Od Misia Paddingtona do gwiazdy BBC
Swoje dorosłe życie zaczynał od… sprzedaży maskotek Misia Paddingtona, co stanowiło rodzinny biznes Clarksonów. Szybko jednak doszedł do wniosku, że jego prawdziwą pasją jest motoryzacja. Zaczął pisać dla lokalnej gazety „Shropshire Star”, w której, jak wspominał po latach, zajmował się z początku testowaniem „małych Peugeotów i Fiatów”. W 1984 roku, wraz z przyjacielem i dziennikarzem Johathanem Gillem założył Motoring Press Agency, w ramach której dokonywali recenzji przeróżnych pojazdów na zlecenie magazynów z całego kraju. Przełom nastąpił w 1988 roku, kiedy do współpracy przy tworzeniu nowego formatu telewizyjnego zaprosiła go sama BBC. Dołączył do obsady „Top Geara”, emitowanego od 1977 roku i cieszącego się dość dużą popularnością programu motoryzacyjnego. Jednak dopiero zmiany, które zwiastował i którym przewodził Clarkson - wspierany później przez Richarda Hammonda i Jamesa Maya - spowodowały, iż stał się najpopularniejszą pozycją wśród tego typu formatów na świecie. Stał się też czymś więcej: światowym fenomenem, który gromadził przed telewizorami nie tylko fanów czterech kółek. Charakteryzujące się osobliwą, ale niezwykle przyjemną w obserwacji dynamiką trio zjeździło dosłownie cały świat, od Palm Springs po Myanmar, dając widzom nie tylko możliwość oglądania nietuzinkowych testów aut, ale dostarczając także doświadczeń z pogranicza programu dokumentalnego i podróżniczego. Clarkson, Hammond i May, znani także jako „Chłopcy” („The Boys”), nie ograniczali się bowiem tylko do samochodów: chętnie z nich wysiadali i zgłębiali specyfikę miejsc, do których przybyli.
Jedyny taki program na świecie
Przede wszystkim jednak „Top Gear” był programem na wskroś brytyjski - nikt inny nie wpadłby bowiem na to, aby przerobić auta na łodzie i próbować przepłynąć nimi Kanał La Manche, szaleć double-deckerami po torze wyścigowym bądź zmienić opony Porsche na stalowe koła i wpuścić je na kolejowe tory. Clarkson, Hammond i May nie celowali w „zwykłe” testy samochodów, celowali w niesztampową rozrywkę, która sprawi, iż widzowie będą co tydzień przecierać oczy ze zdumienia i zastanawiać się: „Czy oni naprawdę zamierzają to zrobić?!”. W „Top Gearze” nie było też żadnych świętości: największe światowe marki mogły być skrytykowane i wyśmiane w naprawdę brutalny sposób, zaś mniej znane firmy motoryzacyjne - wyniesione na telewizyjny piedestał. Duchem programu był Clarkson, który szybko wyrobił sobie opinię bezkompromisowego, ale również bardzo kreatywnego i, po prostu, zabawnego. „Był dokładnie tym, czego szukaliśmy: pełnym pasji autorem z zakresu motoryzacji, upartym i do pewnego stopnia lekceważącym” - wspominał po latach motywy swojej decyzji o zaangażowaniu Clarksona do projektu Jon Bentley, producent „Top Geara”. „Był idealnym kandydatem. Wyróżniał się, bo naprawdę miał poczucie humoru”. Format był wielokrotnie nagradzany - w kraju oraz zagranicą - i nominowany do różnych statuetek, podobnie jak jego charyzmatyczny prowadzący. Przekładało się to oczywiście na zarobki: w 2007 roku pojawiła się informacja, iż za jeden tylko sezon otrzymuje aż milion funtów! Prawie dwa razy tyle Clarkson zarabiał na swoich książkach i felietonach publikowanych w różnych magazynach na całym świecie.
Przede wszystkim: dziennikarz
Bo książki Jeremy’ego Clakrsona cieszyły się - i wciąż się cieszą - ogromną popularnością na całym świecie; co ważne, nie tylko wśród fanów motoryzacji. Pisał bowiem nie tylko o autach, ale o innych tematach związanych z popkulturą i polityką, komentując bieżące wydarzenia oraz wygłaszając niekoniecznie popularne opinie. Nic w tym dziwnego: na swojej bezkompromisowości, niewyparzonym języku i ostrym żarcie zbudował przecież światową rozpoznawalność. Wydany w 2004 roku „Świat według Clarksona” był bestsellerem zarówno w Wielkiej Brytanii (ponad milion sprzedanych kopii!), jak również nad Wisłą. Dużym zainteresowaniem cieszyły się kolejne publikacje dziennikarza, „Tak, jak mówiłem” oraz „Jeśli mógłbym dokończyć”. Popularności Clarksona nie obniżyły szczególnie dość kontrowersyjne okoliczności odejścia z BBC, które w 2015 roku, po awanturze na planie, zdecydowało o zwolnieniu swojego gwiazdora. Zarówno Clarksona, jak i Maya oraz Hammonda, którzy solidarnie odeszli z „Top Geara”, szybko „przygarnął” Amazon Prime, angażując ich do nowego (i bezsprzecznie wzorowanego na brytyjskim hicie) projektu pt. „The Grand Tour”. Jak na razie powstało 39 odcinków, a w 2019 roku poinformowano, iż Clarkson i koledzy podpisali umowy na dwie kolejne serie.
Świat według Clarksona (ebook)
Komentarze (0)