Eleonora i Park (okładka  miękka, 2015-03)

Eleonora wraz ze czworgiem rodzeństwa i swoją mamą przeprowadza się do nowego miasta, aby zamieszkać z ojczymem. Dziewczyna jest jedyna w swoim rodzaju. Ma burzę rudych loków, lekką nadwagę oraz nosi męskie koszule i krawaty. Nie obchodzi ją co myślą o niej inni. Jej ojczym jest alkoholikiem i co noc musi słuchać kłótni rodziców i być świadkiem przemocy. Mimo że w domu cały czas brakuje pieniędzy nawet na szczoteczkę do zębów, to dziewczyna nigdy się nie skarży. Jednak Eleonora cały czas żyje w obawie przed ojczymem. Robi wszystko, aby nie wchodzić mu w drogę i nie zwracać na siebie uwagi. Ale nawet to nie może uratować ją od nienawiści i agresji ze strony ojczyma.

Park jest pół Azjatą. Uwielbia czytać komiksy, a w wolnych chwilach ćwiczy taekwondo. Uwielbia chodzić w czarnych ubraniach i szukać kaset w sklepach muzycznych. Chłopak zawsze trzyma się na uboczu. Nie lubi się wychylać, ani zwracać na siebie uwagę. Jednak wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia w autobusie przysiada się do niego nowa dziewczyna - Eleonora. Dziewczyna z całą pewnością jest zupełnie inna, niż wszystkie poznane mu dotąd dziewczyny. Sam nawet nie wie kiedy się w niej zakochał. Teraz nie wyobraża sobie bez niej życia. Jednak Eleonora nie chce dopuścić go do swojego świata. Czego się obawia? Czy w końcu powie Parkowi prawdę o swojej rodzinie?

Eleonora nareszcie znalazła sens w życiu. Jest nim On. Dziewczyna zrobi wszystko, aby móc z nim spędzić każdą wolną chwilę. Jednak nie umie powstrzymać obawy, co zrobi jej ojczym gdy dowie się o Parku. Eleonora nie może pozwolić sobie nawet na najmniejszy błąd. W przeciwnym wypadku straci Parka i wszystkie dobre rzeczy, jakie wniósł do jej samotnego i smutnego życia. Jednak dziewczyna nie zamierza się tak łatwo poddać.

Nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam tak emocjonalną książkę. Podczas czytania miałam chwilami ochotę śmiać się i płakać jednocześnie. Historia przedstawiona w tej książce jest zarówno z punktu widzenia Parka jak i Eleonory. Wprost nie można oderwać się od czytania tej pozycji. Książka pokazuje, jak w ciężkich chwilach można znaleźć nadzieję i wiarę w lepsze jutro. Bardzo mi się podobało to, że zarówno przedstawiona historia jak i jej bohaterowie są zupełnie inni niż wszystkie książki jakie dotąd czytałam. Z całą pewnością ta pozycja zajmie honorowe miejsce na mojej półce. Chętnie jeszcze kiedyś wrócę do tej książki. Na prawdę warto :))

"Eleonora i Park" to chyba najgorsza książka o nastolatkach jaką dano mi było czytać. To wszystko wydaję mi się jakieś naciągane. A recenzje z typu "to takie prawdziwe", są po prostu strasznie puste i bezwartościowe. Ale najbardziej chyba boli mnie w tej książce jednolitość bohaterów. Są oni tak przedstawieni, że zlewają się w jedną bezkształtną masę. Podobnie zresztą jak wydarzenia. Nierozwinięty, celowo lub nie, wątek ucieczki z domu tytułowej bohaterki jest męczący bo ciągle powraca, a ty nie wiesz co się stało. Tak więc, jeśli szukacie ciekawej, żywej relacji dwojga młodych ludzi, to radzę nie sięgać po tę książkę.

Rainbow Rowell słynie z Fangirl - nie wydanej w Polsce książce, którą tysiące polskich nastolatek zapewne kupiłoby w dzień jej premiery. Niewiele słyszałam o "Eleonorze i Parku", ale kiedy zauważyłam, że niedługo zostanie wypuszczona na nasz ubogi rynek, byłam wniebowzięta i MUSIAŁAM ją mieć.

Na początku można podejść sceptycznie do opowieści o słodkiej, pierwszej miłości, która "na pewno będzie tak przewidywalna, jak wszystko inne". Sama miałam podobne zastrzeżenia, mimo tego, że byłam naprawdę ciekawa, czy pani Rainbow Rowell pisze tak dobrze, jak się jej to przypisuje. Muszę przyznać, że opowieść o rudej puszystej panience i Azjacie z obsesją na punkcie komiksów pozytywnie mnie zaskoczyła.

Mówi się o miłości od pierwszego wejrzenia. Jest to najwspanialsza miłość jaka może spotkać człowieka. Rowell pokazuje nam, że nic nie jest piękniejsze od kiełkującego uczucia, które niekoniecznie zrodziło się podczas pierwszego spojrzenia, rozmowy. Zdecydowanie nie znajdziecie ckliwego momentu w którym dostajemy uczucia głównych bohaterów podane na tacy. Czekanie w tym wypadku daje rezultaty.

Więcej nie można opowiedzieć, bo człowiek sam musi się przekonać, co takiego można znaleźć w Eleonorze i Parku. Każdy może zachować jakiś wniosek z tej historii tylko i wyłącznie dla siebie. Mnie osobiście oczarowała pod każdym możliwym względem. Zakochałam się w bohaterach, zanim przeczytałam trzy pierwsze rozdziały. W stylu pisania nie mogłabym znaleźć niczego, co wydało mi się niepoprawne, źle brzmiące albo nielogiczne. Sama opowieść urzekła mnie tak bardzo, że trzymam kciuki, by Fangirl także trafiło na polskie półki, bo po E&P można spodziewać się czegoś równie niesamowitego.

KAŻDY powinien zabrać się za przeczytanie Eleonory i Parka. Po prostu KAŻDY, bo jest to tak urocza opowieść, że warto ją poznać.

Książka wryła mnie w ziemię. Nie ma tam opowiadania o cukierkowym życiu i pięknej miłości z happy end'em. Pojawiają się te elementy, ale głównym tematem opowieści jest bezwzględny i zdradziecki los. Ten sam los splata ze soboą 2 serca osób, które są totalnymi lamusami. Eleonora wcale nie jest rudowłosą pięknością, a Park księciem z bajki. Pani Rainbow przypomina nam, że miłość między takimi osobami, też istnieje. Odcina nam fałszywą świadomość przypiętą przez filmy miłosne z ideałami wyglądu i charakteru. Książka mówi też wprost i dosadnie o problemach każdego nastolatka. Powieść bardzo mi się dłużyła, nie było tam szybkiej akcji, motorów i przystojniaków w skórach. Ale cała puenta tej książki i sens jej napisania pokazuje że warto doczytać ją do końca. Polecam osobą, którym przejadły się postacie i historie ze snów.

"Czy go jej brakowało?
Chciała się w nim zatracić. Chciała się wokół niego owinąć jak opaska uciskowa. Gdyby mu pokazała, jak bardzo go potrzebuje, pewnie uciekłby daleko."

Niesamowita historia zakochanych nastolatków. Ich uczucie jest pokazane jak najbardziej prawdziwie, życiowo. Przedstawia etapy ich miłości, od niepewności do dojrzałej formy. Inność bohaterów podkreśla piękno tego, co nieidealne. Ta historia mówi o miłości chłopaka o wielkim sercu do zagubionej w świecie dziewczyny. Chwyta za serce!!

Opisy książki mówią najwięcej o tym, że jest to książka o pierwszej i głębokiej miłości, ale jest to też głównie książka o tajemnicach, o problemach, które ukrywamy z różnych względów. Zawarta w tej książce historia rodziny Eleonory jest poruszająca i przez cały czas mamy ochotą ją przytulić i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze. Książka porusza aspekt przemocy wobec kobiet i dzieci. Kocham tę książkę za prawdziwość. Mało jest teraz takich książek jak ta, dlatego każdy powinien ją przeczytać.

Ruda indywidualistka i ciemnowłosy outsider. Niezbyt dobrze czują się w towarzystwie swoich rówieśników, są raczej na marginesie. Połączy ich niezwykłe uczucie. Nie będzie zbyt łatwo, ale czy ktoś to obiecywał? Brutalny "przyjaciel" mamy dziewczyny, rozstanie. Czy dwoje nastolatków połączonych przez muzykę i komiksy będzie razem? Polecam wszystkim, nawet tym, dla których większość historii miłosnych to słabe harlequiny. Bo to jest nietuzinkowa historia o miłości.

Eleonora & Park są jak gorzka czekolada. Gorzka, jednak wciąż czekolada. Niewątpliwie jest to słodka opowieść, która zawiera w sobie również poważniejsze kwestie dotyczące zastraszania i problemów rodzinnych. Uważam, że jest to wspaniała powieść. Warto wspomnieć, że jej akcja dzieję się w latach 80 dwudziestego wieku. Możemy to poczuć chociażby po tym, że używano wtedy kaset oraz walkman'ów.

Książka Eleonora i Park jest według mnie dobrą książką godną polecenia. Mówi ona o trudnej i burzliwej relacji dwojga młodych ludzi, która przeradza się w jakże piękną lecz skomplikowaną miłość. Książka warta do przeczytania dla wszystkich fanów gatunku. Zawiodło mnie jedynie zakończenie... prawda, że takie się nie spodziewałam ale liczyłam na coś więcej. Ogółem książka warta polecenia.

Eleonora i Park, spodobała mi się ta książka. Warta przeczytania. Czasami nie można się oderwać, ponieważ występują chwile napięcia. Pojawiają się też śmieszne sytuacje.
Według mnie jedną z wad tej książki jest to że występuje zbyt wiele brzydkich słów, drugą to, że autorka się ''ociąga'' na samym początku, ponieważ do jakie kolwiek przygody zaczynają się dopiero po 10 rozdziałach...