Bardzo słaba. Mam wrażenie, że te recenzje wypełnione zachwytami i ocenami na 5 *(zaskakująco długie recenzje), napisane zostały przez osoby związane z wydawnictwem. Z zamysłu książka zapewne miała być żartobliwa, wyszło sucho. Nudna, ogólnikowa, nie podobała się ani nastoletniej córce, ani mnie. Nie polecam.
Wybaczcie, że zacznę od pytań, ale czy wiecie, z czego zrobiony jest człowiek? Czym jest układ nerwowy? Po co nam smak? Po co te emocje? Na to i wiele innych ważnych pytań odpowiedź znajdziesz właśnie w książce „Emocje. To, o czym dorośli ci nie mówią”. Na rynku na pewno znajdzie się masa świetnych książek edukacyjnych, ale w moje ręce trafiła właśnie ta z wydawnictwa Publicat. Żeby to źle nie zabrzmiało to testerem była moja Helenka i moja skromna osoba. Jak zobaczyłam na Instagramie recenzje do tej książki, to moja głowa oszalała i pouczyłam się, jakbym cofnęła się w czasie. No tak fantastycznej książki to nie widziałam od lat (nie widziałam też innych, ale dziś właśnie o tej), Będąc w kuchni słyszę śmiech z pokoju córki i pytam się co ją tak rozbawiło, a ona pokazuje mi dialogi, jakie są w książce napisane w taki zabawny sposób, że sama nie mogłam przestać czytać kolejne i kolejne. Książka poza mnóstwem cudownych obrazków posiada wiele różnych eksperymentów do zrobienia np. przez nas samych i jaki wywoła efekt, co jest dziś bardzo potrzebne, bo np. moja córka jest wzrokowcem jak zobaczy i sama coś sprawdzi lepiej zapamięta. Naszym ulubionym eksperymentem było wywołanie obrzydzenia, mając budyń czekoladowy, ale wyniki to już sami sprawdzicie. Śmiechu było naprawdę długo. Poza tym dowiesz się, jaki żart z gatunku tych głupich może spowoduje, że dziadek wyskoczy z kapci? Kolejna lekcja, jaka nam się podobała to ta o neuronach, a przykład przeczytasz na podstawie dwóch osób Bolka i Tosi. Przykład z książki: Bolka wszyscy w szkole uważają za łobuza, ponieważ krzywdzi kolegów i koleżanki, nie uważa na lekcji oraz często się denerwuje i tutaj dowiedziałam się, że wcale nie jest złym chłopcem tylko neurony mu się rozregulowały, ponieważ u niego w domu słyszy tylko krzyki, a do tego czasem oberwie od mamy ścierką niby lekko, ale zawsze to coś poza tym jego rodzice ciągle mówią mu, że jest do niczego. Który normalny neuron, by to wytrzymał? Tosia, mimo że ma to samo w domu co Bolek, czyli krzyki non stop to często boi się swoich rodziców, którzy z igły widły robią, ale ogólnie nie jest niegrzeczna i jej neurony też tego nie wytrzymują, przez co zamknęła się w sobie i udaje, że jej nie ma. Nie ma złości ani agresji, ale za to bardzo dużo smutku. A rodzice ciągle krzyczą w jej stronę mówiąc, że jest wyrodna córka i że nic z niej nie będzie. Zanim ocenimy kogoś pomyślmy, przez co przechodzą i w jakim zdrowiu są ich „neurony” Sami oceńcie, bo dla nas ta pozycja to takie must have nie tylko młodego czytelnika. Bardzo mądra na konkretnych przykładach. Przez myśl mi przeszło, że co drugi dorosły powinien ją przeczytać, bo wiele rozjaśni w głowie, choćby rodzice i prawidłowy sposób rozmowy z dzieckiem. Z całego serca polecamy z Helenką. Takie książki są z nami na lata, a treść nie ma daty przydatności. Wspaniałość w tak bogatej kolorystycznie oprawie.
Odkąd pamiętam, emocje towarzyszą nam każdego dnia i powodują to, że czujemy się wówczas niepewnie. Tracimy pewność siebie, która jest gwarancją do odnoszenia sukcesu na różnych płaszczyznach życia. Większość osób z czasem analizuje sytuację czy jest, taka w ogóle potrzeba, abyśmy wyrażając, emocje wzajemnie krzywdzili, się z użyciem niepotrzebnie wypowiedzianych z łatwością słów powodując rany przyczyniające się do tego, że nie będziemy mogli w stanie ponownie wybaczyć, gdyż tracimy zaufanie, by móc znów nawiązać ponownie kontakt o ile zaistnieje taka konieczność. Sięgnęłam po książkę pt. ''Emocje. To, o czym dorośli ci nie mówią" autorstwa Bogusia Janiszewskiego nie tylko, aby poznać zagadnienia związane z przedstawionymi koncepcjami na to, czy ja czytelniczka będę mogła potrafić zrozumieć i zastosować je w praktyce, czym są okazywane emocje oraz chciałam się przyglądnąć z bliska ilustracjom bardzo precyzyjnie wykonanym przez Maxa Skorwidera. Książka ta składa się z 6 rozdziałów. Autor w każdym w zamieszczonym na samym początku spisie treści rozdziałów opisuje, o czym będzie główna jego treść. Zwróciłam szczególną uwagę podczas zapoznawania się z główną zawartą w tej książce tematyką-emocje, że zarówno autor, jak i ilustrator potrafią zapełnić całą stronę dużymi i małymi prezentującymi się ciekawie ilustracjami oraz istotnymi informacjami z nimi związanymi i można przy okazji samemu spróbować, czy potrafilibyśmy rozszyfrować daną emocję bez patrzenia, że została ona już wcześnie określona. Moje pierwsze z autorami książki Boguś Janiszewski, Max Skorwider pt. ''Emocje. To, o czym dorośli ci nie mówią'' uważam za udane z tego względu, że oni sami musieli coś przeżyć osobiście, aby móc je w odpowiedni sposób przekazać to, co jest najistotniejsze, kiedy to osoby dorosłe nie potrafią wytłumaczyć, na czym polegają emocje i skąd się tak nagle w nas pojawiają. Autor przedstawił, tak naprawdę, jak można odczytywać prawdziwe osobiste emocje wyrażane oraz jak można je odbierać, by móc we właściwy sposób zrozumieć, choć nie jest, to takie łatwe czasami mając na uwadze towarzyszące mechanizmy, które nie każdy wie, jak one działają w praktyce. Książkę tę czytało mi bardzo dobrze, ponieważ autor zaciekawił, mnie umiejętnością ciągłego twórczego myślenia na to, jak ma powstawać opisane zagadnienie. Ta sztuka literacka nie każdemu się udaje, a jemu się udało. Warto przeczytać tę książkę.
Emocje. Towarzyszą nam cały czas. Czasem są dobre, czasem mniej pozytywne. My dorośli radzimy sobie z nimi na różne sposoby. Ale i tu mamy lepsze i gorsze chwile. A dzieci? Przecież one są całe emocjami. Jak nauczyć nasze pociechy, by dobrze je rozpoznawały i same sobie z nimi radziły. Ja lubię w tych trudniejszych tematach wspomagać się książkami. Jednak szukam takich, które mają przystępne treści, ciekawe rysunki i napisane prostym językiem, a jeśli do tego znajdą się przykłady to jestem w niebie. Pamiętam również, o tym iż każda książka może być skierowana dla dzieci w różnym wieku. Gdy dostałam propozycję recenzji książki o emocjach dla starszych dzieci długo się nie wahałam. "Emocje. To, o czym dorośli Ci nie mówią" @bogus_janiszewski urzekła mnie z kilku powodów. Na samym początku w oczy rzuca się wydanie pozycji. Twarda oprawa, a w środku ciekawe, śmieszne rysunki. Treści nie jest za dużo na każdej stronie, dzięki czemu dziecko podczas lektury nie zdąży się znudzić. Całość podzielona jest na rozdziały, które powoli wprowadzają nas w temat emocji. Od początku jest wyjaśnione skąd się biorą, po kolei, a wszystko za pomocą "zwykłego" tekstu. Ten tekst wspomagają ilustracje oraz ciekawe rysunkowe historyjki. Znajdziemy różne przykłady z życia i nie tylko. Bohaterowie towarzyszą nam przez całą książkę. Bardzo ciekawa pozycja. Treści są idealne przystosowane do dzieci. Na pewno bedziemy wracać do tej książki jeszcze nie raz. A ta pozycja jest częścią serii. Serii, która widzę już na półce z książkami 🥰 dobrze, że wkrótce mikołaj i święta, wiec prezenty już mam z głowy 😅 Polecam Wam szczerze. Nawet dla nas samych warto jest przeczytać tę książkę I przypomnieć sobie jak to z nami i naszymi emocjami jest.
Emocje opanowały ostatnio rynek wydawniczy. Powstało mnóstwo wartościowych książek na ten temat. I dobrze! Tylko, czy można jeszcze napisać coś, co w tym natłoku miałoby szansę się wyróżnić? Okazuje się, że tak! Przedstawiam Wam prawdziwą PETARDĘ! 😍 I jednocześnie bardzo się wstydzę, że nie znałam tej serii wcześniej. "Emocje" to rewelacyjna książka popularnonaukowa, w której znajdziemy wszystko, co chcielibyśmy wiedzieć o uczuciach. Jest tu mnóstwo faktów podanych, w tak przystępniej formie, że czyta się o nich zapartym tchem. Dowiemy się więc, czym są emocje, dlaczego są nam potrzebne, jak to się w ogóle stało, że potrafią nami kierować, czy da się nad nimi zapanować i czy w ogóle warto próbować. A to tylko czubek góry ogromu wiedzy do zdobycia. Mnóstwo pytań, jeszcze więcej odpowiedzi, sugestii, wskazówek i naświetlenia skomplikowanych zagadnień. Całość jest tak ciekawa, że ciężko przestać czytać, gdy już zaczniemy 😉 Sama książka ma świetną formę, która bez problemu przemówi do nastolatka i dorosłego. Momentami bardziej przypomina nawet komiks. Ilustracje pełnią tu niezwykle ważną funkcję. Nie tylko zdobią, ale i są podporą do wyjaśnienia kolejnych pojęć, czy nasuwających się pytań. Często są też po prostu bardzo humorystycznym przerywnikiem 😁 Rysunkowi bohaterowie dzielnie wspierają nas w procesie zdobywania wiedzy. Ta książka jest doskonałym wsparciem przy poznawaniu siebie i próbach zrozumienia własnego umysłu i zachowań. Jednocześnie to fantastyczny przewodnik dla wszystkich dociekliwych czytelników i rodziców szukających odpowiedzi na nękające ich pytania. Nie zawiedziecie się. Bardzo polecam! 😍 Instagram: @biblioteka.malych.czytaczy
Więcej recenzji