Pięknie się czyta, ta niezwykła opowieść to lektura bardzo wciągająca ,a poruszane w niej tematy zmuszają do refleksji. Ponadto zachwycam się, nie tylko w tej książce, ale również w innych, cudownym stylem opowieści i finezyjnymi literacko ujęciami 2 - 3 słów w coś wyjątkowego i nie powtarzalnego u innych autorów. Gratuluję pani Oldze nieprzeciętnego talentu. Z pozdrowieniami: Beata

Bardzo interesująca książka dla wymagającego czytelnika. Należy mieć na uwadze, że czytelnik powinien być zaznajomiony z wcześniejszą literaturą naszej noblistki. Pozwoli to na odbieranie przekazu autorki ukrytego w metaforach i odniesieniach. Polecam dla czytelników którzy lubią zgłębiać skomplikowaną osobowość i głęboką psychikę człowieka oraz różnorodne relacje międzyludzkie .

To jest powieść dla dorosłych, którą czytasz,a Twój zachwyt nad morzem szczegółów i dbałości autorki o odniesienie do przeszłości i realizmu wzrasta z każdym rozdziałem. To prawie jak baśń,a jednocześnie czujesz, że kiedyś mogło się wydarzyć. Po przeczytaniu rozmyślałam długo czy dziś, czy dawniej ludzie " inni" mieli trudniej.

Tajemnicza, miejscami wredna ;), dobrze osadzona w realiach owczesnej nie-Polski uswiadamiajaca nam jak niewiele w mentalnosci polskiej sie zmienilo. Akcji wlasciwie brak. To rozwazania. Porusza problem identyfikacji plciowej.

Dla mnie - rozczarowująca, pierwsza, którą tak nisko oceniam. Bardzo nie podoba mi się to, co w tej książce jest „podskórne”, bo w przeciwieństwie do wcześniejszej twórczości autorki - jest to „gruboskórne”.

Piękny język. Czyta się b dobrze, choć sa fragmenty bizarne, tajemnicze, dziwne. Duże podobieństwo do Czarodziejskiej göry T.Manna.

No tą pozycją byłem cokolwiek rozczarowany . Taka opowiastka dla starszych ciotek

Super książka odwołująca się do Czarodziejskiej Góry Manna

Swietna książka, pełna czaru. Napisana pięknym językiem.

Książka nieco za bardzo „przegadana” przez bohaterów.

Przyjemnie się czyta, ale liczyłam na coś więcej

Miłość do Dolnego powoduje,że nabywam literaturę osadzoną w tych cudownych terenach i zarażam swoimi opowieściami o tej cudownej krainie swoich bliskich, przyjaciół i znajomych,a jestem z Mazur,więc nie jest to tak oczywiste,jakby mogło się zdawac😀mało jest literatury ,której akcją dzieje się w tamtych terenach. Jeśli komuś podobała się lektura " Gdzie śpiewają raki" ,z pewnością nie będzie zawiedziony. Niespieszna, odkrywająca uroki przyrody ....dla mnie wspaniała i mimo braku spektakularnej akcji ,wiem,że trafi na półkę moich ulubionych.

To moja pierwsza pozycja spod pióra Olgi i muszę przyznać, że jestem zaskoczony. Jedyne, co mi się ciśnie na usta to meeeeeega! Świetnie napisane, historia też niczego sobie. Tak jak opis sugeruje, że należy zwrócić uwagę, że to pisała kobieta, bo czytając tego nie czuć. Na pewno nie ostatnia książka, którą przeczytam od Tokarczuk. Gorąco polecam.

Bardzo polecam. Magiczna podróż do uzdrowiska z czasów początku XX wieku. Uzdrowisko, które dzisiaj jest prawie nieznaną wsią letniskową, a którą po przeczytaniu książki obowiązkowo odwiedzę.

Wciągająca tajemnicza atmosfera uzdrowiska.... byłam bardzo ciekawa zakończenia. Oczywiście piękny język i styl autorki dodawał tylko smaczku. Niczym "Czarodziejska Góra" Manna ;-)

Świetna lektura, zwłaszcza dla mnie, ponieważ miejscowość, w której toczy się akcja jest mi znana i znany jest mi jej urok. Literatura Pani Tokarczuk w wydaniu z czasów E.E

Bardzo dobra pozycja, zostawiła mnie z przemyśleniami jeszcze na kilka dni po jej przeczytaniu. Interesujący bohaterowie i nie nudzące opisy. Lubię taką prozę.

Wykwintna atmosfera "Czarodziejskiej góry" Manna plus cudowna, feministyczna ironia w męskim świecie, z domieszką świata grozy i ludowych wierzeń. Tak!

Klasa sama w sobie. Pisarstwo Olgi to ciągle najwyższy poziom. Dodatkowo lektura zbiegła mi się z pobytem w sanatorium, przypadek? Nie sądzę ;)

Książka szczególna, myślę że mieszkańcy Dolnego Śląska,a szczególnie ci którzy interesują się historią regionu, bardziej zrozumieją ja niż inni