Elf i pierwsza Gwiazdka (okładka  miękka, 11.2014)

Zarówno na mnie jak i na córce nie wywarła wielkiego wrażenia. Pisana trochę chaotycznie, momentami nie wiadomo czy mówi pies narrator, czy człowiek narrator. Ale fabuła jakaś się toczy, coś tam się dzieje... Przeczytałyśmy tylko raz - jako podsumowanie opinii, nie ciągnie do niej.

Kupcie cała serię, warto.

Super 👌

****

Okres przed nadejściem Bożego Narodzenia, mimo iż niezwykle pracowity jest również bardzo urokliwy i magiczny. Ta atmosfera udziela się również naszym zwierzakom, które taką przedświąteczną krzątaninę także odczuwają na swój sposób. Jeżeli natomiast pragniecie na chwilę oderwać się od sprzątania i innych przygotowań świątecznych, nie zapominając jednak o temacie, zachęcam do sięgnięcia po książkę „Elf i pierwsza gwiazdka” będącą kontynuacją zabawnych i wciągających przygód tytułowego bohatera. Jego perypetie czytelnik miał bowiem okazję poznać wcześniej sięgając chociażby po jeden z czterech tytułów „Sposób na Elfa”, „Elfie, gdzie jesteś?!”, „Elf wszechmogący” oraz „Elf i dom strachów”.
Tym razem Elf, niewtajemniczonym podpowiem, że chodzi o psa, uczestniczy a właściwie to bardziej obserwuje, przygotowania do zbliżających się wielkimi krokami świąt. Dziwi go wszystko, bo jest to jego pierwsza gwiazdka w życiu. Interesująca jest już sama niecodzienna atmosfera, cała ta krzątanina, drzewko w domu, które w dodatku obwiesza się delikatnymi połyskującymi piłeczkami.
Właściciel Elfa oraz narrator w jednej osobie, nazywany jest przez psiaka Dużym, jego syn natomiast Młodym. Oboje postanawiają spędzić święta wraz z rodziną. Zabierają oczywiście ze sobą czworonoga, co nie wszystkim niestety się podoba. Do rodziny dołącza również wiekowy wujek Stefan z ciekawym gościem. W domu dużo się dzieje i na pewno nie można powiedzieć, że wszystko idzie po ich myśli. Nieoczekiwanie piętrzą się kłopoty spadając na rodzinę niespodziewanie niczym grom z jasnego nieba. Zdecydowanie te właśnie święta przyjdzie im zapamiętać na bardzo długo.
Publikacja jest niezwykle miłą odskocznią od rzeczywistości. Temat jak najbardziej na czasie. Lekturę przepełniają niezliczone humorystyczne scenki a dowcipu autora nie sposób nie docenić. Całość czyta się więc niemal ekspresem czemu sprzyja również wartka akcja oraz sympatyczni, w większości przynajmniej, bohaterowie.
Co jakiś czas natrafić można też na fajny akcent w postaci czarno-białych ilustracji, choć przyznam szczerze, że przyjrzałam im się dopiero po przeczytaniu książki. W trakcie czytania sam tekst jakoś tak mnie zaabsorbował, że wszystko inne przestało istnieć ;)
Ogólnie lektura jest godna polecenia. Myślę, że warto na chwilę zapomnieć o obowiązkach i pozwolić sobie oraz dzieciom, bo to przecież do nich przede wszystkim skierowana jest owa publikacja, na chwilę relaksu przy tak fantastycznej lekturze.

Duży (ojciec), Młody (syn) i Elf (pies) tworzą dziwną formę rodziny, której członkowie akceptują swoje dziwactwa, a spojrzenie na różne sprawy z perspektywy raz psa, który po raz pierwszy staje się uczestnikiem gwiazdkowego szału z choinką i prezentami w tle, a raz Dużego sprawia, że zaczynamy się uśmiechać. Do przygotowań świątecznych dochodzi coroczny wyjazd na Gwiazdkę do cioci mieszkającej pod Wrocławiem, gdzie nielubiąca zwierząt babcia będzie prawdziwym wyzwaniem dla potrafiącego podbijać serca wszystkich Elfa. Zbiegowisko zwariowanych członków rodziny zostaje zaskoczone wizytą wujka, który przylatuje do Polski razem ze swoją opiekunką, czyli przypadkowo odnalezioną krewną, która nie potrafi zyskać akceptacji zwierząt do czasu pierwszego wybuchu, którego staje się ofiarą. Dziwne zachowanie dorosłych, psów i histerie nowopoznanej Tarji, a do tego ucieczka znajomej z domu urozmaicą typowe polskie święta, które przez zderzenie się różnych charakterów zawsze pełne są niespodzianek. Tu jest ich bardzo wiele.
„Elf i pierwsza Gwiazdka” to książka pełna humoru, w której paradoksy i nieszczęścia wydają gonić się wzajemnie. Ja nie mogłam się od niej oderwać. Po każdym rozdziale obiecałam sobie, że to już koniec i pędziłam do kolejnego, by pośmiać się i dowiedzieć o wyczynach bohaterów. Na pewno sięgnę po kolejne części opowieści o Elfie.
Książkę polecam wszystkim: i mali i duzi znajdą tu wiele radości.

Chociaż jest to książka dla dzieciaków to powiem Wam, że czytało mi się ją świetnie. Zawsze podczas czytania o przygodach Elfa i jego rodziny mam na twarzy wielki uśmiech. Książkę tę czyta się szybko, wciąga bez reszty ;) A najfajniejsze jest to, że historia ta zawsze przedstawiona jest z dwóch punktów widzenia - Dużego oraz Elfa. Naprawdę fajnie się czyta o tym co podobno myśli sobie pies na temat różnych rzeczy. Na przykład dziwi się dlaczego te piłeczki, które Duży nazywa bombkami wcale nie nadają się do rzucania, albo dlaczego ludzie zamiast zjadać jedzenie chowają je do lodówek czy smiżarni. Elf wiele razy musial też ratowac swoim ludziom życie. Na przykład wtedy kiedy wielki, dziwny, paćkowaty potwór opanowal całą kuchnię... Takie rzeczy opisywane z punktu widzenia psa, są naprawdę komiczne ;)

Jak widzicie przy przygodach Elfa nie da się nudzić. Ja narazie czytam te książki sama, bo mój starszak narzeka jeszcze na ilość tekstu, ale mam nadzieję, że za jakiś czas sam zechce po nie chwycić, bo są naprawdę świetne! Jestem pewna, że Wy także obdarzycie uwielbieniem zwariowanego Elfa i jego zabawnych ludzi! Nie ma szans, aby było inaczej :) Polecam ogromnie!

To już czwarta przygoda Elfa. Były już wakacje, strachy, tym razem Boże Narodzenie. Mało jest książek z takim motywem. Zastają opisane tradycyjne polskie święta, które są dla Elfa kompletnie niezrozumiałe: mnóstwo jedzenia się robi i się tego nie je, dziwne drzewko w salonie. Bohaterowie spędzają te święta z rodziną . Odwiedzają babcię. Zjawia się brat babci, który będąc w szpitalu niespodziewanie spotyka swoja krewną- Tarję. Dziadkowi pogarsza się pamieć, zdrowie. Chce malować pisanki na Boże Narodzenie. W akcji nie ma podziału na złych i dobrych. Dopiero na końcu odkryjemy niespodziewaną prawdę. Bardzo ciekawe prawdy: Kłamstwo wyjdzie na jaw, kłusownictwo i dręczenie zwierząt nie jest dobre. Książka jest śmieszna, nie da się przewidzieć co będzie dalej, jednocześnie pokazuje ile różnych rzeczy może się nam przydarzyć w zwykłe święta.