Dziewczyna z fotografii (okładka  miękka, 04.2021)

Książka świetnie napisana, poczułam klimat Paryża, choć nigdy tam nie byłam:) Niebanalna i piękna opowieść o miłości i balecie. Polecam!

Bardzo piękna książka o walce z przeciwnościami losu i o miłości oczywiście :) Warta przeczytania

Po ocenie objętości spodziewałam się dłuższego czytania jednak książka Anny Olszewskiej tak mnie wciągnęła, że skończyłam w parę dni. Jestem pod wrażeniem. Nawet opisy, w których nic się nie działo były bardzo lekkie i przyjemne do czytania. Widać, że autorka dobrze zapoznała się ze światem baletu. W książce czuć paryską atmosferę. Bardzo przejmująca historia, skradła moje serce. Z chęcią przeczytałam tą książkę i z radością przeczytałabym więcej o historii Nataszy i Luki. Serdecznie wszystkim polecam! Bardzo wzruszająca i ciekawa, a zarazem też oryginalna historia.

Rewelacja. Wreszcie książka pogodna, z przesłaniem i motywacją do sensownej walki o własny los. Coś dla młodszego, dojrzewającego do dorosłego życia pokolenia. Książka napisana pięknym językiem. No i chyba gotowy scenariusz filmowy , w stylu Woody Allena. Tylko czy ktoś z tych napuszonych filmowców to zauważy. Wielkie gratulacje dla autorki.

Fantastyczna , czyta się jednym tchem . Jest i miłość pełna niepewności , dorastanie do niej i oczywiście szczęśliwe zakończenie . Ania Olszewska mama trójki dzieci jest już dojrzałą świetną PISARKĄ , 👏👏👏

Zakup nietrafiony. Wynudziłam się przy czytaniu.

Świetna, zabawna, romantyczna - można powiedzieć, że książka Anny Olszewskiej jest kobieca (i nie tylko), idealna na wieczór z lampką wina. Super książka dla tych, co chcą choć na chwilę oderwać się od codzienności. Polecam!

Piękna książka z intrygującą okładką, która mnie zafascynowała, gdy tylko ją zobaczyłam. To moje pierwsze spotkanie z autorką, wcześniej nic o niej nie słyszałam. Przy tej książce wiele razy cebula mnie szczypała w oczy ;) IG: Czytomanka 👉Natasza to wrażliwa dziewczyna, której przytrafił się wypadek. Wszyscy wokół niej patrzą na nią z litością, wiedząc, że jej kariera legła w gruzach. Natasza próbuje się z tym pogodzić i odnaleźć w nowej rzeczywistości. Kobieta leci do Paryża poukładać stare sprawy, gdzie poznaje Luka- przystojnego fotografa, którego los również skrzywdził. Rok wcześniej był szczęśliwy, miał pracę i dziewczynę. Wszystko się zmieniło prze jedną noc. Stracił wszystko. Spotkanie tych dwóch osób coś znaczy, pragną pogodzić się z przeszłością, zaakceptować teraźniejszość i odnaleźć spokój. Czy to im się uda mimo głębokich ran, które się jeszcze nie zabliźniły? 👉Co to była za książka.... Cudowny, emocjonalny rollercoaster.... Długo jej nie zapomnę. Coś było w głównych bohaterach co pozwoliło mi się z nimi mocno utożsamić. Naprawdę, zdecydowanie polecam. Do teraz jestem wstrząśniętą książką. Autorka potrafi grać na emocjach! ❗Ocena: 10/10

Świetna książka. Czekam na następną. Bardzo polecam!

Natasza leci do Paryża do swojej babci, by zamknąć pewnie rozdział życia. Spotkany w samolocie mężczyzna nie budzi jej większego zainteresowania, a oni oboje nie spodziewają się, że ich ścieżki jeszcze nie raz się skrzyżują. Dziewczyna próbuje odnaleźć się po tragicznym wypadku. Traci wtedy nie tylko najbliższych, ale i możliwość kontynuowania pasji. Właśnie w Paryżu dostaje pewną szansę. Luka to znany fotograf, a jednocześnie zagubiony mężczyzna, który boi się ponownie zaufać. To, co kiedyś go spotkało, na nowo go ukształtowało. Kiedy dostaje szansę na udział w renomowanym konkursie, robi wszystko, by go wygrać. Przez tę książkę się płynie, czytając, poznajemy Paryż, słuchamy muzyki, uczestniczymy w sesjach fotograficznych. Jesteśmy świadkami ludzkich dramatów, które autorka bardzo realistycznie nam przedstawia, krok po kroczku odsłaniając kolejne karty z życia Luki i Nataszy. Bardzo podoba mi się klimat tej książki, daje możliwość podróżowania z bohaterami. Wszystkie opisane miejsca są tak realistyczne jakbyśmy tam byli z nimi. Szczególnie utkwiła mi w pamięci słynna katedra Notre Dame okaleczona okrutnym pożarem. Historia Nataszy jest bardzo bolesna. Dziewczyna całe życie oddawała się swojej pasji tańca, by zostać najlepszą baletnicą, a w jednym momencie dorobek jej życia zawisł na włosku. Mało tego, nie ma się nawet komu wypłakać. Jej relacje z babcią są napięte, a powód poznacie, czytając powieść. Luka, na samym początku wydawał mi się zwyczajnym facetem, który dość lekko traktuje życie. Bardzo się myliłam, a to, co serwuje autorka w tej męskiej postaci, bardzo mi się podoba. Tytułowa fotografia, to mistrzostwo. I wcale nie mam tu na myśli konkursu! Same emocje, które po prostu buchają podczas tych wszystkich sesji, są niesamowite. Ileż tu bólu, lęku, nadziei. Czytając książkę, czułam się jak za kulisami filmu, biegając pomiędzy aktorami i podglądając ich grę, zachłystując się wręcz ekscytacją. Ta powieść ma w sobie coś magicznego, bo pomiędzy zwyczajnymi chwilami, jakie znamy z własnego życia, wielu innych książek, dzieje się coś niezwykłego. Przypadkowe spotkania, a nawet przeciwności losu otulone są konsekwencją, wytrwałością. Po prostu czujemy, że tych dwoje łączy coś więcej niż zwykła namiętność. Gdybym miła podsumować tę książkę kilkoma słowami, ujęłabym to tak: ból, miłość, muzyka, fotografia, mgła tajemnicy, wytrwałość i nadzieja. Polecam!