Historia pszczół (okładka twarda)

Ciekawa wizja świata bez pszczół, odrobina wiedzy o tych niesamowitych owadach oraz dwie ciekawe historie, jedna średnia i jedna lekko nudnawa.

Spodziewałam się po niej czegoś więcej. Owszem jest inna niż większość książek ale po przeczytaniu odczułam niedosyt.

Autorka w tej powieści przedstawiła nam historię na przełomie trzech warstw czasowych. Poznajemy Williama, męża i ojca, żyjącego w przeszłości - a dokładnie w roku 1852. George'a, prowadzącego rodzinną hodowlę pszczół, w roku 2007 (teraźniejszości). I Tao - 2098, która żyje w przyszłości pozbawionej pszczół.

Nie zdajemy sobie nawet sprawy, jak ważna w naszym życiu jest przyroda. Ludzie bardzo często nie szanują otaczającej nas natury. Bez zgody ze środowiskiem grozi nam samozagłada, co idealnie pokazuje historia Tao, z roku 2098. Kobieta od rana do nocy pracuję nad zapylaniem kwiatów, razem z innymi mieszkańcami i ogromnie pragnie, aby jej ukochany syn uniknął jej losu.

Pszczoły są ogromną wartością całego świata. Bez nich - nic nie byłoby takie samo, a nam - ludziom, groziłoby unicestwienie. Książka w świetny sposób pokazuje, dzięki różnym epokom działanie/lub też nie działanie tych małych owadów. Historia jest złożona, składa się z wielu wątków i dzięki temu jest taka niepowtarzalna.

Nie spotkamy w tej pozycji niesamowitych zwrotów akcji lub pędzącej fabuły. Wszystko dzieje się w bardzo spokojnym tempie, ale nie jest to absolutnie minus. Nawet mimo braku szaleńczego przebiegu wydarzeń, całą powieść chłonie się za jednym tchem. Jestem absolutnie oczarowana tą spokojną, ciekawą i jakże oryginalną historią.

Jest to książka wielowątkowa, która demonstruje nam wiele ciekawych aspektów. George chce, aby jego syn Tom poszedł w jego ślady i objął po nim gospodarstwo. Student jednak ma inne plany: kocha pisanie i to chce robić w przyszłości, z czym kompletnie nie może się pogodzić nasz bohater. Relacje rodzinne są wątkiem poruszanym w każdym z opowiadań, a więzy rodzinne poszczególnych bohaterów przechodzą niemałe zamieszanie.

Tao chce spędzać więcej czasu ze swoim dzieckiem; Williamowi zależy bardziej na synu, od reszty jego dzieci; wywieranie presji na Tomie, przez Georga w związku z przyszłością syna (o których już wspominałam) - to wszystko splata się w problemy, które nie chcą opuścić naszych bohaterów. Niby tak autentyczne, ale bolesne dla postaci drugoplanowych, których poznajemy w książce.

Maja Lunde wykreowała poszczególnych bohaterów, w bardzo barwny i interesujący sposób. Ich wady i zalety zlewają się w jedno, tworząc magiczną osobowość. Nie prawdą byłby fakt, gdybym napisała, iż zżyłam się z nimi, jednak prawda jest taka, każdy z nich miał w sobie coś wyjątkowego. Chłonęłam ich historię z ogromnym zainteresowaniem.

Cała opowieść jest stworzona tak pasjonująco i intrygująco, że nie sposób się od niej oderwać. To bardzo mądra książka, która budzi przerażenie, ale również podziw. Przedstawia wartość marzeń, pasji, jak i wyborów. Całość splata się ze sobą w zaskakujący sposób, a czytelnik ostatecznie czuje tylko satysfakcje.

"Historia pszczół" to książka fenomenalna, przy której można zanurzyć się we własne, głębokie refleksje i wysnuć swój osobisty wniosek. Zostajemy zabrani w powieść o relacjach rodzinnych, dążeniu do swoich pragnień i marzeń, utraconych nadziejach, ale również o przyrodzie i pszczołach. Poznajemy też ludzką psychikę i skutki tego, co mogłoby się stać gdyby pszczoły wyginęły.

Książka porusza bardzo ważny i ciekawy problem jakim jest miejsce pszczół w naszym ekosystemie. Już Einstein mówił o tragicznych konsekwencjach jakie niesie ze sobą wymieranie tego gatunku. Dodatkowo pokazane relacje między rodzicami, a dziećmi dodają gdzieś drugie dno, każda z rodzin jest dysfunkcyjna na swój własny sposób.
Nieco zawiodłem się pewnymi oczywistościami, ale ogólnie oceniam książkę na plus.

Myślałam,że będzie o hodowli i historii pszczół, ale to beletrystka. Ciekawa, jednak to nie to

„Historia pszczół to do bólu prawdziwa powieść doskonale ukazująca meandry ludzkiej psychiki, napięcia między rodzicami i dziećmi, dojmującą szarość dnia codziennego i pasję, która daje siłę do walki o lepsze jutro. Maja Lunde porusza te wszystkie tematy snując równoległą i porywającą opowieść o niezwykłych owadach, ich miejscu w przyrodzie i ludzkiej cywilizacji.”
Teorii o końcu świata słyszeliśmy już naprawdę dużo. Na temat wielu z nich nakręcono filmy, inne opisano w książkach. Jedne są mniej prawdopodobne (atak obcych cywilizacji), inne bardziej (np. ta opisana w filmie The Day After Tomorrow z 2004 roku czy The Happening z 2008 roku). Te drugie wzbudzają w nas o wiele większy strach, jeśli uświadomimy sobie, że zmiany, które mogą doprowadzić do danej katastrofy, zagłady ludzkości, dzieją się już teraz, na naszych oczach. To tylko my w pędzie życia ich nie dostrzegamy. Książką, która porusza temat nieuchronnego upadku cywilizacji, niewątpliwie zmuszającą do przemyśleń, jest powieść Mai Lunde, Historia pszczół.
Akcja toczy się na trzech odległych od siebie płaszczyznach czasowych; poznajemy historię Williama żyjącego w Anglii (1857 r.), George’a ze Stanów Zjednoczonych (2007 r.) oraz Chinki Tao (2098 r.), których jednakże łączy to samo – pszczoły. Każde z nich zabiera nas w swoistą podróż do świata, którego jest częścią; stają się pewnego rodzaju przewodnikiem czasów, w których przyszło im żyć i rzeczywistości, z którą muszą się zmierzyć.
Wizja świata przedstawionego w powieści, a szczególnie tego z czasów Tao, jest szczególnie niepokojąca ze względu na realne zagrożenie, jakie niesie za sobą wyginięcie pszczół. Zjawisko masowego ginięcia pszczół (CCD – Colony Collapse Disorder) obserwujemy już dzisiaj i choć prowadzone są badania w tej sprawie, dotąd nie stwierdzono jednoznacznej przyczyny. Autorka przybliża nam niezwykle malowniczo i w sposób bardzo spokojny kolejne aspekty świata, z którego znikają pszczoły, zmusza czytelnika do refleksji, zastanowienia się nad tym, czym tak naprawdę są dla nas te małe, skrzydlate stworzenia i czy jesteśmy im odpowiednio wdzięczni za to, co dla nas robią. A robią naprawdę dużo!
W książce akcja toczy się leniwie i spokojnie, nie znajdziemy tu szybkich zwrotów akcji. Mimo to nie nuży, ponieważ odnajdziemy w niej malownicze opisy oraz bogate opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów. „Historia pszczół” pokazuje, jak duże znaczenie ma w życiu każdego człowieka pasja, która też nieraz może stać się przekleństwem, a także jak ważne w tym wszystkim są relacje między członkami rodziny, wsparcie, porozumienie, zaufanie.
„Historia pszczół” to powieść niezwykła, zmuszająca czytelnika do przemyśleń. Zdecydowanie wywarła na mnie duże wrażenie. Była lekturą, której zdecydowanie nie chciałam przeczytać w pośpiechu. Temat realnego problemu z pewnością na długo utkwi mi w głowie, a możliwe konsekwencje będą mi przypominać, jak bardzo należy dbać o pszczoły!

„Jedna pszczoła bowiem jest niczym, cząstką tak małą, że całkiem pozbawioną znaczenia, natomiast razem z innymi jest wszystkim. Bo razem stanowią pszczelą rodzinę.”

http://zanialania.blogspot.com/2016/10/historia-pszczo-maja-lunde.html

Jestem uczulona na użądlenie pszczoły. Mimo tego pokochałam Historię pszczół Mai Lunde i mam przeczucie, że jeszcze długo będzie brzęczeć mi od niej w uszach…

Co łączy z pozoru oddzielne losy Williama, Gorge’a i Tao? Tytułowa historia pszczół. To społeczność pszczół, jeden wielki organizm zachwyca Williama i skłania go do budowy ula. To wokół niezwykłych landrynkowych uli oscyluje życie George’a a broniący się przed pszczelą tradycją rodzinną Tom postanawia wykorzystać swoje wykształcenie i pomagać ojcu na farmie, po czym opisać swoje doświadczenia. To Ślepy pszczelarz pomaga Tao w rozwiązaniu zagadki, co stało się Wei – Wenowi a życie w ulu odzwierciedla życie w Chinach.

Pszczoły – ich „złoty wiek”, Zapaść i nieoczekiwany powrót. Ludzie – ich frustracje, satysfakcja, poszukiwanie sensu. Rodzina – zbiorowość czy indywidualność, rodzicielstwo i małżeństwo, różnorodność i skomplikowanie relacji. Wykształcenie – wartość wiedzy, jej użyteczność, jej zbędność lub konieczność. O tym wszystkim traktuje debiutancka, niezwykle wrażliwa powieść Lunde, którą czyta się jednym tchem.

PRZECZYTAJ CAŁĄ RECENZJĘ NA BLOGU: http://dodziela.com.pl/2016/09/09/historia-pszczol-maja-lunde/ .

Naprawdę polecam ta książkę , szczególnie jesli chcesz przeczytac coś innego niż każda książka ma .

polecam, szybka dostawa. Książkę kupiłam na prezent, obdarowany zadowolony, ładnie wydana.

Ta książka zapowiadana była jako prawdziwy bestseller i ogromna gratka dla książkoholika. Na to też się nastawiałam. Niestety troszkę się zawiodłam. Ale nie był to taki całkowity zawód. Książka niewątpliwie była dobra, ale chyba spodziewałam się czegoś odrobinę lepszego. Ale zacznijmy od początku.

Na samym starcie poznajemy troje różnych bohaterów. Każdy reprezentuje określony czas w historii i zajmuje się w życiu czymś zupełnie innym. Każdy sam jest narratorem swojej historii i przedstawia nam ją w ciekawy sposób. I tu z samego początku pojawił mi się problem. Bo jakkolwiek Tao jako kobieta się wyróżniała, to dwaj pozostali mężczyźni mi się mylili. Po czasie, oczywiście, wszystko mi się poukładało, ale do pewnego momentu, co raz zerkałam na opis z tyłu, bu przypomnieć sobie, z kim wiąże się jaka historia.

Jednakowoż, czytanie o losach bohaterów było bardzo przyjemne. Styl autorki był lekki i odpowiednio prosty, by każdy mógł to przeczytać bez większego trudu. Dzięki temu też, czytało się to bardzo szybko i sprawnie. Jeśłi chodzi o uniwersalność całej tej powieści, to muszę przyznać, iż autorka stworzyła naprawdę zlepek historii, które mogą trafić do każdego, niezależnie od wieku i pochodzenia. Historia jest całkowicie realna i podczas jej poznawania miałam wrażenie, iż sytuacje, które ich spotykają są całkowicie mi znane z życia.

Jednak jedno mi się tu nie podobało. Historie te rozwijały się bardzo wolno i mozolnie. Oczywiście rozumiem, iż jako powieś c obyczajowa, książka nie będzie się charakteryzować się akcją jak z kryminału, ale niestety były momenty, które mnie nużyły i powodowały, że zastanawiałam się czy kiedykolwiek nastąpi moment, w którym powiem że całkowicie wiem o co tu chodzi.

Wiele razy podczas czytania zastanawiałam się czy te historie będą miały ze sobą jakiś większy związek niż to, iż w ich życiu są wątki związane z pszczołami. Jak się okazało, takowy był. Niemniej był lekko szokujący i smucący. Dopiero po zakończeniu czytania książki, zorientowałam się o co w zasadzie tu chodziło i jak wielki problem ona porusza. Wcześniej zupełnie nie zdawałam sobie z tego sprawy.

Mamy tu tez cały przekrój jeśli chodzi o bohaterów. Młodzi, starzy, uczniowie i pszczelarze. W zasadzie ciężko mi stwierdzić, co podobało mi się w nich najbardziej, lub kto według mnie jest najlepiej dopracowaną postacią.

Ogromnie podoba mi się również wykonanie książki. Już sama okładka jest cudowna. Nie tylko poprzez ten minimalizm, ale również kolorystyka. Idealnie pasuje do treści książki, a jest w dodatku twarda! Strony są starannie sklejone, wystarczająco grube, zatem po jej przeczytaniu, wygląda ona dosłownie identycznie jak przed.

Widać chyba, że książka mi się podobała. Miała swoje małe wady, ale w ogólnym rozrachunku, jest całkiem dobra i potrafi zainteresować swoją tematyką. A zwłaszcza kiedy pozna się już to zakończenie.