchacza. Polecam bardzo serdecznie na jesienną chandrę!

Świetny album, nie wiedzieć czemu porównywany do płyty Kayah i Bregovica. Zdecydowanie inny klimat, płyta układa się w swoistą całość. a koncertach płyta brzmi znakomicie! Już dwa razy byłem na Cygańskim Weselu Steczkowskiej i czekają mnie jeszcze dwa kolejne, dzięki płycie...

Udany mariaż współpracy bałkańskiego mistrza trąbki, Justyny Steczkowskiej oraz Filipa Łobodzińskiego jako tekściarza. Zróżnicowany repertuar, nowoczesna aranżacja. Staranne i stylowe wydanie płyty (choć jak zazwyczaj na kwiecistej grafice niewidoczne teksty).

Dobra, energetyczna płyta, choć czasami trudno zrozumieć tekst, który śpiewa Justyna. Teksty napisane przez Filipa Łobodzińskiego są mądre i ciekawe. A dobra cena płyta jest świetną zachętą do jej poznania! Polecam.

naprawdę polecam recenzję http://dekulturator.blogspot.com/2015/11/cyganska-jesien-czy-cyganski-kit.html