Gorączka i krew (okładka miękka)

„Gorączka i krew”, to krwawy i brutalny kryminał z domieszką wątków rodem nie z tego świata. Konstrukcja fabuły przypomina pułapkę- im bardziej się w nią zagłębiasz, tym trudniej się z niej wydostać. Napięcie, ciarki i przerażenie, to efekty specjalne, które towarzyszą czytelnikowi od pierwszej do ostatniej strony. Intrygujący bohaterowie, mroczna zagdaka, krwawe sceny i pradawne rytuały dopełniają całości. Brutalna zabawa w kotka i myszkę z seryjnym mordercą wciąga na maxa i zapewnia kilka godzin świetnej rozrywki, rozwiązywania łamigłówek i ciarek na całym ciele. Nie jest to książka, przy której można się rozluźnić i zrelaksować, ale jeśli lubicie czasem dać się przestraszyć i oczekiwać w napięciu wstrząsającego rozwiązania zagadki- to zdecydowanie książka, która skradnie Wasze serca. CAŁA RECENZJA ---> http://beauty-little-moment.blogspot.com/2019/04/goraczka-i-krew-cedric-sire.html

Niezbyt często sięgam po kryminały, czy też thrillery, może to nie jest mój ukochany gatunek, jednak czasem lubię sięgnąć po coś zupełnie innego. „Gorączka i krew” jest thrillerem z elementami fantastycznymi, co dodatkowo podkręciło moją ciekawość. To moje pierwsze spotkanie z Cedric’em Sire’m, nigdy wcześniej nie czytałam żadnej z jego publikacji. Francuzi potrafią ująć czytelnika klimatem, jaki potrafią wycisnąć ze swojej powieści. Okładka jest niesamowita te mieniące się czerwone ślepia mogą i mają prawo nawiedzać nas w snach, niekoniecznie tych kolorowych. Jakie wrażenie wywarł na mnie autor? Zostajemy wrzuceni w sam środek wydarzeń, bez żadnego ostrzeżenia, co potęguje emocje, zniecierpliwienie, grozę i ciekawość. Znajdujemy się w starym domu usytuowanym na pustkowiu pojawiają się ciała. Pozamykane okiennice, kałuże krwi na podwórzu i odór śmierci nie dają nadziei na przeżycie. Śledczy odkrywają ciała kobiet, które były okrutnie torturowane, wielogodzinna męka kończyła się spuszczeniem z nich krwi i zdarciu skóry z twarzy. Nikomu nie życzyłabym takiej śmierci, sprawę bada komisarz Eva Svärta, która jest albinoską, nie ma sobie równych w tropieniu seryjnych morderców. Mawia o sobie, że jest potworem, który topi inne potwory, nic nie umknie jej czerwonemu spojrzeniu. Wspólnie ze swoim partnerem, komisarzem Alexandrem Vauvertem natyka się na trop obłąkanych braci Salaville, którzy najprawdopodobniej odpowiadają za tę zbrodnię. Czy na pewno? Rozrysowana przez autora sceneria wygląda makabrycznie, oprócz bardzo wielu okaleczonych kobiecych zwłok na ścianach znajdują się pentagramy, imiona demonów, diabłów, a także wilki, mające strzec tego okrutnego miejsca. Smród zgnilizny mieszał się z tlenem, zupełnie, jakby piekło otwarło przed nimi swoje wrota. Podczas akcji psychopaci zostają zabici, tylko czy to wystarczy, aby inni byli bezpieczni? Czy śmierć jest wystarczającą karą za zbrodnie? Co jeśli to dopiero początek, chociaż wydawał się końcem? Zakończenie koszmaru wydaje się zbyt szybkie i proste w odniesieniu do całej tej kwintesencji zła. Mija rok, kiedy makabryczne mordy zalewają Paryż, a nikt nie może czuć się bezpieczny, czy komisarz Eva Svärta coś przeoczyła? A może zbrodnie, które mają miejsce są jedynie dziełem chorego naśladowcy? „Gorączce i krwi” Cédrica Sire towarzyszą brutalne opisy krwawych szczegółów makabrycznych mordów, dlatego też mogę powiedzieć, że książka jest dla czytelnika o mocniejszych nerwach. Może i książka nie do końca byłą straszna, bywały chwile grozy, ale co było ciekawe, była bardzo intrygująca. Motyw wilków był bardzo kreatywnie wykorzystany, miłośnikom tych zwierząt na pewno wyda się świetny. Autor nie owija w bawełnę, potrafi uderzyć bezpośrednio nie kłopocząc się drobnymi przesmykami podrzucanych poszlak. Nastrój grozy wylewał się ze stronnic, a metaliczny zapach krwi potęgowało obracanie kolejnej kartki. Byłam pod ogromnym wrażeniem tej historii, okładkowy opis jest trafnie skonstruowany, autor potrafi zmrozić krew w żyłach, oj potrafi. Przygotujcie się na opowieść, która wywoła w was dreszcze podczas czytania. To przede wszystkim niesamowicie mroczna opowieść, która zaskakuje elementami fantastyki, a także wyglądem głównej bohaterki. Nie spotkałam się wcześniej z takim motywem w książce, wiem, że być może jeszcze ich wiele przede mną. Zadajecie pewnie sobie pytanie, czy „Gorączka i krew” jest jedynie stratą czasu? Zdecydowanie nie, warto ją przeczytać i zaserwować sobie sporą dawkę adrenaliny. Książka bardzo mi się podobała, została napisana ujmującym stylem, który pochłaniał moją uwagę, nie pozwalając na rozproszenie. Autor opisując poszczególne wydarzenia kreuje je krótkimi zdaniami, przez co może się je czytać trudniej. W moim przypadku nie odczułam żadnego dyskomfortu, bo nie oszukując się, książka czyta się sama. Mimo tego, że intryga nie jest tak bardzo skomplikowana, została poprowadzona w taki sposób, że tak do końca nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Gorąco Wam polecam książkę „Gorączka i krew” myślę, że nie będziecie rozczarowani, a wręcz będziecie się domagali więcej dzieł autora.

Cedric Sire to tak naprawdę pseudonim francuskiego pisarza, który na swoim koncie ma już niejedną książkę. W swoim dorobku ma powieści gotyckie, fantastyczne oraz thrillery. "Gorączka i krew" to pozycja z ostatniego gatunku, chociaż podciągnęłabym to nawet pod grozę. Co ciekawe autor postawił sobie poprzeczkę wysoko, bo akcję rozkręcił już na pierwszych stronach i ciekawa byłam czy poradzi sobie z utrzymaniem tempa oraz stylu przez całą powieść. Na południu Francji zaczynają ginąć młode kobiety i dziewczyny. Wszystko wskazuje na seryjnego mordercę, ale chyba nikt nie był świadomy, z jakiego typu zbrodniarzem będzie się trzeba zmierzyć. Wydawałoby się, że ostatnią ofiarą będzie szesnastoletnia Eloise Lombard, którą na szczęście udaje się uratować. Na miejscu ocalenia dziewczyny komisarze odnajdują zmasakrowane ciała kilkudziesięciu kobiet. To, co szokuje to nie tylko fakt, że większość jest rozczłonkowana. Ani jedna z ofiar nie ma twarzy. Policjanci zastanawiają się gdzie one są i co stało się z litrami upuszczonej z ciał krwi. I choć w momencie zakończenia sprawy dwóch odpowiedzialnych za całą masakrę mężczyzn nie żyje, to komisarze Eva Svarta oraz Alexandre Vauvert, którzy byli świadkami śmierci odpowiedzialnych za to wszystko braci Salaville'ów czują, że coś jest nie tak i to nie będzie koniec. Jednak dowodów brak, a śledztwo zostaje zamknięte. Każde z nich wraca do siebie i do swoich spraw, choć ani jedno nie zapomniało... Rok później w Paryżu dochodzi do podwójnego morderstwa. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że jest ono praktycznie identyczne z tymi sprzed roku, do których doszło w południowym rejonie Francji. Niebawem okazuje się, że są kolejne dwie ofiary i to zdecydowanie nie koniec. Białowłosa Eva znów musi zmagać się z demonami nie tylko śledztwa sprzed kilkunastu miesięcy, ale i tymi z własnego dzieciństwa. Nie jest świadoma, że niebezpieczeństwo czyha także na nią. Zajęta odkrywaniem motywów mordercy wpada na trop, że ktoś bardzo dokładnie odtwarza rytuały zbrodni sprzed kilkuset lat. Morderca (a może morderczyni?) naśladuje węgierską królową Elżbietę Batory, która została nazwana Krwawą Hrabiną. Svarta wraz z kolegami zaczyna śledztwo od nowa, ponownie nawiązuje też kontakt z Vauvertem i w momencie, gdy mają się naradzić Eva znika. Czy Evie uda się pokonać swoje demony? Czy uda się jej zapobiec piekielnej ceremonii? Ile w rzeczywistości kobiet straciło swoje życie? Kto jeszcze je straci nim wszystko się skończy i czy w ogóle uda się to zatrzymać? Dawno nie czytałam książki, która wciągałaby tak bardzo i to od pierwszych stron. Autor zdecydowanie wiedział czego chce i od początku do końca się tego trzymał. Choć powieść warta jest uwagi to nie jest to pozycja dla wszystkich. Trzeba mieć mocne nerwy i wręcz kochać krew by przebrnąć przez tę pozycję bez zawału czy nudności. Dla mnie to akurat nie problem stąd też fascynacja pozycją. Zaskoczyło mnie zakończenie i liczę, że Cedric nie zostawi tego w ten sposób i zdecyduje się na dalszy ciąg. Osobiście na to liczę i wierzę, że Sire nie zostawi czytelników pod znakiem zapytania, czy wymyślaniem zakończeniu samemu...

Książkę tę postanowiłam przeczytać z powodu jej cudnej, mrocznej okładki. Jarzące na czerwono oczy wilka wychylające się z głębi lasu zdają się patrzeć wprost na czytelnika, jakby chciały uwięzić jego wzrok do czasu aż zwierzę zaatakuje. Obiecano mroczny thriller, który mrozi krew w żyłach. Zaskoczył mnie fakt, że to właśnie otrzymałam, a nawet więcej... Autor w niezwykły sposób buduję napięcie i już od pierwszych stron wciąga czytelnika w wir przerażających i krwawych wydarzeń. Kiedy zidentyfikowano sprawców seryjnych morderstw młodych kobiet bez wahania postanowiono udać się do ich umieszczonego na odludziu domostwa, by ich zaaresztować. To, co policja zastaje na miejscu przechodzi ludzkie pojęcie... Wszędzie krew, rozczłonkowane ciała, ściągnięte twarze i dziwne napisy na ścianach - miejsce śmierdzi jak rzeźnia. Ostatecznie Wampiry z Ciemnogóry, jak zostali nazwani przez prasę bracia Salaville zostają zabici a sprawa wydaje się być zamknięta. Ale czy na pewno? Komisarze ją prowadzący mają przeczucie, że to nie koniec. I faktycznie, po kilku miesiącach wszystko zaczyna się od nowa. Głównymi bohaterami jest dwójka detektywów policyjnych, którzy starają się rozwikłać zagadkę zaginionych kobiet. Vauvert to typowa dla kryminałów postać - po czterdziestce, pali, pije, jest zdeterminowany, by rozwiązać sprawę - mimo to jest bardzo dobrze rozpisany. Eva natomiast ma bardziej oryginalną historię, która intryguje czytelnika. Jest trzydziestoletnią albinoską, która żyje owładnięta traumą z dzieciństwa, o której niechętnie mówi. Ma rozwinięty dar empatii, który w połączeniu z jej naturalnym instynktem świetnie sprawdza się przy profilowaniu zbrodniarzy. Wszystko zaczyna się od klasycznego śledztwa, które dopiero z czasem przeradza się w coś innego. Bardzo podobało mi się poszukiwanie rozwiązania zagadki, ponieważ w trakcie ujawnione było nawiązanie do różnych mitologii, opowieści gotyckich, które w końcu doprowadziło do Elżbiety Batory - ten swoisty amalgamat czarów, halucynacji i legend jest absolutnie genialne. Kolejne rozdziały są raczej krótkie, co tylko zwiększa dynamikę całej akcji. Czytając kolejne z nich można wcielić się w punkt widzenia różnych osób - komisarzy Svarty i Vauverta, poszczególnych ofiar i zabójcy. Sprawia to, że czujemy się bliżsi im, wiemy o czym myślą, co czują. Było to świetne posunięcie ze strony autora, gdyż całe wydarzenia nabrały większej realności a czytający może poczuć się jak gdyby sam został uwikłany w przedstawione wydarzenia. Po lekturze tej książki, jestem pewna, że sięgnę po inne tego autora. To była wspaniała, choć krwawa i mroczna, przygoda, do której nie raz zapewne wrócę chociażby po to, by znów móc przeżyć zatrważające i przerażające chwile w oczekiwaniu na ostateczne rozwiązanie. Podsumowanie: Doskonały thriller z elementami fantastycznymi. Dynamiczna akcja, świetnie rozpisani bohaterowie i genialny pomysł na fabułę. To książka oryginalna i bardzo klimatyczna.

"Gorączka i krew" Cèdric Sire to okultystyczny thriller, który ocieka krwią, pachnie nią, a czytając można wręcz poczuć w ustach jej metaliczny posmak. Autor opowiada swoją historię w tak realistyczny sposób, że po jej przeczytaniu ciemność i burza mogą wywoływać u czytelnika stany lękowe. Odbiorca od pierwszej strony wkracza w sam środek policyjnego śledztwa. Detektyw albinoska, Eva Svarta, wraz ze swoim partnerem, na starej, zapuszczonej farmie ściga braci Salaville, którzy są podejrzani o porwania młodych kobiet, które od pewnego czasu znikają na południu Francji. To co odkrywa para detektywów w gospodarstwie położonym na skraju lasu przeraża ich chociaż z niejednym, makabrycznym śledztwem mieli już do czynienia. Farma braci Salaville to piekło na Ziemi, miejsce kaźni wielu ofiar. Okultystyczne symbole wymalowane ludzką krwią, smród gnijącego ludzkiego mięsa to dopiero preludium przed tym co będzie dane odkryć policjantom na terenie zabudowań gospodarskich. Choć przeprowadzona akcja policyjna kończy się śmiercią braci Salaville, to detektyw Eva i jej partner mają przeczucie, że coś przeoczyli. Coś, czego nie potrafią zdefiniować, umknęło ich uwadze i podskórnie czują, że zamknięcie tego śledztwa może być błędem. Pół roku po tych przerażających wydarzeniach w Paryżu dochodzi do identycznych zbrodni. Czy tym razem policja będzie miała do czynienia z naśladowcą, czy może jednak przeczucie o zbyt wczesnym zamknięciu sprawy braci Salaville było słuszne? Śledztwo ponownie trafia w ręce detektyw Evy. Czy uda jej się doprowadzić sprawę do końca i ostatecznie zatrzymać sadystyczny ceremoniał mordowania młodych kobiet? Co wspólnego z tym śledztwem mają dawne wierzenia i historia węgierskiej księżniczki, zwanej wampirzycą z Transylwanii? "Gorączka i krew" to książka, która czyta się sama. Akcja jest tak skonstruowana, że kończąc rozdział czytelnik ma naturalną potrzebę rozpoczęcia kolejnego. Trzeba jednak zaznaczyć, że jest to książka przeznaczona dla czytelników o mocnych nerwach, którzy nie będą męczeni przez koszmary senne po skończonej lekturze.

„Gorączka i krew” to thriller z elementami fantastycznymi i właśnie to mnie do niego przyciągnęło. Książka od samego początku jest bardzo brutalna, ponieważ już w pierwszych rozdziałach śledczy znajdują w ukrytym w głębi lasu domu, okrutnie okaleczone ciała kobiet. Każdą z nich poddano torturom, by na koniec spuścić z nich krew. Kto i dlaczego to robił? Odpowiedź znajdziecie w książce, ale podpowiem, że bardzo zgrabnie wpleciono do fabuły wątek Krwawej Hrabiny, czyli Elżbiety Batory. Co do samego wątku fantastycznego to jest on intrygujący, autor użył wilków jako nosicieli dusz i to one wybierają potencjalne ofiary. Zawsze pojawiają się w lustrach, więc na wszelki wypadek wyrzućcie z domu wszystkie dostępne ;) Ten element buduje napięcie, sprawia, że włoski nam się unoszą, bo wiemy co stanie się z kobietą, która w lustrze ujrzy czerwone oczy wilka, mamy ochotę krzyczeć: uciekaj! I to zapisuję na duży plus :) „Gorączka i krew” ma również bardzo oryginalną pierwszoplanową postać-komisarz Eva Svarta, która sama również walczy z demonami. To, co spotkało ją oraz jej siostrę bliźniaczkę miesza się z aktualnym śledztwem, wywołuje wspomnienia i duchy przeszłości. Czy to nie za dużo? Hmm powiem szczerze, że momentami byłam przytłoczona wszystkimi złymi wydarzeniami, jakie spotykają Evę, w którymś momencie zaczęłam myśleć o niej nie jak o człowieku, ale o cyborgu. Może u Was będzie inaczej? Nie, ona nie jest złą bohaterką, tylko niekiedy za mocno udręczoną. Podsumowując, powieść ma niesamowity klimat, którego grozę potęgują niosące śmierć wilki z czerwonymi ślepiami. Z chwilą, kiedy Eva trafia na pierwszy trop, wydarzenia dzieją się błyskawicznie i książka pochłania całą uwagę. Opisy, legendy, kult pewnych bóstw sprawiają, że naprawdę ciężko się od niej oderwać, ale również ciężko robić analizy, bo na nie po prostu nie ma czasu. W powieści „Gorączka i krew” dzieje się bardzo dużo! Polecam :)

Jeśli nie lubicie długich wstępów - to książka dla was. W sumie jak lubicie - to też. Książka w którą można wejść z "marszu", w sam środek dramatycznych wydarzeń. Francuskie kryminały kojarzą mi się z dużą brutalnością, ale mocno osadzoną w realiach. Cèdric Sire jednak nie poszedł tą ścieżką, owszem, brutalność jest, ale oprócz realności policyjnego dochodzenia, dodał trochę fantastyki. I wyszło znakomicie. Tak jak pisałam, od pierwszych stron jesteśmy wciągnięci w śledztwo francuskiej policji. Paryżem wstrząsa fala morderstw popełnionych z ogromnych sadyzmem. Co gorsze, na miejscu zbrodni jest krew, ale w małych ilościach. Czyżby wampir? Nie jest to typowy kryminał. W swoim życiu przeczytałam wiele pozycji z tego gatunku i z czymś takim się nie spotkałam. Nietuzinkowi bohaterowie, zabójstwo sprzed lat, nawiązanie do historii Węgier, dawne wierzenia, elementy fantastyki wprowadzone w naturalny, subtelny sposób. Wszystko to oryginalne, niespotykane i bardzo dobre. Czytało się świetnie, akcja była umiejętnie skonstruowana, że wręcz płynęło się przez kolejne rozdziały. Ciężko mi nawet opisać jak bardzo jestem zaskoczona, pozytywnie, pomysłem, wykonaniem i klimatem. Pozostaje mi tylko gorąco polecić.

WOW!! No jestem w szoku. Jakie to było rewelacyjne! Połączenie thrillera z fantastyką - genialny pomysł! Sam tytuł "Gorączka i krew" daje dużo do myślenia. Powiem Wam, że działo się tu, działo. Jestem pod takim wrażeniem, że brakuje mi normalnie słów. :) Genialna fabuła, fantastyczne postaci, groza, śmierć, pełno krwi, brutalne zabójstwa i dzika, nieokiełznana magia! Uwielbiam książki, które dostarczają masę wrażeń. A w tym tytule znajdziecie dosłownie wszystko. Książkę czytałam z zapartym tchem i nie mogłam doczekać się finału, który był oczywiście MEGA! Teraz w sumie żałuję, że przygoda się skończyła tak szybko. Powiem Wam, że jest tutaj kilka motywów, które wzbudziły we mnie nawet trochę strachu i przez to mam teraz problem ze spojrzeniem w lustro. Ale żeby dowiedzieć się czemu, musicie koniecznie sięgnąć po tę powieść. Dodam jeszcze, że zabójstwa są opisane dość mocno i w niektórych momentach, aż się wzdrygałam. Dla mnie książka genialna, wciągająca i pełna napięcia. Ogromnie polecam fanom grozy, ale nie tylko. Jest to pozycja warta uwagi! Zachęcam do przeczytania, nie pożałujecie! :)

Gorączka i krew to książka, na którą trafiłam przypadkowo, jednakże wiele pozytywnych recenzji o niej słyszałam. Już od pierwszych stron wiedziałam, że ta książka będzie rewelacyjna. Muszę Wam powiedzieć, że trzymała mnie ona w napięciu od pierwszych stron aż po ostania. Doskonale mi się ja czytało fabuła całkowicie mnie porwała i trudno było mi przestać czytać tę książkę, ponieważ ciągle chciałem się dowiedzieć, co się za chwilę wydarzy. Tym bardziej, że za każdym razem pojawiały się zupełnie owe wątki czy wydarzenia, które dodawały tylko pikanterii. Dla mnie jest to strzał w dziesiątkę.

Gorączka i krew przypomina, że dawni bogowie nie umarli, niczym u Lovercrafta śpią wiecznym snem i czekają na wezwanie, przebudzenie, przez tych, których wiarą w swoje istnienie się karmią. Gorączka i krew to książka, która naprawdę budzi niepokój. Sami sprawdźcie, niektórzy bardziej bojaźliwi już nigdy nie spojrzą tak samo w lustro ;-)