Cieszę się, że książka o polskich, odważnych, pięknych himalaistkach ujrzała w końcu światło dzienne. Wciąż się słyszy nazwiska mężczyzn, którzy zdobyli ośmiotysięczniki, a bardzo rzadko wspomina o kobietach – niejednokrotnie jeszcze bardziej walecznych i mocnych psychicznie niż faceci… Godna polecenia!
„Himalaistki. Opowieść o kobietach, które pokonały każdy szczyt” to czternaście opowieści o kobietach, które lubią spoglądać na świat z góry. Każdy rozdział poświęcony jest jednej bohaterce i opisuje jej historię: początki wspinania, ważne momenty i osiągnięcia. Dzięki przedstawieniu aż czternastu historii doskonale widać jak różne są to osobowości. Wszystkie himalaistki łączy miłość do gór, a dzieli praktycznie wszystko inne. Jednak mimo, że nie zawsze się ze sobą zgadzają i różnie patrzą na świat to nie wypowiadają się krytycznie o koleżankach. Darzą się szacunkiem i są pełne podziwu dla siebie nawzajem. Większość bohaterek sama opowiada swoje historie. Niektóre, niestety mogła opowiedzieć już tylko rodzina i przyjaciele. Podział książki na dwie części: „wczoraj” i „dziś” to świetny zabieg, doskonale pokazujący ewolucje himalaizmu. Z jakimi problemami himalaiści zmagali się kiedyś, z jakimi muszą radzić sobie dzisiaj, a co pozostało niezmienne. Bardzo podoba mi się, że opowieść nie jest „pomnikiem”, pokazującym tylko te dobre chwile i niezwykłe dokonania, ale ujawnia także problemy i upadki – bo jak wiadomo góry nie tylko dają, ale także zabierają. Książka napisana jest przystępnym językiem. Czyta się ją łatwo i szybko. Autor nie używa fachowej terminologii, której zwykli ludzie zazwyczaj nie rozumieją. Historie opisane są jednak w bardzo dużym skrócie, a niektóre wydarzenia są tylko zasygnalizowane i czuje się niedosyt. Dlatego ta książka będzie doskonałym preludium do zagłębiania się w historie polskich himalaistów dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z tematyką górską. Na uwagę zasługują również cudowne zdjęcia, które są dopełnieniem całości.
Niesamowita książka! Niesamowite kobiety! Jeśli podobała Wam się "Wanda", to po tę musicie sięgnąć. Bo okazuje się, że nie była sama, nie tylko ona miała sukcesy, nie była jedyną kobietą. Historie Haliny Kruger-Syrokomskiej i Dobrosławy Miodowicz-Wolf są tak przejmujące, aż dziwne, że nikt o nich wcześniej szerzej nie pisał. Tak, tak, są książki, gdzie te panie się pojawiają, ale to wiedzą tylko ci, którzy mocno i od lat siedzą w środowisku górskim. A ta książka wcale nie jest tak totalnie o górach. Ona jest o kobietach! O silnych psychicznie babkach, które stawiały sobie cel i wbrew przeciwnościom losu, wbrew trudnościom, robiły wszystko, żeby ten cel osiągnąć. To niesamowicie silne charaktery, tak mocne osobowości! No i jeszcze ta walka w środowisku zdominowanym przez facetów... "Himalaistki" inspirują, dają siłę, wzruszają, motywują i dają kopa, do góry. Aż chce się choć w te Tatry pojechać z plecakiem :D
Bardzo interesująca pozycja, która w intrygujący sposób opisuje historię kobiet, które zdobywały najwyższe szczyty świata. Reportaż napisany jest w bardzo ciekawy sposób. Pokazuje sylwetki najbardziej znanych polskich himalaistek, opisując ich zajęcia codzienne, pracę ,pasje oraz niezwykłą fascynację wspinaczką wysokogórską. Wprowadza czytelnika w tajniki himalaizmu ,pomaga zrozumieć panujące tam warunki i niesamowita determinację osób które ryzykują własnym życiem aby wspiąć się na wymarzony szczyt. Odsłania kulisy niektórych wypraw w rzeczywisty sposób relacjonując zarówno sukcesy jak i porażki. Ciekawym uzupełnieniem są relacje rodzin, dzieci , współmałżonków himalaistów, którzy na zawsze pozostali w górach. Jak dla mnie jedyna wadą książki jest fakt .że tak szybko się kończy. Zdecydowanie zachęca do kolejnych książek o tej tematyce.
Walka, radość, śmierć, tęsknota, miłość, poświęcenie… Takie i jeszcze więcej emocji odnajdziemy w książce Mariusza Sepioły o polskich Himalaistkach, których dokonania są często legendarne, ale to ich charaktery zasługują na naszą uwagę. Autor świetnie nakreślił portrety 14 kobiet (symbol 14 ośmiotysięczników świata) fascynująco opowiadając ich historie wypraw, miłości, relacji między sobą, które nierzadko były trudne a w grę często wchodziło ratowanie sobie nawzajem życia. Nie wszystkie reportaże kończą się happy Endem, orderami i uznaniem – wiele z nich warunkuje cierpienie bliskich i śmierć, ale jest w tym temacie coś, co nie pozwala nam nie uwierzyć w siłę i misję kobiet, które dały z siebie wszystko, by pokonać granice wytrzymałości ludzkiego organizmu i psychiki. Dawno nie czytałem tak dobrego reportażu.
19-03-2018 o godz 00:00 przez:
Andrzeja Radzyminska
|Empik recenzuje
Polskie himalaistki są sławne na całym świecie. Jako pierwsze kobiety zdobywały tak wysokie szczyty górskie. Niestety nie każda historia kończyła się szczęśliwie. Niektóre kobiety zostały już w górach na zawsze. Przedstawiane są najważniejsze i najbardziej ciekawe momenty z życiorysów tych kobiet. Załączonych jest wiele zdjęć. Książka obrazuje również różnice miedzy wspinaczką w tamtych latach a obecnie. Uświadamia człowieka jakie poświecenie towarzyszyło kobietom podczas każdej z wypraw i co je tak naprawdę mobilizowało. Prawdziwe spojrzenie z tej drugiej strony. Świetna książka o himalaizmie.
Dzięki ,,Himalaistkom” poznajemy 14 niezwykłych historii życia kobiet, które podporządkowały swoje życie miłości do gór, przestrzeni, krainy zimna i lodu. Wszystkie te historie są unikatowe, opowiedziane z kunsztem dobrego reportażysty, który od lat zajmuje się tematyką gór. Dużo emocji i dużo przyjemności.
Mariusz Sepioło – doświadczony reportażysta opisał życie i wyprawy 14 polskich himalaistek, które potrafią godzić życie rodzinne z ogromną miłością do gór warunkującą ich losy. Wiele ekstremalnych historii z czasów PRLu i tych, które dzieją się dziś. Świetnie się czyta!
Mniej recenzji