12 ciekawostek, których nie wiesz o gołębiach

W społecznej świadomości pokutuje opinia, że gołębie to głupie ptaszyska o wyglądzie latających szczurów. Internet pełen jest memów o gołębiach, które żyjąc obok nas w miastach pstrzą auta odchodami, zostawiają nieczystości na parapetach, pomnikach, billboardach. Gołąb wzbudza odrazę i niechęć, a na domiar złego nie sposób odróżnić jednego osobnika od drugiego, przez co w naszych umysłach jest całkowicie odarty z osobowości. Jednak, kiedy się je pozna – patrzy się na nie inaczej.

 „Wymiarami mózgi większych ptaków są podobne do mózgów małych sprytnych ssaków, takich jak szczury, ale są około tysiąc razy mniejsze od mózgu ludzkiego. Mimo tak małych rozmiarów potrafią dokonywać rzeczy niezwykłych, co świadczy, że są znacznie lepiej od naszych mózgów zorganizowane”

– czytamy na golebiowate.blogspot.com

 

 

Gołębie potrafią wrócić do domu

To najbardziej niesamowity talent, który ludzkość zauważyła i wykorzystywała od wieków. Gołąb wypuszczony z dala od swojego domu, wraca do gniazda dzięki umiejętności określenia swojego położenia oraz wyznaczenia kierunku lotu.

Gołębie mają wewnętrzny kompas i mapę

Wbrew pozorom możliwości ptasiego móżdżku w kwestii orientacji w podróży daleko wykraczają poza nasz ludzki umysł. Ptaki, tak jak my, wykorzystują do nawigacji „mapę” i „kompas”. Ba! Są w nią wyposażone przez matkę naturę. Nie potrzebują narzędzi; by dotrzeć do celu mogą polegać tylko na sobie.

 

 

Gołąb wykorzystuje punkty orientacyjne

Ptaki mają świetny wzrok i podczas lotu w bliskiej odległości od gniazda, wykorzystują znane sobie punkty orientacyjne. Zauważono, że latają nieraz wzdłuż dróg i wykonują skręty o 90 stopni nad skrzyżowaniami.

Gołąb zna położenie słońca i gwiazd

Gołębie latają przede wszystkim za dnia, idąc spać wraz z zachodem słońca i budząc się o świcie. Dlatego koncentrują się przede wszystkim na położeniu słońca. Zdarzają się jednak przypadki, że poszczególne ptaki nie przerywają lotu w czasie nocy - to one mają przewagę podczas ptasiej olimpiady. Patrząc na gołębią zgraję, w której nie potrafimy odróżnić ptaków od siebie, często zapominamy, że każdy z nich posiada odrębną osobowość. Niektóre ptaki są odważniejsze lub bardziej zdeterminowane i latają po zmroku, inne nie widzą potrzeby ryzykowania.

 

 

Gołąb bada polaryzację światła

Badania dowodzą, że w czasie homingu (z ang. zdolność powrotu dorosłego ptaka do gniazda) ptaki te wykorzystują m.in. polaryzację światła jako jedno z pomocnych narzędzi.

Gołąb kieruje się polem magnetycznym

Posiadają zmysł odczuwania pola magnetycznego. Naukowcom udało się odnaleźć grupę neuronów pniu mózgu, która uaktywnia się w sztucznym polu magnetycznym. Prawdopodobnie wykorzystują odchylenie pola magnetycznego by ustalić układ współrzędnych.

Gołąb słyszy infradźwięki

Gołębie odbierają infradźwięki. Są to fale dźwiękowe o niskiej częstotliwości - np. szum prądów morskich. Fale te są długie, a ich dźwięk niesie się bardzo daleko przenikając ziemię. Prawdopodobnie ptaki wracają do gołębnika dzięki temu, że słyszą jego dźwięk.

Na całym świecie organizowane są olimpiady gołębi

Nasze miejskie gołębie zmysł orientacji mają nieco przytępiony - żyjąc w bliskiej odległości ludzi, gdzie jedzenia jest pod dostatkiem, nie mają potrzeby, by trenować. Ci najlepsi ptasi zawodnicy wywodzą się od gołębia skalnego. Na całym świecie organizowane są zawody, w których wygrywa gołąb, który z najszybszą dzienną prędkością pokona dystans dzielący go od domu. Podczas zawodów pokonują trasę o długości ok. 150 - 300 kilometrów. Krajem, w którym zawody gołębi są najbardziej rozpowszechnione jest Tajwan – tam to hobby zrzesza przeszło pół miliona entuzjastów. Wśród krajów europejskich, zdecydowanie króluje Belgia. Fanów gołębiego sportu znajdziemy w niemal każdym kraju na świecie, również w Polsce.

 

 

Najdroższy gołąb w Polsce osiągnął cenę 50 tysięcy euro

Zdolność do powrotu do domu jest przynajmniej częściowo dziedziczna, więc ptaki, które odbywały szkolenia i były selekcjonowane pod względem sukcesywnego powrotu do domu, osiągają najwyższe noty. Najdroższy polski gołąb został sprzedany za cenę 50 tys. euro. Umiejętność nawigacji rozwija się w trakcie nauki i ćwiczeń, dlatego zapaleni gołębiarze ćwiczą w sezonie swoje stadka ptaków każdego dnia, przygotowując je do europejskich zawodów. W Polsce fanów gołębi zrzesza Polski Związek Hodowców Gołębi Pocztowych. Pierwsze tego typu stowarzyszenie powstało w 1926 roku, jednak jego działalność została zawieszona na czas II wojny światowej. Hodowanie gołębi było wówczas zakazane pod groźbą kary śmierci ze względu na możliwość komunikowania się za pośrednictwem ptaków.

Gołębie dobierają się w pary na całe życie

Wspólnie mogą przeżyć ze sobą nawet dwadzieścia lat. To dłużej niż niejedno małżeństwo! Ich pisklęta opuszczają gniazdo dopiero po osiągnięciu dojrzałości. Dzieje się tak dzięki temu, że oba dorosłe ptaki ściśle ze sobą współpracują przy karmieniu młodych.

 

 

Gołębie produkują „ptasie mleczko”

Zarówno samica, jak i samiec karmią swoje ptasie dzieci. Do tego celu wytwarzają pokarm w połowie przełyku. Ich mleko zawiera antyciała i regulatory układu odporności, podobnie jak mleko ssaków. Dzięki dużej zawartości białka, małe gołębiątka potrafią podwoić swoją wagę w ciągu zaledwie jednego dnia.

Gołębie były modne

Ptaki te zostały rozpowszechnione na świecie przez arystokratów i zanim stały się symbolem biedy, uznawane były za majestatyczne ptaki. Jak pisze Nathanael Johnson w książce „Sekrety roślin i zwierząt w miejskiej dżungli”: „Klasa wyższa zapewniała im w swoich domach miejsca do gniazdowania. Francuski gubernator generalny Quebecu, Samuel de Champlain, sprowadził gołębie do Nowego Świata i nakazał robotnikom budować w domach gołębniki”.

 

 

 

Czy teraz, po zapoznaniu się z gołębiami, spojrzycie przychylniej na gołębie ze Starego Miasta?

Więcej artykułów znajdziesz w pasji Mam zwierzeta.

Zdjęcie okładkowe i w treści: Shutterstock