Głosy Panamo to powieść, w której odnajduję to, co cenię w narracji Cabre - urywane w środku zdania, które dokańcza zupełnie inny bohater kilkadziesiąt lat później, płynne przechodzenie między przeszłością a teraźniejszością, subtelny język i lekkie pióro, dzięki czemu powieść o niełatwych czasach czyta się z wielką przyjemnością, obiektywizm sytuacji i to "coś", co nie pozwala odłożyć jej na półkę. Polecam!

Ci, którzy pokochali "Wyznaję", pokochają również "Głosy Panamo". To powieść która splata historię kilkorga ludzi, którzy żyli w niełatwych czasach zdominowanych przez cierpienie i okrucieństwo wojny. Wielopoziomowość tak charakterystyczna dla Cabre, kolejny raz rzuca nas do przeszłości, by za chwilę wrócić do teraźniejszości i na odwrót... Warto przeczytać, by zatracić się w tej powieści.

Głosy Panamo to powieść współczesna, która porusza wątki z odległych czasów. Do tego dochodzi niełatwy styl Jaume Cambre, który delikatnie spowalnia czytanie. Mnóstwo postaci i wydarzeń, zarówno z przeszłości, jak teraźniejszości. Kilka tajemnic i zagadek. Mimo wszystko jest to książka, obok której nie mogłam przejść obojętnie i długo będę wspominać.

do czego można się dokopać odnajdując jeden list, który nigdy nie dotarł do adresata? Rewelacyjnie napisana książka i nakreślona historia. Choć nei jestem wielkim fanem prozy Cabre, bo mam wrażenie, że strasznie "żeruje" na tematyce, która zawsze się sprzeda, która zawsze poruszy to nie mogę podważac jego świetnego warsztatu.

Lubię bardzo czytać powieści tego autora szczególnie jak mam ochotę na coś lekkiego i przyjemnego dla duszy. Proza Cabre właśnie taka jest. Ta książka nie odbiega od jego twórczości. Winszuję po raz kolejny autorowi ciekawej i wyszukanej fabuły oraz nieszablonowych głównych postaci. Za to autor ma ode mnie zasłużone 4/5.

Głosy Panamo to książka, która jest reklamowana na każdym portalu czytelniczym i każdej księgarni internetowej. Uważam to za całkowicie niepotrzebny zabieg, bo taka książka jak "Głosy Panamo" z nazwiskiem tak wspaniałego autora jakim jest Jaume Cabre, nie potrzebuje żadnej reklamy. Obroni się sama swoją wspaniałością.

Po tę powieść sięgnąłem z polecenia znajomej. Co prawda nie jest to gatunek, który czytam najczęściej, ale postanowiłem zrobić wyjątek. Jak się okazało czasem warto :) Książka jest lekko napisana. Wciąga niczym dobry kryminał. Fabuła, ciekawe zwroty akcji oraz główni bohaterowie to zdecydowanie plusy tej powieści.

Po "Wyznaję", Jaume Cabre zaczęłam trochę inaczej patrzeć na literaturę hiszpańską, odkrywam jej nowe rewiry. "Wyznaję" było na pewno takim odkryciem jeśli chodzi o autora, Cabre to nie tylko wyśmienty kunszt i lekkość operowania piórem, ale i głęboka dojrzałość. "Głosy Panamo" zapowiadają się zatem intrygująco.

Powieść w której fabuła stanowi splot losów kilkorga bohaterów naznaczonych piętnem wojny. Każdy z nich ma swoją własną historię, i w każdym przypadku odkrywamy ją stopniowo równolegle z innymi. Powiedzieć, że to książka bardzo dobra to stanowczo za mało. To książka genialna, wartościowa, zapadająca w pamięć.

Po przeczytaniu "Wyznaję", gdy tylko dowiedziałam się, że wychodzą "Głosy Panamo" z ogromną niecierpliwością i niepokojem oczekiwałam daty premiery książki, by pobiec po nią do księgarni. Moje wszelkie oczekiwania są zaspokojone, a niepokój odszedł po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Wspaniała powieść.

W "Głosach Pamano" Jaume Cabre mnie zachwycił. Po "Wyznaję" pisarstwo tego autoranieco mnie zaintrygowało, bo nie znałam go wcześniej. "Głosy Pamano" to bardzo płynnie i pasjonująco prowadzona opowieść, której doskonałym uzupełnieniem stają się jej bohaterowie. Serdecznie polecam przeczytanie.

To smutne,że autor(ka) notki, chyba wydawniczej, do tej książki nie zna znaczenia polskiego słowa "trywialny" i myli je z angielskim "trivial". To samo dotyczy słowa "gest". Czy gestem jest zrobienie fotografii? Trzeba mieć nadzieję, że kto inny jest autorem przekładu...