Głębia (okładka  miękka, 11.2019)

„Głębia” to trzecia książka z parą detektywów Samem Bergeren i Molly Blom. Dwie wcześniejsze przypadły mi do gustu. Tak samo było i tym razem. Arne Dahl napisał kryminał, który skupia naszą uwagę już na samym wstępie. I tak pozostaje do końca tej historii. Sam podejrzewany jest o zabójstwo, którego nie popełnił. Do morderstwa doszło z jego starej, służbowej broni. Na domiar złego nie może liczyć na wsparcie swojej partnerki, gdyż Molly Blom jest w śpiączce. Z jednej strony zmuszony jest ukrywać się, z drugiej zaś poproszony został o pomoc w odnalezieniu Aiszy Pachachi. Kobieta została uprowadzona przez Carstena, byłego agenta tajnych służb. Porwanie to ma być kartą przetargową, dzięki której Carsten chce dotrzeć do ojca Aiszy, który zamierza udaremnić przeprowadzenie zamachu terrorystycznego. Szwecja staje w obliczu największego zagrożenia w historii kraju. Czy dojdzie do rozlewu krwi i paniki wśród mieszkańców? Czy jednak w porę uda się służbom zapewnić bezpieczeństwo? Jedno jest pewne, czeka nas ostra jazda bez trzymanki. A jeśli za sterami stoi Arne Dahl, to możemy być pewni, iż jazda nie obejdzie się bez iskier. Iskier, które rozbłysną w naszych emocjach, doprowadzając je do wrzenia. Ta książka to gotowy materiał na kinowy hit. Arne Dahl ponownie potwierdził, iż skandynawscy twórcy kryminałów, thrillerów mają szczególny dar do zaskarbiania sobie sympatii wielu miłośników gatunku. Możliwe, że niepowtarzalność ta jest zasługą skandynawskiego powietrza, które daje temu gatunkowi powiew innowacyjności, charakterystycznego klimatu, którego próżno szukać u twórców z innych krajów. I nie zamierzam odejmować pisarzom innej narodowości, lecz należy przyznać, że kryminały pochodzące z Półwyspu Skandynawskiego mają tę moc. A Arne Dahl ma jej ogromne pokłady. „Głębia” jest tego doskonałym dowodem. Wszystko jest tu przemyślane, fabuła zgrana, nie ma tu bezproduktywnego lania wody. To, co najważniejsze, po przeczytaniu tej książki poczujemy dreszcze niczym zlani zimną wodą. Tempo akcji doprowadzi Was do granic ekstremalnych przeżyć, a towarzyszące Wam napięcie, trwać będzie przy każdym szeleście kartki. Z niecierpliwością czekam na kolejną część z Bergerem i Blom. Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca http://www.czyt-nik.pl/recenzje/warto-sie-zaglebic/

Rodzina, kochana rodzina jest skarbem. Fotografia utrwalona na papierze lub matrycy może być mniej lub bardziej udana. Pokazuje tylko pozy, rysy twarzy zatrzymane w kadrze. Prawdziwy obraz rodziny zachowujemy w sercu. Kiedy strach o najbliższych paraliżuje człowieka, obezwładnia nas -chciałoby się tylko wyć... Zamiast tego trzeba działać, spenetrować "Głębię" własnych lęków, niewypowiedzianych sekretów albo... Bałtyku. "To wszystko ma w sobie coś szekspirowskiego - stwierdziła Blom. - Nieskończona płynność życia, skrajna daremność naszych wysiłków." Można zmienić samochód, mieszkanie, pracę, partnera, a nawet osobowość. Tylko rodziny tej prawdziwej zmienić nie można. Młoda osoba potrafi nawet po długim uwięzieniu odrodzić się w nowych realiach, świecie. Wystarczą świadomość bezpieczeństwa i na przykład mały, zniszczony pluszowy miś. Trójkąt Bermudzki nie jest tylko określeniem geograficznym. Zmienia się układ sił na świecie i rządy w szwedzkich służbach specjalnych. Tam właśnie zrodził się pomysł wykorzystania Sama Bergera obdarzonego specjalnymi predyspozycjami. Świetnie radził sobie w akcji, ale w kontaktach z kobietami miękł jak plastelina. Kobiety odgrywają dominującą rolę w najnowszej powieści Arne Dahla „Głębia”. Budzą silne emocje. "Chciał ją uściskać. Chciał ją zastrzelić. Chciał robić z nią wszystko. Tylko nie rozmawiać. Tego nie mógł." Czy wiecie, co jest najgorsze w trylogii? Trzeba przebrnąć przez ciekawsze i mniej interesujące fragmenty książek. Dopiero ostatnia część tego cyklu powieściowego daje pełną satysfakcję czytelnikowi. Poznajemy osoby obdarzone silnymi charakterami, choć może nie aż charyzmatyczne. Pojedyncze, rzucone słowa zmieniają kąt śledzenia bardzo dynamicznej akcji. Panie Dahl, dziękuję Panu za wszystkie emocje. Jest bardzo utalentowany.

„Głębia” jest bardzo dobrze skonstruowana pod względem akcji i napięcia. Czytelnik od początku orientuje się gdzie, jest zagrożenie, od której strony nadciąga i jakie może przynieść konsekwencje. Zagadką pozostaje jak? Gdzie? Kiedy? Nad tym musi pracować Sam Berger, a zadanie jest o tyle trudne, że oskarżony o morderstwo jest najbardziej poszukiwanym przez Säpo człowiekiem. Czy zamkniętemu na małej wyspie i pozbawionemu wsparcia zespołu fachowców, Bergerowi uda się zapobiec zamachowi terrorystycznemu? I jaką rolę w całej operacji odegra Molly? Jego była dziewczyna pogrążona w śpiączce... Jedyny problem, jaki miałam z tą książką taki, że nie znam poprzedniej części. Nawiązań do „Bezdroży” jest dużo i nie są do końca jasne, a niestety dość istotne, co powodowało, że opornie szło mi wyczucie się w bieżącą akcję. Ciężko się skupić, kiedy myśli błądzą, próbując dopasować strzępki informacji o tym, co było, by mieć pełen obraz. W końcu przeszłość stała się mniej istotna i wtedy powieść kompletnie mnie wciągnęła. „Głębia” zawiera wszystko to, czego po kryminale oczekuję — dobrze poprowadzonego głównego wątku, tak by nie odkryć za dużo i utrzymać ciągle napięcie, przebiegłego i inteligentnego przestępcy, śledczych, którzy się wzajemnie uzupełniają oraz pełnego akcji finału. Mimo początkowego chaosu powieść czyta się dobrze, choć gdybym znała „Bezdroża”, byłoby dużo lepiej, dlatego nie popełniajcie tego błędu i czytajcie w kolejności. Warto!

Tom [3] Cykl; Sam Berger i Molly Blom. ___ Säpo zwraca się do Bergera o pomoc w odnalezieniu Aiszy Pachachi, porwana przez byłego agenta służb- Carstena. Celem takiego działania jest dotarcie do ojca dziewczynki. Starcie między Samem a Carsterem ma podkład osobisty, gra jednak toczy się o atak terrorystyczny... Wszystko było by łatwiejsze do zrealizowania gdyby nie ciążące na nim zabójstwo, nie popełnił go lecz jest za ten czyn ścigany. ____ Ta książka aż kipi emocjami! Cykl z nimi uliwelbiam równo z Chyłką. Pełno tajemnic, pytań a odpowiedzi pochowane w różnych zakątkach. Jeśli temat ataków terrorystycznych, brak litości losu nad bohaterami, śmierći i pełno zagadek jest przez ciebie lubianych zapraszam do lektury!