Fartowny pech (okładka  miękka, 06.2014)

Zdecydowanie najsłabsza książka Rudnickiej.
Porachunki gangów, 2 ciapowaci policjanci, "płatny zabójca" mający żelazne zasady moralne... Trop prowadzi na wieś...
Wszystko opisane w bardzo tendencyjny(szczególnie wieś i jej mieszkańcy) i płytki sposób.
Miejscami powieść nawet zabawna, jednak nie ma porównania z poprzednimi pozycjami autorki.
Słowem- Duże Rozczarowanie(przez duże R)!

Posterunkowy Nadziany i jego przyjaciel Dziany do tego włoski mafiozo Giannini. Mieszanka wybuchowa. Dużo śmiechu. jak zaczniesz czytać tę książkę to nie oderwiesz się póki nie skończysz. Fajny wątek kryminalny a i miłosnego nie zabrakło. Polecam

Książka dobra na długi weekend.Wartka akcja, sporo humoru, zabawnych zwrotów akcji. Lekko się czyta bez cienia negatywnych emocji. Happy end i z uśmiechem na twarzy sięga się po następną tej autorki.

Olga Rudnicka jak zawsze dobra, nie zwalnia tempa, kolejna świetna z jej książek

Książka godna polecenia. Dobry kryminał. Szybko się czyta. Wciągająca.

Jak zwykle świetna książka tej autorki

Wszystko super

Podbiła moje serce Nataliami. Na dobrą sprawę od nich zaczęła się moja przygoda z tą młodą polską autorką. Wtedy odkryłam w niej coś niesamowitego i nie potrafię sobie odpuścić. Czytam i koniec. Jej humorystyczne kryminały są klasą samą w sobie, bo najzwyczajniej w świecie bazują na paradoksach i przypadkach, ale przy okazji nie mam wrażenia, że wymyśla rzeczy nie z tej ziemi. Te książki należy czytać na luzie, a nie czepiać się. Tutaj chodzi o dobrą zabawę.

Tym razem mamy dwóch policjantów-niedorajdów Dzianego i Nadzianego. W dodatku do Polski przyjeżdża włoski gangster Gianni, wynajęty przez polskiego mafioza do rozwiązania pewnego problemu. W tym samym czasie jeden z policjantów (ten, który potrafi zepsuć samochód, tylko do niego wsiadając) sam wysyła się na zapomnianą wieś i do rozpadającego się domu, który dostał w spadku, a drugi postanawia zostać detektywem. I tu się zaczyna.

Gianni próbuje rozwiązać sprawę, angażując do tego początkującego detektywa, byłego policjanta, który całkiem przypadkiem jest jego bratem. Okazuje się, że kumpluje się on z policjantem-niedorajdą, który również wmiesza się w sprawę. Przy okazji mamy do czynienia z mafiozem, który uparcie planuje przyszłość Gianniego jako swojego następcy, a dookoła tego czuć smród krowich odchodów, pijanych braci i wyjątkowo charakternych właścicielek gospodarstw agroturystycznych, które dość skutecznie zniechęcają do siebie gości.

Rudnicka opowiada historię o wielu bohaterach, zbiegach okoliczności i zabawnych wypadkach oraz wpadkach. Tej historii nie da się opowiedzieć - ją trzeba przeczytać. Dzieje się tam bardzo dużo, śmieszy tyle samo i aż szkoda odkładać książkę, gdy się skończy, a to niestety następuje. To typowa komedia kryminalna w wykonaniu Rudnickiej. Jeśli czytaliście, wiecie, o czym mówię. Jeśli nie - najwyższa pora to nadrobić!

„Fartowny pech” to moje pierwsze zetknięcie się z Olgą Rudnicką. Poznawanie nowego autora jest jak wypłynięcie na nieznane wody. Nie wiemy czego możemy się spodziewać, jak głęboko zaangażujemy się w całą akcję i jak długo będzie trwała nasza fascynacja, o ile w ogóle takowa się pojawi.
W tym wypadku bardzo zainteresował mnie tytuł książki. Oksymoron określający pecha mianem fartowny, to zwiastun oryginalnej przygody. Nie można jednak oceniać książki po okładce tudzież po tytule. Postanowiłam więc przebrnąć przez trzysta stron powieści autorstwa Olgi Rudnickiej, aby przekonać się, czy jest ona warta polecenia.

W gangsterskim świecie dominuje Gianni – człowiek o niepodważalnej reputacji i zasadach, których kurczowo się trzyma. Wynajęty do specjalnego zadania, powraca do Polski po wieloletnim pobycie we Włoszech. Działając na zlecenie Padliny – lidera jednego z szanowanych gangów, ma zidentyfikować jego wroga i pomóc w rozprawieniu się z nim. Do pomocy angażuje swojego brata, który niedawno co porzucił pracę w policji i postanowił otworzyć biuro detektywistyczne. Kryś – niczego nie świadomy, uczciwy człowiek – nie ma pojęcia, czym zajmuje się jego starsze rodzeństwo, toteż zadowolony godzi się na przyjęcie zlecenia, które oczywiście Gianni nie do końca jasno formułuje, kamuflując pewne fakty.
Nieco inne życie prowadzi Filip Nadziany. Policjant dręczony przez współtowarzyszy z powodu serii niefortunnych życiowych wydarzeń, postanawia zmienić miejsce zamieszkania i skorzystać ze starego, rodzinnego domu znajdującego się w niewielkiej wsi. Zmęczony wiecznym tłumaczeniem się przed mamusią, przeprowadza się więc do Paszcz.
Właśnie tam, w pewnym momencie, losy trojga wspomnianych bohaterów krzyżują się. Filip – broniący prawa, Kryś – uczciwie poszukujący właściciela pewnej tajemniczej skrytki oraz Gianni – gangster z zasadami, który mimo działania w półświatku stara się chronić swojego brata. Co z tego wyniknie? Czy godziwość i sprawiedliwość mogą współistnieć na tej samej płaszczyźnie, na której funkcjonuje gangsterska brutalność? Czy Kryś dowie się, że działa na zlecenie przestępców? Czy całe zajście znajdzie satysfakcjonujący finał? Akcja powieści niewątpliwie jest zawiła, jednakże to z pewnością działa na jej korzyść.

Olga Rudnicka skonstruowała kryminał, w którym idealnie zobrazowała świat gangsterski. Układy, układziki, pieniądze i bezwzględność – to podstawowe zasady, które pozwalają przetrwać tylko tym najlepszym. Słabi niestety odpadają. „Fartowny pech” to jednak nie krwawa powieść, która nieustannie trzyma w napięciu. Posiada ona bowiem elementy komedii. Czytelnik może doszukać się składników satyry, dzięki którym zamiast obawy przed gangsterskim otoczeniem, zaczyna odczuwać względem niego sympatię. Gianni, chociaż zabija, mógłby rozgrzać serce niejednej czytelniczki, ponieważ mimo swojej bezwzględności, jest silny, zaradny i ma swoje uczucia. Kryś zaś, chociaż początkowo nie do końca zaradny i wystraszony, przechodzi lekką metamorfozę. To, co czeka bohaterów powieści, niewątpliwie zmieni ich życie i ukształtuje ich charaktery na nowo.

„Fartowny pech” to wspaniała przygoda, która niejednokrotnie ciśnie uśmiech na twarz czytelnika. Zaciekawia, nie męczy i zachęca do brnięcia w głąb całej akcji. Postacie wykreowane przez panią Olgę posiadają wyraźne cechy osobowości. Każdy jest wyjątkowy, a taka różnorodność z pewnością jest ogromną zaletą tej książki. Autorka doskonale wniknęła także w odmienne światy. Inne dialogi czy zachowania pojawiają się w gangsterskim półświatku, a całkiem inaczej wygląda życie i sposób zachowania ludzi na wsi. Wszystko jest wiarygodne, więc nie można tutaj pani Rudnickiej niczego zarzucić.

Uważam, że wspomniana książka jest godna polecenia zarówno fanom mocnych kryminałów, którym taka odmienność niewątpliwie się przyda, jak i wielbicielom powieści z humorem. Styl, jakim posługuje się Olga Rudnicka jest lekki i co interesujące, pomimo tego, że książka jest kryminałem, ma się wrażenie aury wesołości i optymizmu, która cały czas unosi się w powietrzu. Ja niewątpliwie nie żałuję przeczytania Fartownego pecha. Otwarcie przyznaję, że książka jest godna polecenia, a ja jeszcze nieraz sięgnę po inne książki autorstwa pani Rudnickiej, ponieważ widać, że kobieta wie o czym pisze i daje przy tym wielu ludziom sporo rozrywki.

Literaturę, która wyszła spod pióra Olgi Rudnickiej poznałem stosunkowo niedawno, podobnie jak Autorkę na spotkaniu z czytelnikami. Zastanawiałem się wtedy, skąd w tak młodej osobie jest tyle energii. Pracuje, studiuje i pisze. Aktualnie już ukończyła studia. Byłem zachwycony tym, co przeczytałem, jak i bezpośrednią rozmową z pisarką, która mimo znaczących sukcesów pozostaje skromną kobietą i zgodziła się na spotkanie na prywatnym gruncie. Olga pisze głównie kryminały z komediowymi akcentami. Osobiście lubię ten gatunek i z niecierpliwością czekam na kolejne opowieści wychodzące spod jej pióra (klawiatury). Morderstwa z przymrużeniem oka, komedie pomyłek itd. Idealne na relaksujący wieczór z książką.

„Fartowny pech” jest najnowszą książką, mającą niedawno swoją premierę. Dzięki uprzejmości Wydawcy tekst otrzymałem odpowiednio wcześniej, a przeczytałem go wczorajszego wieczora.

Jak to bywa w życiu są ci dobrzy i są ci źli. Dwóch braci stoi po przeciwnych stronach barykady, ale ten dobry jeszcze o tym nie wie. Prawda o Gianim w końcu musi wyjść na jaw. Fabuła przeplata się wydarzeniami, postaciami i historią, która doprowadza do… No właśnie. O fabule można napisać wiele, wszak Olga Rudnicka funduje nam ciekawą historię toczącą się głównie w środowiskach przestępczych. Kogo mu tutaj nie mamy? Zwykli policjanci, policjanci z kilkoma belkami, podejrzane typy i mafiosi. W szczególny sposób przypadły mi go gustu charakterystyki postaci. W „Fartownym pechu” nie można się gniewać nawet na najgorszego kryminalistę. Postacie przedstawione w krzywym zwierciadle są zabawne i wzbudzają raczej sympatię, niż strach. Trudne uczucia, puste pożądanie, zlecenia zabicia groźnego szefa mafii zlecone przez jego fajtłapowatego synka.

Autorka przedstawiła półświatek w komiczny sposób i jak zwykle mierząc się z trudną tematyką zrobiła to świadomie i perfekcyjnie. Dodatkowym atutem są krótkie rozdziały, każdy zawiera datę, godzinę i miejsce akcji. Dialogi są przekonujące. Nie potrafię pisać z taką lekkością jak autorka. Każda jej książka jest lepsza od poprzedniej. Ole Rudnicka nazwaną następczynią Joanny Chmielewskiej. Myślę, że zasługuje na ten zaszczytny tytuł. Jest także autorką chyba pierwszej powieści napisanej w Polsce o stalkingu pod tytułem „Cichy wielbiciel”. Jedna z jej powieści „Natalii5” jest przygotowywana do adaptacji filmowej. W pełnie zasłużenie. O pisarce usłyszmy jeszcze nie raz. Osobiście wróżę jej i serdecznie życzę wielkiej, międzynarodowej kariery. Jest piękną, inteligentną, pracowitą kobietą pełną spontaniczności i ujmującego uśmiechu. Czy warto sięgnąć po „ Fartownego pecha”? Oczywiście, że warto. Powodów jest wiele, ale jak dla mnie najważniejszym jest ucieczka od ciężkich, skandynawskich kryminałów. Masz ochotę na lekką książkę, traktującą o poważnie śmiertelnych sprawach sięgnij po „Fartownego pecha”. Idealna lektura dla ponuraków.