Co to jest HDR? Wszystko o technologii High Dynamic Range

W ostatnich latach różnorodne technologie zapisywania i wyświetlania obrazu rozwinęły się w bardzo szybki sposób. Choć ilość informacji na ten temat może przytłoczyć, ich zrozumienie wcale nie jest trudne. Przede wszystkim warto się dowiedzieć czym jest szeroko rozpowszechniona technologia HDR, jak powstała i co odróżnia ją od innych, a także — co najważniejsze — jak można ją wykorzystać do codziennej pracy, rozrywki i twórczości.

Skąd się wzięło HDR i co to właściwie jest?

Skrót „HDR” oznacza High Dynamic Range, czyli dosłownie „szeroki zakres dynamiki”. Odnosi się do sposobu wykonywania zdjęć oraz nagrywania filmów. Słowo „dynamika” określa zakres jasności, który znajduje się w obrazie docelowym. HDR jest zatem technologią umożliwiającą uzyskanie jakości obrazu maksymalnie zbliżonej do kolorystyki realnego świata. Z technicznego punktu widzenia jest to wielokrotne naświetlanie tych samych kadrów w taki sposób, aby ilość światła była jak najbardziej zbliżona do efektów obserwacji ludzkiego oka. Dzięki temu oglądany na ekranie materiał posiada żywe, skontrastowane i dobrze iluminowane kolory, a oglądanie staje się przyjemniejsze.

Różne typy High Dynamic Range

Obecnie na rynku funkcjonuje pięć standardów HDR. Są to:

HDR10 — najbardziej rozpowszechniony rodzaj tej technologii. Jest to tzw. standard otwarty, co oznacza, że firmy starające się o uzyskanie tej metody zapisywania i wyświetlania obrazu nie muszą spełniać specjalnych wymagań finansowych czy prawnych (np. przechodzić skomplikowanej certyfikacji). HDR10 musi posiadać podpróbkowanie kolorów o współczynniku 4:2:0, głębię oraz min. 10 bitów. Większość serwisów streamingowych (Apple, Netflix, Amazon, Disney) zaimplementowało ten standard. Niemal wszystkie telewizory 4K posiadają obecnie obsługę HDR.
Dolby Vision — choć pierwotnie został pomyślany jako element kina (część składowa Dolby Cinema) znalazł również zastosowanie w urządzeniach domowych. Podstawową różnicą pomiędzy DV a HDR10 jest sposób organizacji reprodukcji zwiększonego kontrastu i naświetlenia: standard HDR10 aktualizuje dane na temat kolorystyki w zależności od zmiany sceny (np. położenia kamery), zaś w przypadku Dolby Vision dzieje się to poklatkowo. Pozwala to na uzyskanie dużej ilości niuansów kolorystycznych.
HDR10+ — to odmiana High Dynamic Range, która została opracowana przez firmę Samsung. Sposób jej działania jest podobny do Dolby Vision.
HLG (Hybrid Log Gamma) — wariant HDR opracowany z myślą o odbieraniu transmisji telewizji kablowej. Efekt współpracy technologicznej Japonii i Wielkiej Brytanii. Z tego powodu, część np. filmów dokumentalnych słynnego brytyjskiego producenta BBC dotycząca programów przyrodniczych można obejrzeć w ten sposób.
Advanced HDR by Technicolor — ostatnie funkcjonujące rozbudowanie HDR dostępne na rynku. Jednocześnie jest to technologia najmniej rozpowszechniona ze wszystkich omawianych: obsługuje ją wyłącznie Netflix.

Technologiczny zawrót głowy — czy na pewno?

Konkurujące ze sobą standardy wyświetlania obrazu nie powinny wzbudzać uczucia zagubienia w gąszczu nowinek technicznych. Wręcz przeciwnie — konsumenci mogą tylko zyskać na rywalizacji firm, które oferują coraz lepsze rozwiązania dystrybucji i wyświetlania kolorów. Podstawowym urządzeniem, co do którego z pewnością można rozważyć HDR, jest domowy telewizor. Dodatkowymi urządzeniami, w których przyda się jak najlepsza obsługa obrazu są konsole do gier.

Telewizory. Filmy niemal jak w kinie dzięki HDR TV

Na początek wariant budżetowy. Rozpoznawalne firmy, takie jak Thomson czy Samsung, oferują telewizory obsługujące HDR, które obciążą portfel kwotą jedynie 1000-1200 zł. Jest to rozsądna inwestycja w zamian za tak dużą naturalność kolorów. Standardowym elementem menu są propozycje ze strony wspomnianego Samsunga który, jak wiadomo, posiada własną wersję HDR z plusem na końcu — zresztą podobnie jak Philips czy Xiaomi, którzy postanowili przyłączyć się do inicjatywy konkurenta. Większość urządzeń obsługujących HDR to telewizory o rozdzielczości 4K, których średnia półka cenowa wynosi ok. 2500-3000 zł (produkty w tym zakresie cenowym posiada wiele firm: m.in. LG, Philips, Panasonic, Sony, a także producenci wymienieni wcześniej).

Konsole do gier. Xbox i PlayStation z High Dynamic Range

Jeszcze kilka lat temu Sony PlayStation nie posiadało możliwości skorzystania z tej technologii, zresztą nie z własnej winy — nie powstało wystarczająco dużo gier, które wspierały ten format. Dzięki sztuce patchowania i aktualizacji współcześnie wszystkie modele PS4 cieszą się wsparciem HDR. W PS5 obsługa HDR10 jest standardem. Sprzęt Microsoftu jest również odpowiednio przystosowany: zarówno Xbox One X, jak i model S poradzą sobie z tym standardem. Krokiem w dobrą stronę jest także wprowadzenie obsługi Dolby Vision. Dzięki temu gracze mogą cieszyć się jeszcze bardziej satysfakcjonującą wizualnie rozgrywką.

Urządzenie wejścia i wyjścia. Nie zapomnijmy o ekranie

Choć może się to wydać oczywiste, warto zapamiętać jeden szczegół przed zakupem konsoli z obsługą HDR: aby cieszyć się dobrodziejstwami tej technologii, trzeba koniecznie posiadać ekran, który ją obsługuje. Dobrym tropem będzie skrupulatne sprawdzanie naklejek czy instrukcji lub kontakt z infolinią producenta, aby upewnić się, że nie kupujemy ekranu na marne. Po co kupować np. Cyberpunka 2077, by potem nie móc w pełni wykorzystać piękna kolorystyki, które odnajdziemy w tej grze?

Przemyślany zakup to inwestycja na lata

Skoro wiadomo już co to jest HDR, warto poznać inne cechy kupowanego ekranu. Wysoka rozdzielczość taka jak 4K pozwala na maksymalnie efektowne wykorzystanie High Dynamic Range. Kto nie chciałby na co dzień cieszyć się najlepszą głębią kolorów we wszystkim, co ogląda w na ekranie?

Więcej tekstów na temat technologii znajdziesz w dziale Poradniki na Empik Pasje!

Zdjęcie okładkowe - źródło: Shutterstock