Garderoba królowej. Historia Elżbiety II i jej strojów (okładka  twarda)

Wysoka wrażliwość to popularny termin, ale co się za nim tak naprawdę kryje? Chociaż wiele się o niej mówi, nie zawsze wiemy, czym tak naprawdę jest. Nie jestem też przekonana, czy nadanie jej nazwy rzeczywiście coś zmienia. Może jednak pozwala czuć się bezpieczniej, mieć pewność, że to nie „choroba”, a jedynie pewna cecha, która wymaga zrozumienia i bezwarunkowej akceptacji. „Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe” Agaty Majewskiej od wydawnictwa MUZA to dobry początek, by ten temat nieco zgłębić. „Zostało mi w głowie to, co mi kiedyś powiedziałaś: że jeśli już jestem w ruchu, to nie muszę uciekać przed przeszłością, tylko mogę biec spokojnym tempem tu i teraz w kierunku przyszłości. To mi pomaga, jak nie wiem w końcu czy biegnę, czy uciekam”. Pomoc dla rodziców Doktor Agata Majewska może być Wam znana z bloga rodzicielskiego – Mama Sowa. Jej książka to dobry początek, by przyjrzeć się zjawisku, które w ostatnim czasie zyskuje wielką popularność. Przy wysokiej wrażliwości często pada stwierdzenie, że ktoś „czuje za bardzo”, „za bardzo przeżywa”. Ale jakie są tak naprawdę normy? Kiedy to już jest „za bardzo”? Przy wysokiej wrażliwości wskazuje się przede wszystkim uporczywe analizowanie, rozpamiętywanie i roztrząsanie każdej sprawy, każdego problemu. Ma to oczywiście również swoje dobre strony, ale towarzyszenie dziecku o wysokiej wrażliwości, wymaga przede wszystkim rozpoczęcia pracy od samej/samego siebie. „Chciałabym podzielić się tym, że można odnaleźć w sobie taką chęć zobaczenia, co się dzieje, możliwość zmiany i fajne życie. Nie jakieś idealne, ale własne, i zdrowsze”. Rodzicielstwo na wysokich obrotach Zaczynamy od przybliżenia samego zjawiska wysokiej wrażliwości, następnie autorka przechodzi do oznak, dzięki którym można rozpoznać, że dziecko posiada właśnie tę cechę. Pierwsze symptomy widoczne są już w okresie niemowlęctwa, potocznie mówimy, że to są dzieci, które wymagają więcej uwagi, czułości i bliskości, są bardziej „wymagające”. Trudnym etapem okazuje się oczywiście separacja – żłobek, przedszkole czy pozostawienie dziecka pod opieką innej osoby. Bardzo ciekawie autorka opowiada o presji i o tym, że powinniśmy czasami po prostu odpuścić i kierować się własną intuicją i tym, czego dziecko potrzebuje. Najbardziej zaciekawił mnie rozdział o budowaniu relacji. Trochę jakbym czytała o sobie,  trochę o moim dziecku, pada tam takie cudowne sformułowanie: „otulająca łagodność”, ale najpierw trzeba ją zbudować w sobie, by później zapewnić dziecku odpowiednie wsparcie i akceptację jego emocji. „Akceptacja wiąże się z zaufaniem, że to, czego doświadcza dane dziecko jest prawdziwe, jest autentyczne. Pamiętajmy jednak, że aby móc zaufać, trzeba zacząć rzeczywiście słuchać tego, co mówi do nas dziecko”.

„Mamo, mamo! Oglądałam ciuchy królowej” - tak pewnego dnia powitała mnie córka. Trochę zdezorientowana popatrzyłam na dziadka, który zajmował się nią pod moją nieobecność. Zagadka szybko się rozwiązała. Listonosz przyniósł nową książeczkę, która wyjątkowo zainteresowała M. - „Garderoba królowej. Historia Elżbiety II i jej strojów” autorstwa Julii Golding i Kate Hindley. Być może niektórym z was wydaje się, że biografia królowej napisana z naciskiem na stroje to coś płytkiego. W końcu to tylko ciuchy. Ja zamierzam udowodnić wam, że nie tylko, a koncept przedstawiony przez autorki jest bardzo dobry. Moda odzwierciedla ducha czasu. Można z niej wiele wyczytać i na jej przykładzie uczyć się historii. Mamy więc pierwszy argument „za”: „Garderoba królowej” jako wycinek historii współczesnej w odsłonie dla młodych czytelników. Nie zapominam, że mówimy o strojach nie byle kogo, a królowej Elżbiety II. Monarchini długo panującej i monarchini sławnej. Mówimy o stylizacjach, które śledziły oczy całego świata. Królowa musiała pamiętać o dobraniu odpowiedniego stroju do okazji przy zachowaniu tradycji, a przy tym przemycić skrawek swojego „ja” (chociażby w charakterystycznych nakryciach głowy). Pamiętajmy również, że w rodzinie królewskiej są pamiątki przechodzące z pokolenia na pokolenie np. sukienka do chrztu, czy królewskie klejnoty. Zapewne myślicie, że napiszę teraz, iż między tymi wszystkimi „fatałaszkami” rysuje się biografia królowej. Nie do końca. Autorki sprytnie równoważą te dwa aspekty – modę i życiorys monarchini. Udało im się stworzyć krótką i przemyślaną biografię Elżbiety II, która przybliży najważniejsze fakty o tej postaci dzieciom. Zadbały też o to żeby nie była to po prostu biografia. Patrzenia na królową przez pryzmat strojów też wiele o niej mówi. Kto regularnie do mnie zagląda, wie, że mam córkę w wieku przedszkolnym. Nie sugerujcie się tym, że taki maluch dopadł tę książkę (chociaż był – i dalej jest - nią wyjątkowo zainteresowany). Jest ona skierowana raczej do dzieci wieku szkolnym. Książka jest konkretna, więc nie zamęczy czytelnika, piękne ilustracje sprawiają, że wygląda bardzo przyjaźnie. I córka, i ja jesteśmy zachwycone. Ona bo jest królowa, korona, kapelusze i śliczne rysunki. Ja, bo po studiach została mi słabość do historii Wielkiej Brytanii. Nie mogę się doczekać, kiedy opowiem mojej M. o Windsorach, a „Garderoba królowej” będzie pomocą dydaktyczną.

Podaruj dostęp do garderoby królowej. Niewielu mogło tam zajrzeć. „Garderoba królowej. Historia Elżbiety II i jej strojów” Julii Golding i Kate Hindley od wydawnictwa ZYSK to tak cudnie wydana książka, że będzie idealnym prezentem – nie tylko pod choinkę, ale pod kolorowymi lampkami będzie się jeszcze piękniej mienić. Zajrzyjmy więc do wypełnionego klejnotami środka. Ubrania… biżuteria… i jeszcze więcej! Pięknie wydana książka, urocze ilustracje i mnóstwo tajemnic do odkrycia. To idealna propozycja dla dziewczynki czy chłopca, którzy interesują się modą, zwłaszcza taką z najwyższej półki. Bo cóż może być bardziej fascynującego niż podejrzenie stylizacji najważniejszej kobiety na świecie? Jak to jest, gdy nie ma miejsca na swobodne ubieranie się? Czy wiecie, że garderoba królowej jest bardzo dokładnie przemyślana i zaplanowana? Każdego dnia doskonale wiedziała, co na siebie włoży. W końcu jej strój był fotografowany i omawiany przez miliony ludzi na świecie! Michele Clapton, która napisała przedmowę do książki, to słynna kostiumolog z serialu The Crown, wyprodukowanego przez Netflixa. „Istniała sekretna strona życia Elżbiety podczas wojny: wtedy się zakochała”. Największe wyzwanie? Suknia ślubna! Bardzo ciekawie autorka opowiada o przygotowywaniu repliki sukni ślubnej do serialu – wszystkie próby i przymiarki wymagały ogromu cierpliwości, a w prawdziwym życiu musiało jej być jeszcze więcej. Była to misterna praca wielu osób, ale efekt okazał się oszałamiający. Historia zamknięta w wyjątkowo pięknie wydanej książce przedstawia niemal sto lat – w tym czasie mała dziewczynka dorosła i stała się prawdziwą Królową. Teraz możemy jej historię podejrzeć w przepięknej formie. Książka idealna do czytania i zachwycania się wraz z dziećmi. „Jak zareagowała Królowa Elżbieta, głowa państwa, które nagle stało się modne? Jej stroje nabrały więcej współczesnych akcentów, zdradzając wpływy nowoczesności, ale nie odrzucając tradycji, choć zakładała czasami śmiałe kapelusze. Być może uznała, iż tę odważną nową modą lepiej zostawić młodszemu pokoleniu?”.

,,Czy potraficie sobie wyobrazić, jak to jest wstawać każdego ranka, wiedząc, że to, w co się ubierzecie, będzie fotografowane i omawiane przez miliony ludzi na całym świecie?" Narodziny dziecka, to zawsze bardzo ważny moment w życiu każdego człowieka. Tym bardziej, kiedy rodzi się pociecha rodziny królewskiej. Z powodu nadania wielu imion zwracali się do niej Lilibet. Na chrzcie miała na sobie przepiękną sukienkę po swojej praprababce. Czy uwierzycie, że na przestrzeni lat nosiło ją sześćdziesięcioro jeden potomków królewskiej rodziny? Jak sądzicie, komu przyszedł zaszczyt ją uszyć? Jak to jest mieszkać jako dziecko w domu, gdzie jest dwadzieścia pięć sypialni, elektryczna winda, sala balowa i biblioteka? Wielką zmianą był dla Elżbiety rok 1936, kiedy to zmarł jej dziadek. Można by rzec, że to wtedy wszystko się odmieniło. Zapewne nie wiedzieliście też, że w okresie wojennym dzieci bogatych rodzin chowano do małych wsi. Czy faktycznie były tam bezpieczne? Kierowca i mechanik. Czy pod tymi zawodami widzicie Elżbietę? Kiedy się zakochała? W jaki sposób została oczarowana i dlaczego jej pierwszy związek musiał być zachowany w tajemnicy? Pierwszy poród i obowiązki, które musiała przejść nie były łatwe. Podróże były u niej na porządku dziennym. Ubiór musiał być starannie dobrany i dopasowany. Tym bardziej, kiedy chodziło o szatę koronacyjną, której same hafty zajęły szwaczkom 3500 godzin w ciągu trzech miesięcy! Jak sądzicie, czy był nader ciężki? Być może miał symbolizować powagę sytuacji, która miała zmienić całe dotychczasowe jej życie. Jakie nosiła korony? Kto szył jej stroje? Czy możliwe, by książka zawierała ich obrazki? A może i mnóstwo fotek kapeluszy, które Elżbieta kochała niczym własne dzieci? Oj, dużo by tu wymieniać. Tym bardziej, że książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób i każda opowiastka będzie posiadała do tego zobrazowanie. Rysunki słodkie i ciepłe jak treść, którą chce nam przekazać. Takie streszczenie wszystkich ważnych chwil w życiu królowej Elżbiety zmieszczone do czterdziestu stron. Niebywała!

GARDEROBA KRÓLOWEJ. HISTORIA ELŻBIETY II i jej STROJÓW, to bardzo ciekawa pozycja zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych, których interesuje angielska monarchia i mają sentyment do już świętej pamięci władczyni. Elżbieta II była bez wątpienia niezwykłą kobietą, silną i stanowczą, a także bardzo stylową. Julia Golding ciekawie opisała życie królowej biorąc za pretekst jej garderobę. tekst jest przejrzysty i można go czytać dziecku, bo utrzymuje zainteresowanie. Dziewczynki będą zachwycone kreacjami i klejnotami królewskimi, z którymi zawsze wiąże się ciekawa opowieść. Jednak ta książka nie byłaby tak dobra, gdyby nie ilustracje Kate Hindley. Dzięki nim czytelnik może podziwiać kolory, kształty, kroje, a nawet fakturę strojów. Widzimy również ewolucję stylu Elżbiety II, co jest niezwykle ciekawe. Łatwo zauważyć, że była to kobieta konsekwentna zarówno w budowaniu autorytetu monarchii, jak i tworzeniu swej garderoby. Ta książka, to świetne źródło informacji o królowej i o tym, czego dokonała i w co się ubierała. Każdy strój wiąże się z jakimś ważnym wydarzeniem z jej życia i z życia Anglii. Rozpoczynamy podróż przy chrzcielnicy by towarzyszyć jej do późnej starości.... ach i nie możemy zapominać o jej psach rasy corgi. Są obecna na stronach tak, jak były obecne w jej życiu. GARDEROBA KRÓLOWEJ jest świetnie wydaną pozycją, którą się pięknie prezentuje. Okładka jest wyborna, stylowa, ze złoceniami. Myślę, że to dobry pomysł na prezent i dla dużego i dla małego. Interesująca i ładna rzecz, która przekazuje historię. stroje, klejnoty i cały ten królewski szyk Wydawnictwo Zysk i S-ka

Książka Julii Golding oczywiście posiada aspekt edukacyjny, ale nie oszukujmy się – jej największą zaletą jest szata graficzna. Ilustracje Kate Hindley mają w sobie wiele uroku. W zawartych przekrojach można ciągle odkrywać nowe szczegóły, a rozmieszczone w różnych miejscach psy rasy corgi wywołują uśmiech na twarzy – niezależnie od wieku czytelnika. Bez względu na sympatie i antypatie względem monarchii "Garderoba królowej" jest ciekawym sposobem przedstawienia pewnego zagadnienia. Atrakcyjna forma podania może zachęcić i starszych, i młodszych do zgłębienia tematu rządów Elżbiety II, czy najnowszej historii Wielkiej Brytanii, ale też zwrócić uwagę na samo znaczenie ubioru oraz modowych przemian przestrzeni lat.

"Garderoba Królowej "autorstwa Juli Golding i Kate Hindley Zysk i S-ka Wydawnictwo Rolę główną grają tu stroje, za pomocą których poznajemy historię życia wielkiej monarchini Elżbiety ll Autorka w bardzo przystępny i ciekawy sposób przedstawiła biografię królowej. Znane przysłowie mówi "jak cię widzą tak cię piszą" więc strój ma wielkie znaczenie, tym bardziej tak ważnej i znakomitej osoby jak Królowa. Książka jest wydana w większym formacie ma grubą kartonową okładkę i piękne przyciągające wzrok ilustracje. Nie jest to zbyt obszerna publikacja więc młody czytelnik nie zdąży się znudzić. Polecam małym, dużym, bo ta książka zasługuje na to, aby się z nią zapoznać. Czytajcie.❤️